357 document(en) met "Wil je" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Een haat-liefdeverhouding met dans • 12 september 2001
Alles is hier mogelijk als je dat wil, maar je moet wel zelf de kans grijpen...Maar kan je niet nog veel meer zien en begrijpen als je je ogen op straat de kost zou geven...Dat moet je ook kunnen tonen

Alleen met twee • 19 september 2001
Je gaat nadenken over het klassieke idee van de 'vanitas'. Maar bovenal kom je met een schok tot de vaststelling dat wat je meende gezien te hebben misschien vooral een projectie was van je eigen...Je wordt je, door de objectiviteit van de camera, bewust van het feit dat je eigen blik dat allerminst is. Wat je ziet wordt ogenblikkelijk aangetast en overschreven door de voorstellingen en...Het is haast een levensvraag, dat gevoel dat je niet vrij bent om te doen wat je wil

Verhaaltje met nasmaak • 10 oktober 2001
Met haar blik die enigszins uit de hoogte welwillend neerkijkt op de zaal twijfel je er geen moment aan dat zij de rol van de moeder speelt en de touwtjes stevig in handen houdt...Als je deze intrigerende voorstelling ziet, wekt het niet weinig verbazing om te horen dat Sagna in Italië niet op subsidies hoeft te rekenen voor haar werk, en op dit ogenblik zelfs niet meer...De verhalen die ze vertelt over Italiaanse toestanden doen je de haren ten berge rijzen

Een stadsverhaal van extreme verlangens • 13 oktober 2001
Jef Aerts: Als je verlangen niet ingelost wordt, kun je dat gebrek corrigeren in je verbeelding...De ene keer voel je de behoefte na te denken, een andere keer handel je rücksichtslos en soms wil je gewoon van alles weglopen...Het dwingt je na te gaan wat een scène precies wil zeggen, en hoe je dat kunt vertalen in het spel

Niets wordt opgelost • 7 november 2001
Maar ook andere beelden stromen binnen, zoals de aardbeving in Turkije, waarbij duizenden onder het puin tegen hun wil levend begraven werden (dit is ook Kreoons straf voor Antigone, en het lot van de...Met dit stuk wil ik, in de woorden van Jacques Derrida, 'tympaniser la tragédie'. Het woord 'tympaniser' betekent op het trommelvlies slaan...Je kan je nauwelijks voorstellen wat dat betekend moet hebben, een heel amfitheater dat begint te rommelen

Nieuwe danswerkplaatsen gevraagd • 10 november 2001
Gevestigde namen uit binnen- en buitenland kan je op vele podia aan het werk zien, ook en vooral in de kunstencentra die deze mensen in de jaren tachtig en negentig mee groot gemaakt hebben...Maar als je dan ziet hoe intelligent choreografen als Tom Plischke, Vincent Dunoyer of Meg Stuart dat in een livevoorstelling aanwenden, moet je dat vooroordeel herzien...Voor je een boeksubsidie krijgt moet je eerst via een tijdschriftpublicatie passeren

In alle staten: 'DANS@TACK' is een jong... • 28 november 2001
Ik wil in de dans verschillende staten doorlopen op de manier waarop je ook tijdens een tocht verschillende landschappen kan ontmoeten...Als je aan een voorstelling begint, probeer je ook steeds te komen tot een abstracte formulering van de dingen die je wil doen...Het is aanwezig als je roept en schreeuwt, als je een glas drinkt, net zo goed als wanneer je aan het bidden bent

Het spel buitenspel • 28 november 2001
Hoe heb je je acteurs, Katrien de Ruysscher en Steven Geerts, gevonden...Als regisseur werk je dan met dat materiaal, en je haalt er misschien onvermoede dingen uit...En als dat niet het geval is, dan ben je onder het spreken inwendig treurig en kwaad dat het niet zo is. Dat sleep je al snel honderd regels verder mee

Na de zondvloed • 5 december 2001
Als performers naast je opdoken werd je je daar pas bewust van als ze zich nogal vreemd begonnen te gedragen...Als je binnenkomt zie je een man, onverschillig voor de blikken van het publiek, met een zware machine het linoleum van de vloer opblinken voor de manifestatie die komen gaat...De scènes die volgen zijn duidelijker afgebakend, klassieker zo je wil, en kennen ook een soort pointe

Een grap om bij te huilen • 12 december 2001
Werken aan een voorstelling is voor mij een paradox: je weet tegelijk wel en niet wat je wilt...Je moet dus zoeken tot je weet wat je zocht...Met de spelers duik je samen in een wereld, en pas als je er helemaal van doordrongen bent, kun je feilloos zeggen: Dit is het

De eigenzinnige kijk vanvrouwelijke choreografen • 15 december 2001
Met wat goede wil kan je zeggen dat Events for television een Cunningham-formule, hier verbonden is met diens voorliefde voor vogelgefladder als metafoor voor dans...Je kon er gewoon onmogelijk naast kijken: als je in de zaal binnenkomt, zie je het achterste van twee vrouwen, dat als een gezicht prominent naar de toeschouwer gekeerd is. De rest van het lichaam van...Omgezet naar dans zou je kunnen zeggen dat Gaudreau probeert na te gaan hoe met de middelen van de dans - ruimte, beweging en lichamen - betekenis ontstaat en verschuift

Het werk is niet af, waarheid nooit... • 1 januari 2002
Inderdaad heb je zelden de indruk dat er volledig nieuw materiaal aangeboord wordt...Het besef dat als iemand je niet ziet staan je in wezenlijke zin ook niet bestaat...De figuur demonstreert De Keersmaekers centrale intuïtie dat, ook al wil men over zichzelf spreken, men dat enkel kan door anderen

De inwisselbaarheid van dans en beeldende kunst... • 1 januari 2002
De ironie wil dat juist die betrachting ertoe leidde dat de menselijke figuur door middel van nieuwe danstechnieken op extreme wijze geheroiseerd werd...de jaren '80 en ’90 kon je zo naast elkaar de meest diverse voorstellingen zien : ‘expressionistische’ dans met een nieuw, wat rauwer kleedje, voorstellingen die op de grens van de performance...De ironie van de geschiedenis wil echter dat deze dans er zich desondanks vaak op beroemde dat het de betekenis en verbeelding van het menselijk lichaam onderzocht

De camera en de danser • 16 januari 2002
Monnier wil het werk in haar centrum loskoppelen van het bestaan van een gezelschap of het streven naar afgewerkte voorstellingen om ruimte te maken voor de meer experimentele werkwijzen die vooral...Er gebeurt ook iets bijzonder vreemds wanneer je lichaam door een camera geregistreerd wordt...Ofwel zet je je eigen lichaam op het spel, zoals Laurence Louppe dat formuleert

De afwezigheid en de droom • 30 januari 2002
De ironie van het lot wil zelfs dat de carrière van al die ballerinas, net als de mijne, door omstandigheden zoals de oorlog abrupt afgebroken werd...Alleen tonen we het hier openlijk terwijl je de laatste tonen van het Zwanenmeer hoort...Op het einde van de voorstelling, als we even gedrieën op het podium staan, krijg je dan de eerste tonen van de partituur te horen

Een onbeschrijflijke toestand: ALIBI (MEG STUART/DAMAGED GOODS) • 1 februari 2002
De video toont hoe we lichamen met onze blik altijd in zekere zin objectiveren, maar je wordt je daar pas ondubbelzinnig bewust van eens Aughterlony je vraagt of en hoe je haar wil hebben...Wat gebeurt er als je niet in een kleine kring van mensen je plaats krijgt door je daden en woorden, maar als je betekenis voortvloeit uit de aanwezigheid of zelfs zichtbaarheid van je lichaamsbeeld...Als je binnenkomt zie je een man, onverschillig voor de blikken van het publiek, met een zware machine het linoleum van de vloer opblinken voor de manifestatie die komen gaat

Internationale wijkgedachtes rond Gregory! • 20 februari 2002
Als je zoals zijn Hush Hush Hush break-dance op het podium brengt, doe je misschien wel aan buurtwerking, maar je werkt tegelijk internationaal...Alles hangt af vanuit wiens standpunt je kijkt, waar je het centrum situeert...Het is zoals je op je zestiende weet: vanaf nu mag ik met de brommer rijden

Konijnen en The Kinks • 27 februari 2002
Je kan met een acteur ook niet werken zoals je met dode materie werkt...Enkel als je het geld hebt, kan je de wereld op zon extreme manier met een beeld domineren...Welnu, ik wil doen wat ik wil doen

Achter de scheur in de muur • 6 maart 2002
Wat drijft je op dit ogenblik in je werk...wat je voortdrijft in je werk, naast risico en onderzoek, ook een vorm van melancholie over dingen die verloren zijn gegaan...Je kunt in een klassieke dans de persoonlijkheid van de danser inderdaad helder laten uitkomen, en in zeer subtiele verschuivingen van een vast canon aan middelen kun je de hand van de meester zien

Het lichaam in beeld en beweging • 13 maart 2002
De Sand Table is een doorzichtige glazen tafel waarop fijn wit zand gestrooid is. Op dat zand worden beelden geprojecteerd van dansers die je, althans in de voorstelling, eerder ook live op de grond...Op dezelfde manier wil hij een choreografie die reeds in de lucht hangt zichtbaar maken