693 document(en) met "maar" • Resultaten 461 tot 480 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Myte van Prometheus tweemaal op muziek • 1 april 1995
Hombre Alado vormt zeker een deel van deze zoektocht: het drama van Aischylos wordt niet alleen aangegrepen wegens zijn tematiek, maar ook vormelijk gerecycleerd...Prometheus staat in deze voorstelling voor de man die voor zijn daden van zijn vrijheid beroofd werd, maar vooral, veroordeeld is om als buitenstaander door het leven te gaan

Maten speelt Don Carlos in sneltreinvaart • 4 april 1995
Persoonlijk heeft ook de koning wel oren naar Posa's boodschap van menselijke waardigheid en goed staatsbeheer (een twee-eenheid bij Schiller), maar hij kan of wil er, in zijn positie, niet op ingaan...Hij is God in zijn rijk, maar dan God als de lege betekenaar van een ambtelijke machine...Maar ook hier had een iets trager tempo het gewicht en de betekenis van het discours van de personages kunnen versterken

Papa Tarahumara in wonderland • 7 april 1995
Wellicht zou deze scène er in gewoon daglicht erg pover uitzien, maar de belichting van Yukiko Sekine doet wonderen...De lichtheid ervan is die van een wereld die niet gebonden is aan zwaarte en verschil, bij voorbeeld van geslacht, maar oneindige transformaties van abstrakte vormen toelaat...Je wordt zeker gecharmeerd, maar allerminst gepassioneerd door totale, onschuldige zuiverheid

Hertmans verkent grenzen van waanzin • 8 april 1995
Ook een auteur als Büchner, die zelf niet "over de schreef" ging, maar in Lenz en Woyzeck de waanzin tastbaar maakt en in Dantons dood de holle klank van de retoriek van de macht hoorbaar, komt om het...Goethe Het gaat niet alleen om angst, maar ook om een weigering van de stemmen om zich te laten vastpinnen door de woorden...Zij zijn niet gek, maar doen gek

Slide show zonder verklaring • 21 april 1995
Ze hebben wel iets met het verhaal te maken, maar op een erg onrechtstreekse manier...De betekenis van de bloemetjes of de expliciete fallusvorm van een artisjok zijn op hun manier duidelijk genoeg, maar je verwacht voortdurend een rechtstreekse illustratie van het verhaal, alsof je...Misschien hadden jullie verwacht dat ik uit de kleren zou gaan, zegt ze, verwijzend naar de titel "performance", maar dat doe ik niet

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
De dansers zijn geen personage, maar gewoon zichzelf...Het is een nauwelijks . merkbare subtiliteit, maar ze is er wel oorzaak van dat je aandacht op het ene moment wegglijdt, en op het andere volledig opgeëist wordt

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
Niet alleen de grote opzet, maar ook de details van deze drie voorstellingen zijn mijlpalen

Frank Vercruyssen op zoek naar houvast in... • 20 mei 1995
Maar dat komfort brokkelt af naarmate Vercruyssen de voorkant van het plateau nadert...Het is net als wanneer je door een gek aangesproken wordt: je voelt je verveeld om de opdringerigheid, maar daaronder zit altijd ook wel machteloosheid en zelfs angst

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
Maar de muziek brengt wel een veel sterkere interpunktie aan tussen de verschillende bewegingszinnen...Door al die kleine verschillen verwekt de dans veel minder een gevoel van gewichtloosheid: de dansers zweven niet over de scène, maar doorlopen een ingewikkelde geometrie op de scène

Bronkhorst en Jongewaard buiten beperkingen mooi uit • 24 mei 1995
Maar voor je goed weet wat je gezien hebt, heeft de danser alweer een, nieuwe metamorfoze ondergaan...De dansers spelen een spel waarachter ze zich verschuilen, maar kleine trekjes tonen ook de kwetsbaarheid, het vertederende van dat spel

Needcompany in greep van vervallen leven • 26 mei 1995
het eerste deel, Le voyeur, gebaseerd op teksten van Moravia, bleek al dat Jan Lauwers dat tema niet rechtstreeks aanpakt, maar er rond cirkelt...Maar net zoals in Le voyeur zijn die ervaringen niet direkt aanwezig

Mooie gevoelens bieden geen garantie voor sterk... • 27 mei 1995
Hij ambieerde wel een carrière als danser, als operazanger, als bokser en als akteur, maar uiteindelijk schopt hij het niet verder dan wat schaarse optredens in een variété-teater en een hoofdrol...Twee uur lang zit je te luisteren naar het gezeur van een oude man over hoe hij het allemaal ziet en/of zou doen als hij de kans maar had...Het enige wat je achteraf denkt, is dat de wereld er heel wat beter zou uitzien als er meer mensen met anderen begaan zouden zijn zoals Wim Vandekeybus -- en dat is niet ironisch bedoeld --, maar die

Het lichaam zelf, op het podium, overal:... • 1 juni 1995
Zo onuitsprekelijk, maar tegelijk zo waar dat niet woorden, maar alleen haar lichaam het naar buiten kon brengen...Dat laatste was echter helaas niet het geval: er was hem allerminst een licht gaan dagen over de aard van zijn eigen somberheid, Hij had 'zich in de voorstelling herkend', maar dat leidde eerder tot...Een die er niet op uit is zich te laten vervoeren, maar wel in het getoonde allerlei nuances van nuances van onnaspeurbare, maar ontzettend belangrijke gevoelens te vinden

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
En als je maar lang genoeg hard loopt, dan maakt zich een bepaalde stof vrij in je hersens...Maar aan het eind van de rit blijkt heel vaak dat er van die 25 alweer snel voorstellingen afvallen...Maar die totaal klassieke en perfecte ensceneringen, die zie ik in Nederland en Vlaanderen nog niet

Wervelende waanzin van Mantero • 1 september 1995
Dat hoefde niet echt, want al na het eerste deel besef je dat deze voorstelling nog maar eens een bij voorbaat onmogelijke poging is om het lichaam van een danseres om te smeden tot het instrument van...En jawel... Die pseudo-diepzinnigheid is in het geval van Leighton dubbel betreurenswaardig: ze zit niet alleen vol valse pretenties, maar ze belet Leighton om werkelijk te dansen, haar kunst te...Salome De voorstelling van Vera Mantero zou je ook diepzinnig kunnen noemen, maar op een totaal andere, luciede en lichtjes heiligschennende manier

Pina Bausch sluit dansers op in eeuwig... • 9 september 1995
De veelheid aan opdringerige details -- net echte rotsen, een echt strand, een heuse boot -- wordt niet verklaard door een verhaal, maar belet tegelijk een eenvoudige interpretatie...Duidelijk Het is een magisch moment, nauw verwant met het effekt van oude familiefoto's: die lijken heel veel te vertellen over de mensen die er voor poseren, maar roepen vooral vragen op over...dat pijnlijk moment zie je hoe ze misschien wel zou willen schreeuwen: "Hou van mij", maar tegelijk vreest dat niets voor niets te krijgen is, en ze alleen haar lichaam kan aanbieden

De Tijd vertelt Ovidius met charme • 18 september 1995
De verhaalstof was overbekend maar, zoals netjes udteengezet wordt in het programmablaadje, hij bewerkte die met een voor die tijd volstrekt nieuwe ironische afstandelijkheid...Zo is het boek niet alleen het verhaal van metamorfozen, maar maakt het ook de voortdurende metamorfoze van de meester-verteller tastbaar...Het idee van de metamorfoze, toepasselijk zowel op de verhalen als op de schrijver ervan, maar natuurlijk ook op het werk van de akteur, krijgt daarmee een verrassend letterlijke belichaming

Droeve wereld met een sprankeltje hoop :... • 22 september 1995
Zelfkant betekent hier echter niet per se dat het om "kansarmen" gaat, maar om een wereld zonder veel illuzies...Maar je ziet ook dat zijn drang om te imponeren geen klankbord vindt en weer wegzinkt in de chaotische stroom van gebeurtenissen...Maar in plaats van haar de ruimte te laten om haar lied te zingen, begint hij aan haar te frunniken, te bijten, te trekken, zodat de loop van de zang verstoord en zelfs vernietigd wordt

Allerminst een doodnormale vrouw • 23 september 1995
Geen "teater zoals te voorzien en te verwachten was" dus, maar teater dat grenzen negeert, niet alleen de grenzen van de burgerlijke kategorieën, maar ook de andere...De transgressie is niet te vertellen, maar alleen te beleven...Het wordt een werkelijkheid die voortdurend verdwijnt onder een lijkwade van woorden, maar die in een moment van overgave haar ware gelaat toch even toont

Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
Duidelijk merkbaar is de inbreng van de akteurs, voor het grootste deel geen professionelen maar jonge bewoners van de Marollen, meestal van vreemde afkomst...Het voorstel: verplaats de energie van jullie leven op straat, de kleine vandalenstreken maar ook de frustrerende zoektocht naar werk of de moeilijke en gewelddadige kontakten met de ordehandhavers...Teater als een forum waar mensen maatschappelijke kwesties bespreken, het komt eigenlijk nog maar zelden voor