704 document(en) met "En-Knap" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Stokstijf staat hij stil, en laat de hand van zijn ene uitgestoken arm langzaam, en steeds sterker, trillen...Dat wordt nog duidelijker als Baervoets zijn stijve pose plots verslapt en met zijn romp, en ten slotte zijn benen mee begint te bewegen...Het is een nauwelijks . merkbare subtiliteit, maar ze is er wel oorzaak van dat je aandacht op het ene moment wegglijdt, en op het andere volledig opgeëist wordt

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
De ijzeren wetmatigheid van de opvolging dag-nacht-dag als voor- en achterkant ervan, de terugkerende figuren van de gepantserde ridder en de insekten, de duivel, het stervende paard, en vooral de...En die is uitzonderlijk...Aan de ene zijde is er de kwelling en de pijnlijke dressuur van de opgelegde vorm, die haaks staat op het verlangen naar chaos en ontbinding

Frank Vercruyssen op zoek naar houvast in... • 20 mei 1995
Frank Vercruyssen van Stan, gecoacht door Jolente De Keersmaeker en Thomas Walgrave, doet dat...Met armen, handen en vooral vingers die als vreemde, mechanische aanhangsels van een verstard lichaam uitschieten en ingetrokken worden...En dan kan je wel denken: "het zijn zijn zaken", Vercruyssen weet zich letterlijk en figuurlijk in zo'n bochten te wringen; dat je je toch direkt aangesproken voelt, op zwakke plekken

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
Een terugkerende beweging is een wijde spreidstand met gebogen knieën van de benen: het lichaam veert hierboven heen en weer en schiet dan vooruit...De verrassende inventiviteit in bewegingen en kombinaties van grote en kleine groepen maakt dan plots plaats voor een erg simpel beeld...Dit soort zwakke momenten is verbazingwekkend schaars voor een avondvullende koreografie, die als geheel van een biezondere, levendige en sensibiliteit voor dans en muziek getuigt

Bronkhorst en Jongewaard buiten beperkingen mooi uit • 24 mei 1995
De voorstelling Wonderful World van Truus Bronkhorst en Marien Jongewaard voor vier mannelijke en vier vrouwelijke dansers is er zo een...Zo'n spel met vier mannen en vier vrouwen, dat kan niet anders dan over liefde en erotiek in al zijn vormen gaan...Het spel van verleiding en vermomming tussen de dansers onderling en tussen dansers en kijkers; de kracht en de lichte potsierlijkheid, de kwetsbaarheid van degene die verleidt; het moment waarop de

Needcompany in greep van vervallen leven • 26 mei 1995
Zo volgen nog enkele beelden van begeerlijke lichamen, en het is pas achteraf, in het tweede en derde deel van de voorstelling, dat je beseft dat hier het gebeuren getoond wordt, waar later enkel nog...het derde deel, "duizendmaal tienduizend jaar later", beland je bij een doordeweeks Antwerps gezin, waar de relaties tussen de ouders en hun kinderen in een totale betekenisloosheid en...Je voelt je daar ongemakkelijk bij worden, en zeker in het laatste deel kreeg ik het af en toe behoorlijk op mijn zenuwen

Mooie gevoelens bieden geen garantie voor sterk... • 27 mei 1995
Hij ambieerde wel een carrière als danser, als operazanger, als bokser en als akteur, maar uiteindelijk schopt hij het niet verder dan wat schaarse optredens in een variété-teater en een hoofdrol...Wegener wordt ontdubbeld in twee akteurs: Peter Kern en Thomas Lehnhart spelen Wegener en Verano...Nog te zien in de KVS tot en met 30 mei, telkens om 20 uur, in Monty in Antwerpen van l tot 3 juni om 20.30 uur en in Limelight in Kortrijk op 6 en 7 oktober

Het lichaam zelf, op het podium, overal:... • 1 juni 1995
Zij vormen een klaterend, schitterend bewijs dat de dingen een voor- en een achterkant bezitten, precies zoals het lichaam een binnen en een buiten, een façade en een binnenste, een echte en een...Spierkracht en lijfelijke discipline kunnen wel degelijk, maar dan enkel voor zover ze gepaard gaan met gevaar, met risico, met kwetsbaarheid (...) training en discipline moeten steeds het daaraan...Maar ook elke grote emotie, elk groot en indrukwekkend gebaar wordt zorgvuldig vermeden, is zelfs onmogelijk, want die zou het ikje dat zijn leed breed uitgesmeerd ziet al snel tot een zeurderig en

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
Een ronde-tafelgespek van Pieter 't Jonck en Loek Zonneveld met Arthur Sonnen, Paul Binnerts en Johan Thielemans...van Toneel Theatraal, juryvoorzitter voor de Theaterfestivals van 1992, 1993 en 1994), Arthur Sonnen (twaalf jaar lang programmeur van het Holland Festival, initiatiefnemer tot het Theaterfestival en al...negen jaar de eerste en enige festival-directeur) en Johan Thielemans (publicist, lid van de jury van 1991 tot en met 1993 en juryvoorzitter voor het Theaterfestival 1995). De inzet van het gesprek

Wervelende waanzin van Mantero • 1 september 1995
Leighton, met beide voeten op het kleedje, bukt zich snel en heftig voorover en weer terug, terwijl ze met beide handen in haar zwiepende haren graait...Ze gorgelt en bromt en hangt knoflook aan haar kousebanden, als moest ze de duivel tussen haar benen op afstand houden...Slapstick en drama lopen in elkaar over en worden versterkt door de omkering van de voorstelling: er staan vrouwen en geen mannen

Pina Bausch sluit dansers op in eeuwig... • 9 september 1995
Zowat alle dansers verschijnen op een lange lijn: op de voorplecht van de boot en kijken de zaal in. Een man komt voor de boot staan, monstert het "tableau de troupe" even, en neemt dan een foto...En toch, en toch... Ondanks het ontbreken van zowel een globaal verhaal als kleinere verklaringen voor wat de dansers hier uitrichten en ons willen tonen, is dat op een intuïtieve manier wel duidelijk...Heel algemeen zou je kunnen stellen dat Bausch en haar dansers iets willen tonen van de sterkte en zwakte van mensen in hun verlangen

De Tijd vertelt Ovidius met charme • 18 september 1995
Een plankenvloer van duimdikke, verweerde planken, een grote antieke tafel met een opgezette zwaan en enkele karaffen en glazen...Op de achtergrond zien we twee grote houten kegels en een houten vlak met een goudkleurig veld, attributen uit vorige voorstellingen van De Tijd...Zelf kwam hij daarbij voortdurend nadrukkelijk om het hoekje kijken, al was dat in steeds andere hoedanigheden en gedaanten

Droeve wereld met een sprankeltje hoop :... • 22 september 1995
ANTWERPEN -- "Les Ballets C. de la B." en "Het muziek Lod" hebben de handen in elkaar geslagen voor de voorstelling La Tristeza Complice...De mensen die er rond lopen hebben geen behoefte aan decorum, aan groot vormelijk vertoon om het belang en de waardigheid van hun leefwereld te onderstrepen...Af en toe krijgt de landerigheid van het stuk een plotselinge opstoot van levensdrift, een zot moment waar allen zich zonder nadenken instorten

Allerminst een doodnormale vrouw • 23 september 1995
Een doodnormale vrouw wijst Els Deceukelier vaak met zoveel woorden de burgerlijke obsessie met psychologie af, en in een moeite door ook alle teater dat mikt op inleving van akteur en publiek...Het leidmotief van de tekst is "het geslachtsloze lichaam". In haar woorden ensceneert Els Deceukelier verlangens om het onderscheid tussen man en vrouw, tussen onder en boven, tussen aan- en...Heel vreemd is dat: het bombast en de clichés scheppen een zekere afstand, dit is niet ernstig te nemen wegens te voorspelbaar

Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
En wat voor een scène: een open terrein in het midden van een gesloten bouwblok, de "impasse des escargots". Van alle kanten kijken de ramen van de belendende huizen uit op dit open terrein...Wat tegen elkaar aangeschoven cafétafels zijn een geïmprovizeerd verhoog voor muzikanten en vanaf het balkon van het aanpalende jeugdhuis maakt af en toe iemand zijn opwachting...Een en ander wordt tamelijk realistisch gedemonstreerd door plotse overvallen van politiemensen met bivakmutsen die met hun wagen op het groepje inrijden

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
De wisselwerking tussen festival en werkplaats is geen automatisme, maar blijft sterk...Bij Stefan Hertmans en Dirk Van Bastelaere trof hij gedichten over ruimtelijkheid, die bij hem dezelfde associaties als dansvoorstellingen opriepen...een vorige editie van Klapstuk werd de blik al verbreed tot flamenco en kathak, etnische dans waarin een hedendaagse sensibiliteit en nieuwe inspiratie gezocht werd

Monoloog-formaat te klein voor "Maria Magdalena" • 10 oktober 1995
De Maria Magdalena van Yourcenar is geïnspireerd op de vrouw uit het Nieuwe Testament, en de mensen waar ze het over heeft zijn dat ook: Johannes de Doper, Lazarus, Martha en ook Jezus Kristus zelf...De enscenering van van Kraaij en Pittoors werkt dit verhaal uit vanuit een erg verrassend en biezonder goed gekozen perspektief...Hier zien we Frieda Pittoors niet in een of ander oriëntaals gewaad, maar in een slobbertrui en een wijde lange broek, in de weer met een kleurige ruitjeshanddoek, waarmee ze af en toe even haar

Extreme complexiteit en uitgepuurde eenvoud : Amanda... • 14 oktober 1995
Ben Bartels fladdert, huppelt en springt tussen de vijf anderen door als een vreemde kruising tussen een Pierrot en een bendeleider...Het fascinerende van de voorstelling zit niet alleen in dit complexe samenspel van ruimtelijke, muzikale en scenische motieven, maar ook, en vooral, in de verbluffende expressiviteit van de dansers...Van Hamel is de ballerina op spitzen, het lichaam recht, hoog verheven boven de grond; gracieus en schijnbaar gewichtsloos ontvouwt zij haar armen en benen vanuit dit vaste punt

Bert André's machteloze clown raakt essentie van... • 18 oktober 1995
Eén verhouding duurde langer en vond laat in 1946 een weerslag in Premier amour, een van de eerste verhalen die Beckett direkt in het Frans schreef, en pas veel later naar het Engels vertaalde...Hij doet er dus beter aan zich zo weinig mogelijk met die wereld te bemoeien en zijn fundamentele en totale eenzaamheid en hulpeloosheid te aanvaarden...Dat er onder die boude stellingname van Beckett ook een aanzienlijke dosis sarkasme, venijn en haat tegen zijn familie, zijn moeder, vrouwen in het algemeen en Ierland verscholen zit, wordt nogal vaak

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
En over het verschil tussen aandachtig, speurend kijken, zien wat er te zien valt (to watch) en gewoon wat rondturen, iets waaraan elke teaterbezoeker zich wel eens bezondigt...Onbarmhartig De verhouding tussen wat zich in ons hoofd afspeelt en wat ons lijf doet, en omgekeerd, tussen wat we (willen) zien bij anderen en wat ze werkelijk zijn of doen, vormt het...Als de dansers allen met het hoofd diep voorovergebogen heen en weer strompelen over de scène, ligt de betekenis van diepe droefenis en eenzaamheid zo voor de hand dat je je verbaasd afvraagt of ze