704 document(en) met "F van" • Resultaten 481 tot 500 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
een eerste fase van Nievelt blijft Baervoets afwezig: terwijl de danseressen over een diagonaam van de scène voor- en achteruit bewegen, trappelt hij met zwaaiende armen tegen de uiterste achterwand...Pas na enige tijd merk je dat hij langzaam vooruit gaat, en zo het tijdsverloop van de dans van de vier vrouwen belichaamt...Twee vrij lange solo-bewegingen van Rosa Hermans en Enid Gill in de eerste fase van de voorstelling bij voorbeeld, telkens opgebouwd als tolbewegingen over het midden van de scène, maken die

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
Zij herneemt de laatste beweging van The sound...: met ijzige traagheid maakt zij ternauwernood enkele passen en armbewegingen op String Quartett van Knapik, uitgevoerd door leden van de Beethoven...Als slot volgt dan het hoogtepunt van Quando la terra..., een van de twee solo's van Valerie Valentine op Islands, uitgevoerd door de voltallige Beethoven Academie...Misschien is dat wel een van de geheimen van Fabres magie: door de dwang die hij zijn dansers oplegt om net dat te doen wat hen onbekend is, ontstaat de spanning die de schoonheid van zijn

Frank Vercruyssen op zoek naar houvast in... • 20 mei 1995
Dat deze povere aanzet van een persoonlijke geschiedenis ogenblikkelijk verbonden wordt met de allergroptste geschiedenis, koning inbegrepen, laat in het spreken van deze man een zekere paranoia...Uit de verwarde verhalen komen tussen de vermeldingen van reizen over heel Europa vlagen van perversie naar boven...Nog te zien in de Studio's van het Kaaitheater in de O.L.Vrouw-van-Vaakstraat, 1000 Brussel op zondag en maandag, telkens om 20.30 uur

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
BRUSSEL -- Samen met De Munt brengt KunstenFESTIVALdesArts de wereldpremière van een koreografie van Trisha Brown...Door een belichting die ook vooral van boven af en van achter komt lijkt het wel alsof je over haar schouders heen mee een denkbeeldige zaal in kijkt die voor haar ligt...Het plezier van de vele variaties op een grondtema in de muziek van Bach wordt gereflekteerd in het kennelijke plezier om bewegingen op hun kop te zetten

Bronkhorst en Jongewaard buiten beperkingen mooi uit • 24 mei 1995
Een zeldzame keer nochtans weet een koreograaf de betovering van het gewichtsloze, heerlijk dansende lichaam te verzoenen met de beperkingen van de uitvoerder, en er zelfs een troef van te maken...Later, in drie duetten op muziek van Satie, lijken ze helemaal verzonken in de aanblik van een andere danser, alsof het publiek er niet meer is. Op de muziek van Glenn Branca lijken de vrouwen dan...Bij de vrouwen is er de koketterie van Adrijana Barbaric, de ondeugende sensualiteit van Paula Vasconcelos, de gespierde energie van een schitterende Pink Niessen (die de eigen dansstijl van

Needcompany in greep van vervallen leven • 26 mei 1995
En de vraag wordt daarbij veeleer wie er in dit spreken macht uitoefent over wie, en waar dit spreken op uit is. In een eerste deel wordt het gedicht Léda van Paul Eluard gezongen, op muziek van...Lauwers zoekt naar een verwoording en verbeelding van de emotionele werkelijkheid van een vrouw van meisje tot moeder op een uitputtende manier, terwijl dat niet kan...Een pijnlijk reëel beeld, van het eindpunt van een leven dat enkel draaglijk is als er liefde zou zijn

Mooie gevoelens bieden geen garantie voor sterk... • 27 mei 1995
Kiespijn De eigenaardigheden van de man moeten Wim Vandekeybus in die mate gefascineerd hebben dat hij in Alle Grössen decken sich zu de hele mytomane wereld van Wegener rekonstrueert...Videobeelden roepen de sfeer op van zijn stad, Hamburg, of brengen gewoon wat extra sfeer...Alle illustratie daarbij, de tv-beelden, de akties van Aspillaga en Meeussen, de verrassingen van de scenografie, slagen er ternauwernood in om een ongelooflijk gevoel van verveling op afstand te

Het lichaam zelf, op het podium, overal:... • 1 juni 1995
alleen banaliteit te vinden is. Deze vorm van psychologische zelfbegoocheling van de kant van de dansers tonen is obsceen, de beelden zelf zijn kitsch...Hij sprak mij van de ontreddering van deze dansers, de diepe gevoelens die af te lezen waren uit hun bewegingen, de getormenteerdheid van hun handelingen...Postmoderne dans Postmoderne dans heeft drie kenmerken die zo'n manier van kijken, als spiegelbeeld van zo'n manier van choreograferen sterk in de hand werken

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
Veel waardering was er voor de afbraak van de mythologische heldhaftigheid van het Nederlandse volk ten tijde van de tweede wereldoorlog...Van de esthetiek van Moeder en kind, tot aan de totaal andere esthetiek van Perzen...Paul Binnerts: 'Die Ayckbourn van Toneelgroep Amsterdam was een mooi voorbeeld van een "afgestofte", scherp op de inhoud teruggebrachte komedie, zoals Sardou en de vroege komedieschrijvers van de

Wervelende waanzin van Mantero • 1 september 1995
Zo waren er op één avond twee korte dansvoorstellingen te zien: Frock van de Australische, in België verblijvende Joanna Leighton en Para enfastiadas e profundas tristezas van de Compagnie Vera...Als het schemerduister van de kapel langzaam wegtrekt, zie je op de vloer een tapijt van veelkleurige knikkers waarin een kleine cirkel uitgespaard bleef...Dat hoefde niet echt, want al na het eerste deel besef je dat deze voorstelling nog maar eens een bij voorbaat onmogelijke poging is om het lichaam van een danseres om te smeden tot het instrument van

Pina Bausch sluit dansers op in eeuwig... • 9 september 1995
Met een prachtige teatrale vondst wordt die raadselachtigheid van het menselijk handelen na een voorstelling van twee en een half uur zonneklaar uitgebeeld...Heel algemeen zou je kunnen stellen dat Bausch en haar dansers iets willen tonen van de sterkte en zwakte van mensen in hun verlangen...Dat ritme en de lege desolaatheid van de scène vormen het waarmerk van de voorstelling

De Tijd vertelt Ovidius met charme • 18 september 1995
De Tijd brengt, in een regie van Lucas Vandervost, een enscenering van enkele stukken uit deze cyclus van 250 verhalen...Joost Schnibbe vertelt het verhaal van Narcissus -- het psychologisch inzicht van Ovidius in deze figuur is overigens, voor zijn tijd, verbijsterend -- en bladert in een kunstboek van de Florentijnse...De verhalen van Ovidius waren immers een belangrijke inspiratiebron voor schilders van de renaissance

Droeve wereld met een sprankeltje hoop :... • 22 september 1995
De koreografie/regie is in handen van Alain Platel, Dick Van der Harst bewerkte muziek van Purcell voor tien akkordeons en een zangeres...Die gelijkenis met de dagelijkse wereld zit ook in de struktuur van de voorstelling: Het gaat er soms behoorlijk chaotisch aan toe, soms is in zowat elke hoek van de immense scène van deSingel iets...De in deze wereld utopisch aandoende heerlijkheid van de muziek vertaald naar het instrument van deze "simpele zielen". Het is, wat mij betreft, ook een van de zeldzame keren dat het

Allerminst een doodnormale vrouw • 23 september 1995
De kwaliteit van de tekst daarentegen heeft niet de grote discipline en vormzekerheid van Fabres beeldend werk...Het geheim van de voorstelling zit, denk ik, in de overduidelijke, zelfs overtrokken teatraliteit, waarmee zij de rol speelt van de heks die zich verschuilt achter het grijze muisje, de doodnormale...Het wordt een werkelijkheid die voortdurend verdwijnt onder een lijkwade van woorden, maar die in een moment van overgave haar ware gelaat toch even toont

Jonge bewoners van Marollen spelen hun eigen... • 4 oktober 1995
Duidelijk merkbaar is de inbreng van de akteurs, voor het grootste deel geen professionelen maar jonge bewoners van de Marollen, meestal van vreemde afkomst...En wat voor een scène: een open terrein in het midden van een gesloten bouwblok, de "impasse des escargots". Van alle kanten kijken de ramen van de belendende huizen uit op dit open terrein...Een korte film toont de wederwaardigheden van een zoon van Marokkaanse ouders die vergeefs werk zoekt, of van een jongen die beschuldigd wordt van diefstal net als hij een slachtoffer wil helpen

Klapstuk verkent grenzen van dans: Leuvens festival... • 7 oktober 1995
Michel Uytterhoeven, de eerste direkteur, had het over de vuist van Klapstuk: het effekt van de verdichting van een programma tot een veertiendaagse...Als je naar recent werk van Fabre, De Keersmaeker, Annamirl Van der Pluym of Alexander Baervoets kijkt, zie je dat het zich niet meer laat analyseren vanuit criteria van de jaren tachtig...Heel wat voorstellingen, onder meer van Steve Paxton en Hans Van Manen, zijn uitverkocht

Monoloog-formaat te klein voor "Maria Magdalena" • 10 oktober 1995
een verlossing, niet van de zonde, de begeerte of de dood, maar van (de illuzie van) het geluk...Yourcenar legt haar eigen verbanden tussen al deze figuren; de konfrontatie van Maria Magdalena met elk van hen is telkens een etappe in de verkenning van haar eigen begeerte en passie...De wijsheid die zij zo bereikt is niet die van de Kristelijke verlossing, maar de bittere vaststelling van de onvervulbaarheid van het verlangen

Extreme complexiteit en uitgepuurde eenvoud : Amanda... • 14 oktober 1995
Het wil ons ook kennis laten maken met een nieuw soort danser: niet de slaafse uitvoerder van de instrukties van de koreograaf, maar een kunstenaar met een eigen, oorspronkelijke benadering van de...Twee duetten van Hans Van Manen tonen op bijna didaktische wijze hoe vanuit de zuivere abstraktie van de klassieke taal door kleine ingrepen in scenografie of bewegingen toch een "modern" verhaal...Het fascinerende van de voorstelling zit niet alleen in dit complexe samenspel van ruimtelijke, muzikale en scenische motieven, maar ook, en vooral, in de verbluffende expressiviteit van de dansers

Bert André's machteloze clown raakt essentie van... • 18 oktober 1995
Als je vergelijkt met de tastende, haast moeizame zegging die het waarmerk was van vertolkingen van Julien Schoenaerts, zie je hier een man die scherp, duidelijk en levendig formuleert...Op meer dan een moment lijkt de hele gestiek van Bert André sprekend op die van iemand die een scheldtirade afsteekt, zijn gal spuwt over de wereld in het algemeen...Tegelijk bewaart André de sarkastische humor van de tekst, door goed gekozen uitbeeldingen van de mensen waarover de verteller het heeft

Meg Stuart op grens van toonbaar en... • 19 oktober 1995
Pas nu zie je, zowel van de ene als van de andere, het lijf in al zijn nietszeggende massiviteit, vol vreemde en gewoonlijk onzichtbare huidplooien, rondingen, vlekjes...De inspiratie voor veel bewegingsmateriaal kwam trouwens uit beelden van slachtoffers van zware verwondingen en schokken...Daardoor bereikt dit werk van Stuart niet dezelfde kracht als die van haar eerste drie werken