704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kleurlingen met te veel ernst en te... • 17 oktober 1987
Kompositorisch bestaat hun werk steeds uit een juxtapositie van een installatie als decor, een koreografisch en literair deel, die op zichzelf te smaken zijn, maar struktureel en inhoudelijk op elkaar...Op de voorgrond liggen aan een zijde enkele rijen rotsblokken, tegen een stapeling van pratikabels aan, waar een grote ventilator voor staat (gevaar, klippen, wind...), terwijl aan de andere zijde een...wasteil op twee stenen staat naast een losse stapeling van nog meer rotsblokken (weer het buitenleven, een grafheuvel...?). Tijdens het eerste stuk, Shedding skin, weerklinkt gregoriaans, een man ligt

"Les Survivants" blijft klapstuk van Gallotta • 19 oktober 1987
LEUVEN -- Dat een kunstwerk nooit herleidbaar is tot één benoembare interpretatie, is een bewering die vaak wordt aangewend voor werk dat de niet-ingelichte toeschouwer sprakeloos en vol onbegrip...Het einde van een beschaving, na een grote ramp of zoiets, met enkele "survivants", daar draait het om...Dat deze voorstelling uit 1983, die speciaal voor Klapstuk '87 hernomen wordt, een unieke prestatie is, toont Gallotta's vorige kreatie op Klapstuk '87, "Les Louves& Pandora" dat dan wel een

Stuc, 10, kijkt naar toekomst • 20 oktober 1987
verbouwen tot een volwaardig universitair kultureel centrum, een soort "Department of fine arts". Uitgenodigd om te spreken waren minister Dewael en rektor Dillemans...Bruno Verbergt ten slotte, voorzitter van vzw 't Stuc, noemde als voornaamste partners van een volwaardig kultureel centrum: de overheid, de universiteit en de stad Leuven...onverschilligheid en zelfs nauwelijks verholen vijandigheid tegenover een dergelijk initiatief, ook vanuit studentenkringen

"Alchemie" toont nieuwe betovering van oud gebouw:... • 20 oktober 1987
de zaal "spectrophotométrie" stelt Philipe Tonnard heel toepasselijk een reeks objekten (doeken, kleine huisjes, zandzakken) voor met een felgekleurde beschildering van vlekken, streepjes en allerlei...de kolommenzaal in de kelder staat een zeer mooi werk van Bob Verschueren, een massa op hun kop geplaatste, schermbloemen op een zandbed, over de hele vloer verspreid rond een opening...Sven Use sluit de reeks af met een schitterende enscenering van de studeerkamer van een alchemist

Symbolizeringspoging van diepste: "Nadir" door het "Théâtre... • 21 oktober 1987
LEUVEN -- Iedereen zal wel eens zo'n moment hebben dat je met lichte ontzetting vaststelt dat je niet meer weet wat je een dag lang gedaan hebt, of zelfs een hele week of een maand...De rekonstruktie van zo'n -- vaak ook niet zo prettige -- periode wordt dan een langzaam, tastend terughalen van de gebeurtenissen en hun emoties, die in een verdomhoekje waren blijven staan...Meer zelfs, de opbouw in een tiental scènes waarin dezelfde gebaren herhaald worden, leidt tot een enorme voorspelbaarheid

Stuiptrekkingen van marionetten: "Mort de rire" van... • 23 oktober 1987
een hoek van de scène is tegen een buizenkonstruktie een namaak verkommerd vooroorlogs kabaret met rode pluchen fauteuils neergezet...Een zoeklicht flitst naargeestig over een danseres die met de benen in de lucht over de rug van een fauteuil naar beneden zakt...Op de grond kronkelen vijf andere dansers, allen gekleed in een androgyn kostuumpje: mannen zowel als vrouwen dragen een beha onder een zwarte broek met brede schouderbanden

Nederlandse en Spaanse middelmaat op Klapstuk • 24 oktober 1987
LEUVEN -- Donderdagavond beleefde Klapstuk '87 twee premières voor België, twee kleinere produkties van een Nederlands (Angelika Oei) en een Spaans gezelschap (Vicente Saez Garcia met de groep Taba...Oidan Skroeba is een neologisme gehaald uit een etymologisch woordenboek, en betekent zoiets als "een kakafonie van stil geluid". In dit stuk van Angelika Oei zie je de koreografe samen met twee...Barcelona staat een diskoteek in een fabrieksruimte in beton en staal, van een extreme kaalheid en minimalisme in de aankleding, en "the place to be" voor het ogenblik

Trisha Brown Company fascineert op Klapstuk: Vier... • 29 oktober 1987
Een van Trisha Browns eerste koreografieën was trouwens een duet met Steve Paxton, Lightfall met materiaal uit de "Violent Contact'-improvizaties met Simone Forti en Dick Levine...Nochtans is het allemaal zorgvuldig gepland vanuit een improvizatie van de dansers met een beperkt aantal instrukties, een eigen interpretatie van dezelfde taal, die op een bepaald ogenblik vastgelegd...De dans ze[?] doorgaat ook doorlopend veranderingen in opzet, maar met een zekere systematiek waarbij telkens twee dansers samen een bewegingszin uitvoeren, en daarin gedoubleerd worden door een

Steve Paxton en Lisa Nelson besluiten Klapstuk... • 3 november 1987
Paxton danst in het eerste deel met een masker op zijn gezicht geschilderd, Lisa Nelson danst in het tweede met een kiein snorretje op haar bovenlip en Paxton met een donkere zonnebril...Bepaalde emotionele toestanden brengen een bepaalde lichaamshouding mee, een effekt waar b.v...Deze voorstelling, al is het dan een zeer intimistisch en kleinschalig spektakel, is van een uitzonderlijke betekenis die misschien zelfs die van Trisha Browns werk overtreft omdat de onmiddellijkheid

Uitdagende denkoefening over denken: Kaaiteater prezenteert "Rachel's... • 7 november 1987
Ze verschijnt in achttiende-eeuwse kledij -- het tijdperk van de rede -- met een torenhoge pruik van opgerolde schuimstroken op het hoofd, waar nog eens bovenop een scheepje gemonteerd is. Het toppunt...een radde monoloog in een precieuze taal verklaart ze zichzelf als de rede die tot zichzelf gekomen is, en daarmee ver verheven is boven de natuur en de onredelijke wezens...De muzikale omlijsting -- een man speelt op een zeer ongerijmde manier elektrische viool (klankband achterhaalt en vervormt wat hij speelt op een nogal verwarrende manier) met ook wat synthesizer

Jan zag eens slurfjes hangen: Jan Decorte... • 16 november 1987
dekor dat enkel een nieuwe lik verf kreeg, Sigrid Vinks als een sprookjesfiguurtje (een twaalfje, verwant aan de elfjes deze keer) en de figuur van de (vooral zeer op sexueel verkeer beluste) existentiële...Dat Decorte ondertussen evenveel met u zit te lachen als u met hem, geeft de voorstelling, ondanks een aantal geslaagde vondstenden tot in het belachelijke doorgedreven dubbelzinnige woordspelletjes...een nogal kleffe smaak

Te veel teorie, te weinig teater: "Familiendialog"... • 17 november 1987
Er wordt een probleem aangestipt, een bepaalde hypotese om de onlustgevoelens in de Duitse samenleving van de jaren zeventig te duiden...medium bij uitstek om een teorie te illustreren, en als dat toch gebeurt dan zal men sterke middelen moeten aanwenden om het geheel een artistieke betekenis voorbij de teorie te geven...Sociologie is een mooi ding, maar niet als handleiding voor een dansvoorstelling

Stephen Petronio is dansfenomeen • 19 november 1987
Daarbij vertrekt Petronio van een improvizatie-struktuur, die daarna aan een kritisch onderzoek onderworpen wordt om een maximum aan beweging in een spannende vorm samen te ballen...Een beetje zoals Paxton met zijn lichaam geweldig kan fascineren, al is er niet echt een . verklaring voor, zo fascineert Petronio met zijn solo...De voorstelling is een overtuigend bewijs dat dans tot een werkelijk volwaardige, moderne kunstvorm is uitgegroeid

Psychoterapie als amusement: "Hitchock's driesprong" van "Artikelen... • 19 december 1987
BRUSSEL - Bij een titel als Hitchkock's driesprong hen je niet geneigd aan sociale satire te denken, en zeker niet aan een teatrale situatie die een psychoterapeutische drukkookpan op ontploffen...Manfred vemoorden zodat Lia er vanaf is. Maar daar gaat het uiteindelijk de makers niet om: wat opgevoerd wordt, is een zeer ingewikkeld ritueel, dat op een schitterende wijze gekoreografeerd is. De...akteurs bewegen zich in een eindeloze reeks konfiguraties rond een groot rood scherm (een "design-artikel" van Andrea Branzi) die samenvallen met een steeds verder om zich heen grijpende lustbeleving -- lust

Uitgesleten rituelen in dwingende symboliek: A.T. De... • 30 december 1987
Wat bij een oppervlakkige blik hermetisch en statisch spel is, bleek voor mij (bij tweede visie) een zeer intens aftasten van de naden van de tekst -- los van de vele gebeurtenissen die het Medea...Kartonnen wanden, een windmachine aan een einde, versleten kussens uit teaterstoeltjes hier en daar, een zetel en op de grond een patroon van unalitplaatjes die door de wind uit hun verband geblazen...Een tweede biezonder sterke regievondst van De Keersmaeker bestaat erin dat ze Jason tijdens Medea's monoloog voortdurend een andere kant laat opkijken terwijl hij met een aardappel zit te spelen en

Gemoralizeer zonder diepgang: "Cash Flow" van D.B.... • 16 januari 1988
koncipiëren dan als een opeenvolging van 3-minutenscènes met telkens een "betekenisvolle" ontwikkeling, gestruktureerd rond een vrij schetsmatige intrige met een klein vleugje suspens...Het BKT brengt zijn "Cash Flow", een stuk uit 1985, in een regie van Mark De Wit...Het verhaaltje gaat over drie topmensen van een uitgeverij die gekonfronteerd worden met een gebrek aan cash-flow door een desastreuze uitgave van wiskunde-boeken

Charles Vandenhoves geslaagd debuut als decorontwerper: Attributen... • 25 januari 1988
Die verbeelding is "een handlanger van de dood". Ritsema ziet elke produktie als een kritisch zelfportret van een regisseur, en voor hem draagt het zelfportret van deze voorstelling haat uit, haat...Ritsema wou een decor als een klankkast, zoals een klankkast bij een viool hoort, een decor dat een bewustzijn van ruimte gaf aan de akteurs, ongeveer op dezelfde manier als de bestuurder van de wagen...Het decor werd dus een werkelijke ruimte, met een plafond en gesloten wanden, met een grote trap in het midden waarlangs de akteurs de ruimte betraden

Orkater rekt kolder: Knap akteerwerk in "Parking" • 27 januari 1988
Parking is een heruitgave van een oeroud procédé: iemand klimt op een tafel en improvizeert een amusant verhaal...Een paar doeken, een of twee attributen, een gek hoedje en een bontjas volstaan om de toehoorders te onderhouden met een kolderverhaal met groteske, maar toch zeer herkenbare figuren...Ze belanden om de beurt of samen een paar keer in de gevangenis en kopen tenslotte een parkeerterrein waarop ze -- in een soort doffe berusting -- hun laatste dagen slijten in een bontjas die nog

Adieu, was het maar waar: "A.Dieu" van... • 29 januari 1988
Eerst komen de vijf dansers een na een op in een negentiende-eeuws zwempak voor mannen, waarover een brede elastische lendensteun gedragen wordt...Daarna gaat er nog eens een wijde rok in zwarte voile met een soort queu over en ten slotte vallen een aantal hoepels naar beneden van het plafond die onder de rokken gegespt worden...waarbij de aanwezigheid van een publiek een voorwaarde is, vereist een biezondere dans-ascese en oorspronkelijkheid in de aangewende verwijzingen

Jürgen Gosch regisseert "Warten auf Godot" precies:... • 2 februari 1988
Het boompje dat Beckett wenst, is hier gereduceerd tot een stammetje met vier zeer hoekige en schriele twijgen...Een biezonder mooi fragment is het ogenblik waarop er een bolhoed te veel op de scène ligt, en Vladimir en Estragon ordening proberen te scheppen in dit onverklaarbaar fenomeen door telkens een...De ironie van het stuk zit dan ook grotendeels in de nuchtere, humoristische verwoording van een uitzichtloos heden zonder geschiedenis, zonder betekenis