704 document(en) met "En-Knap" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kleurlingen met te veel ernst en te... • 17 oktober 1987
Kompositorisch bestaat hun werk steeds uit een juxtapositie van een installatie als decor, een koreografisch en literair deel, die op zichzelf te smaken zijn, maar struktureel en inhoudelijk op elkaar...En evenmin hebben ze de zelfrelativering en vaak briljante humor van een enigszins vergelijkbaar duo als Jones en Zane om het verteerbaar te houden...Symbool van de relatie tussen Fred Holland en Ishmael Houston-Jones is een koord dat de twee verbindt en dat hen tegelijk belemmert en samenhoudt-stimuleert

"Les Survivants" blijft klapstuk van Gallotta • 19 oktober 1987
Het gegeven is bekend, en talloze malen bespeeld, met als een der oudste varianten de ark van Noë, en klaarblijkelijk ook een tema dat, getuige, het sukses van sf-verhalen en -films, blijft fascineren...het daarom dat er, als allen er voor dood bij liggen op de scène, Gallotta plots een hele bende joelende kleine kinderen (met witte kousjes en zwarte schoentjes, maar verder naakt) vanuit een luik...gelijkaardige quasi-narratieve struktuur en bewegingstaal heeft, maar om één of andere reden niet dezelfde overtuigingskracht, die bij "Les Survivants" een bijzonder lang en warm applaus uitlokte

Stuc, 10, kijkt naar toekomst • 20 oktober 1987
kultuur aan de universiteit en de positie van 't Stuc daarin, maar liet daarbij duidelijk verstaan dat de budgetten voorlopig zeer krap zijn...Hoewel 't Stuc nu meer dan vroeger erkenning krijgt voor zijn werk, ondervindt het nog steeds "kleine negaties" vanwege die instanties, die af en toe "vergeten" ere te geven aan wie ere toekomt...Als grootste gevaar voor de uitbouw van een universitair "department of fine arts", gericht op avant-garde en in die zin als centrum binnen de universiteit uniek in Europa, zag hij echter de

"Alchemie" toont nieuwe betovering van oud gebouw:... • 20 oktober 1987
Het legt een verband tussen het vroegere wetenschappelijke gebruik en het toekomstige artistieke (alchemie: van alledaagse dingen het uitzonderlijke maken) van het gebouw...Op uitnodiging van Klapstuk creëerden enkele kunstenaars en koreografen een werk voor deze produktie...Biezonder komisch, en met een perfekte timing gebracht

Symbolizeringspoging van diepste: "Nadir" door het "Théâtre... • 21 oktober 1987
Twee vrouwen, Isabelle Dumont en Claudine Sorin, voeren een aantal handelingen in een uiterst traag tempo uit, en herhalen elke beweging meermaals...Op de duur leidt dat tot een soort mentale leegheid bij het kijken, de gebaren van tederheid en afwijzing verliezen door de stilering, het tempo en de herhaling nagenoeg alle evidente betekenis...Die is er zelfs al bij de eerste, en enige niet herhaalde scène

Stuiptrekkingen van marionetten: "Mort de rire" van... • 23 oktober 1987
Er is maar één ding dat ze -- voor zolang het nog kan -- wel doen, en dat is lachen met hun eigen domme kunstjes en versleten circustruuks...Hier en daar blijft er eentje staan tot de kamerjas voorbijgezweefd is: wonderbaarlijke verschijning...En dan verschijnt het gezelschap nog een laatste maal, nu keurig naar geslacht gekleed, als voor een galant 19de-eeuws "déjeuner sur l'herbe", kompleet met parasolletjes en hond, was het niet van de

Nederlandse en Spaanse middelmaat op Klapstuk • 24 oktober 1987
De film is goed gemaakt en het is deze vondst die, samen met de muziek van Niew Hip Stilen en Paolo Conte, de tekortkomingen van de voorstelling wat kompenseert...Barcelona staat een diskoteek in een fabrieksruimte in beton en staal, van een extreme kaalheid en minimalisme in de aankleding, en "the place to be" voor het ogenblik...Ze zijn in het eerste deel in rode hemden met zwarte broeken gekleed, terwijl koreograaf Saez helemaal in het zwart is; in het tweede deel in wit hemd en broek met zwarte knoopjes en klepjes, met Saez

Trisha Brown Company fascineert op Klapstuk: Vier... • 29 oktober 1987
een fascinerend "lichaamsbesef" dat een virtuoos, maar schijnbaar eenvoudig en natuurlijk gebruik van eigen snelheid en gewicht doet ontstaan...Vanuit de gaasdoek-coulissen zwiepen de dansers de scène op en verdwijnen weer en komen in wisselende formaties en opstellingen weer terug, nadat het filmobjekt langzaam tot hoog boven de scène...opgerezen is. Er zit een merkwaardig parallellisme tussen de wisselingen in de filmbeelden en het ogenschijnlijk volslagen stochastisch procédé waarmee de dansers verschijnen en verdwijnen, waarbij ze plotseling

Steve Paxton en Lisa Nelson besluiten Klapstuk... • 3 november 1987
Hun werk heeft de smaak van pure magie, het is tegelijk onbegrijpelijk en fascinerend, het is tegelijk pure dans en niets meer dan dat (en hoe...en een krachtige katalysator voor de fantazie van de toeschouwer...Deze voorstelling, al is het dan een zeer intimistisch en kleinschalig spektakel, is van een uitzonderlijke betekenis die misschien zelfs die van Trisha Browns werk overtreft omdat de onmiddellijkheid

Uitdagende denkoefening over denken: Kaaiteater prezenteert "Rachel's... • 7 november 1987
Gedwongen door de bedreiging van de oorlog, vluchtte zij het land uit en belandde zij na diverse omzwervingen in New-York en uiteindelijk in Los Angeles, waar ze weer snel aansluiting vond bij de...een radde monoloog in een precieuze taal verklaart ze zichzelf als de rede die tot zichzelf gekomen is, en daarmee ver verheven is boven de natuur en de onredelijke wezens...Moeiteloos en af en toe subliem laat Rosenthal haar hele lichaam met haar woorden mee dit vertoog afsteken, waarbij het lichaam ontdekt wat de woorden verhullen

Jan zag eens slurfjes hangen: Jan Decorte... • 16 november 1987
BRUSSEL - Het nieuwe produkt van Jan Decortes huisvlijt borduurt voort op zijn vorige werkje, "Het stuk stuk". Om de "sequel" herkenbaar te houden werd een en ander behouden uit dat stuk, zoals het...pinguïns deze keer Peter de olifant met de verschrikkelijke, vliegende slurfjes). Ook is er nauwelijks een samenhangend verhaal te bespeuren, er wordt herbegonnen en voortdurend gestopt, en de...Decorte breit het stuk aan elkaar met zijn luidkeelse en vals gezongen schlagers, en hij wordt daar steeds beter in. Op de beste ogenblikken benadert zijn motoriek praktisch die van Herr Seele met

Te veel teorie, te weinig teater: "Familiendialog"... • 17 november 1987
Een vrij omvangrijke cast speelt de entourage van dit gebeuren, het na-oorlogse Duitsland dat pijnlijke vragen en herinneringen zoveel mogelijk terzijde schuift en met verbetenheid werkt aan de...Deze wereld slorpt in het scènebeeld alle aandacht op en kontrasteert daardoor nogal met de duetten van de zoon met zijn zus en zijn ouders...Het visueel en akoestisch geweld dat daarmee gepaard gaat, leidt echter niet tot die ongrijpbare fascinatie die Kantor op een intuïtieve manier kan opwekken

Stephen Petronio is dansfenomeen • 19 november 1987
Petronio maakt bovendien gebruik van vrij complexe muziek (in deze voorstelling van Lenny Pickett en David Linton) en van decors die extra informatie leveren, zonder dat er werkelijk tijd is om het...Met de benen recht tegeneen, de voeten naar buiten gekeerd en de armen met de palmen volledig naar achter gedraaid -- voeten in klassieke positie, armen en schouders verwrongen -- staat hij in een...Nog te zien in de Singel, Desguinlei, Antwerpen, vanavond en op 20 en 21 november om 20 u. Tel

Psychoterapie als amusement: "Hitchock's driesprong" van "Artikelen... • 19 december 1987
Nochtans, dat is Hitchkocks driesprong van het Nederlandse gezelschap "Artikelen en projekten", in een regie en met tekst van Frans Strijards in essentie wel...Uitgangspunt van de voorstelling is een familie -- uiteraard -- waar vader en moeder afwezig zijn (vermoord of verstikt door een kolenkachel) en de (eveneens afwezige) analist Werdegang fungeert als...Kooistra) en Manfred zelf (Wim van der Grijn) en zijn vrouw Lia (Marieke van Leeuwen). Aanvankelijk ontwikkelt zich een intrige die een zekere samenhang lijkt te gaan vertonen, is er zelfs in de teorieën

Uitgesleten rituelen in dwingende symboliek: A.T. De... • 30 december 1987
Kartonnen wanden, een windmachine aan een einde, versleten kussens uit teaterstoeltjes hier en daar, een zetel en op de grond een patroon van unalitplaatjes die door de wind uit hun verband geblazen...De drie akteurs komen op, Medea in mantelpak (Kitty Kortes Lynch), Jason met ontbloot bovenlijf in een zwart pak (Johan Leysen) en Amme, de voedster, seksloos en geschiedenisloos wezen, gespeeld door...oder Lachen"). Het werkt als symbool van het kader waarin Jason en Medea hun drama beleven biezonder sterk: het verhaal is oeroud en onoplosbaar en de protagonisten kennen het al van buiten nog voor ze hun

Gemoralizeer zonder diepgang: "Cash Flow" van D.B.... • 16 januari 1988
Gilles is een jong Amerikaans toneelauteur die, als je het mij vraagt, te lang en te veel naar televisieseries heeft gekeken en van de weeromstuit er niet in slaagt een toneelstuk anders te...Ook die regie is nogal futloos en lijkt soms zelf niet meer te betekenen dan een juiste timing van opkomst en afgang en fade-in/fade-outs...machtsstrijd genomen en hebben niets met ekonomische ratio en alles met persoonlijke zwaktes te maken

Charles Vandenhoves geslaagd debuut als decorontwerper: Attributen... • 25 januari 1988
Het stuk werd zelfs al na een week afgevoerd, ook al omdat het voor de vrij jonge cast zeer belastend bleek en de animo om het na een geplande onderbreking van drie weken te hernemen, ver zoek was...Vandenhove kreeg al eens een overzichtstentoonstelling van zijn architektuur in DeSingel, en is er nu met één decorontwerp te gast, en binnenkort is er een rekonstruktie van Oscar Schlemmers...Die verbeelding is "een handlanger van de dood". Ritsema ziet elke produktie als een kritisch zelfportret van een regisseur, en voor hem draagt het zelfportret van deze voorstelling haat uit, haat

Orkater rekt kolder: Knap akteerwerk in "Parking" • 27 januari 1988
Het enige voorwerp op de scène (en klaarblijkelijk ook het enige bezit van de dames, op hun bontjassen en potsierlijke bontmutsen na) is een Vespa, minutieus nagebouwd in karton...De parking blijkt hun bezit en met stijgende verbazing merk je dat deze lieve dametjes een niet onaardige misdadige bijverdienste hebben...Inbreken in wagens, benzine stelen en die dan tegen woekerprijzen weer aan de wanhopige eigenaar verkopen, het behoort tot de dagelijkse praktijk

Adieu, was het maar waar: "A.Dieu" van... • 29 januari 1988
BRUSSEL - "Gevoelens van geestelijke kwelling, onmacht en wanhoop, van innerlijke onrust en agressie worden als het ware rechtstreeks door het lichaam uitgedrukt in hun abstrakte hoedanigheid", dat...Eind goed, al goed, alles wordt weer uitgespeeld, op badpak en handschoenen na, en dan is de voorstelling gedaan...dat Cathérine Massin en Eric Raeves echt wel kunnen dansen en de anderen echt wel niet, als je gewoon afgaat op het criterium dat een goed danser zichtbaar een inwendige timing en balans, zelfs

Jürgen Gosch regisseert "Warten auf Godot" precies:... • 2 februari 1988
De parallel tussen Lucky en Pozzo enerzijds en Vladimir en Estragon anderzijds wordt op die manier ook zeer helder gemaakt...De landlopers zijn steeds ouder en suffer geworden, en alhoewel ze het zelf niet beseffen is er in 35 jaar niets veranderd...Een biezonder mooi fragment is het ogenblik waarop er een bolhoed te veel op de scène ligt, en Vladimir en Estragon ordening proberen te scheppen in dit onverklaarbaar fenomeen door telkens een