90 document(en) met "Land van" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Mannen van den Dam lichtvoetig én ernstig • 13 februari 1986
Viviane De Muynck, van de Mannen van de Dam, in regie van het tandem Paul Peyskens (woord) en Johan Daenen (beeld), brengt daar een schitterende voorstelling van...Zo staat zij ten slotte alleen voor de spiegel die haar bevestigt dat Max Gericke de mooiste van het land is, maar dat ver over de bergen een sneeuwwitje woont dat nog honderdmaal mooier...van de stijl... Het geeft de ernst van de aangehaalde problemen een lichtvoetigheid mee, die bepaald zeldzaam is. Dat Viviane De Muynck deze regie recht weet te doen, kompleteert het beeld van een

Wild komisch duo uit Australië: "Los Trios... • 16 mei 1986
BRUSSEL -- Een van de Australische teatergroepen die voor het ogenblik door de Lage Landen toeren, heet "Los Trios Ringbarkus". Het land van herkomst doet vermoeden dat dit een zo uitzonderlijk...Verder drijft hun humor grotendeels op de spanning tussen uitvoerder en publiek, tussen de fiktie van het "verhaal" en de realiteit van wat op scène gebeurt...De overdreven nadrukkelijkheid van enkele grappen belet echter niet dat Outer Sink van Stephen Kearney en Neill Gladwin, in een regie van Nigel Triffitt, een erg leuke voorstelling

Tussen Cunningham en poëtische beelden: "blue rAn... • 28 januari 1987
Ronit Land gaat uit van een op zich nogal vreemde werkhypotese...dat de muziek in het stuk een eigen verhaal vertelt, los van het ritme en de struktuur van de dans...Maar, zegt Ronit Land, in de abstraktie van Cunningham wil ik opnieuw poëzie leggen, wil ik een soort verhalende herkenbaarheid leggen, zonder echt een verhaal op te dringen

Adriana Boriello speels en intiem: "Allegro, vivace... • 4 april 1987
LEUVEN -- Adriana Borriello, een schitterende danseres, kreeg in België vooral bekendheid als lid van Rosas en partner van Pierre Droulers in Midi, Minuit...Een sonate voor cello van Zoltan Kodaly klinkt op tussen de stille fragmenten van dit spel, en is telkens als een soort zweepslag die een nieuwe dynamiek geeft aan de verhoudingen op de scène...emotionaliteit overbrengt door de intensiteit van het dansen en spelen, maar precies daarom ook van de toeschouwer een grote koncentratie eist

Deelder praat onevenwichtig • 19 mei 1987
Zijn tirade tegen de welzijnswerkers die van levendige volksbuurten in Rotterdam saaie, bloedarmoedige stadsdelen gemaakt hebben met nep-demokratische "inspraak", onder het goedkeurend oog van...een kwartier vol over het feit dat de Amsterdammers alles naar zich toetrekken terwijl de Rotterdammers toch eigenlijk de (ekonomische) voortrekkers van het land zijn...Van hetzelfde allooi is zijn geleuter over fout en niet fout in de oorlog, iets waar Nederlanders in het algemeen maar niet genoeg van lijken te krijgen

Uitdagende denkoefening over denken: Kaaiteater prezenteert "Rachel's... • 7 november 1987
Gedwongen door de bedreiging van de oorlog, vluchtte zij het land uit en belandde zij na diverse omzwervingen in New-York en uiteindelijk in Los Angeles, waar ze weer snel aansluiting vond bij de...Ze verschijnt in achttiende-eeuwse kledij -- het tijdperk van de rede -- met een torenhoge pruik van opgerolde schuimstroken op het hoofd, waar nog eens bovenop een scheepje gemonteerd is. Het toppunt...Het brein, oorzaak van de prometheïsche reflex van de mens om de goden te evenaren, dat visualizeert ze biezonder pompeus als laatste beeld van de voorstelling

Vandekeybus' verdienstelijk debuut: "What the body does... • 6 februari 1988
Daarbij overloopt Vandekeybus met zijn groep een heel spektrum van emoties, die gaan van het creëren van pure suspens, vrij rauwe uitbeeldingen van straf- en lustgevoelens tot zeer grappige beelden...al deze beelden is de struktuur van de voorstelling opgebouwd door het steeds weer herhalen van een handeling met telkens kleine verschuivingen...De timing, de afwisseling, de inhoudelijke samenhang (het samenbrengen van totaal disparate sferen zonder aanduiding van samenhang) ontbreken nogal eens

Taal- en akteergeweld over een geweldenaar: "Gilles"... • 20 februari 1988
Het stuk bestaat uit een monoloog van Gilles de Rais, voormalig wapenbroeder van Jeanne d'Arc...Het zijn de laatste hoogdagen van een woeste, plunderende en tegelijk praalzieke edelstand in een door de oorlog verzwakt land...Hij peilt naar de drijfveren achter het walgelijk gedrag van Gilles, waarbij al snel enerzijds de problematische relatie met God en zijn "zusje" Jeanne d'Arc en anderzijds de demonische figuur van

Blue Ran Dances boekt vooruitgang: "Take off... • 19 april 1988
STROMBEEK-BEVER - Verleden jaar debuteerde de Belgisch-Israëlische groep "Blue Ran Dances" in de Beursschouwburg met het duet "Two by one". Deze voorstelling, in een koreografie van Ronit Land, liet...de dans sterk schatplichtig aan het werk van Cunningham, waar Ronit Land haar dansopleiding van kreeg, de inkleding ervan met decor en kostumering en de manier waarop met de dans betekenis...Een van de redenen dat de voorstelling toch niet volledig overtuigt, is volgens mij dat er in het struktureren van de dans weinig geselekteerd is, zodat je vaak met een overdadige opeenstapeling zit

De afwezigen hadden ongelijk: "Groupe Emile Dubois"... • 29 november 1988
Hij bracht er twee voorstellingen, "Docteur Labus" en "Mammame/Montréal', waarvan zeker de eerste ongetwijfeld tot het beste behoorde van wat de groep tot op heden maakte...Maar die technische uitmuntendheid wordt nooit aangewend om de eterische pracht van perfekt gekoördineerde groepsbewegingen uit te spelen tegen verbluffende soli zoals in klassiek ballet of ook wel...Gallotta's koreografieën zijn best te vergelijken met de steeds wisselende konfiguraties van een kaleidoskoop

Dialoog tussen danser en pianist: "Goldberg Variations" • 9 december 1988
BRUSSEL - Goldberg Variations van Steve Paxton was al eerder te zien in ons land, op Klapstuk '87...De koreografie gebruikt twee uitvoeringen van Glenn Gould van de Goldberg-variaties van Bach, een uit 1955 en een uit 1981, vlak voor Goulds dood...Hoewel Paxton de muziek na al die jaren ongetwijfeld zo goed als van buiten kent, kun je je niet van de indruk ontdoen dat het gebeuren op de scène voor hem elke keer weer een nieuwe exploratie is van

Nieuwe ontwikkeling in Paxtons oeuvre: "Flip side"... • 23 januari 1989
die zone voorbij de grens, het vreemde land -- de nieuwe situatie van dansers die elkaar voordien niet kenden -- gaan de dansers aanvankelijk voorzichtig maar steeds intenser op exploratie naar...En de drie verschillen heel sterk in hun manier van bewegen; zeker Ikeda zit aanvankelijk op een ander spoor dan Paxton en Hamilton; maar geleidelijk aan beginnen ze elementen van elkaar over te nemen...Nog te zien in de repetitiezaal van Kaaitheater, O.-L.-Vrouw van Vaakstraat 83 in 1000 Brussel, van 24 t.e.m

Knappe dansers in valstrik van futiele koreografie:... • 7 februari 1989
Want de koreografie van Ronit Land blijft steriel en verhakkeld, een weinig gedurfd samenraapsel van vondsten en ideeën zonder veel oorspronkelijkheid...En net op dat moment onderbreekt Land: opnieuw synkroon huppelen met kleine gestes tegen een hoog tempo, in een stukje koreografie dat op dat ogenblik stijf blijkt te staan van gekunsteldheid...Afgezien van de technische perfektie is dit volmaakt oninteressant, omdat de persoonlijkheid van de dansers volledig opgesloten zit in het carcan van Lands schema

"Ward Comblez" door Josse de Pauw • 22 maart 1989
Ward Comblez -- he do the life in different voices gooit Josse de Pauw zijn hart voor de voeten van de toeschouwers en maakt daarmee een vage onrust los, niet ongelijk aan de zijne...Het verhaal wordt telkens weer onderbroken door een gedicht van T.S...Elliot uit The waste land: "What the thunder did". Het roept de verstikkende droogte van een rotswoestenij op

Avant-garde op een zijspoor: "On wings of... • 12 april 1989
het isolement van een ver land komen ze ertoe elkaar hun levensverhaal, hun frustraties te vertellen...Deze pijnlijke anekdote is aanleiding voor zelfreflektie van Gerrit Timmers -- schrijver van dit stuk en een van de twee akteurs, maar ook zelf beeldend kunstenaar -- over wat iemand gaande houdt als...Vertrek elke avond van spoor 9 van het station van Leuven om 19 u 30

"Rapta" van Vicente Saez: aantrekking en afstoting • 30 oktober 1990
Personages met een tegengestelde dynamiek, die vechten om elkaar te overheersen en om de verklaring te vinden van hun eigen ontstaan...Een stramien dat niet zo heel ver van kontakt-improvizatie af ligt, maar tegelijk sterk inspeelt op de struktuur van de muziek...Naar het einde van de voorstelling zet Saez de dans helemaal naar zijn hand, en wervelt weg van Lloberas met los uit de heup zwaaiende benen en armen

De hand van de meester • 1 december 1990
ANTWERPEN -- Het verhaal van Wim Vandekeybus' What the body does not remember en Les porteuses de mauvaises nouvelles is dat van een stormachtig en onverwacht sukses: twee Bessies (zowat de Oscars van...De muziek van Thierry De Mey en Peter Vermeersch is in deze voorstelling mee "geënsceneerd". Naast de twaalf dansers-akteurs zijn ook twaalf muzikanten, onder leiding van George-Elie Octors, in het...Beweging in zijn puurste vorm, betrapt voor er van stilering sprake is. In de scenografie bewandelt Vandekeybus de omgekeerde weg: zeer geëlaboreerde koncepten worden door de aktie van hun

Mystifikatie van een simpel idee • 27 juni 1991
danser het hele lichaam te laten spreken -- suggereert zij het verhaal van Bismarcks schoondochter (zie kadertje). Weer een wisseling van jas later overstemmen herinneringen aan het leven op het land...Niet door deze uit te spreken, maar door sakraliteit te suggereren: ze maakt maximaal gebruik van de macht van haar scenische présence in het brandpunt van de belangstelling, op een volstrekt...drie volgende delen komt daar de Pastorale van Beethoven bij, elegische teksten van Kleist en de evocatie van de faustische vernietiging van de natuur met fragmenten van Goethe

Weemoed en vitaliteit bij Vandekeybus • 25 januari 1992
Het sukses is verdiend: Vandekeybus is een van die mensen die nagenoeg uit het niets een wereld tevoorschijn kan toveren, waarin de spanning van het dansen bijna fysiek voelbaar wordt en prachtige...De teksten en liedjes zijn van hem, en werden door Peter Vermeersch van X-legged Sally op muziek gezet...De zachte melancholie van de voorstelling is dan ook wellicht niets meer of minder dan de teatrale vertaling van wat deze ontmoeting bij Vandekeybus opgeroepen heeft

Beursschouwburg zoekt jeugdiger publiek: Direkteur Paul Corthouts... • 4 juni 1992
Wat de Beurs overkomt, is waarschijnlijk een voorbode van wat andere kunstencentra in het land te wachten staat...Binnen vijf jaar moeten we er weer helemaal staan, en dat zal ook in de rest van het land zijn sproen nalaten...En daarin is de Beursschouwburg dan weer een koploper aan het worden, in het opnieuw, en expliciet, formuleren van de positie en de inzet van de kunst