38 document(en) met "hoezeer" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Man betaalt vrouw voor liefde: Marguerite Duras... • 13 oktober 1988
Zeker als Pauline Daniëls begint te dansen, hoe goed dat ook gedaan is en hoezeer het ook "klopt", het mobilizeert een andere gevoeligheid dan die voor de tekst bij de toeschouwer

Op zoek naar nieuwe verbanden: Rosas danst... • 1 januari 1992
En het is wel erg merkwaardig hoezeer dit beeld verschilt van alle andere

"Quel moi est-ce que je peins" • 1 februari 1996
Want hoezeer De Cordier ook naar de beleving van de "natuur" en "afzondering" teruggrijpt (twee bij uitstek achttiende-eeuwse denkfiguren), deze associaties leveren nergens associaties op met de

Benoît Poelvoorde met bekende trucs • 13 december 1996
Het bohémien-bestaan van de artieste blijkt een finale kortsluiting op te leveren met de bekrompen geest van de man, hoezeer Altrus zich ook laat voorstaan op zijn uitvindingen voor blinden en

Twee dansboegbeelden in deSingel • 17 september 1997
een interview vertelt hij hoe hij na afloop constateerde hoezeer die muziek "in zijn botten" gekropen was, en hem als het ware zonder ideeën achterliet

Genieten van verandering • 1 maart 1999
Want hoe gefascineerd, of misschien zelfs eerder geobsedeerd ik ook ben door alles wat constructie, vorm is, hoezeer ik ook streef naar bijna perfect geproportioneerde bouwsels - dat maakt het

Landschap te kijk • 22 april 1999
Het omgekeerde is eerder waar: Sennett houdt juist een hartstochtelijk pleidooi voor de morele waarde van steden, hoezeer ze ook in verval mogen zijn

Verschoppelingen van theaterbestel • 25 mei 1999
En ook, hoe het komt dat hij geen geld vindt om deze voorstelling in Nederland te spelen, hoe "well made" dit stuk ook is, en hoezeer het ook een bitterkomische schets is van het menselijk bedrijf

Teren op ruïnes van een lang vervlogen... • 1 maart 2000
Dat bleef zijn oude negentiende-eeuwse gewoonte behouden om stilzwijgend toe te kijken, hoezeer theatermakers ook een grotere betrokkenheid betrachtten tussen publiek en scène (maar wel verwachtten

Fascinerend spel bij Zuidelijk Toneel • 26 september 2000
Hoezeer haar frigide burgerlijke omgeving de oorzaak is van haar ontreddering wordt ten slotte nog maar eens duidelijk in de laatste scène

Het lichaam zonder het lichaam • 1 juni 2001
Eenieder die auto rijdt weet hoezeer de machine en de mens een geheel worden bij het rijden...hoezeer een ordinaire pc een extensie van je eigen lichaam kan worden

Verhaaltje met nasmaak • 10 oktober 2001
een laatste scène, die even briljant is als de eerste, komt overigens aan het licht hoezeer de moeder de kwade genius van de kinderen is. Voor een laatste maal worden de dochters verzameld om in een

Nieuwe danswerkplaatsen gevraagd • 10 november 2001
Maar hoezeer ze daar ook afstand van nemen, toch exploreren deze jonge kunstenaars wel degelijk theatraliteit

In alle staten: 'DANS@TACK' is een jong... • 28 november 2001
Bij een gesprek met vier van de kunstenaars in dit festival blijkt hoezeer zij, ongeacht de vele verschillen in werkwijze en presentatievorm, met dezelfde vragen over podiumkunsten worstelen

Het spel buitenspel • 28 november 2001
Hoezeer de regisseur ook zijn stempel wil drukken, zij moeten het creëren

Lust en leed van de schone schijn • 26 oktober 2002
Op zich een kritisch statement van belang: hoezeer het hun naambekendheid ook parten speelt, de inzet is een afwijzing van de mediale obsessie met de persoonlijkheid van de kunstenaar, ten koste van

Polyfonie in beeld: DANS - Thierry de... • 12 maart 2003
Korte tijd later liet Harvey mij weten dat hij blokkeerde op de film, hoezeer hij hem ook bewonderde

Nieuwe media in de dansscene • 22 maart 2003
Op een verstilde manier lijkt het een vervolg te zijn op de thematiek van 'Alibi'. Het toont hoezeer nieuwe media ons 'zijn' beïnvloeden

De stad als acteur: KUNSTENFESTIVALDESARTS • 30 april 2003
Hoezeer je de werkelijkheid ook wil omarmen, ze blijkt steeds weg te glippen voor je neus

De verborgen kracht van muziek • 10 september 2003
Ik kijk er altijd van op hoezeer klassieke musici in een soort getto leven