704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 561 tot 580 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Stuc steekt vormingstoneel in nieuwerwets jasje • 18 oktober 1996
Namelijk: als iemand die alles door heeft en dus kan en moet "ontmaskeren". Ontmaskeren in dialoogjes en tekstjes die op een hinderlijk transparante manier een clichébeeld van ontspoorde, zich...Dat is iets totaal anders dan zich proberen in te leven in de buitensporige realiteit van een oorlogssituatie, en dat vatten in een theatraal beeld...Hij is het die een prototypisch beeld van een bepaalde werkelijkheid letterlijk belichaamt

Droomwereld Monnier uiterst geraffineerd • 25 oktober 1996
Die improvisaties zijn niet geconcentreerd rond een bepaald thema en ze zijn ook niet naar een climax toe gegroepeerd...Toch kan je Monnier in niets vergelijken met de abstractie van een klassieke choreograaf of met Merce Cunninghaim, die door het werk van een danser het ideale, fout- en gewichtloze ideaal van de...Als het ware bij toeval doen ze ook met elkaar iets: even simultaan bewegen, een duet opbouwen, een gelijkaardige figuur neerzetten

Spartelen dat het een lieve lust is • 2 november 1996
Er wordt wel nadrukkelijk naar dissectie verwezen: een grote snijtafel waarop Lucius Roméo-Fromm kronkelt en spartelt dat het een lieve lust is, domineert het midden van de inktzwarte scène...En choreograaf Smits speelt daar handig op in. Hij toont een lichaam dat verschillende poses aan elkaar last, in een vloeiende beweging: van lijdzaam naar obsceen en uitdagend, van gespierd en...Bij nader toezien is er ook een tweede lezing mogelijk: Smits stapelt een grote massa licht perverse, homo-erotisch getinte cliché-beelden op elkaar tot een reusachtig campbouwsel

Nadj verrast met prachtig circuswerk • 2 november 1996
Duidelijk aanwezig is wel de verbeeldingswereld van Nadj, in de aankleding van de scène en de verschijning van de acteurs: een rondstrompelende idioot met een buishoed tot over zijn oren, een...mismaakte dwerg, een harkerige, graatmagere hoogwaardigheidsbekleder enzovoort...Je hebt de truc snel door: schoenen aan de handen en blote voeten, een stoffen bol aan het achterwerk en een masker, rond zijn hoofd, maar toch kijk je je ogen uit

Mooi, maar met te korte beentjes :... • 7 november 1996
de inleiding schetst Marianne Van Kerkhoven de vele methodologische problemen die samenhangen met het maken van een boek dat een leemte van ruwweg driekwart eeuw moet opvullen, voor een kunst die...Een apart essay over Rosas, Fabre en Vandekeybus mag dan een evidentie zijn in zo'n overzicht, een soortgelijk essay over Platel achterwege laten is onvergeeflijk...Het is een manier om dans in Vlaanderen op de wereldkaart van de dansgeschiedenis te plaatsen die op termijn beter rendeert dan de eenmalige productie van een duur kijkboek

Eten om de leegte te verdrijven: Sterke... • 9 november 1996
Net als in Everyman toont dit stuk de navrante (en heel af en toe grappige) dynamiek van een kleine groep mensen die neergeploft zijn op een plek, en met die conditie een moeilijke modus vivendi...Dramatische strijkersmuziek als een filmscore, doet je dit beeld ook ervaren als een filmbeeld, als het gewemel in een station in de ochtend dat je van ver bekijkt...Een ober komt binnen en voorziet de andere acteurs, die een voor een binnendruppelen van een drankje

"Onze job: de knuppel in het hoenderhok... • 19 november 1996
Een verzameling teksten, gemixt met nieuwsfragmenten en muzieksamples over de Golfoorlog, vormden zowel een politiek statement als een weerspiegeling van de woendende en cynische houding van acteur...Een gesprek met Frank Vercruyssen en Jolente De Keersmaeker, bijzonder strijdlustig, aan de vooravond van de Belgische première...Jackson, een zwarte, kreeg op zijn achttiende wegens een overval op een benzinestation (buit: 70 dollar) een onbepaalde straf: van een jaar tot levenslang

Magic & Dissolve • 20 november 1996
verhouden muziek en dans zich als een hand in een handschoen...Beide werken zijn eigenlijk een aanloop naar Orfeo: een onderzoek naar een omgang met muziek, het werken met grote groepsbewegingen, het zoeken naar een taal om met de dirigent te communiceren...Dans daarentegen... Dansers moeten opkomen en afgaan (ze maakt gebaren alsof een kudde olifanten zich een weg baant)... Ik streef naar voorstellingen die van begin tot einde een heldere vorm hebben

Droulers blaast prachtige zeepbel • 21 november 1996
Uit het halfduister van de effen grijze scène maken de dansers zich een na een los, elk op hun manier...Celia Hope Simpson ligt dan weer onder een half doorzichtig gewaad doodstil achteraan op de scène, tot Carlos de Haro de stof mef onzichtbare draden doet opwaaieren, alsof hij een pop bespeelt...Terwijl Thomas Hauert op een been staat te trillen, letterlijk als een espeblad, wordt een als een ballon opgeblazen postzak de scène opgeschopt

Stan laat gevangenisbrieven grimmig en geestig klinken • 22 november 1996
Het verhaal van de zwarte George Jackson, die voor een vrij onbeduidende roofoverval op zijn negentiende een onbepaalde straf kreeg (van een jaar tot levenslang) vormt de rode draad van de...die brieven ervaar je gaandeweg steeds duidelijker de ondraaglijke kwelling van een straf die om willekeurige redenen altijd weer verlengd wordt...Uitspraken die in het licht van Jacksons wedervaren een zeer wrange bijsmaak hebben

Te veel verhaaltjes • 28 november 1996
Dans construeert altijd ook sociale verhoudingen, is een ontmoetingsruimte op de neutrale grond van een bepaalde bewegingscode...Als Sarrokh verschillende danscodes tegen elkaar laat opbotsen in een groep, is dat dus op zich een rijk en interessant gegeven...Te beginnen met het kaderverhaal: een wagen die "in the middle of nowhere" strandt met pech

William Forsythe brengt Ballett Frankfurt naar Antwerpen • 4 december 1996
Van dan af is hij ook artistiek leider van zijn eigen gezelschap, "Ballett Frankfurt". Op dat ogenblik begint zijn denken over dans als een "vorm van denken" en een medium om vorm te construeren en te...Het verhaal van de strijd tussen de muzen, waarin de muze van de dans de overwinning haalt, is hier verstild tot een ijle compositie van zes dansers en een violist...het tweede deel zijn we beland in een vreemde onderwereld, waar Dana Caspersen een centrale plaats inneemt in een web van metalen draden

Needcompany probeert vat te krijgen op kluwen... • 6 december 1996
Typisch hier was de figuur van de koninginmoeder, een plaats bezet door actrice Viviane De Muynck...Elk moment van de voorstelling maakt een dubbele lezing mogelijk...kijken ondubbelzinnig vanuit het standpunt van de professor, een Mil Seghers die als levende dode geklemd zit in een stoel

Benoît Poelvoorde met bekende trucs • 13 december 1996
Hij nodigt in dit stuk een aantal kijkers uit om als figuranten (de actie speelt zich af in een café tegenover een theaterzaal) op de scène plaats te nemen Geregeld richt hij het woord tot de zaal...Al snel blijkt achter zijn verwarde, mysogyne en soms zelfs paranoïde geraas een triest verhaal over een stukgelopen huwelijk te schuilen...Al zijn een aantal observaties van figuren en situaties vrij pertinent, een overdosis ongein en theateraal geschmier en een al te klassieke dramatische opbouw hebben als resultaat dat je acte neemt

Melancholie en gekte • 14 december 1996
Een half jaar geleden presenteerden Mossoux en Bonté op Charleroi Danses een voorlopige versie van Contre Saturne...Een onnadrukkelijk-virtuoze belichting geeft de lichamen van twaalf acteurs/dansers een onwerkelijke verschijning op een bijna leeg, gigantisch podium...Een ervan is een parodie op de rouwceremonie bij het overlijden van een koning, waar de acteurs voor een keer dwangmatig elkaars nabijheid opzoeken, in een karikaturale verbeelding van een niet te

Bij S/M/L/XL: het interieur zonder eigenschappen als... • 1 januari 1997
Een mogelijke ervaring of een mogelijke werkelijkheid is niet gelijk aan een werkelijke ervaring of een werkelijke waarheid minus de waarde van hun werkelijk-zijn, doch ze hebben iets zeer goddelijks...zich, een vuur, een opwaartse vlucht, een wil om te bouwen en een bewust utopisme dat de werkelijkheid niet schuwt maar juist als een opdracht en een ontwerp behandelt...Met dien verstande dat dit verlangen feitelijk steeds een lege ruimte, een afwezigheid, een omkadering van het niets, een projectiescherm is. Het verlangen maakt het mogelijk dingen te zien en te

De Keersmaeker bouwt broze droom op :... • 16 januari 1997
Samen vormen zij een cadans waarop een hevige opwinding, een op hol slaande fantasie vorm krijgt...De stukken zouden op zich kunnen staan, het derde deel vormde trouwens vorig seizoen een deel van een Schönberg-drieluik in de Munt...Verklärte Nacht is veel meer verhalende dans, gebaseerd op het gedicht van Richard Dehmel: een vrouw verklaart in het woud haar liefde aan een man, maar bekent tegelijk dat zij zwanger is van een

Nadj zet Woyzeck naar zijn hand • 24 januari 1997
Een acteur ontsnapt enigszins aan de soms gruwelijke vermomming die de anderen elkaar laten ondergaan...Hij blijft een outsider...Alsof de prijs voor deelnemen aan de wereld een radicale ontmenselijking is. De enige actrice in dit stuk is eveneens een buitenstaander: Marie, die in Büchners stuk door Woyzeck vermoord wordt als

Tintelende performance van twee dansers • 25 januari 1997
Op een ondefinieerbare manier spreekt uit de manier waarop zij op het podium staan een intelligent inzicht in de werking van dans op de scène...Hij stapte zo ongeveer recht van de trein de scène op, terwijl het "uitzetten" van een voorstelling op een onbekende scène dansers vaak heel wat hoofdbrekens bezorgt...Tijdens het bewegen voeren ze, zonder elkaar aan te kijken, een verhakkelde conversatie van een- en tweewoordzinnen, met slechts zelden een langere bedenking

De temperamenten van Jan Fabre • 29 januari 1997
Onder dat beheerste oppervlak zie je af en toe een onverwachte heftigheid in een kleine tic, een snelle oogopslag...Het is alsof je daardoor zelf verdwijnt: een ervaring die soms maar een fractie van een seconde duurt, waarin je als het ware doorschijnend wordt, terwijl je als performer je handelen naar voren...Dat kan ook, simpelweg omdat je bij een compositie voor tien dansers een sterke totaalvorm moet vinden, terwijl bij een solo één persoon alles is. Dat laat toe om de persoonlijke motoriek van die