175 document(en) met "HET KLEIN" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Anne Teresa De Keersmaeker: 'Veel van wat... • 1 december 1992
Dit is bijvoorbeeld het teken voor man (wijst met beide handen van het bovenlijf naar het middenrif) en dit is het teken voor vrouw (doet hetzelfde maar streelt dan met een vinger langs de wang). Dat...Hij neemt het als basis, het is het kleine maar tegelijkertijd overstijgt het dat in een aspiratie naar het niet-tijdelijke, naar het abstracte, het alles-overstijgende...Dat is een strategie van het werk: als er een probleem is, moet je gewoon doorduwen of het laten bestaan, dan lost het op de duur vanzelf wel op

"Obsessie" van nieuw gezelschap Het Gerucht is... • 30 december 1992
Althans, met de voorstelling Obsessie wil het teatergezelschap Het Gerucht zich zo prezenteren, al ontvangt het voorlopig alleen een kleine provinciale subsidie en is de behuizing in een klein...Wellicht niet toevallig is ook voorbijgegaan aan het teatraal gegeven zelf, en is het model waaraan men zich spiegelde dat van een bioskoopfilm, waar het publiek als het ware afwezig is. Terwijl...net het feit dat dit stuk op een scène, en niet op doek getoond wordt, aanleiding had kunnen zijn om de wetmatigheden van het vlot vertelde verhaal te laten voor wat ze zijn en te zoeken naar een teatrale

Nadj maakt burleske met ledenpoppen • 23 januari 1993
De hele voorstelling wordt begeleid door live-muziek van Stevan Tickmayer, uitgevoerd door een klein ensemble van zeven musici, gekleed in pakjes die het midden houden tussen brandweer- en fanfare...Het tema van het brandweerkorps is aanwezig door het voortdurend bezig zijn met ladders in alle formaten en toepassingen...Je ziet het voortdurend opduiken -- er zijn enkele wrede momenten in het stuk -- maar na luttele sekonden wordt het weer door iets anders overstemd

Met busje naar toneel in verlaten huis • 21 april 1993
Als je daarna door het huis wordt gevoerd, eerst door de drie vrouwen, later door twee opgeschoten jongens die elkaar Jérémie noemen -- of zijn het de clochards die een onderdak gevonden hebben in het...Je wordt dicht betrokken bij het gebeuren, door de manier waarop de akteurs je door het huis leiden, de aankleding ervan, maar ook door de manier waarop ze met het publiek omgaan...Daardoor bevind je je wat in de positie van het kind dat probeert uit te zoeken waar het allemaal over gaat en dat is ook de vraag die op het einde gesteld wordt: "Zijn we niet allemaal een beetje

La chambre blanche zo diepzinnig als pompwater • 11 mei 1993
Ze vroeg scenograaf Stéphane Roy een besloten dansruimte te ontwerpen en het resultaat is een onwaarschijnlijk klein decor: een gesloten doos met slechts één ingang...De verwijzingen naar het verleden zijn een aanduiding van het sentimentele van het getoonde: perfekt herkenbaar, zelfs cliché, maar ver van de onmiddellijke leefwereld van het publiek...Het is belangrijker dat de indruk ontstaat dat het ergens over gaat, dat dat het ergens over gaat

Foto-album van Herman Sorgeloos over Rosas • 15 juni 1993
Zelfs als je het gezelschap nooit live aan het werk gezien hebt, geven de foto's in en door hun strenge objektiviteit toch iets mee van het raadselachtige van het scenische gebeuren...Voor wie het werk wel kent, is er natuurlijk het plezier van de spanning tussen je eigen herinneringen van de voorstellingen en deze beelden...Het boek is te koop op tentoonstelling, bij de voorstellingen van het gezelschap, en in boekhandel (verdeeld in België door Kritak, Leuven

Het geheimzinnige leven van de objekten: Pat... • 23 augustus 1993
Het eerste kortfilmpje was tegelijk het eindwerk van Luc Stoefs voor het RITCS...Josse bracht er dan het teatrale in. Op dat ogenblik was het eigenlijk het laatste van mijn gedachte om op een scène te gaan staan, maar ook toen al wou ik desondanks iets meer doen dan alleen maar...De oude retorten en machines om essences te trekken uit stoffen brachten ons op het idee van het gebouw als een reusachtige machine waar je iets instopt om iets anders, meer uitgepuurd, te bekomen

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
Het gaat er niet zozeer om dat het aantal leden van het gezelschap toenam, maar wel dat je in de loop van de jaren dansers hebt zien verschijnen, eerst vaak wat schuchter en op de achtergrond zoals de...Maar dat gebeurt dus niet, het blijft klein en bescheiden...geduldig omzetten ervan in een structuur van bewegingen en looplijnen, het opbouwen van een spanning tussen deze twee analoge structuren, het inbouwen van verwijzingen naar het dagelijks bewegen en naar

Verstilde poses van Piet Rogie • 4 maart 1994
Het is Rogie zelf die als het ware de spil vormt van dat verhaal...Het subtiele gebruik van de stilering en de pose, het afgewogen zelfportret, zonder psychologisering, bij de twee vrouwen, tegenover de verlorenheid bij Rogie, is een interessant, en niet zo vaak...Was dat niet het geval, dan was dit een uitstekende koreografie geweest

Maten een beetje ondermaats: Stan brengt "naïeve... • 22 maart 1994
Het bankje is ook veel te klein voor twee vrouwen met hoepelrokken en twee mannen...Dat decorwisselingen gebeuren door versleten fragmenten van oude decorschilderingen, her en der verspreid op het speelvlak, op te trekken aan koordjes, maakt het klungelig-komische van de voorstelling...Een ironische ode aan het kijk- en speelplezier van het komische genre, zou toch eerst en vooral de eigen akteerwetten van het genre, met hun biezondere timing en speelstijl, op de hak moeten nemen

Kunnen jonge artiesten geholpen worden?: Dossier: de... • 1 april 1994
De perversies van het beleid Dirk Verstockt: Het grote aantal theatergroepen ligt misschien ook wel in het verlengde van de enorme, bloeiende amateur-theatercultuur in Vlaanderen...De vraag hoe die radicale generatiebreuken om de vijftien à twintig jaar in Vlaanderen te verklaren zijn, voert het gesprek al heel snel naar in het subsidiebeleid ingebakken perversies...Mark Bultereys: Het komt mij voor dat veel jonge theatermakers nu geconfronteerd worden met het probleem dat mensen die hen recenseren geen generatiegenoten zijn, en vaak niet begrijpen wat de inzet

Valse vrolijkheid van jaren zestig • 3 mei 1994
Ze doen wel mee met het spelletje, maar precies daarom lijken ze wel de vleesgeworden gevaren van de buitenwereld die doorklinken in het eerste gebod voor kinderen: "ga nooit mee met vreemden, al...De dans speelt zich altijd op de scène af, terwijl de akteurs zich terugtrekken in een klein kamertje, hoog boven het achterdoek van de scène...Het simplisme ervan blijft je echter steeds het gevoel geven dat het om kinderlijke interpretaties gaat

Er beweegt wat bij De Beweeging: Zesde... • 19 mei 1994
Het budget van het festival De Beweeging is klein: 2,5 miljoen...Video Omdat het produktiehuis De Beweeging tien jaar bestaat, zijn in het festival ook video's en een tentoonstelling met foto's van hoogtepunten van vroegere edities opgenomen...Koreografen, organizatoren van voorstellingen, leden van de Raad voor de Dans, perslui en een afvaardiging van het Ministerie van Kultuur hebben het dan over Tien jaar dansbeleid in Vlaanderen

Vernieuwd Rosas danst "Kinok" virtuoos : Anna... • 20 mei 1994
De figuren van Osman Kassen Khelili en Marion Ballestrer staan hier centraal: zij openen het stuk en sluiten het ook weer af...Zot Het lijken wel vrije balletfiguren, maar er is altijd wel iets, een klein schokje met de schouder, zot heen en weer springen op twee benen, die de abstraktie daarvan doorbreken...ROSA is als koreografie het minst "bewerkt" tegenover het origineel

Drie oudere koreografen in festival De Beweeging • 2 juni 1994
Het scènebeeld is een vierkant veld van vergeelde bladeren, waarin een klein vierkant met groene bladeren is uitgespaard...Het knalgele achterdoek, de vreemde stoffenkombinatie van de rokken -- camouflagedoek vooraan, zijde achteraan -- het verlies van een sekse-onderscheid, verlenen het tafereel een vreemde camp-bijsmaak...De dansers hernemen tot slot hun eerste wiegedans, met een klein verschil echter: het lange gewaad is opgetrokken tot over hun hoofd, waar een hoedje het op zijn plaats houdt

Teatrale effekten bij De Beweeging • 9 juni 1994
Op die tonen brengen de dansers telkens per twee een klein, onbenullig dansje, dat even abrupt met de muziek stopt als het begonnen was...Die associatie van het menselijke handelen met de futiele pleziertjes van muziekdoosjes of glazen sneeuwstolpjes, gekombineerd met het ontzettend trage ritme van de voorstelling is fascinerend...De beproefde wetten van het genre en de verwachtingen van het publiek worden op geen moment gebruuskeerd

Vernuftige ervaringsmachines • 15 juli 1994
Het "verhaal" eindigt met een pestepidemie, die het hele rijk aan het wankelen brengt...De gedachte dat wat op de schermen te zien is, ook aan het gebeuren is, is er ondertussen ingehamerd, door vele lukrake opnames van het aanwezige publiek...Maar precies op dit moment worden fiktieve beelden vermengd met opnames van het publiek, onder andere een body-painting performance à la Yves Klein

Inventaris zonder begin of einde : "Oefening... • 22 september 1994
Nu eens vermoed je dat het een stapel oude luiers zijn, dan weer een stel lakens, later dienen ze ook als lijkwade of meubelstofthoezen in het huis van de gestorven vrouw...Grillig Het is de enscenering van regisseur Marlies Heuer van het Nederlandse Theater Carrousel die een interpunktie aanbrengt in deze woordenstroom...lading meekrijgen, tast een zekere anekdotiek de eerder abstrakte tekst aan en sluipt er her en der een wat wijsneuzige duidingsdrang in. De achterwand van het decor, met de door elkaar heen verknipte foto

Meg Stuarts kommentaar op echtheid van de... • 25 oktober 1994
Het verschil met de andere werken is natuurlijk dat het hier om levende mensen gaat, terwijl de konventionele afspraak van het teaterkijken toch vervallen is. De toeschouwer bevindt zich in een...Zelfs al gaat het om objekten die (nog) niet gekonsakreerd zijn als kunst, maar pretenderen dat de geuren en smaken van het gewone het museum veroveren (al gebeurt dat dan wel op een gouden voetstukje...Het zogezegde levensechte, de kunst die uit het dagelijkse en onverwachte opbloeit, wordt plots ontmaskerd als een enscenering door het kontrast met Stuarts "dansers". Maar bovendien toont zij met

Autentieke emoties in "Witte nachten" • 26 oktober 1994
LEUVEN -- Een groep jonge akteurs, onlangs afgestudeerd aan het Antwerpse conservatorium, heeft een klein kollektief, De Roovers, opgezet om de eigen, speelstijl die ze in hun opleiding ontwikkelden...Het akteren moet daarom zo dicht mogelijk staan bij de wijze waarop het verhaal zich echt had kunnen afspelen...Het lijkt mij dat dit niet echt een gelukkige keuze is: net iets meer afstand tussen het akteren en de tekst zou beletten dat je vooral het prototypische, aspecifieke van het verhaal ziet, en meer