704 document(en) met "En-Knap" • Resultaten 681 tot 700 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Charmante verbeelding techno-tijdperk • 26 september 1998
Haar voorstelling beoogt een nieuw soort lichaams- en bewegingsesthetica, geïnspireerd door de nieuwe verhoudingen tussen mens en technologie...Coesens en Damiani belanden tegenover elkaar en aangevoerd door de muziek van Denis Pousseur doorlopen zij talloze malen een zelfde sequens van een tiental bewegingen, net als in een techno-rave...Dat levert tal van aangename en soms zelfs fascinerende dansmomenten op, met intrigerende contrasten in de 'tonus' van de twee danseressen: meer geritmeerd bij Damiani, uiterst soepel en plooibaar bij

Bach dansen met klasse • 1 oktober 1998
Choreograaf en danser Alexander Baervoets mag de spits afbijten met een improvisatie van een half uur op 'Das Wohltemperierte Klavier'. Wie Bach en improvisatie zegt, denkt uiteraard aan het werk...Zijn momentane ingevingen en stemmingen tijdens het beluisteren worden ogenblikkelijk in beweging omgezet - dans als een seismograaf van de perceptie van en reactie op een specifieke situatie...ook eigen accenten: er zit veel meer beheersing en structuur in de manier waarop Baervoets beweegt en soms komt hij met bepaald verrassende wendingen en richtingsveranderingen aanzetten

Hoe moeilijk is het om de anarchie... • 1 oktober 1998
Niet alleen in België maar op zowat elk Europees festival waren Bernadetje en Moeder en kind te zien en lokten ze bijzonder heftige reacties uit...Voor een generatie die opgegroeid was met het idee dat er een onherroepelijke breuk was en moest zijn tussen de scenische en de gewone werkelijkheid, op straffe van in reactionair en ideologisch...Je kan je voorstellen dat een grote maatschappelijke onzekerheid en een beschadigd zelfbeeld de jongen parten spelen, en dat wordt ook wel aangegeven, maar het blijft allemaal heel summier en te sterk

Spoorloos verdwenen herinneringen • 8 oktober 1998
Tegelijk voert Misha Downey complexe, martiale bewegingsfiguren uit en brengen Muriel Hérault en Grace Ellen Barkey Balinese dansen...Later duiken dia's op van aapjes, imiteren de dansers Bruce Lee en is er Bengaals vuur...Dat is slechts het halve verhaal: de dansers raken onderling slaags tijdens de voorstelling, zetten de cliché's naar hun hand en dissen allerlei secundaire verhaaltjes op, bijvoorbeeld over bedtijd

Stan geeft treffend beeld van Tsjechovs chaos • 10 oktober 1998
Behalve Stan-leden Jolente De Keersmaeker, Frank Vercruyssen en Sara De Roo zie je hierin bijvoorbeeld ook Günther Lesage en Gillis Biesheuvel...Een veelbelovende, briljante geest, die zijn studies niet afmaakte en veroordeeld werd tot een bestaan als plaatselijke schoolmeester...Platonov is daarin, tot op zekere hoogte, een voorafspiegeling van de "man zonder eigenschappen". Zijn besef van de betrekkelijkheid van zijn gedachten en daden maakt hem amorf en amoreel

Bert Van Gorp op de dool • 13 oktober 1998
De vrouwen eindigen in badpak en geven zich over aan de zo lang onderdrukte lichamelijke verlangens...Eerder dan een soort inzicht in wat hier gebeurt -het failliet van een bepaalde levenskeuze- krijg je een reeks min of meer grappige en potsierlijke situaties voorgeschoteld...Hier en daar zie je wel interessante aanzetten in de beweginstaal om het thema te exploreren

Minder wordt meer (of te veel): Het... • 15 oktober 1998
Als je weet dat de dikte van een horizontale plaat normaliter ergens tussen 1/10 en 1/20 van de overspanning bedraagt - in dit geval dus iets tussen 6,4 en 3,2 m - dan besef je pas ten volle hoe...En hier wordt ook duidelijk dat "less" niet uitsluitend in bouwkundige termen - het "ontbreken" van elk opzichtig detail - moet worden begrepen, maar verwijst naar een bijzonder inzicht en streven...Een uitgebreide fotografische documentatie die heel nauwkeurig en respectvol het effect van dit werk op de beschouwer overbrengt en een reeks accurate bouwplannen en details ondersteunen dit betoog

Onontwarbare wereld van Pirandello • 17 oktober 1998
En dan komen de personages binnen, overdadig geschminkt, gekostumeerd en met overdreven-theatrale gebaren, als kwamen zij rechtstreeks uit het Italiaans theater van de jaren '20...De confrontatie tussen het illusieloos, theoretisch en politiek correct stuk van de acteurs, en het bloedernstige geloof van de personages in hun rol als hun bestaansreden, wordt in deze voorstelling...op een mooie, en vaak zelfs bijzonder humoristische wijze vormgegeven

Een oeverloos vagevuur: Vandekeybus kampt in Pasolini-project... • 19 oktober 1998
Aanvankelijk wilden KVS-intendant Franz Marijnen en Vandekeybus samen werken aan een voorstelling rond de essays en poëzie van Pasolini...Zestien uitstekende acteurs en dansers op de speelvloer, gekruist met Pasolini's werk en leven, dat geeft een overdaad aan materiaal, onmogelijk te bevatten in één duidelijk beeld...Deze leessleutel bepaalt de interessantste delen van de voorstelling, waarin de acteurs elkaars mogelijkheden en die van de ruimte exploreren

Desperate monoloog van Black Panther • 23 oktober 1998
De jaren daarvoor waren een aaneenschakeling van mislukkingen, pesterijen door het FBI, drugsproblemen en eindeloze en eindeloze gerechtszaken...De nerveuze, honderduit pratende en lachende man die we zien wriemelen op zijn stoel, om op de meest onverwachte momenten uit te vallen in zeer agressieve vragen en opmerkingen naar het publiek...Niet voor niets kreeg hij, samen met geluidsman Marc Anthony Thompson, een Obie Award en verscheidene andere onderscheidingen en nomitaties voor dit stuk

Onvoldragen werk • 24 oktober 1998
dit stuk zit zo weinig zelfreflectie en zoveel pose dat je de maakster wel moet verdenken van naïviteit, ofwel een overmaat aan navelstaarderij...Filip Van Huffel en Sacha Lee brengen een duet onder de naam Tweeling, en dat vat de zaak goed samen...het tweede deel krijg je een enigszins acrobatisch, maar wel behoorlijk slordig uitgevoerd duet dat speelt op simultaneïteit en verschil in de beweging

Treurmis voor de marginale mens: Duitse theatermaker... • 5 november 1998
Ook hier weer: verbindingen naar andere mensen, gebeurtenissen en plaatsen die, politiek of persoonlijk, een bijzondere betekenis hebben voor Hoghe...Ze lijken een treurmis voor vergeten mensen en gebeurtenissen...Meinwärts" op 10 en 11 november, "Chambre séparée" op 13 en 14, "Soirée composée" op 16 en "Dialogue with Charlotte" op 19, 20 en 21 november

Dansen op een vlot • 7 november 1998
Net als bij A bras-le-corps wordt het publiek verzameld rond de scène, wat verwijst naar een meer intense betrokkenheid tussen dansers en toeschouwers dan de gebruikelijke frontale opstelling...Andere kwesties lijken te zijn: welke band er te leggen valt met een publiek; bestaat het onbezoedelde, naakte (en dus niet cultureel geduide) lichaam op scène...En uiteraard zijn er twee man- vrouw-paren die elkaar benaderen

Jan Fabre pakt oorlog aan: Jan Decorte... • 16 november 1998
Uniformiteit en individualiteit, als twee polen waartussen Fabres werk zich afspeelt, zijn dus duidelijk aan de orde...Ook de onvermijdelijke tweeling, Katja en Sandra Noelmans, duikt hier op...En het lichaam als schildersdoek en schietschijf is een vertrouwd gegeven bij Fabre

Tijdeloze duurzaamheid: De gebouwde dromen van Charles... • 19 november 1998
De jongste jaren wordt hij echter vooral in Frankrijk en Nederland met - prestigieuze en/of grote - opdrachten bedacht...Geert Bekaerts "Een architect in deze tijd" daarentegen, een bespreking van de ontwikkeling van het totale oeuvre, wordt door de andere teksten en hun fotodocumentatie gescheiden van het...De belangrijke publicaties erover bij Mardaga zijn ondertussen alweer meer dan tien en twintig jaar oud, en sindsdien heeft Vandenhove uiteraard heel wat gebouwd

Hoghes vrouwbeeld • 24 november 1998
een scène waarin de twee dansers een naïef Italiaans liefdesduetje lippen, zie je echter hoe dubbelzinnig die naïviteit en romantiek is. Zowel Hoghe als Engelkes scheppen plezier in zingen en dansen...De licht aangezette, maar toch zeer duidelijke erotische suggestie van haar bewegingen, direct aan film en televisie van 30 jaar geleden ontleend, suggereert een intens innerlijk genot...tegenstelling tot haar gaat het bij Hoghe dan ook nooit vlot, en sluit hij de ogen nooit

Lissabon enthousiast over De Keersmaeker: "The Lisbon... • 30 november 1998
Hun jeugdige geestdrift, en de spanning tussen de bewegingstaal van De Keersmaeker en het klassieke vocabulaire geven de voorstelling een zeer specifieke kleur en sfeer die fascineren...een tweede en derde deel worden de aangezette spanningen, het aantrekken en afstoten, uitdagen en verleiden, op diverse wijzen en in vele combinaties uitgewerkt...Er zijn veel kleine wrijvingen, tussen de lichtheid en vormelijkheid van het klassieke idioom en De Keersmaekers "eigen" zwaarte, tussen de prilheid van de dansers en de dramatiek van de confrontaties

Optelsom van leuke vondsten • 5 december 1998
Optelsom van leuke vondsten Van onze medewerker LEUVEN -- François Brice is een opmerkelijke verschijning, met zijn grote lijf en dito bakkebaarden en zijn merkwaardige motoriek...En Brice zelf die op wel bijzonder komische manier de sterk geformaliseerde en gecodeerde dansbewegingen van het ballroomgenre op hun kop zet...Brice zelf noemt deze voorstelling een work in progress en dat klopt ook wel met de eerder rommelige structuur, vol aanzetten en vondsten

Jérôme Bel sterk in theatrale rebus: Franse... • 9 december 1998
Je bent natuurlijk niet gewoon om zo te kijken naar een voorstelling, en zeker niet naar een dansvoorstelling, waar richting en ruimte, tempo en bewegingsmotieven doorgaans als geheel naar een...En dan de vrouw die beweert de choreografe Suzanne Linke te zijn, en een fragment uit "Wandlung" danst...Uiteindelijk blijkt dat Bel in deze constructie, ergens tussen een raadsel en een proefopstelling in, het wil hebben over een meer complexe materie

Verloren in de twintigste eeuw: Mossoux en... • 11 december 1998
Verloren in de twintigste eeuw Mossoux en Bonté inspireren zich op renaissanceschilderij Van onze medewerker BRUSSEL -- In Simonetta Vespuccisleutelen Nicole Mossoux en Patrick Bonté...En in de afgewogen beeldcomposities en visuele grappen zag je steeds de gecombineerde kracht van de choreografe Mossoux en de "conceptenbouwer" Bonté...Al dat visueel geweld heeft ook een keerzijde: wat Mossoux en Bonté met deze voorstelling precies willen aantonen, afgezien van de intelligente spielerei met oude en nieuwe beelden, blijft wat in het