53 document(en) met "de Bach" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Steve Paxton en Lisa Nelson besluiten Klapstuk... • 3 november 1987
Goldbergvariations is een solo-improvizatie van Paxton op de muziek van Bach in twee interpretaties door Glenn Gould, PA RT is een improvizatie met twee op de mysterieuze tekst en muziek Perfect lifes...De koncentratie van een publiek op het -- onvoorspelbare -- gebeuren heeft een onmiskenbare invloed op de dans op de scène...Met die enkele handelingen wordt de psychologische persoon die danst tussen twee haakjes gezet, en ook in het duet tussen beide veroorzaakt dat een onderling niet-herkennen die de aandacht bij de

Dialoog tussen danser en pianist: "Goldberg Variations" • 9 december 1988
De koreografie gebruikt twee uitvoeringen van Glenn Gould van de Goldberg-variaties van Bach, een uit 1955 en een uit 1981, vlak voor Goulds dood...Hoewel Paxton de muziek na al die jaren ongetwijfeld zo goed als van buiten kent, kun je je niet van de indruk ontdoen dat het gebeuren op de scène voor hem elke keer weer een nieuwe exploratie is van...de muziek, de ruimte, en de effekten die dat heeft op een vertrouwd patroon van bewegen

Virtuoze klassieke passen in een complexe struktuur • 18 februari 1989
Al verschijnen er op de duur meer personen op de scène, ze blijven als verschijningen zweven tussen het web van woorden dat over de scène hangt...Ondertussen fluistert een vrouw zachtjes een Engelse tekst op muziek van Bach, die, blijkens het "dot, dot" tussen de woorden, al evenmin uit veel meer bestaat dan onsamenhangende zinnen en woorden...Daarnaast zijn er voortdurend scherpe kontrasten in de klankband (de kombinatie van gekrijs en elektronische klanken met Bach). Het geheel krijgt iets grappigs door die eigenaardige kombinaties

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
Binnen de lijntjes Deze bedenkingen kwamen bij me op bij het zien van de laatste Rosas-produktie Bach...En er is ook nog de geschiedenis van de dansers als groep, als dit gezelschap Rosas, waarin nu net de dansers die in Bach staan een uitgesproken eigen plaats hebben gekregen...andere choreografen als Paxton die ook met Bach in de weer geweest is... Nooit word je overdonderd, nooit krijgt de choreografische arbeid het dwingend karakter dat je de structuur doet vergeten als

De Keersmaeker danst en kijkt toe :... • 6 september 1994
niet geringe mate ontleent de voorstelling haar emotieve kracht aan de verschijning van De Keersmaeker zelf op het podium vanaf de vierde koreografie, Sonate nach der Violinsonate...De hele techniek van de voorstelling komt in beeld, en ontmantelt in een klap de magie van de scène...Ook voorbij de betovering van de scène en de beperkingen van de dansers

L'Esquisse piekert over nakende rampen • 22 februari 1995
Dat is geen eenvoudige opgave, zeker niet wanneer je het gesproken woord niet gebruikt, maar de emotie direkt wil overbrengen via de aanblik van lichamen...Een klankband van Patrick Roudier bevat muziek van Part, Schnittke, Sjostakovitsj, Bach, Smetana en zelfs een pastiche van de Sex Pistols van oude rock & roll: zwaarmoedigheid, treurnis, elegische...het begin spreekt hij over de band tussen alle mensen (de oorlog is dan nog niet uitgebroken), op het einde klaagt hij aan dat zijn droom ver van verwezenlijkt is (de oorlog is uitgebroken). De

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
Het ritme en de struktuur van de muziek bepalen hier duidelijk de dans...Door al die kleine verschillen verwekt de dans veel minder een gevoel van gewichtloosheid: de dansers zweven niet over de scène, maar doorlopen een ingewikkelde geometrie op de scène...Het plezier van de vele variaties op een grondtema in de muziek van Bach wordt gereflekteerd in het kennelijke plezier om bewegingen op hun kop te zetten

Botsing van buitengewone teaterpersoonlijkheden : Improvizatieprojekten en... • 24 oktober 1995
Dit deel leest dan ook aanvankelijk als een niet-visuele exploratie van het begrip "ruimte". Later, als een klankband Bach mengt met Georgische polyfone gezangen, slaat het gegeven van de solo om: de...het tweede deel van de avond zet Paxton zijn improvizatieprojekt op muziek van Bach verder...Het bewegingsmateriaal ligt enigszins anders dan bij Goldberg-variaties; het overrompelend, betoverend effekt van de spontane, inventieve bewegingsreakties op de muziek van Bach is er echter weer

Jan Ritsema danst als een kleine jongen • 18 mei 1996
Je wil wel dansen, maar de middelen en zelfs de tijd om het nog onder de knie te krijgen zijn verzwonden...Tijdens repetities voor andere stukken, vertelt hij, danst hij de hele tijd: om het plezier, maar ook om de acteurs te tonen dat er geen restricties zijn...Achteraf heb ik deze muziek, op uitdrukkelijke vraag van de weduwe van Messiaen, niet gebruikt, maar andere muziek (Berg, Bach, Webern, Mahler en Ives) gezocht, met een vergelijkbare sfeer

Magic & Dissolve • 20 november 1996
De gemeenplaats dat enkel kunstenaars van tweede garnituur veel praatjes hebben, en dat de ware groten de eenvoud zelve zijn, gaat zeker op voor de Amerikaanse choreografe Trisha Brown...Er zijn twee grote modellen voor de verhouding tussen dans en muziek: in het klassieke ballet heeft de dans vaak een illustrerende, ondergeschikte rol en in de dans van Merce Cunningham zijn muziek en...Nu smokkel ik hier en daar zo'n openlijk betekenende beweging in de choreografie binnen, zonder een verhaal of personage te betrachten als een middel om de emotionele snaren van de toeschouwer te

Twee dansboegbeelden in deSingel • 17 september 1997
Jarenlang reisde Paxton de wereld rond met zijn improvisatie op de Goldberg Variaties van Bach, uitgevoerd door dezelfde Gould...De correspondentie tussen de dans en de muziek is er niet een die zich situeert op het niveau van de zuivere structuur...Al is de dans meer dan eens chaotisch, in tegenstelling tot de muziek, en strookt ze totaal niet met de plechtigheid van de barok, je krijgt de uiterst merkwaardige sensatie dat de danser zich zozeer

Universum van klank en lichamen : Choreografe... • 20 september 1997
naar het Musikalisches Opfer van Bach en de solo If you couldn't see me...Ze weet de kijker steeds een bijzondere ervaring mee te geven van de ruimte waarin de dansers bewegen, zodat zelfs een lege scène een aparte betekenis krijgt...De informatie die uit de muziek voortkomt, vormt als het ware de aanleiding voor een eigen improvisatie met structuren en vormen

Steve Paxton verrast met een ontroerend verhaal • 24 september 1997
Eenmaal wordt er bewogen net achter drie grote, niet duidelijk afgelijnde lichtvlekken, zodat de dansende figuur in de weerkaatsing van het licht opdoemt en wegdeemstert, enzovoort...De eerste bewegingen zijn erg ingehouden en nauw omschreven in de ruimte...Terwijl we het hele verhaal van de dood en de begrafenis van zijn vader, met alle ontroerende momenten maar ook de wrang-komische, toevallig mislopende voorvallen horen, beweegt Paxton volgens een

Drie choreografes op Klapstuk • 18 oktober 1997
De Amerikaans-Duitse Amanda Miller, ooit begonnen als danseres en choreografe bij Ballett Frankfurt, zorgde met Four for nothing voor een voorstelling die de mooiste van het festival kan genoemd...De choreografie is dan ook een brok gebalde energie, met duidelijke verwijzingen naar unisono groepsbewegingen, stijl "Rockettes". Meidosems uit 1995, op de subtiele, meditatieve "Sonatas...dit stuk vormen delen van de Brandenburgse concerto's van Bach, in een werkelijk buitengewone uitvoering van Trevor Pinnock, de brandstof voor de beweging

Rosas In The Nineties: The Gesamtwerk as... • 1 november 1997
Anne Teresa de Keersmaeker undoubtedly ranks among the most interesting choreographers on today's international dance scene...But in later years, a second motif appeared, the spiral which is explicitly thematized for the first time in 'Amor Constante, mas allà de la muerte...Amor Constante' repeated the experiment made in 'Rosas danst Rosas': in parallel with the generation of a new choreography, a new score was written by the same composer as before, Thierry de Mey

Danstheater op de vuilnisbelt • 7 november 1997
Dit danstheater streeft ernaar, in de stijl van andere regisseurs van Les Ballets C. de la B. als Alain Platel, rechtstreeks op het echte leven in te pluggen...Vandaar ook, en dat is een vondst, de muziek van Bach, live gespeeld en mishandeld op elektrische gitaar door Eli Van de Vondel, gemengd met loeiharde tracks van Sepultura...Maar op toneel is iets vooral "echt" als de eigen artificialiteit van het medium en de dansers ten volle benadrukt worden, niet als een werkelijkheid daarbuiten geïmiteerd wordt

Speelvlak als focus van energie: Steve Paxton... • 5 februari 1998
Bach en Gould hebben mij natuurlijk heel lang begeleid: ik heb zoveel jaren geïmproviseerd op de Goldberg variations dat het bijna een deel van mijn systeem geworden is." "Ik ben op een...Paxton wordt beschouwd als de meester van de contact-improvisatie...De improvisatie met Katie Duck en Meg Stuart op het Klapstuk, enkele jaren geleden, was zo'n magisch moment waarop je plots elektriciteit in de lucht voelt, bij dansers, muzikanten en publiek

Tweemaal bevreemdende lichamen • 5 maart 1998
Marc Vanrunxt is de centrale gast in de tiende editie van De Beweeging in Antwerpen...De vier dansers beginnen de ene na de andere te bewegen: hun lichamen en armen wringen zich traag in alle richtingen alsof ze zo verbindingen willen leggen tussen ver verwijderde punten...wellicht van de hand van Alexander Baervoets, die een fragment van de voorstelling choreografeerde geen contact, zelfs geen oogcontact tussen deze dansers

Platel raapt theater van de straat: Bach... • 14 mei 1998
Met Iets op Bach wordt hoe langer hoe duidelijker dat de artistieke drijfveer van Alain Platel precies de andere kant opgaat...En hoe de barok en de plechtstatigheid van Bach daarmee verbonden worden, waagt u zich onderhand wellicht af...De Fransman Franck Chartier met pyromane obsessies, de uiterst begaafde Belgisch-Marokkaanse danser Larbi Cherkaoui, de stuurse Belg Samuel Louwyck, de circuskunstenaar Minne Ghani, Necati Koylu en de

Bach dansen met klasse • 1 oktober 1998
Choreograaf en danser Alexander Baervoets mag de spits afbijten met een improvisatie van een half uur op 'Das Wohltemperierte Klavier'. Wie Bach en improvisatie zegt, denkt uiteraard aan het werk...Er zijn de kleine aarzelingen en de wat houterig-zoekende reacties, de huppels die wel iets weg hebben van een kinderlijke reactie op muziek, de onverwachte versnellingen... Er zijn natuurlijk...Op 2 oktober om 20 uur, in de Minardschouwburg in Gent, is deze voorstelling nog te zien in een triple bill met "Solo M" van Annarnirl Van der Pluym en een improvisatie op Bach van Eli Van de Vondel