693 document(en) met "maar" • Resultaten 181 tot 200 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Onthutsende patetiek in "Rinus" • 18 november 1988
Die voorstelling ging toen vrij onopgemerkt voorbij, maar na de grote publieksbijval op het Teaterfestival in Rotterdam, waar de belangrijkste stukken van het afgelopen seizoen de revue passeerden...Maar het stuk is geen historische rekonstruktie...Het stuk laat zich dus op zeer diverse manieren bekijken, maar maakt daarbij sterk gebruik van een ongeziene patos in het akteren

Jean-Claude Gallotta een week in de Singel:... • 19 november 1988
Gallotta zelf zegt over dans dat het dé kunst van deze tijd is; een manier om door beweging, kledij, kleur, en klank en zonder woorden of zelfs maar een vooropgezette koreografie die door de dansers...Zozeer dat wat vaak begint als een tentatieve montage van bewegings- en klankmateriaal op basis van nauwelijks meer dan een titel, een los verhaaltje of zelfs maar een formeel idee, een stuk wordt dat...Al is het dan wel een humoristische titel, je kan er allerlei begrippen mee verbinden, zoals l'abus of Docteur Mabuse). Maar door ermee te werken, werd het de onzichtbare leidraad voor een

De afwezigen hadden ongelijk: "Groupe Emile Dubois"... • 29 november 1988
Maar die technische uitmuntendheid wordt nooit aangewend om de eterische pracht van perfekt gekoördineerde groepsbewegingen uit te spelen tegen verbluffende soli zoals in klassiek ballet of ook wel...De vier duetten die gedanst worden, suggereren telkens een heel verhaal van liefde, passie, haat, lust of wreedaardige onverschilligheid maar als je het verhaal wil gaan omzetten in woorden, merk je...Maar het geheel hing net iets te brokkelig aan elkaar, het had veel van een feuilleton zonder begin of eind

Dood-vervelend: "Baa-de" door Tie Drie • 30 november 1988
Maar er is meer

Woud betovert in betoverende dans: "Je ne... • 1 december 1988
En dat zonder dat er ook maar één lovertje groen op de scène te zien is. Het scènebeeld is inderdaad heel artificieel: er hangen plastic zeilen op aan de zijkanten van de scène, waar op de...Maar even later zie je de dansers vrolijk op een ijspiste spurten, erop uitglijden en weer herbeginnen met dat leuke spelletje...De bewegingstaal is daarbij vaak prachtig: soms zie je bewegingen met een enorme dosis energie, maar een even grote precisie en obskure doelgerichtheid als ging het om veredelde gymnastiek, soms zie

"Cerceau" als een late Tsjechov: Intrigerende kennismaking... • 1 december 1988
sommige scènes ontstaat een melancholie die sterk herinnert aan werk van Tchechov of Gorki, maar de toon is zo mogelijk nog meer gedesillusioneerd, meer cynisch en sarkastisch...bol staat van de zeer lange monologen, getuigen van een manier van teater maken en -beleven die ons min of meer vreemd is. Enerzijds is er een sterk realisme in de zegging van de monologen, maar...Maar voor al die moeite word je dan toch ruimschoots beloond met zeer mooie akteerprestaties in een soort laat-20ste-eeuwse Tsjechov die -- ondanks de afstand en de totaal andere wereld waarin het

Een lach en een traan, wat wil... • 3 december 1988
Het meisje dat" is een kort stuk over een bijeenkomst bij de weduwe van een kunstschilder (tuk op een opwaardering van het aanwezige linnen, maar verder niet bijster alert) van critici en kollega

Dialoog tussen danser en pianist: "Goldberg Variations" • 9 december 1988
Paxton brengt de voorstelling al jaren, maar de laatste opvoeringen ervan reserveerde hij voor Kaaitheater, dat hem ook een opdracht gaf voor een nieuwe koreografie, Flip side, waar hij in Brussel aan

Müller- bewerking niet geloofwaardig • 10 december 1988
Een wereld die zich aan een definitieve verklaring onttrekt, maar waarin steeds verschillende lagen aan te boren zijn...Je moet natuurlijk keuzen maken als je deze tekst gaat opvoeren, maar de keuze die hier gemaakt wordt, lijkt meer een nooduitgang uit een taallabyrint...Maar de zakken zijn te klein en je ziet hoe de kinderen alle moeite van de wereld hebben (al zijn ze "dood") om in de zak te blijven zitten

Kamagurka gaat vervelen • 21 december 1988
Maar niet dat simpele schema, dat tenslotte al zo oud is als de straat (denk maar aan "de dikke en de dunne"), maakt de essentie van hun humor uit, wel hun zonder meer destruktieve taalgebruik...Maar de manier waarop zij het voertuig van de menselijke kommunikatie voortdurend ontwrichten, is soms op een onthutsende manier kritisch voor gangbare opvattingen...Maar de eerste sketch is in hoofdzaak beter dan de tweede omdat het de eerste is; de destruktieve taalgrapjes keren zich op de duur tegen de spelers, en daar helpen uiteindelijk geen gekke smoelen

Dertigers toveren tienerfantazieën: "L'amour, la mort" van... • 21 december 1988
Doordat een echte verhaallijn ontbreekt, komt de eenzaamheid waarin die fantazie met een onverbiddelijke maar voorlopig nog onschuldige, ongekompromitteerde logika beleefd wordt heel sterk...Het gegeven is overbekend, maar het gegrinnik en gelach in de zaal toont aan dat het publiek dit biezonder leuk vindt, zeker als het met zoveel métier gedaan wordt...Allerlei tema's worden aangesneden, maar de virtuositeit belet niet dat, eens het beeld is opgebouwd, het ogenblikkelijk vergeten is. Dat hoeft niet echt een bezwaar te zijn, maar het wekt dan toch

Tragi-komedie van de wanhoop: "Tulpen Vulpen" van... • 10 januari 1989
Ongetwijfeld bevrijd van elk taboe, maar precies daardoor zo wanhopig op zoek naar iets wat nog zou kunnen opwinden, wat nog enige realiteit in zich draagt...Hij zit onder de kankers, maar als zijn hond kwispelt, zegt ie 'Dag Stompie' of zo...Jullie zeggen alleen maar O God, jullie slenteren maar zo'n beetje door de dood". De verwantschap tussen Tulpen Vulpen en La maladie de la mort van Duras is dan ook nooit ver weg

Flip side van Steve Paxton • 12 januari 1989
Maar wat deze kreatie zeker belangwekkend maakt, is dat Paxton hier voor de eerste maal een aantal narratieve gegevens in zijn werk probeert te betrekken, om na te gaan hoe die de beweging inkleuren

Hoe vertel ik een verhaal?: "Plots/z" door... • 19 januari 1989
Maar door de gekunstelde konstruktie, de overmaat aan details en de knulligheid van het verhaaltje komt dat nauwelijks uit de verf...Hoofdzaak is en blijft het onderzoek naar de narrativiteit, en dat wordt met een zekere virtuositeit gedemonstreerd, maar de vraag is wie daarop zat te wachten...Maar de ambities van Dito'Dito' reiken duidelijk verder, en dat kunnen ze hier niet waarmaken

Kritische benadering van gruwelijke spelletjes: "Madame de... • 21 januari 1989
Die laatste heeft in de oorspronkelijke tekst slechts een zeer kleine rol, maar is in deze enscenering aanwezig ais een kritische buitenstaander...Maar het marmerdessin op de wandjes en de plastic-gordijnen roept dan weer een badruimte op, het ritueel van reiniging en afstandelijkheid waaronder een laaiende en schier onbegrensde passie brandt...Maar zeker Goele Derick heeft dan ook een zeer moeilijke klus te klaren

Nieuwe ontwikkeling in Paxtons oeuvre: "Flip side"... • 23 januari 1989
Maar merkwaardig is dat hij ook twee akteurs, Ryszard Turbiasz en Johan Dehollander van de Needcompany, bij de opvoering betrok...die zone voorbij de grens, het vreemde land -- de nieuwe situatie van dansers die elkaar voordien niet kenden -- gaan de dansers aanvankelijk voorzichtig maar steeds intenser op exploratie naar...En de drie verschillen heel sterk in hun manier van bewegen; zeker Ikeda zit aanvankelijk op een ander spoor dan Paxton en Hamilton; maar geleidelijk aan beginnen ze elementen van elkaar over te nemen

Hoogst vermakelijk alkohol-delirium: "De eeuwige fietser" van... • 25 januari 1989
En daarvoor heeft Van Hemelrijck een geweldige flair: een fietsband die begint leeg te lopen als een branddeur dichtgeduwd wordt, een vuilbak die akkordeonmuziek maakt als een agent hem opendoet, maar...Wat te voorschijn getoverd wordt, zijn niet alleen effekten maar ook voorwerpen die door de samenstelling uit bekende onderdelen vertrouwd aandoen, maar aangewend worden voor de konstruktie van...De eeuwige fietser is misschien niet echt een onmisbare voorstelling, maar ze is wel biezonder amusant en intelligent in elkaar gezet

Een niet te missen droom van betovering:... • 28 januari 1989
De voorstelling pakt je gewoon in; de hele tijd was het muisstil in de zaal, maar op het einde van de droom kreeg de groep een verdiende staande ovatie...Zo zie je op een bepaald ogenblik een kolos en een kleine kerel in een ouderwets bokserspak met brede strepen met elkaar vechten, maar dan met een grote hoffelijkheid en op een bijna rituele manier

Knappe dansers in valstrik van futiele koreografie:... • 7 februari 1989
Al blijft het duister waarom ze überhaupt nodig zijn: de verhaallijn is te zwak, zelfs nagenoeg onbestaand om ze te rechtvaardigen, maar estetisch zijn de pakjes dan weer niet zo biezonder dat ze het

Over een Duitse kladschilder en een joodse... • 9 februari 1989
Want de komedie is uiteindelijk maar een dun laagje vernis over een stuk waarin de tekst, door zijn struktuur van citaten, ook twee visies op de wereld uiteenzet: de joodse en de Duitse (Westerse) en...Herzl's trieste vaststelling dat sommige mensen liefde niet kunnen verdragen, maar tevens het inzicht dat hij God, in de vermomming van de kok Lobkowitz (Peter Oosthoek) vergeten was, doen je bruusk...Maar de draagwijdte van een en ander is door de vlotte afhandeling van wat voorafging niet zo duidelijk, tenzij je echt goed thuis bent in de joodse traditie