693 document(en) met "zijn" • Resultaten 361 tot 380 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


La chambre blanche zo diepzinnig als pompwater • 11 mei 1993
De verwijzingen naar het verleden zijn een aanduiding van het sentimentele van het getoonde: perfekt herkenbaar, zelfs cliché, maar ver van de onmiddellijke leefwereld van het publiek...Eerst zijn ze allen in zeer onelegant ondergoed gekleed, ontdaan van alle luister, een tweetal vrouwen zelfs met bijna kaalgeschoren hoofden...Ook daarin zit een subtiele manipulatie: gaandeweg, bij elke afgang en wederopkomst van de dansers, zijn enkele storende details uit de kledij verdwenen, zodat ze er gaandeweg steeds beter uitzien

Sagna misleidend en afstandelijk • 13 mei 1993
De klankband, een montage van melancholische muziek en geroezemoes, roept de sfeer op van een bar of een nachtelijk feest dat op zijn einde loopt...De bewegingen die ze maken zijn herkenbaar, maar het verband waarin ze normaal optreden, of de betrokkenheid waarmee ze uitgevoerd worden zijn opgelost...Waar een danser altijd het publiek boeit door zijn meesterschap over en inzicht in wat hij aan het uitroeren is, lijken de dansers hier heel vaak zelf bevangen door een vervreemding van het wat en

Foto-album van Herman Sorgeloos over Rosas • 15 juni 1993
Waar nodig, als de foto's een reeks danssekwensen achter elkaar geven, zijn er uitklapbladen voorzien...Die strenge beperking ligt geheel in de lijn van de biezondere kwaliteit van Sorgeloos' foto's. Zoals Dirk Lauwaert in zijn korte essay achteraf uiteenzet, trekken de foto's nooit de aandacht op

Hoe Fabriaanse landschappen ontstaan • 26 juni 1993
doelbewust naar iets toe aan het werken was en op een dwingende manier zijn gedachtengang heeft weten in te planten bij zijn zangers en dansers...Zijn werk met de kinderen, bij voorbeeld, is biezonder grappig...Een vondst ten slotte zijn ook de close-ups van uilen in het schemerduister

Verknoeid staaltje van interbellum-architektuur • 30 juli 1993
Het is dan ook verbluffend met hoeveel brio hij de modernistische inzichten in dit gebouw naar zijn hand zet om een schijnbaar zeer eenvoudige gevel een maximaal dramatisch effekt mee te geven...Die was voor zijn tijd konstruktief zeer gedurfd...de oorspronkelijke aankleding van de zaal zie je een ornamentiek en materiaalgebruik die typisch zijn voor het interbellum

De Parade ontleedt begeert: "Journalistiek Werk": repertoire-opbouw... • 19 augustus 1993
Iedereen van het ensemble heeft natuurlijk zijn eigen specifieke invalshoek en beweegredenen, maar door de samenwerking krijg je een breder zicht...Als we ze te grotesk zouden prezenteren zou dat ook een expliciet oordeel inhouden, terwijl we denken dat de kijker zelf ook wel ziet hoe weinig doordacht deze beweringen zijn...Willem Carpentier: "Ook voor ons is het interessanter als er anderen zijn, want dan ontstaat er weer zoiets als een teaterleven in Brussel, een dialoog tussen teatermakers

Het geheimzinnige leven van de objekten: Pat... • 23 augustus 1993
hij ook een beeldend kunstenaar die aan zijn eigen universum bouwt, de wereld van Alibi...Maar uiteindelijk ging iedereen zijn eigen weg, al is er nog sprake geweest van samenwerkingen...Voor mij zijn materialen wat voor anderen een tekst is. Dat leidde tot Terracotta en Tout Suit

Mislukte oefening in welsprekendheid • 30 september 1993
Vooral de bewegingswisselingen, maar ook de bewegingen zelf, zijn soms verregaand slordig uitgevoerd

Fabre toont sadistisch universum: Koreografie verwijst naar... • 1 oktober 1993
Die Antony Rizzi blijkt de duivel te zijn die het hele stuk door alles op zijn kop zet...het midden zit, potsierlijk in zijn onderbroek -- die extreme kwetsbaarheid en ridikulizering zal ook zijn kracht blijken -- Marc Van Runxt, als een ongehoorzaam kind te spelen met zijn bord...Niet meer de heldere ordening van de gemeenschap met zijn wetten laat zich hier gelden, maar een pure machtsstrijd, waarbij alles en iedereen gelijk is, slachtoffer en beul kan zijn

Little Nemo in de circustent • 2 oktober 1993
Vooral direkteur Herveet speelt zijn rol geestig: al is hij direkteur, hij heeft geen wit paard ter beschikking in de kleine piste...Toch slaagt hij erin in zijn eigen gang het nerveuze getrappel en gesnuif van een paard te kombineren met de plechtige armgebaren van de direkteur

Dansen op een kerkhof • 12 oktober 1993
De danser verliest er ook al zijn menselijkheid mee, zijn gelaatstrekken lossen op in wat strepen en vlekken als in een schilderij van Francis Bacon...Ze lijken wel grafzerken waat met tape een bloem, een kaartje, een muntstukje en andere kleine prullaria aan vastgehecht zijn...Kleine herinneringen die vooral bevestigen wat er niet meer is, maar niet bij machte zijn om het vroegere leven weer op te wekken

Klapstuk gaat tweemaal op zoek naar onverwachte... • 14 oktober 1993
LEUVEN -- De eerste "dansante" avond van Klapstuk '93 prezenteerde het Ballet C. de la B. van Alain Platel en de Europese première van Spread your wings (you clumsy elephant) van Iztok Kovac met zijn...Je ziet Kovacs vele malen aan de rand van de scène gehurkt toekijken naar wat de vijf andere dansers, drie mannen en twee vrouwen, aan het uitrichten zijn...Als het licht dooft, zie je dan in het halfduister Kovac machtig molenwieken met zijn armen, een verwijzing naar zijn eerdere solo, How I caught a falcon

Klapstuk in zakformaat • 16 oktober 1993
De formule laat koreografen toe een idee in kort tijdsbesetek uit te proberen, zonder de dwang om avondvullend te zijn...De Fransman Christian Bourigault vertrekt voor zijn L'autoportrait de 1917 van een zelfportret van Egon Schiele...Initiation of movement laat hij zich met salto's en onverhoedse sprongen steeds opnieuw met zijn volle gewicht op een mat vallen

Dwaalsporen en inventieve danspatronen: Koreograaf Dennis O'Connor... • 19 oktober 1993
Maar er is meer en beter: op een of andere manier vond O'Connor weer aansluiting bij zijn inventieve danswerk van 1991...Een andere keer laat hij zijn dansers dan weer gewoon ter plaatse springen, wat een sensatie van nauwelijks te bedwingen ongeduld geeft

Koele obsessie en leuke hallucinatie • 22 oktober 1993
Gaudreau ontwikkelt hier een tema dat in het werk van de beeldhouwer-schilder Giacometti ook prominent aanwezig is. Wat opvalt bij de dansers zijn de zware schoenen, bijna klompen klei aan hun voeten...De vreemde associaties en plots opduikende verhaallijntjes die dan weer in het niets lijken te verdwijnen, zijn een leuke verwerking van de hallucinatieve ervaring Lynda Gaudreau is nog te zien

Vera Mantero vlucht in absurditeit • 26 oktober 1993
Voorlopig lijkt Mantero's antwoord niet meer te zijn dan een onmachtige vlucht in de absurditeit

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
zijn...Maar ook de modellen en voorbeelden waar deze dansers mee opgegroeid zijn staan zeer ver af van de oude dansen...dat zijn eigen leven is gaan leiden

Koreografe Trisha Brown te gast : Overzicht... • 9 november 1993
Browns werk komen tema's bovendrijven die sindsdien telkens weer op een nieuwe manier in al haar werk aangepakt zijn...tussen het publiek en zijn verwachtingen...Brown laat de "equipments" voor wat ze zijn, en ontwikkelt dansvoorstellingen die bestaan uit een optelsom van bewegingen die telkens vanuit een ander lichaamsdeel starten

Kaaiteater programmeert vergeten stuk van Joyce • 9 november 1993
BRUSSEL -- Hoofdbrok van de Kaaiteater-programmatie voor de komende maanden zijn drie voorstellingen

"Exiles" een verhaal van wanhoop en wellust:... • 12 november 1993
Die ballingschap heeft, zo wordt duidelijk, alles te maken met de weigering van de schrijver om zich te onderwerpen aan enige band met zijn familie, met de moraal, met zijn land...Als hem op een bepaald ogenblik duidelijk wordt dat zijn vriend Robert Hand naar de gunst van Bertha dingt, drijft hij haar, als een duivelse regisseur van zijn eigen verraad, in zijn armen...de verhouding met zijn kind bijvoorbeeld zie je na enige tijd een onthutsende reconstructie van zijn verhouding met zijn ouders