175 document(en) met "HET KLEIN" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Jean-Claude Gallotta een week in de Singel:... • 19 november 1988
de tien jaar dat het gezelschap bestaat, is het uitgegroeid tot een referentiepunt in het Franse en zelfs Europese danslandschap...Al is het dan wel een humoristische titel, je kan er allerlei begrippen mee verbinden, zoals l'abus of Docteur Mabuse). Maar door ermee te werken, werd het de onzichtbare leidraad voor een...De manier waarop de voorstellingen ontstaan maakt ook begrijpelijk dat de groep vrij klein is, en dat er al jaren met dezelfde dansers opgetreden wordt: het kreatieproces zelf veronderstelt een

"Cerceau" als een late Tsjechov: Intrigerende kennismaking... • 1 december 1988
Het taalprobleem werd opgelost door een simultaanvertaling met een klein hoorapparaatje, maar als je ten volle wil genieten van deze toch wel zeer merkwaardige voorstelling, kun je beter de tekst...Maar het teruggrijpen naar het verleden en de desilluzie over de samenleving zijn prominent aanwezig...het derde bedrijf vervalt de kortstondige droom van het samenwonen weer tot puin, en het weer dicht timmeren van het huis is zeer aangrijpend

Müller- bewerking niet geloofwaardig • 10 december 1988
De twee kinderen op de scène versterken het gevoel dat we in een huiskamerdrama terechtgekomen zijn...Dat kan interessant zijn, maar het is een drastische amputatie van de rijkdom van de tekst...Ook het scènebeeld -- met fragmenten van de Griekse kunstenaar Iannis Kounellis -- creëert door het kontrast met een klankband met straatrumoer en kindergeschreeuw een beklemmende beslotenheid op de

Een niet te missen droom van betovering:... • 28 januari 1989
De voorstelling pakt je gewoon in; de hele tijd was het muisstil in de zaal, maar op het einde van de droom kreeg de groep een verdiende staande ovatie...een fletse duisternis uit, alsof we ons in een verlaten landschap met dode bomen bevinden waar hier en daar in de verte een klein vlammetje oplicht...Het enorme kantelende gewicht van zijn buik zet hem dan plots in beweging, hij leeft als een overgedimensioneerde marionet

Knappe dansers in valstrik van futiele koreografie:... • 7 februari 1989
Al blijft het duister waarom ze überhaupt nodig zijn: de verhaallijn is te zwak, zelfs nagenoeg onbestaand om ze te rechtvaardigen, maar estetisch zijn de pakjes dan weer niet zo biezonder dat ze het...Daarmee komt ze plots zeer dicht in de buurt van Avi Kaiser, die zonder twijfel een van de beste dansers is die voor het ogenblik in België werkt...Afgezien van de technische perfektie is dit volmaakt oninteressant, omdat de persoonlijkheid van de dansers volledig opgesloten zit in het carcan van Lands schema

Snel, hard, opwindend: "Les porteuses de mauvaises... • 1 maart 1989
De belichting speelt daarop in door steeds nadrukkelijker deze tweede, lukrake stapeling met gekleurd licht van achter het paneel tot fascinerende einder van het "terrain vague" van de voorstelling te...Een akteur trekt het aan, heeft koud, en dat is dan weer aanleiding om de kleren van het plafond naar beneden te halen en van kledij te veranderen...Want al is het dan ook scenografisch mooi georganizeerd, zit de afwisseling van beelden goed, het is verder een nogal lege voorstelling: als je vergelijk met wat b.v

Onafwendbaar labyrint: "Nachtwake" van De Blauwe Maandag... • 15 maart 1989
laat aanvoelen waarom het zo'n labyrint is, hoe het komt dat geen van de personages echt zuiver te plaatsen is maar de perceptie ervan meer verschuift met de dialoog...Het is verbazend dat een klein, slecht gesubsidieerd ensemble als BMC keer op keer dergelijke topprestaties levert waar de grote huizen het vaak laten afweten...Je zou bijna denken dat Vlamingen die iets kunnen, op het buitenland aangewezen zijn om hun projekten te financieren, want BMC is hierin geen alleenstaand geval

"Ward Comblez" door Josse de Pauw • 22 maart 1989
Misschien heeft het iets te maken met de nauwe financiële schoentjes waarin Kaai geprangd zit, maar het leverde in elk geval pareltjes van voorstellingen op...Opzij van de scène staat dat paneel nog eens in het klein, ingepakt in bruin papier...Tussen zijn monologen door, in onderhemd en met verwarde haren, gaat De Pauw soms bij dat schermpje zitten, en steekt het lampje aan, zodat het beeld oplicht tussen de papierflarden

Discordia met kritische lezing van "Oom Wanja":... • 5 juli 1989
Dat gaat eindeloos lang door, de hele duur van het stuk, tot na het laatste doek de naakte muren van de scène, met een mezzanine als een klein teatertje, in zicht komen...Het is zowel een simulatie van de verstikking van een binnenruimte waar elke nieuwe opening een nieuwe chaos van opgestapelde herinneringen ontsluit, een ontluisterende presentatie van het bezit waar...het allemaal om blijkt te draaien, als finaal een simulatie van het eerste teatertje waar Stanislavski Tsjechov met daverend sukses opvoerde, met nog tientallen nuances daartussen

"Julius Caesar" subtiel en zuiver in regie... • 3 oktober 1990
Het sterkst is dat het geval voor Caesar zelf...Vlak voor hij, na lange twijfel, toch naar de senaat vertrekt, staart hij minutenlang op een klein verhoogje, spreekgestoelte of offerblok, de zaal in. Een bewegingloze Mil Seghers die als het ware al...Gewoon, gezellig naast elkaar, buiten het gewoel van het leven

Discordia speelt Shakespeare-komedies • 5 februari 1991
Twelfth night is dat echter niet het geval...Dat kan, omdat het stuk een sterkere plot heeft waarin de tegenstellingen niet alleen uit situatie en toeval ontstaan...Ze spelen ze nooit echt voluit, maar houden altijd als het ware een slag om de arm, zigzaggen tussen de verschillende teksten als bedreven en begeesterde voorlezers

Kindersprookjes van Pierre Droulers • 27 september 1991
Niet dat je dit werk doorworsteld moet hebben om te kunnen genieten van de voorstelling: het is eerder alsof Droulers vooral een houding van Joyce heeft overgenomen, het luisteren naar resonanties en...Droulers ordent dat, op een schijnbaar achteloze manier, (maar bij nader toezien is weinig aan het toeval overgelaten) door zijn akteurs te laten opereren als een kindertroep die na het ochtendlijke...De verwijzingen zijn daarbij nooit klakkeloos, maar zoals bij het verhaal van Roodkapje, heel grappig: aanvankelijk lijkt het erop alsof de jongens het kleinste meisje verleid hebben om doktertje te

Op zoek naar nieuwe verbanden: Rosas danst... • 1 januari 1992
Een groot projektiescherm hangt helemaal achteraan het speelvlak, drie gewone TV-schermen staan opgestapeld op een klein verhoogd podium aan de rechterzijde, en dan waren er in de Hallen van...Als hij aan het woord is, en het bevalt haar niet, dan is het weer het publiek dat daar deelachtig van gemaakt wordt...het werk als het ware samen met en op het lijf van haar dansers te schrijven wat het steeds een zeer reële, tastbare aanwezigheid geeft bekroop mij nu meer dan eens een gevoel dat het niet helemaal 'juist

Konijn, puntmuts en taal • 20 maart 1992
Onder het fluiten van "het werken is gedaan" legt dit grote konijn, gekleed als een brandweerman, zijn bijl weg...De klassieke teaterkonventie wordt geperverteerd tot het verhoor waarin het autentiek spreken een gedwongen, afgeregeld spreken is van een speelpop...Aan die onmogelijkheid, en aan het feit dat Marc Van Overmeir te midden daarvan stand houdt, dankt het stuk een ongewone fascinerende kracht

De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens • 1 april 1992
Rosas heeft de stap gezet van 'klein' naar 'groot'. Erts is de eerste produktie als huisgezelschap van de Munt en wellicht ook een nieuwe stap in het oeuvre van Anne Teresa De Keersmaeker...Bij Stella voelde je zowat op elk moment dat de dansers het probleem om 'het te maken', het vertoon, met een ongeziene directheid aanpakten, zonder zich af te vragen of het wel klopte...Toch blijft de vraag of het opportuun was om de voorstelling te vertonen terwijl ze nog niet echt af is, en het gezelschap klaarblijkelijk volop aan het evolueren is qua bezetting en middelen

Tapijtjes tegen het bloeden • 20 mei 1992
von Goethe nooit in het Nederlands opgevoerd werd, zou aan de kwaliteit van het stuk kunnen liggen, de auteur ten spijt...Toch wou Dito-Dito het opvoeren, en de reden is wellicht dat aan de hand van de lotgevallen van Eugenie, de overspelige dochter van een hertog en een overleden prinses, de morele korruptie van het...De première-voorstelliiig toonde hoe pijnlijk nauwkeurig het bijna niet akteren moet zijn, wil het duidelijk maken wat de inzet van de voorstelling is. Mieke Verdin en Willy Thomas zitten bijna

Keuzen van klein teaterfestival • 22 mei 1992
BRUSSEL -- In het kultureel centrum Le Botanique van de Franstalige gemeenschap loopt tot eind van deze week een klein teaterfestival, met voorstellingen uit Frankrijk, Oezbekistan (Gos), Ivoorkust en...Met nog wat straatanimatie uit België, Spanje, Frankrijk en alweer het Gos, en een trits voorstellingen in Luik en Henegouwen is dat net genoeg om het 4e "Actes"-festival het predikaat internationaal...Dat wordt ook sterk in de verf gezet: je ziet de troep de scène opzeulen met het materiaal in karretjes, dat ze onder het brengen van een inleidend praatje en strijkje met veel geharrewar opzetten

"Kartonnen dozen" op de planken • 22 september 1992
Lanoye ging met zijn boek al eerder de boer op onder de noemer "avondvullend literair variété". En dat is het in essentie gebleven, al is er een klein decor van karton en een minuskuul achterdoek, en...Die overdrijving, vaak op het kitscherige af, schept een grote afstand tegenover het waarschijnlijk sterk autobiografisch getinte verhaal, en daarmee wordt een larmoyante toonzetting van het simpele...Dat hij op het einde het publieke oproept om de eigen vergeten liefdesgeschiedenissen ook weer op te diepen en bij te schrijven in zijn boek, vormt een stijlbreuk

Needcompany brengt Shakespeare gebald • 9 november 1992
De ingeperkte versie -- de scène van het Kaaitheater is te klein voor het decor -- toont nog maar eens hoe godgeklaagd het is dat Lauwers hier geen kansen krijgt om zijn werk te doen...Shakespeares schildering van het oude Rome, met zijn vele figuranten en nevenintriges, maar ook het plichtmatige ontzag voor grote historische figuren als Antonius en Octavius Caesar zijn genadeloos...Het is een nuancering die bij een gedachtenloos uitbrallen van Shakespeares teksten vaak ver te zoeken is. De vertwijfeling van Antonius als hij het valse bericht van Cleopatra's dood verneemt

Virtuoos met boodschap • 26 november 1992
Jones zette het werk voort met de groep, die oorspronkelijk uit twee man bestond maar nu gegroeid is tot elf dansers...Het gaat zo snel, het zit zo hecht verweven in elkaar, met zo veel verschuivingen van zwaartepunt van romp naar hoofd, dat je erdoor overrompeld wordt...Dat is, grosso modo, wellicht ook het verschil tussen Europese en Amerikaanse koreografen