693 document(en) met "maar" • Resultaten 621 tot 640 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Zwerftocht langs glas en staal: Maarten Delbeke... • 22 januari 1998
met dusdanig gemak gehanteerd worden dat ze eigenlijk onbruikbaar geworden zijn". Dat gebeurt hier niet alleen door de barokke emblematiek binnen te smokkelen, maar vooral door het verhaal te openen...Nochtans zijn de boeiendste essays niet die waarin Delbeke op hilarische, maar bijzonder scherpzinnige wijze aan ideologische puinruiming doet, maar net diegene waarin hij moeizaam, na gedane...het huiselijke huis", maar ook, verrassend genoeg, naar de historische wortels van die beeldvorming

Danser laat zichzelf (niet) zien • 22 januari 1998
Wat volgt is echter heel wat minder overtuigend dan dit eerste - niet werkelijk originele, maar wel mooi verpakte - beeld

Kruisbestuivingen tussen hiphop en dans: "Via" van... • 28 januari 1998
De productie is niet meteen een artistieke voltreffer, maar door haar zin voor experiment en kwetsbaarheid zeer boeiend De verovering van de podia was de grootste verdienste van Carte blanche, de...Maar er waren ook minpunten: de voorstelling bestond uit niet veel meer dan een reeks verbluffende free style-nummers, bijeengehouden door een anekdotisch en wat moraliserend verhaaltje

Aan de andere kant van de Muur • 28 januari 1998
Müllers tekst is geen droog historisch exposé, maar geschreven vanuit de herinnering van mensen die deze historische gebeurtenissen meemaakten en/of ondergingen...verschillende delen zie je hoe de figuren van Müller hun eigen vroegere misstappen proberen te rationaliseren, maar er toch niet mee in het reine komen

Rijk zijn is ook niet alles • 31 januari 1998
Dat is ook nodig, want de broers zijn wel steenrijk, maar geestelijk en verbaal zijn het bepaald armoedzaaiers

Neuer Tanz in de experimenteerkooi • 31 januari 1998
Maar wellicht heeft die verwarring vooral te maken met het eigengereide optreden van choreograaf VA Wölfl, die zich duidelijk buiten de mainstream van het danstheater beweegt...Daarvoor zijn de dansers te veel ledenpoppen die weliswaar met precisie, maar schijnbaar zonder veel gevoel een reeks handelingen uitvoeren...Maar ook de opening van de voorstelling is verrassend

Monniers radicale breekbaarheid • 2 februari 1998
Dit stuk is bij een eerste visie haast onbegrijpelijk maar paradoxaal genoeg is dat hier een kwaliteit...Anderzijds is er de dans; De bewegingen zijn af en toe pijnlijk om te zien, als dansers met volle geweld tegen palen aanlopen of als ze rondstrompelen, maar men kan die observaties nooit plaatsen

Speelvlak als focus van energie: Steve Paxton... • 5 februari 1998
Maar het werkte...Maar elke improvisatie is moeilijk, een waagstuk...Maar je wordt soms, op onvoorspelbare momenten, beloond met wonderlijke resultaten

Bittere ontmoeting van mens en geschiedenis: Peter... • 6 februari 1998
Voor de aanvang van Woloholamsker Chaussee I-V zie je tv-beelden van de oude DDR: de verbijsterende zichten op het volledig vernielde Berlijn, maar ook de propaganda voor de nieuwe heilstaat Duitsland...Het hangt er maar van af vanuit welke invalshoek je leest, en waar je voor jezelf klemtonen en leestekens plaatst...Die eigenaardigheid is echter wezenlijk verbonden met wat opgeroepen wordt: we duiken in de herinneringen van mensen die opgezadeld zitten met een onverteerde, steeds maar herkauwde rest uit hun

Rui Horta structuurloos maar vol verleiding • 21 februari 1998
Dance Theatre Frankfort nu een einde, maar met de laatste chorepgrafie Khôra laat Horta nog even zien dat een bijzonder talentrijke groep dansers ontbonden wordt...Deze overdaad aan materiaal wordt enigszins gestructureerd door klassieke middelen zoals hernemingen en spiegelingen, maar dat is bijzaak

hedendaagse architectuur: Ie bouwwerken • 26 februari 1998
Groene Partij, maar ondanks het vermeende gebrek aan subtiliteit sluit de toren goed aan bij de oude Fésthalle (1909) en bij de Kongres- halle uit dezelfde periode...Waarom - dicht bij huis - wel Jo Coeiien en Mecanoo vernoemen, maar niet Willem-Jan Neutelings...Maar ook niet minder

Oogverblindende bouwwerken: Een ambitieus kijkboek over hedendaagse... • 26 februari 1998
Maar ondanks de soms ronkende ernst van diens betoog duiken daarin zo'n merkwaardige contradicties op, dat je toch wel begint te twijfelen aan de oprechtheid van die ernst...Steele merkt dan wel geregeld op dat de huidige mega-bouwwerken "totems van een mondiale economie" zijn, maar hij onderzoekt niet systematisch welke druk daardoor ontstaat op het beroep en welke...Maar ook niet minder

Als spreken tot niets leidt: Pieter T'Jonck... • 1 maart 1998
vrouwen (vooral Grietje Debacker als tante Anna, maar ook Martine Werbrouck als moeder-sloor Vonne of Karin Tanghe als Francois' vrouw Helga) met een kleed dat nauwelijks contouren, die naam waardig...Maar ook in andere opzichten gaat dit stuk uiterst ver in het stereotyperen van situaties...Maar er is ook geen tragiek, geen Vervreemding met grote V. De stof daartoe, een of ander verlangen buiten het driftmatige, ontbreekt nu ten enen male

Ingehouden kracht van Charmatz • 4 maart 1998
Maar altijd weer komen de dansers abrupt tot stilstand; het lijkt vaak wel alsof de uithalen van hun ledematen soms elkaar tegenwerken, zodat ze weer op de grond neerstorten...Maar de bewegingen en figuren zijn vaak wel heel suggestief

Tweemaal bevreemdende lichamen • 5 maart 1998
Niet dat er iets wezenlijk nieuws gebeurt, maar alle ingrediënten uit het universum van Vanrunxt vinden hier een evenwicht dat zeer overtuigend werkt...Emio Greco's Rosso is ook een bevreemdend werkstuk, maar de bevreemding is hier veel beter te duiden...Soms is dat merkwaardig gracieus, maar op andere momenten stort het lichaam gewoon in. Net zo gaat het met de klankband: allerlei klanken en muziekfragmenten botsen tegen elkaar op: geklots van

Dansersbestaan in een notendop • 10 maart 1998
Bewegingszinnen worden bijvoorbeeld nooit verbonden, maar steeds naast elkaar geplaatst, met tussenliggende dode momenten die de indruk verwekken dat de dans stokt...Maar evengoed zijn er momenten van ingetogenheid, met precies geplaatste gebaren

Simone Sandroni tornt aan onzichtbare grenzen • 11 maart 1998
Ook andere dansers zullen later bloemen aanbieden, maar ten slotte, naar het einde van de voorstelling, zullen ze die allemaal weer terug gaan halen...Maar vooral de vorm waarin dat gebeurt is zeer merkwaardig...Ze maakt weidse maar heel precieze gebaren, bijna als een ter plekke uitgevonden gebarentaal

Thomas Hauert levert veel zuiver kijkplezier • 17 maart 1998
Het is een lichtjes onbeholpen manier om beweging te suggereren, maar dat vergeet je zo gauw de vijf dansers vanaf de zijlijnen van het speelvlak, vanuit stilstand beginnen te dansen...Je lijkt dan wel naar een zeer ingewikkeld raderwerk te kijken, waarvan de precieze werking maar niet duidelijk wordt

Van de vloer af omhoog: Choreograaf William... • 25 maart 1998
buitenlandse nieuwlichters". Maar bij een magistraal werk als Eidos:Telos, einde 1996 in Antwerpen te zien, hoor je onderhand niemand meer klagen...Ik weet niet of het al eerder vertoond is, maar we zouden een pioniersproject willen uittesten dat gebruik maakt van driedimensionale bestuurbare video...Ik versta wel wat ik zie, maar ik verzin er nooit een verhaal bij

Forsythe meester in beperking: Ballett Frankfurt met... • 27 maart 1998
Daarbij groeit de overtuiging dat dit maar het topje is van de ijsberg van zijn mogelijkheden...een titel als een uitspraak van een stotteraar, vertrekt weer van hetzelfde basisgegeven van twee gelijk geklede, maar fysiek nog veel sterker verschillende wouwen, Christine Bürkle en Jone San Martin...Alleen, hier geen spannende, glanzende pakjes maar een erg informeel slobberig truitje en broekje