704 document(en) met "Van " • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Danser laat zichzelf (niet) zien • 22 januari 1998
Een bril met foto's van twee ogen op de plaatsen van de glazen ontnemen ons het uitzicht op zijn ware gelaat...Hernandez voert zijn lichaam door een reeks exercities, die van onwennig en voorzichtig naar krampachtig lopen, alsof hij geleidelijk aan de ware mogelijkheden en driften van zijn lichaam ontdekt...Hoewel ik grif aanneem dat veel van de bewegingen die Hernandez ons voortovert voor hem werkelijk iets essentieels over hemzelf aanduiden, krijg ik er als kijker moeilijk of helemaal geen hoogte van

Kruisbestuivingen tussen hiphop en dans: "Via" van... • 28 januari 1998
De productie is niet meteen een artistieke voltreffer, maar door haar zin voor experiment en kwetsbaarheid zeer boeiend De verovering van de podia was de grootste verdienste van Carte blanche, de...Er wordt live muziek gebruikt, in plaats van bestaande hiphop...De bijdrage van een klassiek geschoolde danseres als Schellekens bijvoorbeeld wordt nauwelijks overgenomen door de anderen, terwijl zij - met vallen en opstaan - wel de basistrucs van de anderen

Aan de andere kant van de Muur • 28 januari 1998
Ooit werkte Peter van Kraaij als dramaturg mee aan Van Hoves interpretatie, met Bart Slegers in de hoofdrol, van het eerste deel van de Heiner Müllers vijfdelige tekst Wolokolamsker Chaussee...Peter van Kraaij koos voor de vorm van het verteltheater die hij al eerder gebruikte in zijn regie van Het kind van de smid van en met Josse De Pauw...Brussel, Kaaitheaterstudio's, O.-L.-V. van Vaakstraat 81, van 4 tot en met 7, van 11 tot en met 14 en van 18 tot en met 21 februari om 20.30 uur, 02-201.59.59

Rijk zijn is ook niet alles • 31 januari 1998
van Woensel er wel in slaagt alle belangrijke informatie over de achtergrond van de twee broers op goed gekozen plaatsen in te werken...Het is als het plaatsen van die verbale en mimische leestekens die een juiste lezing van de tekst mogelijk maken...Als je dan merkt dat de broers bovendien niet over het verleden willen of kunnen spreken, over de toekomst geen enkel duidelijk idee hebben, noch over het waarom van hun handelen, begint de inzet van

Neuer Tanz in de experimenteerkooi • 31 januari 1998
Maar wellicht heeft die verwarring vooral te maken met het eigengereide optreden van choreograaf VA Wölfl, die zich duidelijk buiten de mainstream van het danstheater beweegt...Je hebt bovendien zeker niet de indruk dat het emotioneel neutrale van de dans een of andere ascetische betrachting is om an de ijdele zelfbewustheid van de danser te ontkomen...Briljant daarbij is vooral de wijze waarop Wölfl, los van de bewegingsmotieven die hij uitzet, de perceptie van de ruimte manipuleert

Monniers radicale breekbaarheid • 2 februari 1998
Net als bij L’atelier en pièces wordt "en rond" gespeeld: het publiek zit op banken die rond het speelvlak staan en deel uitmaken van de scenografie van Annie Tolleter...Het wankele van die constructie wordt meermaals uitgespeeld, als ze heen en weer zwiept onder het geweld van de dans...Precies daarom ontstaat een beeld over de breekbaarheid van betekenissen: er is een extreme spanning tussen de vertrouwdheid van de lichamen die we zien, én de onmogelijkheid om te vatten waar het hen

Speelvlak als focus van energie: Steve Paxton... • 5 februari 1998
Zijn wagen was bevroren door de ijskou, die van zijn partner Lisa Nelson ook...Het gaat over de herinnering aan de laatste dagen van mijn vader en zijn crematie...Plots werd het speelvlak de focus van een uitzonderlijke ener- gie

Bittere ontmoeting van mens en geschiedenis: Peter... • 6 februari 1998
Voor de aanvang van Woloholamsker Chaussee I-V zie je tv-beelden van de oude DDR: de verbijsterende zichten op het volledig vernielde Berlijn, maar ook de propaganda voor de nieuwe heilstaat Duitsland...De voorstelling is opgebouwd van een bijna louter vertellend begin naar een zeer emotioneel en uitgesproken theatraal einde, dat op onontkoombare wijze zowel het morele failliet van de DDR...Het vierde deel is in het werk van Muller een stijlbreuk: een potsierlijke voorstelling van de gedachtekronkels van de bureaucratie, voorgesteld door Carla Mulder die vergroeit met haar bureau

Rui Horta structuurloos maar vol verleiding • 21 februari 1998
De kwaliteit van de choreografie is minder overtuigend...Dat kan de pret echter nauwelijks drukken, want de dansers die hier aan het werk zijn, weten dit vacuüm goed op te vullen met briljante vertoningen van hun eigen kunnen...Die solistische momenten worden vaak gevolgd door sensuele duetten die in hun ingetogen kracht iets weg hebben van contact-improvisaties

Staalkaart van jong danstalent uit Israël • 24 februari 1998
Als steeds is er de spanning tussen enerzijds de concrete fysieke realiteit van de lichamen, het "beeldend materiaal" van de choreografe, en anderzijds de beelden die ze tevoorschijn wil toveren...Twee van hen komen naar voor om nadrukkelijk een deel van hun lichaam te tonen: een stuk huid, een buik... Op de achtergrond wordt deze demonstratie beantwoord met grillige, ineengezakte poses van de...Ohad Naharins bijdrage, een collage van het duet 'Passomezzo' en 'Excerpts from Kyr', zijn bekendste choreografie, was veruit het indrukwekkendste moment van de avond

hedendaagse architectuur: Ie bouwwerken • 26 februari 1998
pakt, is een van die „issues". Een andere is de omgang met het verle- den, de snelle uitputting van elke ideologische onderbouwing, waar- door alles snel een kwestie van „stijl" zonder...MERKWAARDIG genoeg is het volledige betoog van Steele, naar inhoud en presentatie [een verblindende collage van fo- to's) een pertinente ontkenning van al deze ambities...De ironie van dit boek is dat het door de combinatie van (overigens zeer taai leesbare) tekst en foto-ma- teriaal een belangrijke bijdrage le- vert aan het in de inleiding zo ver

Oogverblindende bouwwerken: Een ambitieus kijkboek over hedendaagse... • 26 februari 1998
Merkwaardig genoeg is het volledige betoog van Steele, naar inhoud en presentatie (een verblindende collage van foto's) een pertinente ontkenning van al deze ambities...Ondanks alle problemen die aan het begrip kleven, houdt Steele zich netjes aan een indeling van zijn omvangrijke materiaal in "stijlen". (De naam van Charles Jencks, de oervader van dit soort...De ironie van dit boek is dat het door de combinatie van (overigens zeer taai leesbare) tekst en foto-materiaal een belangrijke bijdrage levert aan het in de inleiding zo verfoeide "consumentisme" van

Als spreken tot niets leidt: Pieter T'Jonck... • 1 maart 1998
De herkenbaarheid van deze ruimte roept eerder eenzelfde mengeling van herkenning en vervreemde afschuw op als de installaties van Guillaume Bijl - hyperrealistische, extreem prototypische en perfect...En dat is min of meer het eindeffect van deze voorstelling, die in zijn regie precies dezelfde strategie volgt als die van het decor: tot het uiterste doorgevoerde stereotypie, het gemiddelde van het...Op de keper beschouwd is een van de vondsten van dit stuk trouwens dat het niet veel meer is dan een schema, een opeenvolging van gebeurtenissen zonder 'plot', afgezien van het feit dat de mensen die

Ingehouden kracht van Charmatz • 4 maart 1998
De eerste beweging is van een verbazende, on-dansante simpelheid: de ene danser sleept de andere naar het midden van het podium, en rolt hem heen en weer als een opgerold tapijt...Bijna onmerkbaar, bij het doorbuigen van de knieën, verschuift het hele gewicht van deze sculptuur van de voeten van de ene danser naar die van de andere en terug...de initiële lethargie van het stuk voor even van zich af schudden

Tweemaal bevreemdende lichamen • 5 maart 1998
Hoofden in dezelfde richting, licht geheven, dicht bij elkaar in een vierkant: deze vier figuren in het wit (witte kopieën van ontwerpen van Martin Margiela) lijken wel een onderkoelde versie van een...wellicht van de hand van Alexander Baervoets, die een fragment van de voorstelling choreografeerde geen contact, zelfs geen oogcontact tussen deze dansers...Als een bijna absurd contrast zie je in momenten van opperste chaos een afbeelding van Greco's hoofd, het prototypische lichaamsdeel waardoor een mens iemand wordt, tegen het achterdoek verschijnen

Dansersbestaan in een notendop • 10 maart 1998
Een groot, zwaar beeld van Toni Grand ligt de hele tijd midden op de speelvloer: een enorme, vormeloze steenklomp met een vaag patroon van kleurvlekken...Zelf spreken de choreografen over dit werk als een soort verhaal over de "staat van de dans" in drie delen, van opflakkering, pathos, naar afstand, beheersing tot ten slotte vreugde en geestdrift...Uit de bijzonder persoonlijke signatuur van veel bewegingen en de wijze waarop ze geordend werden zou je wel kunnen afleiden dat Charmatz en Chamblas met die wat raadselachtige formulering verwijzen

Simone Sandroni tornt aan onzichtbare grenzen • 11 maart 1998
Die hangen van bovenuit naar beneden tot boven de hoofden van de dansers...Wisselende contacten en configuraties, kleine scènetjes die op een meer uitgesproken manier mimisch van karakter worden, helpen mee om het beeld te laten ontstaan van een plein waar al dan niet...Plots begrijp je ook de muizenvallen op de rand van de scène, Terwijl er druk op en af de scène gelopen wordt, wordt een val geraakt en als een rij dominostenen klappen ze een na een dicht

Thomas Hauert levert veel zuiver kijkplezier • 17 maart 1998
Hij deed een beroep op tal van andere (ex- )Rosas-dansers, zoals Samantha van Wissen, Sara Ludi, Mark Lorimer en Mat Voorter...Een bundel metaalkleurige draden vertrekt van boven het publiek en eindigt, als een brede waaier vluchtstrepen of perspectieflijnen, boven de achterrand van de bühne...Vooral Van Wissen en Ludi bewegen verrassend: de snel wisselende posities, het precaire evenwicht van lichaamsdelen die uit elkaar lijken te schuiven, hebben iets weg van een gestileerde, uitgepuurde

Van de vloer af omhoog: Choreograaf William... • 25 maart 1998
Verlies van zichzelf, volledig opgezogen worden in de act van het dansen: het is de gezegende toestand waar William Forsythe de dansers van zijn Ballett Frankfurt het liefst in ziet vertoeven...Critica Eva van Schaik adviseerde het Nederlands Dans Theater in 1980, naar aanleiding van zijn gastchoreografie Say bye bye, meer inlandse jonge choreografen in te huren in plaats van "die...Het betekent dat je volledig opgezogen wordt in de act van het dansen, een verlies van ego dat de mensen verandert

Forsythe meester in beperking: Ballett Frankfurt met... • 27 maart 1998
Daarbij groeit de overtuiging dat dit maar het topje is van de ijsberg van zijn mogelijkheden...Je aandacht wordt voortdurend heen en weer geslingerd tussen het uitrafelen van een motief en het volgen van de grote lijnen, die vanuit een ruggelings liggende positie omhoog gaan...een titel als een uitspraak van een stotteraar, vertrekt weer van hetzelfde basisgegeven van twee gelijk geklede, maar fysiek nog veel sterker verschillende wouwen, Christine Bürkle en Jone San Martin