693 document(en) met "maar" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Bach dansen met klasse • 1 oktober 1998
tegenstelling tot Paxton gebruikt Baervoets geen klankband, maar wordt de muziek live uitgevoerd door pianist Yutaka Oya

Hoe moeilijk is het om de anarchie... • 1 oktober 1998
Men wou echter niet meer spelen voor het bekende incrowd-publiek, maar zich rechtstreeks richten tot de bevolking waarover het stuk ging, onder andere de bewoners van de niet zo florissante buurt...Maar in het verhaal wordt uiteindelijk zowat alles ook 'verklaard', tot en met de nichterige trekjes van de jongste zoon, en volgen de meest onwaarschijnlijke verhaalwendingen elkaar op om naar een zo...Maar tegelijk is er nergens een moraal te bespeuren

Spoorloos verdwenen herinneringen • 8 oktober 1998
Eduardo Torroja beschrijft wat een foto bij hem oproept, maar brengt het niet verder dan gestamel...Janis Joplin zingt uit volle borst: "try a little bit harder, not to lose myself". De voorstelling is vaak mooi, soms intrigerend, maar kon mij toch niet echt bekoren

Stan geeft treffend beeld van Tsjechovs chaos • 10 oktober 1998
treffen hier immers alle ingrediënten aan van zijn latere stukken, met vooraanstaande maar verarmde plattelandsbewoners, die onder hun ogen de oude zekerheden zien wegsmelten en niet meer de kracht...Hij is de eerste om de ondraaglijkheid van die conditie te zien, maar blijft steken in het voortdurend ironiseren...Personages worden snel en raak, maar zonder detail geschetst

Bert Van Gorp op de dool • 13 oktober 1998
Wellicht niet, maar de vraag na zo'n openingszet is hoe dat gegeven gestoffeerd moet worden...Maar anderzijds maakt het geheel een wel erg belegen indruk, alsof je naar een reeks priester-en nonnenmoppen zit te luisteren...Maar bij deze scènes en beelden is een wat dwangmatige grappenmakerij eveneens niet veraf

Minder wordt meer (of te veel): Het... • 15 oktober 1998
Bij Phaidon verscheen, in de reeks "Architecture in Detail", een beknopt, maar uiterst verhelderend werkje over Mies' laatste meesterwerk, de Berlijnse Nieuwe Nationale Galerij, voltooid in 1968, een...een essay uit 1970 zegt Geert Bekaert dat echt moderne architectuur "zich niet tussen mens en werkelijkheid stelt, maar dat ze gewoon de werkelijkheid reveleert...Bekaert had het hier wel niet, (rechtstreeks) over Mies, maar het is overduidelijk dat Mies in dit gebouw de uiterste grens van de "onpersoonlijkheid", zelfs leegte, bereikt die het moderne kenmerkt

Onontwarbare wereld van Pirandello • 17 oktober 1998
Pirandello was een van de eersten om de vraag op een scherpe manier te stellen, maar zijn stukken worden nog weinig opgevoerd...Alle acteurs leveren hier overigens een prachtige prestatie: de verschillende niveaus van echt en onect worden subtiel, maar juist geplaatst

Een oeverloos vagevuur: Vandekeybus kampt in Pasolini-project... • 19 oktober 1998
Daardoor kon Vandekeybus zijn functie van huischoreograaf in de KVS meer inhoud geven dan alleen maar de presentatie van zijn eigen choreografisch werk...Dat is aanvaardbaar voor Frans en Duits, maar niet voor Italiaans, Pools of Arabisch

Desperate monoloog van Black Panther • 23 oktober 1998
Maar zelfs als je die valkuilen vermijdt, blijft het maar de vraag wat een een theatrale voorstelling kan verduidelijken over zo'n man...En dat heeft alles te maken met de in zeker zin ouderwetse, maar wel buitengewoon overtuigende manier waarop Smith in de huid van zijn personage kruipt...Een solo met zo'n dwingende overtuigingskracht en emotionele impact zie je maar heel zelden

Onvoldragen werk • 24 oktober 1998
het tweede deel krijg je een enigszins acrobatisch, maar wel behoorlijk slordig uitgevoerd duet dat speelt op simultaneïteit en verschil in de beweging...het derde, vrij grappige deel, wordt het tweelingthema met veel knipogen niet alleen gedanst maar ook geacteerd...Leuk en sympathiek, maar zwaar wegen doet het niet

Treurmis voor de marginale mens: Duitse theatermaker... • 5 november 1998
Ik ga niet op scène om mijzelf uit te drukken, maar omdat ik iets te zeggen heb...Ik ben daarin erg beïnvloed door de Japanners die ik ken in Düsseldorf: hun theeceremonies zijn zeer intens, maar niet persoonlijk...Maar nu is er altijd die breuk: het maakt het spannend om naar de schoonheid van zuivere, heldere vormen te kijken

Jan Fabre pakt oorlog aan: Jan Decorte... • 16 november 1998
Kenmerkend is bovendien dat dit stuk gebruikmaakt van compositorische schema's die niets "moderns" hebben, maar veeleer werken als een allegorie...Niet als een modern technologisch bedrijf ("God, I hate the twentieth century"), maar als een eeuwig weerkerend mannelijk gevechtsritueel, een onontkoombare drift

Tijdeloze duurzaamheid: De gebouwde dromen van Charles... • 19 november 1998
zekere zin wordt de voorstelling van het theater zelfs verwaarloosd: het wordt wel gedocumenteerd in een uitgebreide fotoreportage, maar goed planmateriaal ontbreekt nagenoeg volkomen...Het gebeurt dat iets van vroeger het heden onverwacht binnenstapt, niet als een herinnering die uit het geheugen komt als uit de verte, maar direct en vanzelfsprekend, alsof het nooit is weggeweest...Maar wijselijk laat hij de hermeneutiek ervan voor wat ze is. Het resultaat voor de lezer-Watson is de verwachting dat er meer te vinden moet zijn

Hoghes vrouwbeeld • 24 november 1998
maar laten merken dat ze maar al te goed het lichtjes onnozele van het liedje én de act beseffen...De licht aangezette, maar toch zeer duidelijke erotische suggestie van haar bewegingen, direct aan film en televisie van 30 jaar geleden ontleend, suggereert een intens innerlijk genot

Lissabon enthousiast over De Keersmaeker: "The Lisbon... • 30 november 1998
Maar De Keersmaeker blijft, ook op "vreemd terrein", trouw aan haar eigen schriftuur en thema's, ontwikkeld in vorige voorstellingen...Niet dat het stuk expliciet verhalend is, maar de spanning die in de dans opgebouwd wordt tussen de dansers -- drie mannen en twee vrouwen onderling -- suggereert een emotionele ontwikkeling in de

Optelsom van leuke vondsten • 5 december 1998
Zijn werkstuk Sunball light heeft een rommelige structuur, maar zit vol vondsten...Je kon Brice al vaker aan het werk zien bij Wim Vandekeybus' Ultima Vez, maar hij koestert ook eigen plannen als choreograaf...Die herwerkte hij nu, met een stel bevriende dansers, tot het hoogst onorthodoxe maar erg prettige werkstuk Sunball light

Jérôme Bel sterk in theatrale rebus: Franse... • 9 december 1998
Jérôme Bel een choreograaf noemen is niet onjuist, maar het zegt nagenoeg niets...Maar de "zin" die ze samen vormen, kan alleen achterhaald worden door een zorgvuldig decoderen van elk beeld op zich...Nog een andere noemt zichzelf Hamlet en zegt uiteraard "To be...", maar verdwijnt dan achter de scène om "or not to be" te laten volgen

Verloren in de twintigste eeuw: Mossoux en... • 11 december 1998
Al die elementen komen terug in Simonetta Vespucci,maar decor en rekwisieten werden hier nagenoeg volledig verruild voor het gebruik van video als middel om de handeling te kaderen...Bij een voorstelling waarin zoveel vernuft in regie, maar ook in kostuums, belichting en enscenering is geïnvesteerd, is dat wat jammer

Acteurs van "Amado Mio" verbeelden liefde treffend:... • 15 december 1998
Als er geen vonken oversprinen tussen tekst en acteur wordt zo'n acteren snel futloos; maar als het "klikt" geeft het zeer intens kijkplezier...Meulemans ging te rade bij beroemde auteurs als Müller, Duras, Berger of Pasolini, maar evengoed bij vergeten auteurs uit de 18de eeuw als ene Crébillon fils...een scène waarin een oudere vrouw een jonge man tegelijk provoceert om zijn liefde voor haar te bekennen, maar daarna op wrede wijze de boot afhoudt, is daarentegen de combinatie Wils- Stijn

Discordia houdt zen-oefening • 18 december 1998
Maar de wijze waarop ze met die beperking omgaan, stemt wel tot nadenken...Het eerste "stuk" van de avond bleek op 15 december geen "echt" stuk, maar een monoloog van Jan Joris Lamers, waarin hij improviseert