21 document(en) met "de ego-tripperij van" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Egotripperij zonder inhoud: Truus Bronkhorst danst "Bronkhorst,... • 24 februari 1987
haar overigens goed te liggen, want de ego-tripperij van "Bronkhorst Truus" is opvallend, en staat in geen verhouding tot de dans-spoeling die erg dun is. La Bronkhorst is naar het oosten gereisd en...Daarbij suggereren de eerste fragmenten de zuiverheid van die beschaving, en naarmate de voorstelling vordert, sluipt er steeds meer (westerse) verloedering in de dans en de muziek...De tweede gimmick van de voorstelling is het uitlokken van een frustratie bij het publiek; ze knikt, het publiek begint te applaudisseren, en dan gaat de voorstelling weer gewoon door met het laatste

"De bacchanten" blijft bij te veel geode... • 10 maart 1987
Pentheus, de kleinzoon van Kadmos en zoon van Agave, die heerser is geworden van Thebe, verzet zich tegen de verwildering die de nieuwe verering meebrengt, en weigert de nieuwe god te erkennen...Als god zien we hem enkel optreden aan het begin en het einde van het stuk; tussendoor verschijnt hij als het menselijke alter ego van de god...Door een overdaad aan middelen, een overdreven willen aanvullen van de tekst, gaan de laatste aangrijpende bladzijden van het stuk, waarin de dood van Pentheus door de wachter, Kamos en Agave betreurd

Maatschappij Discordia brengt "Kean" met dubbele bodems • 14 mei 1988
Kean is een spel over de complexiteit en kontradikties van de positie van een (romantisch) akteur...En een met een gewone vrouw, een vurige bewonderaarster die alles van hem aanneemt en de werkelijke figuur niet van de teatrale kan scheiden...Het gedoe met de souffleur heeft tot gevolg dat de voorstelling ook voor de akteurs tot op zekere hoogte onvoorspelbaar is. De situatie genereert altijd weer nieuwe dubbele bodems, het doorslaan van

"Ward Comblez" door Josse de Pauw • 22 maart 1989
Ward Comblez -- he do the life in different voices gooit Josse de Pauw zijn hart voor de voeten van de toeschouwers en maakt daarmee een vage onrust los, niet ongelijk aan de zijne...En als hij al eens nergens is neergestreken, en rust gevonden heeft voor even, wil of moet hij dan ook al gauw weer weg, weer de woestijn in. In het Kreta-verhaal, een van de meest ontroerende...Het verhaal begint met het plots half-dood neervallen van de muilezel onderweg op een steile bergflank

Avant-garde op een zijspoor: "On wings of... • 12 april 1989
Timmers en Warning voeren in de villa in Alexandrië twee kunstenaars ten tonele, hun alter ego's Gerrit Deene en Mark Bendien, die verblijven in de villa van Deenes dochter ter gelegenheid van een...Het konstruktivistische decor lijkt daarbij zowat model te staan zowel voor het optimisme dat de aanvang van hun schilderscarrière tekende, als voor de collage-achtige opbouw van het stuk...geloof van de twee, en de langzame neergang achteraf, de vereenzaming als de kameraden van het eerste uur elk hun eigen weg gaan

Mossoux speelt met dubbelgangers • 4 februari 1994
Nu eens zijn de handen die je ziet bewegen die van de pop, dan weer lijken het die van Mossoux zelf...De gebaren die in de loop van het stuk de verschillende personages kenmerkten, lijken hier nog eens de revue te passeren...De poppen waren onderbewuste voorstellingen van de danseres, die plots met ongemene heftigheid letterlijk de kop opstaken

Een festival van persoonlijkheden • 1 augustus 1995
Cultuurverschillen Johan Thielemans, hoe uiten die verschillen in de Nederlandse en de Vlaamse theater-'cultuur' zich binnen de gesprekken in de jury, bij de beoordeling van de afzonderlijke...De Nederlandse journalisten vonden de voorstelling juist heel relevant, zeker met het ook op de ontwrichting, de wanhoop en de doelloosheid in de maatschappij van de jaren negentig...Paul Binnerts: 'Die Ayckbourn van Toneelgroep Amsterdam was een mooi voorbeeld van een "afgestofte", scherp op de inhoud teruggebrachte komedie, zoals Sardou en de vroege komedieschrijvers van de

Van de vloer af omhoog: Choreograaf William... • 25 maart 1998
Verlies van zichzelf, volledig opgezogen worden in de act van het dansen: het is de gezegende toestand waar William Forsythe de dansers van zijn Ballett Frankfurt het liefst in ziet vertoeven...Het betekent dat je volledig opgezogen wordt in de act van het dansen, een verlies van ego dat de mensen verandert...Het ego van zulke dansers wordt verteerd, opgebrand door de daad van het dansen zelf, ze worden dans

Forsythe brengt Muntpubliek in trance: Ballet Frankfurt... • 10 juli 1998
Hij is er veeleer op uit zijn ego uit te schakelen, ten voordele van het "thing of beauty" dat gezamenlijk met de dansers van zijn gezelschap tot ontwikkeling komt...Een groot volume dat zijdelings van de scène slechts voor een klein stukje zichtbaar is, duidt op een andere manier de onbegrensdheid van de scène...De gekke kïkkersprongen en het gehol rond de scène, de jurkjes van de vrouwen die wel felgekleurde kinderhemdjes lijken: ze zetten deze kinderlijk-verbeeldingsrijke en tegelijk melancholische stemming

Verloren in de twintigste eeuw: Mossoux en... • 11 december 1998
1985 debuteerde Nicole Mossoux met Juste Ciel,met het publiek op de harde banken van het relatief obscure Plan K. Al snel werd Patrick Bonté haar onafscheidelijk artistiek alter ego...En in de afgewogen beeldcomposities en visuele grappen zag je steeds de gecombineerde kracht van de choreografe Mossoux en de "conceptenbouwer" Bonté...Opmerkelijk aan het werk is de bijzonder complexe hoofdtooi van de vrouw en het fraaie allegorische landschap in de achtergrond

KFdA-dans: angst voor het lege podium • 19 mei 2001
Blijft er wel iets overeind van de mythe van de kunstenaar die, zoals Bartleby, tegen de eisen van productiviteit en efficiëntie in zijn eigen verlangens en gedachten volgt...De vrouw die eerst zijn alter ego was, kruipt naar het einde van het stuk in de huid van Bartleby: uitdagend, bijna hoerig gaat ze voor de kijker staan en vraagt wat hij zou willen dat ze doet...Het gegeven van schijn en zijn dat in die film zo prominent aanwezig is, plaatst je als kijker dadelijk in de rol van de detective wie het duizelt voor de ogen

Een solo die een duet werd • 2 mei 2002
De Franse danser Dominique Mercy, al 28 jaar een naaste medewerker van de Duitse choreografe Pina Bausch, verzocht Nadj een solo van een half uur voor hem te creëren in het kader van het project Le...Zijn werk was van bij de eerste experimenten tijdens zijn studietijd aan PARTS getekend door een kritisch onderzoek naar de conditie van de theatermaker en choreograaf in het huidige podiumbestel...De solos van Thomas Plischke van en met Thomas Plischke, Alice Chaucat, Kattrin Deufert, Yasuo Akai staan op 7 en 8 mei in de Minardschouwburg, telkens om 20u

Sublieme Proust-enscenering: Gerecenseerd theater • 26 mei 2004
Marcel, alter ego van Proust zelf, er met de hulp van zijn vriend Charlus in geslaagd binnen te dringen in de hoogste mondaine kringen van Parijs...Een uitgeputte neef-soldaat van Mme de Guermantes, Robert de St-Loup, doet, naar het slot toe, ineengezakt tegen de achterwand, zijn verslag van de oorlog...De podiumbrede projectie van zijn gelaat op die wand wordt doorsneden en vervloeit uiteindelijk in het gekeuvel van Mme de Villeparisis over de mode tijdens de oorlog

Een trap in de kont van het... • 30 juli 2004
Een trap in de kont van het Franse theater 58ste Festival van Avignon van 3 tot 27 juli van onze verslaggever in Avignon (tijd) - De affiche van het voorbije 58ste theaterfestival van...Onder druk van de opkomst van de SS binnen het nazi-regime en de perverse hypocrisie binnen de familie, die alles opoffert aan de belangen van de onderneming, stuikt die dynastie ineen...De extreme ruimtelijke beperking maakt het speelvlak tot een drukkookpan: de emoties van de acteurs, in het bijzonder van de flamboyante Ariane van Vliet als Hermione, vinden geen uitweg, tenzij

Omdat vrouwen ontzettend belangrijk zijn: Jan Lauwers... • 21 september 2004
De context om erover te denken of te oordelen lijkt zo ver zoek dat men zich liever concentreert op de biografie van de kunstenaar...Je kan de cd van de muzikale 'score' kopen, en in de dagen na de première in Avignon hoorde je die overal uit de vensters van de huizen waaien...het waar, zoals Louise Bourgeois zegt, dat applaus een vorm van terrorisme voor de geest is? De evolutie van het theater leert bijvoorbeeld dat vroeger in kleine, experimentele zaaltjes de grenzen van

KfdA artistiek en publiek succes: Festival in... • 30 mei 2005
De vaste subsidies, voor zowat twee derde van de Vlaamse Gemeenschap en een derde van de Franstalige, belopen maar de helft van het totale budget...nu afgesloten met een herneming van de eerste drie delen en het slotdeel, 'De kant van Marcel' rond de figuur van de oudere Proust...Proust-cyclus Deze Proust-cyclus speelde dit jaar in het nieuwe 'Théâtre National de la Communauté Française'. Dat is van groot symbolisch belang voor de betrachting van het festival om de twee

De kracht van kwetsbaarheid: Festival van Avignon... • 11 juli 2005
Dit stuk gaat niet over de kracht en de vreselijke schoonheid van de passie, de 'oerstaat' van de mens...Beukelaers, als 'Ridder van de wanhoop' onmiskenbaar het alter ego van Fabre...Intermittents De kwetsbaarheid van dit stuk werd wreed verstoord door een actie van de 'intermittents'. 'Donnedieu de Vabres dehors' scandeerden zij bijna een half uur bij de aanvang van het stuk

Wachten op regen: gerecenseerd - theater • 10 december 2005
De basisingrediënten van de eerdere versie op het Festival van Avignon bleven behouden...Hij drukt dat uit door de dansers en acteurs de hele voorstelling te laten wachten op de verlossende regenbui die maar niet wil komen...Overduidelijk zijn de Ridder en Diogenes alter ego's van Fabre: recalcitrante figuren die tegen de tijd in hun boodschap willen uitspreken, al weten ze maar al te goed dat ze daarbij het risico lopen

Desingel herneemt twee stukken van Jan Fabre:... • 14 februari 2006
De koning van het plagiaat werd daar gecreëerd en zal samen met De keizer en De bediende van de schoonheid een trilogie vormen...Het derde deel van de trilogie zal De bediende van de schoonheid heten, een bespiegeling over de nutteloosheid van de kunst...Zij voerden de readymade (Duchamp) of de kopie en de pastiche (Warhol) als artistiek procédé in. Voor hen hoeft de kunstenaar zijn werk niet zelf te maken, het volstaat dat hij van iets zégt dat het

Als zelfs kunst ons niets kan leren • 6 februari 2007
Een van de slechtste argumenten om publiek te lokken is wel de bewering dat je 'er iets van kunt opsteken'. Spontaan doemt het beeld op van theekransjes waar het er in onbestemde termen en tot nut van...Het verbijsterende van Lehmen lernt van de Duitse choreograaf Thomas Lehmen is dan ook dat hij niet alleen de hedendaagse 'kennisaccumulatie' ridiculiseert, maar tot de slotsom komt dat ook kunst, als...kwesties die letterlijk van levensbelang zijn, krijg je van de kunst nul op het rekest