449 document(en) met "Wat waar" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Teatrale effekten bij De Beweeging • 9 juni 1994
ANTWERPEN -- Hoe groot het spektrum is van wat onder de noemer "dans" kan worden gevat, werd ook in het Festival De Beweeging weer duidelijk...Het motto van de voorstelling luidt: "In de onmetelijke monotonie van de ruimte verdrinkt de tijd, beweging van punt tot punt is geen beweging meer, en waar geen beweging is, daar is geen tijd...Aan alles zie je dat hier getrainde dansers met heel wat teaterbagage aan het werk zijn

Vernuftige ervaringsmachines • 15 juli 1994
De spelers verheffen zich door vernuftige konstrukties van kanonnen dozen af en toe boven dat "gewone volk", maar heel wat scènes, ook erg gewelddadige, spelen zich gewoon tussen het publiek af...Nog vernuftiger is een ingreep later in de voorstelling: de dozen vormen een muur over de hele lengte van de zaal, zodat de ene helft van het publiek niet meer weet wat de andere meemaakt...De gedachte dat wat op de schermen te zien is, ook aan het gebeuren is, is er ondertussen ingehamerd, door vele lukrake opnames van het aanwezige publiek

De erotiek van een pas die danspas... • 1 oktober 1994
ogen te kunnen halen; een simpele opsomming van die elementen, hoe nauwkeurig ook, brengt je echter maar zelden dichter bij de verklaring wat nu bijzonder was aan deze voorstelling, of wat oorzaak was van...wat de denken van die andere reducerende strategie, die Weremeus Buning aanklaagt in Dans en betekenis: dat men steeds wil weten wat een dans betekent, in plaats van zich, zoals bij het beluisteren...Nu mag je als lezer van bovenstaande gedachten denken wat je wil - en ik geloof zelf dat er bijvoorbeeld heel wat vraagtekens te plaatsen zijn bij de lichaamsmystiek die in de dans ultieme

Cunningham danst tot de kijker duizelt :... • 13 oktober 1994
Zo ontstaan merkwaardige kontrasten tussen ijle ogenblikken en andere waar grote groepen dansers uitgesproken synkroon bewegen...Dat effekt wordt zeker mee bepaald door de onwaarschijnlijke virtuositeit van de dans, wat op de eerste avond bleek toen een danser bij een soort knipmes-sprong ongelukkig neerkwam en de scène moest...Wat deze Enter een extra aantrekkelijkheid geeft, is de verschijning van Cunningham zelf

Tristero op drift in chaotische "Garga Shlink" • 15 oktober 1994
Op die manier onderwerpt hij Garga echter aan een logika waar diens simpele geest niet tegen opgewassen is. Op het einde heeft het er dan, in een laatste konfrontatie met Shlink, de schijn van dat hij...Omdat Garga en Shlink nu duidelijk met twee akteurs van een grote groep te identificeren zijn, zijn zij veel uitdrukkelijker de motor van het gebeuren dan in de vorige versie, waar hun woorden...En over dat zeer technisch akteervermogen beschikt hij blijkbaar niet, tenzij het Tristero bij de overgang van kleine naar grote bezetting ontgaan is wat de konsekwenties voor de hoofdrollen waren

Autentieke emoties in "Witte nachten" • 26 oktober 1994
Zo krijgen ze een jaar lang volledige ondersteuning om die ambitie waar te maken...Zo blijft de passie intakt bewaard, wat in een afscheidsbrief van Nastjenka aan de jonge man, die de toeschouwers op het einde meekrijgen, nog eens verduidelijkt wordt...Toch zie je hier en daar wel wat typische tics (zoals wriemelen met de handen in de broekzak om verlegenheid te suggereren) opduiken

Hommage aan de "Ballets russes" : Preljocaj... • 27 oktober 1994
Aan de andere kant van de scène zien we een meisje op de grond liggen, en het is duidelijk dat wat in de doos gebeurt haar droombeeld is. Plots wordt zij bezocht door een man, die een vuile overjas...Nu valt het ook op dat de sfeer aan haar kant van de scène, waar de muziek onderbroken wordt door geluiden van lekkende goten, het licht schaars is, ver verwijderd is van de droomwereld in de doos...De dans in de doos is dan weer vrij voorspelbaar, en zelfs wat houterig, alsof de verbeeldingswereld van het meisje vol clichés zit over wat de bals in hogere kringen betekenen

Kaaiteater opent met bittere lach van Discordia • 1 december 1994
De inhuldiging verliep wat in mineur: het publiek kwam binnen door de oude ingang van het oude fabrieksgebouw aan de Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat, een inrijpoort van een ruimte die als stapel- en...ze op de grond als een voddenbaal waar twee voeten uitsteken...Wat het, in deze enscenering zonder naturalistische afleidingsmaneuvers, vooral duidelijk maakt, is dat het aartsmoeilijk, zelfs onmogelijk is om de complexiteit van emoties in bovendien zeer complexe

Onbestemde gevoelens in hotel-lobby en lege flat • 13 januari 1995
Wat hem van die droom scheidt, zijn luizige baantje als portier, beschouwt hij als onwerkelijk, voorlopig, onbelangrijk...Tot veel meer dan een ellendig drinkgelag en wat stuntelig vrijen lijkt het echter niet gekomen te zijn: aan het onbestemde verlangen dat hen deed aanspoelen in het hotel wisten ze geen vorm te geven...Daarom heb je het gevoel dat deze potentieel erg indringende voorstelling heel wat kan winnen als er aan tempo, zegging en akteren verder gesleuteld wordt

Ongein domineert barre wereld van Josef Nadj • 14 januari 1995
Maat De wereld van L'anatomie du fauve is in alle geval een barre wereld, waar enkel mannen rondwaren...Toch vind ik dit een allesbehalve geslaagde voorstelling: Nadj weet in de uitwerking van zijn basismetaforen absoluut geen maat te houden, en -- wat erger is -- hij kan het niet laten om zijn...Op het blad wordt een tralienet geprojekteerd, wat het effekt van het wiebelen van het blad nog versterkt

Gents dansfestival brengt montage en hommage :... • 28 januari 1995
Maar op andere momenten, als er gejongleerd wordt met een emmertje op het hoofd of een oud fotoalbum, vraag je je echt af waar dit allemaal toe leidt...Maar ook zonder die wetenschap is wat Van der Pluym doet merkwaardig...wat volgt krijg je dan een beeld van een smartelijke, smachtende vrouw dat verwant is met beelden van Graham zoals die uit zoveel foto's bekend zijn

Grote wereldproblemen en beeldpoëzie op Dance Platform • 30 januari 1995
GENT -- Een initiatief als Flemish Dance Platform van Nieuwpoortteater en Vooruit toont wat er op dit ogenblik binnen de dans gebeurt...Zo volgen er nog wat leuke en goed getimede vondsten...Vyncke denkt blijkbaar dat het zien van dit tafereel tot inzicht zal leiden, maar niets is minder waar: het gebrek aan kontekst maakt er cliché-matig schokeffekt op zich van

Herontdekking van de negentiende eeuw: Gerenoveerde theaters... • 1 februari 1995
Liever dan wat oppervlakkig opknapwerk te leveren besloot men dan de definitieve restauratie van de zalen uit te stellen, twee van de drie zalen (redoute- en concertzaal) voorlopig niet publiek...Ter verschoning van De Vigne kan echter de lange voorgeschiedenis van het gebouw (De Vigne tekende heel wat verschillende plannen voor steeds andere locaties) en het verhoudingsgewijze kleine budget...De vraag is natuurlijk wat zo'n architecturale ingreep oplevert

Stan kijkt twee keer in huiskamer • 16 februari 1995
Het ouderlijk huis waar ze bleef wonen, staat symbolisch voor mentale stilstand...Wat ook die dubbele betrachting in de weg staat, al is het maar omdat toneelspelers "het hogere" nastreven, is in zijn ogen verdacht en verwerpelijk...Precies en zakelijk, met groot inzicht in haar rechten, rekent zij hem voor wat haar deel van het vermogen is. En al is dat, door de bepaald vrouwonvriendelijke wetgeving, een fraktie van haar

L'Esquisse piekert over nakende rampen • 22 februari 1995
hun inleidende tekst geven Bouvier en Obadia aan dat ze een voorstelling wilden maken over een wereld waar de staat van oorlog nakend is, of een ramp in de lucht hangt...Wat iets geheel anders is dan een werkelijk inzicht daarover tastbaar te maken

Vietnam voorbij alle clichés : Michel Van... • 24 maart 1995
verwerken". Hij schildert ook het portret van een samenleving waar, onder de uiterlijke voorkomendheid en elegantie, een sterke terreur elke meningsuiting belet...Twee korte kranteberichten over vervolgingen in Vietnam die op het einde via de klankband klinken, wrijven nog wat zout in die wonde...Waar Fowler aan het woord is, is er meer afstandelijkheid

Pierre Droulers speelt met dansers en knikkers • 30 maart 1995
Soms trekken de dansers zich terug naar de schaduwzones aan de rand van dit vlak, waar ze stapels borden en andere materialen manipuleren...Wat deze voorstelling desondanks vrij aantrekkelijk maakt, is de danstaal die Droulers ervoor ontwierp en de precisie en souplesse waarmee ze uitgevoerd wordt...Wie al ontroerende voorstellingen als Comme si on était leurs Petits Poucets en Jamais de l'abîme van Droulers gezien heeft, zal wellicht wat teleurgesteld zijn

Hertmans verkent grenzen van waanzin • 8 april 1995
Wat betekent dit, wat betekent dat" vraagt Lenz zich eindeloos en uitdagend af...Hoogst ernstig-verbaasd zegt Johanne Saunier: "Wrok is een liefde die niet roest". Als Lenz die woorden overneemt, volgt wat later de tegenspraak: "Liefde is een wrok die nooit roest". Het gaat om de...Het soms groteske gedrag van de akteurs onthult dat er ook heel wat persiflage, spot en extreme gemoedsbewegingen onder de ernst verscholen zit

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Als hij die arm dan nog heen en weer beweegt voor zijn bewegingloze lichaam, lijkt de hand wel los te staan van het lijf waar ze aan vasthangt...Het lijkt er dus op dat deze voorstelling nog wat aan kracht moet winnen

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
Een "blauw" deel -- het moment waar de nacht in de dag overgaat of vice versa -- wordt gevolgd door een zwart, onderaards, nachtelijk deel, en hij besluit met weer een blauw of kleurig deel Het...Misschien is dat wel een van de geheimen van Fabres magie: door de dwang die hij zijn dansers oplegt om net dat te doen wat hen onbekend is, ontstaat de spanning die de schoonheid van zijn