704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 221 tot 240 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kan iemand zeggen wat repertoire eigenlijk is?:... • 4 juli 1989
Een hamvraag bleef natuurlijk: waarom -- er zijn tenslotte toch echt redenen om klassiek repertoire binnen een goed begrepen traditie op scène te brengen -- niet één gezelschap i.p.v...Walter Tillemans opperde dat dit niet kon omdat het publiek in de grote steden te veel verschilde, en omdat een teater ook een zeker belang had in het funktioneren van het stedelijk leven...Robert Steijn belichtte even de ervaring met het Nederlandse supergezelschap Toneelgroep Amsterdam, waaruit vooral te leren viel dat een stroomlijning van een al te divers teaterlandschap van bovenuit

Een ander repertoire • 4 juli 1989
Waarom precies zij over dat onderwerp een debat organizeren, is nochtans duidelijk...Als je kijkt naar hun schitterende programmatie dit jaar, krijg je dadelijk een antwoord op hoe je "repertoire" ook zou kunnen begrijpen, al kwam daar in het debat geen antwoord op, en hielden de...Het hoeft niet altijd onder een duimdikke stoflaag te zitten

Discordia met kritische lezing van "Oom Wanja":... • 5 juli 1989
Een eerste stap in het wegkrabben van die vernislaag, was het maken van een nieuwe vertaling van dit stuk door Robert Steyn; een vertaling die vooral gekenmerkt wordt door de "alledaagsheid" van de...Het decor van deze voorstelling is een kommentaar op zich; de kleine, diepe scène is volgehangen met doeken, die een na een opengeschoven worden, waarbij steeds meer art-déco-meubels, met hier en daar...Het is zowel een simulatie van de verstikking van een binnenruimte waar elke nieuwe opening een nieuwe chaos van opgestapelde herinneringen ontsluit, een ontluisterende presentatie van het bezit waar

Akteurs missen rijpheid: "Het heengaan" van Jan... • 7 juli 1989
Maar akteren heeft een betekenis bij deze regisseur die niets te maken heeft met het gangbare "in de huid kruipen van". Het is meer iets als een verhevigde aanwezigheid...De koncentratie van publieke aandacht op een akteur doet -- eens de "valse pretenties" geschrapt zijn -- een verhoogd bewustzijn van het daar-zijn van zijn lichaam ontstaan...En dat des te meer omdat er nagenoeg geen tekst zit in de voorstelling, een enkel gedicht van Baudelaire (in geradbraakt Frans, helaas), enkele teksten van waarschijnlijk Rilke en een paar liedjes

Dehollander, Van Dijck en Turbiasz spelen Gombrowicz:... • 13 juli 1989
De tafel, rijkelijk vol opgestapelde borden en vuile glazen, twee heren in de zetel en een geleund tegen de muur, suggereren dat hier net een feestmaal achter de rug is. Een omgevallen stoel, een...Zijn devies: "Als je niet hebt wat je begeert, moet je begeren wat je hebt". Die logika wordt hier tot een soort absurd extreem doorgetrokken als hij met een monomane blik en stem als van een...Samen geeft dat een stuk dat op een nogal morbiede manier komisch-onderhoudend is, terwijl je toch met het gevoel blijft zitten dat het stuk met dezelfde akteurs en zonder al te veel wijzigingen een

Halvering aantal akteurs verdubbelt komisch effekt: "Private... • 15 juli 1989
Maar in ruil voor dit experiment met komedie -- een versnijding van twee stukken van Marivaux om de essentie van de "marivaudage" te tonen -- brengen ze voor een derde keer Private Lives van Noel...Bovendien is het een aanleiding voor Eljon en Rijxman om een bijna ongehoorde uitspatting van virtuoos akteren te etaleren...Op het einde veroorzaakt dat een soort teatraal gekkenhuis: als de vier protagonisten samen zijn, switchen ze voortdurend van de ene persoon naar de andere, met een halsbrekende spreeksnelheid, tot je

"Das Interview das stirbt" jeugdwerk in gerijpte... • 9 september 1989
tema's van een fascinerende, eigenaardige schoonheid is. Alsof Fabre een persoonlijke mytologie ontwikkelt in zijn werk...staan vier tafeltjes op de voorgrond, waaraan een klankregisseur, een journaliste, een schoonheidsspecialiste en een omroepster zitten...Het hele stuk moet zich min of meer afspelen als een nauwkeurig gemetronomeerd ritueel van in zichzelf verzonken akteurs, bijna marionetten in een abstrakt beeldenspel

Fabre: ascese door herhaling: "Das Interview das... • 14 september 1989
Op de voorgrond van de scène staan vier gelijke tafeltjes, met op elk van die tafels een glas water, een asbak, een glazen bonbonnière, een pakje sigaretten en een pakje lucifers...Aan elk tafeltje zit iemand, van rechts naar links een schoonheidsspecialiste, een klankregisseur, een omroepster/journaliste en ten slotte -- als enige met de rug naar het publiek, en schijnbaar een...Op gezette tijden verrichten de vier op perfekt synchrone wijze, midden in een geskandeerde tekst van een van hen, een handeling uit een beperkte reeks (achteruitleunen en roken, een snoepje eten

De kommunikatie voorbij?: Jan Fabres "Die Reinkarnation... • 29 september 1989
Voor het doek opgaat, hoor je een donderend gebeuk op piano's, tijdens de voorstelling hoor je aleen de stemmen van deze "akteurs", die op een perfekt monotone manier hun teksten zeggen...Het stuk wordt pas interessant door de introduktie van een vierde figuur, een blond meisje op blote voeten, met een glas in de hand, alleen gekleed in iets als een overmaats hemd of een nachtjapon...Daarmee kreeg het stuk een bindende faktor: het werd als een beeld van de vreemde manieren waarop mensen naar iets of naar elkaar verlangen

Autentiek klassicisme: "Troiades" van Thierry Salmon • 3 oktober 1989
Maar de vrouwen akteren op zo'n autentieke manier dat het woord hier niet op zijn plaats is. Wat ogenschijnlijk een handicap is, het gebrek aan verhaal, blijkt tot een voordeel omgebogen: er dient...Je kunt stellen dat hier een klassiek stuk op een waarachtig klassieke manier gebracht wordt: de voorstelling heeft een algemene relevantie, maar dan niet als een dik deken die elke partikulariteit...verstikt, maar juist als een verheldering, via de partikuliere invulling door elke aktrice, van een bundel autentieke emotionele ervaringen

"Mikrokosmos", een scharniervoorstelling: Opening Klapstuk '89 • 6 oktober 1989
Deze Mikrokosmos is een collage van een koreografie op de gelijknamige muziek voor twee piano's van Bartok, een uitvoering van Monument/Selbstporträt/Bewegung, drie stukken voor twee piano's van...Het is een voorstelling waarvan de bewegingstaal bijna mimisch, gewoon is, maar zo gestruktureerd dat er tegelijk een spannende dialoog met het ritme van de muziek ontstaat...Met een feilloos gevoel wordt in "Bartok" een jonge, half-brutale, half-onschuldige vrouwelijkheid opgeroepen

"Simulation": beelden uit het dagelijkse bestaan • 7 oktober 1989
Een onbeheerste zenuwtrek, gefriemel met de vingers of een plotse armzwaai, verbreekt af en toe dit morbiede tableau vivant...Die veruiterlijkt zich in een ternauwernood beheersen van het eigen lichaam, en vooral, een gekoketteer ermee die een diepgaande dubbelzinnigheid tegenover de eigen verleidelijkheid suggereert...De badjasscène zet dit duidelijk in de verf: terwijl een man op tafel met een ontbloot lijf op zijn rug kronkelt als in een merkwaardige kombinatie van lijden en lichaamskultuurbeoefening, lopen de

Vroom verhaal maar stout teater: "O Boom"... • 10 oktober 1989
Zijn oude achterwerk wordt parmantig door een akteur ondersteund met een wandelstok...Ten gronde gaat het om het eenvoudige, ontroerende verhaal van een man en een vrouw die op hoge leeftijd nog eens de exaltatie van de liefde ervaren...Heel sympatiek, vindingrijk, een beetje stout teater, met een hartverwarmend verhaal aan de grondslag

Spelen met ruimte: "Lijn 9" op Klapstuk... • 12 oktober 1989
hetzelfde gebouw bouwde Dirk Meylaerts in de ruimte tussen een glazen dak en het glazen plafond van een auditorium een tafel die een intrigerend zelfbesloten beeld geeft: een lang blad in donkere en...Door de situatie lijkt het geheel te zweven, en die indruk wordt versterkt door een plank die als een bankje voor een uiteinde van de tafel hangt en een tweede plank die dwars over de tafel opgehangen...Het licht versterkte geluid van stromend water, een verwelkte roos in een doosje, en een foto van een vrouw die je maar door een kiertje kan waarnemen, vervolledigen een melancholisch-mysterieuze

Sterven en herleven in "La Anqâ" van... • 13 oktober 1989
Hij is een van die mensen die moeilijk in een hokje te stoppen is, die noch qua tematiek, noch qua danstechniek voorspelbaar is. Voor La Anqâ (een mytologische vogel die herboren wordt uit zijn eigen...Zaagsel op de grond, een slinger peertjes als verlichting, een schminktafel en een kartonnen toegangspoort naar de piste in felle kleuren, het roept allemaal de melancholisch-feestelijke sfeer van het...Vooral omdat het allemaal met een perfektie geserveerd wordt die je doet vergeten dat een aantal hoogstandjes aartsmoeilijk zijn

Oud verhaal, gloednieuw: "Mal Pelo" met Quarere"... • 13 oktober 1989
Op de kleine scène van 't Stuc, een zwarte doos, staan een dode boom en een uitgeholde boomstam, een verlaten drinkbak voor dieren...Een rood doekje aan een boomtak hangt erbij als een aankondiging van die ommekeer...Het is veeleer alsof de twee dansers een gravitatie-effekt op elkaar hebben, een spanning die een zwervend middelpunt definieert waar beiden zich nu eens van verwijderen en er dan weer toe

Foto-album van de jaren '60 • 18 oktober 1989
Een volwassen vrouw komt binnen in de zaal, en zinkt neer op een van de bedden...haar verhaal klinkt een diepe teleurstelling door over de loop die haar leven genomen heeft; een revolver suggereert zelfmoordgedachten...En hier komt dan een tweede maal een pakkend beeld

"Ishi-no-hana", bijna perfekte, maar weinig zeggende voorstelling • 19 oktober 1989
Op een lege scène, waarop in een regelmatig raster grote en kleine felblauwe keien liggen, met enkele onbezette punten, verschijnt Teshigawara in de linkerachterhoek...De komst van twee vrouwen en vier mannen levert een kontekst en een kontrast voor dit beeld...Zo zie je een oude man en vrouw op een bankje zitten, met een bandopnemer naast hen en enkele monsterachtig grote vissen voor hun voeten

Dromen van een andere wereld: "La maison... • 21 oktober 1989
La maison des plumes vertes wordt daardoor een voorstelling die, in het spelen met stijlen en verwijzingen, spreekt van een zoektocht, een verlangen naar een eigen (dans)-wereld...De dans zet in als een hofscène in een koninkrijk in verval...De voorstelling bereikt een eerste climax als de dansers zich opnieuw verzamelen om te dansen rond een figuur die, met pluimen op zijn hoofd als een narrenkoning, alleen staat op een verhoog

Wilde dromen: "Capricieuse" van Roxanne Huilmand • 27 oktober 1989
LEUVEN -- De affiche -- een bijna-naïeve tekening van een danseres op een achtergrond van onbeholpen getekende arabesken -- vertelt in een notedop wat Roxanne Huilmand in "Capricieuse" doet...Het publiek is er als het ware niet, het laken definieert de ruimte waarin iemand -- en je denkt aan een jonge vrouw of zelfs nog maar een meisje -- een zelfingebeeld drama lichamelijk uit...Maar dit is een bij uitstek literair detail, een scenario-vondst