704 document(en) met "F van" • Resultaten 441 tot 460 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"La vita" van Perreault indrukwekkend en inhoudsloos • 23 september 1994
Perreault geeft zijn dansers een extreem eenvoudige bewegingstaal mee: de koreografie van La vita is strikt gesproken niet meer dan een voortdurende permutatie van een tiental basisfiguren...De koreografie wordt volledig beheerst door deze bevroren momenten, waartussen dansers heen en weer hollen, van elkaar vluchten, of net bij elkaar troepen of de nabijheid van een wand opzoeken...De rechtse zijwand is een gigantisch portiek, dat zowat de hele scène-opening zou kunnen vullen, en in de loop van de voorstelling steeds verder naar voor oprukt, als een doem die onafwendbaar is. Dit

Leuvens Stuc legt nieuwe aksenten : Broedplaats... • 27 september 1994
Men hoopt dat de jonge kunstenaars er van elkaars werk kunnen leren, en zo op een interessante manier de grenzen van een genre leren overschrijden...Voor film en video probeert het Stuc met zijn werking de noodzaak aan te tonen van een bereid dat niet enkel op het maken van grote speelfilms gericht is, maar ook aandacht heeft voor jonge filmmakers...Voorlopig is er reeds een lezingenreeks van Edwin Carels over aktuele filmtaal en een publikatie van Dirk Lauwaert over akteren in film

De erotiek van een pas die danspas... • 1 oktober 1994
Dat leidt niet zelden tot reducerende en denigrerende opmerkingen als deze van Crato in Lucianus' dialoog Over het dansen 1-7: "Dat zou er nog aan ontbreken, dat ik met een baard van deze lengte en...wat de denken van die andere reducerende strategie, die Weremeus Buning aanklaagt in Dans en betekenis: dat men steeds wil weten wat een dans betekent, in plaats van zich, zoals bij het beluisteren...Daarin ligt nu net de verdienste van het boekje Het dansende hchaam - klassieke teksten over (hedendaagse) dans dat Johan Reyniers in opdracht van Klapstuk samenstelde

Eenvoudige ingrediënten, ingewikkelde figuren • 11 oktober 1994
GENT -- In de reeks Jubilate Polonia, een panorama van de Poolse muziek, bracht het Festival van Vlaanderen twee gereputeerde ensembles samen: het Amerikaanse dansgezelschap van Lucinda Childs en het...Daarna gaan de dansers zich opnieuw ordenen in (wisselende) paren, en het lijkt van dan af wel alsof de dans opgebouwd is met popjes die fragmenten van populaire dansen nadoen op de muziek...Ook hier ligt de nadruk niet zozeer op de virtuositeit van de dans als wel op het zeer uitgekiend borduurwerk van variaties en verschuivingen van een zeer sobere bewegingstaal

Cunningham danst tot de kijker duizelt :... • 13 oktober 1994
Cunningham maakt bij dat zoekproces gebruik van een computerprogramma: de kombinaties van armen, lichaam, heupen en benen in een positie die hij zo op het spoor komt, test hij dan met de dansers op...Voor de voorstelling kijk je tegen een voordoek met een reusachtige uitvergroting van enkele potloodkribbels, wellicht werkschetsjes van Cunningham zelf...De achterwand van de scène wordt gevormd door een reusachtige computertekening, die door een geraffineerde belichting voortdurend van kleur verandert

Tristero op drift in chaotische "Garga Shlink" • 15 oktober 1994
Je ziet een snelle opeenvolging van scènes, waarin de herkenbaarheid van het gegeven, met veel tics en overdrijvingen in het spel, zeer sterk de overhand haalt op duiding en inleving...De opeenvolging van scènes lijkt wel een omgekieperde hoop cliché-voorstellingen, die in al hun onsamenhangendheid ook weer iets van de chaos van de grqotstad uitdrukken...Voor het Shlink-personnage, gespeeld door Paul Bogaert, heeft dit weinig gevolgen, vermits de aard van deze figuur in de loop van het stuk niet verandert

Guy Cassiers draait tijd om • 21 oktober 1994
De pijl van de tijd laat Martin Amis een stem aan het woord die als een soort ziel onlosmakelijk verbonden is met een man, die dokter is. De stem maakt het leven van de man in omgekeerde volgorde door...het eerste deel van het verhaal worden de onbekommerde, "glossy" videobeelden van het Amerikaanse leven onverwachts doorsneden door beelden van mishandelde lijken uit het kamp...Schommelen Een magistrale vondst in dit stuk is de enscenering van "Rockaby". De strikte regieaanwijzingen van Beckett worden volkomen genegeerd en toch blijft de regie trouw aan de opzet van

Meg Stuarts kommentaar op echtheid van de... • 25 oktober 1994
Het is ook hier weer, net als in Stuarts koreografiën, de nadrukkelijkheid van het beeld, en de lichamelijke direktheid ervan die gêne opwekken...Het emotioneel ongemak dat je ervaart, maakt je bewust van de manier waarop in je in de werkelijkheid naar een dergelijke situatie kijkt (of zou willen kijken). De retoriek van "This is the show...Calling you." De interventie van Meg Stuart, met al haar bijna groteske retoriek en teatraliteit, is een bijtend kommentaar geworden op de cultus van het zogezegd spontane, schijnbaar

Autentieke emoties in "Witte nachten" • 26 oktober 1994
de marge van die stage ontstond Witte nachten naar Dostojevski, een projekt van Tom Van Dyck en Sandrine André...Op een nacht redt een jonge man een meisje van zeventien van een opdringerige kerel...Witte nachten van De Roovers is al met al toch wel een mooi werkstukje van jonge akteurs

Hommage aan de "Ballets russes" : Preljocaj... • 27 oktober 1994
Nu valt het ook op dat de sfeer aan haar kant van de scène, waar de muziek onderbroken wordt door geluiden van lekkende goten, het licht schaars is, ver verwijderd is van de droomwereld in de doos...Preljocaj geeft met zijn ontdubbeling van droomster en droom een charmante, licht ironische interpretatie van het droomverhaaltje van het oorspronkelijke ballet...Kubisme Ook Noces, versie Preljocaj, is een geslaagde herinterpretatie van het oorspronkelijke gegeven van Stravinsky en Nijinsky: een voorstelling van het ritueel van een boerenbruiloft

Kaaiteater bouwt werk- en leefruimtes voor artiesten... • 29 november 1994
de ruwe afwerking van de brouwerij was echter de sfeer van de voormalige industriële aktiviteit nog overal voelbaar, en dat onderstreepte sterk het karakter van Kaaiteater als werkplaats voor...De grondige renovatie van architekt Luc Maes van het pand in de O.-L.-V. van Vaakstraat (de aanpalende brouwerswoning werd spijtig genoeg niet gerenoveerd) vult nu ook die leemte op...Je ziet ze in het stratenweefsel vol industriële archeologie van de kanaalzone al van ver staan, als een arendsnest boven op de mast van een schip

Kaaiteater opent met bittere lach van Discordia • 1 december 1994
De inhuldiging verliep wat in mineur: het publiek kwam binnen door de oude ingang van het oude fabrieksgebouw aan de Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat, een inrijpoort van een ruimte die als stapel- en...Personages of een echte plot zijn in dit stuk van Herzberg niet te bekennen: het stuk is een aaneenschakeling van korte scènes waarin telkens een relatie, vaak een driehoeksverhouding, door dialogen...Mademoiselle de Belle-Isle is te zien in de studio van het Kaaitheater, O.-L.-V.-van-vaak-straat 83, 1000 Brussel op vrijdag en zaterdag

De Keersmaeker kijkt door kaleidoskoop : "Amor... • 2 december 1994
Het is een ogenblikkelijke explicitering van de gedachte dat het in de liefde en in het leven om iets onuitsprekelijks gaat, een universeel princiep dat blijft duren buiten de begrenzing van het...De blik van de kijker gaat zwerven van de ene naar de andere...Met al zijn abstraktie wordt de dans zo de verwerkelijking van het liefdesprinciep waarover de gedichten van Quevedo en Cummings spreken: de oneindige en overrompelende veelheid en heerlijkheid van

Herinneringen aan oude vrienden • 8 december 1994
Vooral in de duetten weerklinkt pop- en dixielandmuziek, een verwijzing naar de kracht van muziek om de sfeer van een ontmoeting weer helder op te roepen...Er volgt opnieuw een verwijdering: in twee solo's van Murobushi en Ikeda wordt een verwerking van de eerdere ervaring gesuggereerd...Nog in de Gentse Vooruit op 8/12 om 20 uur, op 9/12 in de Turnhoutse Warande om 20.15 uur, op 12/12 in de Brugse stadsschouwburg en op 14/12 in het CC van Hasselt

Camacho raakt verloren in de wereld van... • 14 december 1994
Vanaf toen vocht de beroemdste architekt van de twintigste eeuw voor niets minder dan het geluk van allen in een nieuw gebouwde wereld...Hij brengt talloze voorstellingen van de ongestruktureerde massa, van kommer en kwel, van zowel Josephine Baker als Yvonne Gallis die ten prooi zijn aan wanhoop over hun kinderloos bestaan, van de...Het gevolg is dat je alles gelaten ondergaat, wachtend tot het voorbij is. De eigenlijke inzet van deze voorstelling ben je tegen het einde allang uit het oog verloren (als je ze al gezien hebt

Het Bordes speelt Arrabal en Purdy • 17 december 1994
nabijheid als enige troost: "I will always stand by you anyhow, Peaches Maud". Filmprojektor Hilde Wils en Bernard Van Eeghem brengen deze twee teksten, met bovendien een korte tekst van Arrabal als...Hoogstens kunnen elders geleende beelden, zoals het verhaal van het kerststalletje bij Arrabal of de rapporten van psychiaters bij Purdy, even de illuzie van een "beleving" geven...Deze Tu n 'as pas tres bon caractère laat daarom geen afstandelijk medelijden met de zieligheid van de personages of weidse bespiegelingen over de absurditeit van het leven toe

Leven in een kartonnen doos • 20 december 1994
Die benauwdheid is het komplement van de grote vrijpostigheid waarmee alle personages -- er zijn geen pottekijkers van buiten de familie -- met elkaar omgaan...Plots beginnen Hans Van Den Broeck en Lilia Mestre de zakken van Paul Schillings, die zowat de vader van het gezin lijkt, te plunderen...Dat luidt het einde van deze gesloten familiewereld, en tegelijk het einde van het stuk in. Het laatste beeld is een close-up op het video-scherm van de moeder, die afwerende gebaren maakt als iemand

Hyperventilatie in ontheemde wereld • 23 december 1994
Bogaert). Ze werkt als poetsvrouw, onder het aanhoren van tirades van de oude man...De vervreemding die daaruit ontstaat, doet je voorbij de konkrete omstandigheden van de personages luisteren naar de eksemplarische aard van hun geachten...De enscenering, met een mooi decor van Pieter Bogaert, blijft ver van elke anekdotiek, zoals de tekst

Onbestemde gevoelens in hotel-lobby en lege flat • 13 januari 1995
BRUSSEL -- In Hall de nuit en Le déménagement, twee teaterstukken van kineaste Chantal Akerman, treffen we personages aan in onbestemde ruimtes: de lobby van een hotel en een leeg appartement...De Nachthal treffen we de jonge Algerijnse portier Teufik (Abdembi Azzouzi) en het meisje Sophie (Circé). Onder de onverschillige blik van drie oudere leden van het hotelpersoneel, de poetsvrouw...Op de achtergrond voeren de drie andere personages ondertussen een klein ballet van onbenullige handelingen op: het cliché ten voeten uit van de vaag-trieste sfeer van een verlaten toneel zoals alleen

Ongein domineert barre wereld van Josef Nadj • 14 januari 1995
Het Hongarije en Joegoslavië van zijn jeugd lijkt, gezien door de bril van zijn werk, een wereld vol bizarre wezens, verwikkeld in vreemde rituelen en gezegend met een fantastische, wilde verbeelding...De verslagen van zijn tochten vertonen een voorkeur voor "gevaarlijke" plaatsen, en dat was voor Nadj de aanleiding om de diepste, meest dierlijke passies van de mens te tonen...Op het blad wordt een tralienet geprojekteerd, wat het effekt van het wiebelen van het blad nog versterkt