704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 641 tot 660 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kruisbestuivingen tussen hiphop en dans: "Via" van... • 28 januari 1998
De combinatie die componist Rik Verstrepen uitwerkte is bovendien een zeer ongewone: een cellist (Lode Vercampt), een pianiste (Sandra Lammens) en een DJ (de wereldberoemde DJ Grazzhoppa). Die...Een danser als Mohamed Chairi profileert zich vooral door een sterk uitgewerkt breakdance nummer waarin hij in de finale halsbrekende acrobatieën uithaalt...Zo wordt de geleidelijke opbouw van een dialoog tussen de verschillende deelnemers op een vrij vanzelfsprekende manier zichtbaar gemaakt

Aan de andere kant van de Muur • 28 januari 1998
Hoewel geschreven voor het theater, heeft Wolokolamsker Chaussee geen klassieke rolverdeling: het is een doorlopende tekst, als een lang gedicht, dat in vogelvlucht de geschiedenis van de DDR...De figuren van Müller zijn nooit zwart-wit: op een minimum van tijd verwerven ze een grote complexiteit die heel sterk die wisselwerking aantoont...Door de val van de Muur, die ook het ineenstorten van een bepaalde utopie betekende, is overigens een totaal ander perspectief op de tekst ontstaan

Rijk zijn is ook niet alles • 31 januari 1998
Die nietszeggendheid sorteert echter een stilistisch ijzersterk effect: de conversatie lijkt een hyperrealistische weergave van een werkelijk gesprek...hun taalspel duidelijk te worden: onder een oppervlakte van levens die emotioneel nauwelijks gearticuleerd raken, schuilt een mateloze agressie...Enkele malen plaatsen de acteurs zeer grote leestekens: bij het begin van het stuk en halverwege voeren ze simultaan een armzwaai uit, als maaiden ze met een machinegeweer een groep neer

Neuer Tanz in de experimenteerkooi • 31 januari 1998
Evenmin concentreert hij zich op het bewegende lichaam, of gaat hij op zoek naar een pregnante expressie of een treffend, al dan niet interpreteerbaar beeld...Niet alleen de collagestructuur zorgt soms voor een zekere bevreemding, een licht absurd gevoel...Op een bepaald ogenblik lijkt de scène bijvoorbeeld de weergave van een onbegrensd heelal, waarin een ijzeren raam een willekeurige oriëntatie uitzet en diepte vooral gesuggereerd wordt door het

Monniers radicale breekbaarheid • 2 februari 1998
Dit stuk is bij een eerste visie haast onbegrijpelijk maar paradoxaal genoeg is dat hier een kwaliteit...een context...Precies daarom ontstaat een beeld over de breekbaarheid van betekenissen: er is een extreme spanning tussen de vertrouwdheid van de lichamen die we zien, én de onmogelijkheid om te vatten waar het hen

Speelvlak als focus van energie: Steve Paxton... • 5 februari 1998
Bach en Gould hebben mij natuurlijk heel lang begeleid: ik heb zoveel jaren geïmproviseerd op de Goldberg variations dat het bijna een deel van mijn systeem geworden is." "Ik ben op een...een periode uit zijn werk die hier nagenoeg onbekend is. Het is een van de eerste producties waarin Paxton op onverwachte, absurde manier objecten manipuleert...Het betekent zoiets als 'plaatsvervanger'. Je zegt dat in een zin als 'je kunt trouwen by proxy, door een foto te laten zien'. Dat verwijst naar het procédé van de voorstelling, waarin dansers foto

Bittere ontmoeting van mens en geschiedenis: Peter... • 6 februari 1998
het tweede deel legt Josse Verbist, als in een tribunaal, uit waarom hij een hogere in rang tijdens de oorlog degradeerde, terwijl rond hem de andere acteurs op pregnante manier tonen in welke wanhoop...Het vierde deel is in het werk van Muller een stijlbreuk: een potsierlijke voorstelling van de gedachtekronkels van de bureaucratie, voorgesteld door Carla Mulder die vergroeit met haar bureau...Het laatste deel, waarin een aangenomen dochter, een buitengewone Robijn Wendelaar, een pijnlijke discussie aangaat met haar vader (weer Josse De Pauw) tot duidelijk wordt dat beide partijen elkaar

Rui Horta structuurloos maar vol verleiding • 21 februari 1998
Vaste patronen en hun veranderingen worden op een even directe manier uitgezet: een danseres brengt met tape kaders aan op de vloer die met de regelmaat van de klok wijzigen...Soms ontstaan hier mooie beelden uit: een danseres die over de scène rolt neemt de tape mee die zo als een kluister haar armen tegen haar lichaam drukt...De voorstelling opent met haast martiale stappen en zwaaien in een cirkel en een lijn, waarin het unisono op subtiele manieren tegelijk onderstreept en doorbroken wordt door een enkeling

Staalkaart van jong danstalent uit Israël • 24 februari 1998
Twee van hen komen naar voor om nadrukkelijk een deel van hun lichaam te tonen: een stuk huid, een buik... Op de achtergrond wordt deze demonstratie beantwoord met grillige, ineengezakte poses van de...Passomezzo' staan de klassieke gitaar en zang van de evergreen 'Greensleeves' in een gespannen verhouding met een bijna gewelddadige botsing tussen een man en een vrouw...Alle dansers gaan uiteindelijk in een grote kring zitten om unisono een woest ritueel op te voeren op een loeihard, electronische versie van een joods volkslied

hedendaagse architectuur: Ie bouwwerken • 26 februari 1998
pakt, is een van die „issues". Een andere is de omgang met het verle- den, de snelle uitputting van elke ideologische onderbouwing, waar- door alles snel een kwestie van „stijl" zonder...MERKWAARDIG genoeg is het volledige betoog van Steele, naar inhoud en presentatie [een verblindende collage van fo- to's) een pertinente ontkenning van al deze ambities...Het hele boek door blijft de :ictie van architectuur als een auto- lome discipline, met een speciaal voorbehouden plaats op de Olym- >us van de kunsten, intact

Oogverblindende bouwwerken: Een ambitieus kijkboek over hedendaagse... • 26 februari 1998
De vraag naar volkshuisvesting of ecologisch "schone" gebouwen in een periode waarin de wereldbevolking zich steeds meer in verstikkende en verpauperende steden samenpakt, is een van die "issues". een...Het hele boek door blijft de fictie van architectuur als een autonome discipline, met een speciaal voorbehouden plaats op de Olympus van de kunsten, intact...beslist ten goede zou komen). Een architect als Koolhaas, wiens oeuvre enkel door een analyse van plattegronden en toelichtingen te doorgronden is, komt er op die manier vrij bekaaid af

Als spreken tot niets leidt: Pieter T'Jonck... • 1 maart 1998
De hele voorstelling toont, nagenoeg in 'real time', met een aantal 'cuts' bij de overgangen tussen bedrijven, een van de meest herkenbare rituelen die maar denkbaar zijn: het verloop van een...Waar ze te veel langs elkaar heen schuren moet een uitval een uitlaatklep bieden voor een haast letterlijke beklemming die niet op te heffen is dan door stil te vallen zich lazarus te drinken...Maar die nuances dienen dus niet om een verhaal, een confrontatie, een plot, een grap te produceren

Ingehouden kracht van Charmatz • 4 maart 1998
Een danser zit op een stoel terwijl de kijkers binnenkomen, een andere ligt op de grond ervoor...De eerste beweging is van een verbazende, on-dansante simpelheid: de ene danser sleept de andere naar het midden van het podium, en rolt hem heen en weer als een opgerold tapijt...Ronduit combattieve, gebalde en voor de borst geheven vuisten, vreemde gebaren met de handen, ondersteunen het verhaal van twee mannen die samen een ingewikkelde onderneming tot een goed einde brengen

Tweemaal bevreemdende lichamen • 5 maart 1998
Hoofden in dezelfde richting, licht geheven, dicht bij elkaar in een vierkant: deze vier figuren in het wit (witte kopieën van ontwerpen van Martin Margiela) lijken wel een onderkoelde versie van een...Dit foetaal, reptielachtig wezen met een schubbige huid, ontdekt slechts langzaam "zichzelf": In een volgende scène bijvoorbeeld zien we, eerder dan een eenheid, een wezen dat in drie delen uiteenvalt...Als een bijna absurd contrast zie je in momenten van opperste chaos een afbeelding van Greco's hoofd, het prototypische lichaamsdeel waardoor een mens iemand wordt, tegen het achterdoek verschijnen

Dansersbestaan in een notendop • 10 maart 1998
Een groot, zwaar beeld van Toni Grand ligt de hele tijd midden op de speelvloer: een enorme, vormeloze steenklomp met een vaag patroon van kleurvlekken...Een hevige opwaartse zwaai van de armen wordt in een scène niet doorgezet in een sprong, zoals je het zou verwachten...een van de allereerste ogenblikken ontwikkelt Charmatz een eenvoudig klappen met de blote voeten op de speelvloer tot een bravourestukje

Simone Sandroni tornt aan onzichtbare grenzen • 11 maart 1998
En inderdaad, plots springt Sandroni de scène af en gaat, met een iets of wat opzichtige galanterie, een meisje een bloem aanbieden...Een situatie die op het eerste gezicht veeleer bevreemding, en zelfs een soort angst oproept dan een prettig gevoel...Plots begrijp je ook de muizenvallen op de rand van de scène, Terwijl er druk op en af de scène gelopen wordt, wordt een val geraakt en als een rij dominostenen klappen ze een na een dicht

Thomas Hauert levert veel zuiver kijkplezier • 17 maart 1998
Het speelvlak is afgebakend door twee zijdelingse strepen die een soort speelveld bepalen, volgestrooid met een confetti van kleurstippen...Een bundel metaalkleurige draden vertrekt van boven het publiek en eindigt, als een brede waaier vluchtstrepen of perspectieflijnen, boven de achterrand van de bühne...Het prettige aan deze voorstelling is dat hier op een zeer ontspannen en zelfs bijna achteloze manier een onwaarschijnlijke hoeveelheid bewegingsmateriaal en -patronen bij elkaar gebracht wordt

Van de vloer af omhoog: Choreograaf William... • 25 maart 1998
Een werkwijze die tot een vaak verbluffende alertheid bij de uitvoerders leidt en scènebeelden creëert van een betoverende visuele complexiteit...een andere context dan in een gebouw dat een bepaalde economische status privilegieert...Het is een grote woordenschat die we gestopt hebben in een voorstelling waarvan we hopen dat ze een soort algoritme kan zijn

Forsythe meester in beperking: Ballett Frankfurt met... • 27 maart 1998
een titel als een uitspraak van een stotteraar, vertrekt weer van hetzelfde basisgegeven van twee gelijk geklede, maar fysiek nog veel sterker verschillende wouwen, Christine Bürkle en Jone San Martin...Als een danser een danseres opheft, lijkt die figuur meer dan eens onverhoeds te versnellen tot een slingerbeweging waarbij de danseres rond- of weggezwierd wordt; een exces aan snelheid en brille dat...Hetzelfde geldt voor de dans, een zo complex gearticuleerde samen-"spraak" van Stefanie Arndt en Antony Rizzi, dat je het gevoel krijgt achter een heel dik glas machteloos toe te kijken bij een intens

Hoe je "De meeuw" vakkundig de nek... • 11 april 1998
Dit stuk, met al zijn paradoxale gemoedsbewegingen en ontwikkelingen, waarin geen enkele uitspraak is wat ze lijkt, wordt hier fijngemalen tot een vulgair soapverhaal...Met een parafrase van Tsjechov zelf: boers en grof acteren, vol misplaatste pathetiek, met slechts af en toe een sprankel talent...Elke acteur houdt er zijn eigen door dialecttonen gekleurd taaltje op na, iedereen stuntelt maar wat rond op zoek naar een plaatsje