355 document(en) met "Man met" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Vroom verhaal maar stout teater: "O Boom"... • 10 oktober 1989
Op de voorgrond staat Joachim doodstil, met de rug naar het publiek, in een mantel en met een middeleeuwse puntmuts op het hoofd...Ondertussen lopen akteurs over de scène met een mandje op het hoofd, als bomen met vogelnestjes...Ten gronde gaat het om het eenvoudige, ontroerende verhaal van een man en een vrouw die op hoge leeftijd nog eens de exaltatie van de liefde ervaren

Oud verhaal, gloednieuw: "Mal Pelo" met Quarere"... • 13 oktober 1989
Waarmee nog eens blijkt dat het er niet op aankomt nieuwe verhalen en beelden te bedenken -- "origineel zijn" -- maar de bekende verhalen opnieuw uit te vinden met het materiaal dat zich aanbiedt...De voeten zwaar en vol op de grond, met een schokkende gang loopt ze rond...Een zacht gemurmel wordt een samenzang van de naast elkaar liggende dansers, die met zacht geklop van de handen op de vloer versterkt wordt

"Ishi-no-hana", bijna perfekte, maar weinig zeggende voorstelling • 19 oktober 1989
Dat is ook met Klapstuk '89 het geval, maar het interessante is dat dit festival met de groep "Karas" van koreograaf Saburo Teshigawara nu eens geen butohdans in huis haalt...Telkens groepsbewegingen met twee of vier, uitgevoerd met een meticuleuze discipline, met een bijna militaire afgemetenheid' zelfs...Zo zie je een oude man en vrouw op een bankje zitten, met een bandopnemer naast hen en enkele monsterachtig grote vissen voor hun voeten

Dromen van een andere wereld: "La maison... • 21 oktober 1989
Daarin vertoont hij verwantschap met een man als Gallotta, die bij vorige Klapstuk-festivals een centrale gast was, net zoals Duroure dat nu is met drie voorstellingen...De voorstelling bereikt een eerste climax als de dansers zich opnieuw verzamelen om te dansen rond een figuur die, met pluimen op zijn hoofd als een narrenkoning, alleen staat op een verhoog...Maar even later trekken ze weer andere, bebloemde jurkjes aan, en dat valt min of meer samen met een wijziging in de belichting, die exotische beelden op de achterzijde van de doeken laat

Dierendromerijen en dierlijke energie: Het einde van... • 27 oktober 1989
Met kleren als aaneengestikte lappen die iets hebben van militaire kostuums verkleden de dansers zich af en toe...Maar alweer is die vermomming op een vertederende manier naïef, als was het gedaan met ter plaatse gevonden rommel...de dans verschijnt ook geen enkel cliché over mooi en lelijk, man of vrouw, het wonderlijke dansen van sterdanseres Louise Lecavalier ondergraaft gewoon elk vaststaand idee dat je zou kunnen hebben

Bedrieglijke rust van de huiskamer: "Le vide... • 14 december 1989
Een tweede tijdsbepalend element is de schoonmaakwoede die bij vlagen onder de akteurs de kop opsteekt: zodra de rode scènevloer met water overspoeld en heftig gedweild, staan ze minutenlang doodstil...Waarop wachten we?", antwoord: "Tot het droog is". Een tweede belangrijk gegeven, dat nauw samenhangt met het koppel hyperaktiviteit/nutteloos wachten, is de suggestie van claustrofobie...De man houdt zijn hoofd stijf-deftig naar haar toe gekanteld, met een automatische en gereserveerde beleefdheid

Lach ermee, ja, lach ermee!: "Naar Vulvania"... • 15 december 1989
Anders gezegd, de "boodschap" van het stuk is kort en bondig: stop met denken...Dat we allemaal bezig zijn met seks, het is geen aanleiding tot handenwringend gepsychologiseer, het is aanleiding voor een ijzersterke schlager: "Ik ben de man die het niet kan, Zwabidim, Zwabidoem

Naakte passie en machtshonger: "Morgane" van Hilde... • 19 december 1989
De reden daarvan is, om het met een boutade van Paul Peyskens uit te drukken, dat je geen akwarelletje kan maken op een tekenblok uit de supermarkt, maar handgeschept papier nodig hebt...En in haar twee beslissende konfrontaties met Ingeborg Lievens als Morgane bereiken beide aktrices een intensiteit die belangwekkend is. Die enkele minuten kunnen de rest echter niet goedmaken...Al kan je je op die ogenblikken wel inbeelden dat dit stuk, met deze twee aktrices en akteurs van het formaat van Josse De Pauw en Johan Leysen, met dezelfde regie, indringend en ontroerend zou kunnen

Een toverdoos vol herinneringen: "Vera Cruz" van... • 1 januari 1990
een eerste deel spreekt een voormalige teaterdirekteur met zijn jongste broer over een andere broer, een gerenommeerd akteur, die net overleden is. Deze tekst is door Lavaudant zelf geschreven...De man spreekt zonder ophouden, en zijn verhaal vertoont steeds meer uitweidingen over futiele details, nutteloze herhalingen en onlogische verbanden...Het ene beeld kantelt over in het andere net zoals in het eerste deel de inwendige stem de man op sleeptouw nam

Ongelijke voorstelling over erotiek: "Liqueurs de chair"... • 27 januari 1990
Een man staat naakt, op een lendedoekje na, met doorgezakte knieën en gekruiste armen, in het halfduister van de scène...Eerst beroeren ze zijn lichaam voorzichtig met hun mond, maar na een tweede rondje worden ze al driester en zuigen aan een vinger van elke arm...Dat doet nog sterker het vermoeden rijzen dat Preljocaj eigenlijk niet meer wist wat met zijn eigen onderwerp aan te vangen

Sireuil: "Marianne" is afscheid van mijn jeugd:... • 8 februari 1990
Door de achterdocht van haar man, de onvoorzichtigheid van Marianne en Octave en het blinde verdriet van Coelio, vindt deze laatste de dood...Zij en Octave zijn zowat als een zeer jonge Cathérine Deneuve met Depardieu: een bourgeoise met een lompe vlegel...Die figuur staat haaks op de figuur van Claudio (Mariannes echtgenoot) met zijn strikte moraal

"As you like it" zoals je het... • 6 maart 1990
Maar ook een verheven deklamatie van de verzen, met bijpassende historische kostuums, zal te pletter lopen op de tekst...Dat leidt tot het volgende: de Schrijver leest met een zekere verbazing, als voor de eerste keer, de verzen "All the world's a stage, and all the man and women merely players...". Met verbazing stel...Nonchalant met een tekst omgaan is zowat de moeilijkste akteursprestatie

Blauwe Maandag Compagnie rekonstrueert Amerika 1928 • 19 april 1990
BRUSSEL -- Ondanks alle psychanalytisch vernuft is Eugene O'Neills A strange interlude uit 1928 -- een stuk in negen bedrijven met een speelduur van vijf (!) uur over de ondergang van een vrouw met...voorbij het schema van de man die een dominante moeder inruilt voor een dominante vrouw...Een voorstelling met als inzet een epistemologisch spelletje

"Sigmaringen (France)" is staaltje vakmanschap van Daniel... • 21 april 1990
een gesprek met een jongeman rakelt hij eerst weerspannig, maar dan met steeds grotere overtuiging, oude herinneringen op...De man kent duidelijk zijn vak: voortdurend weet hij het scènebeeld en de aktie zo te sturen dat het spel onderhoudend, amusant en boeiend is, en zijn boodschap tegelijk op een bijna terloopse wijze...Wat niet wegneemt dat de voorstelling zeer de moeite waard is, al was het maar omdat je dit soort grootschalige produkties, gebracht met uitstekend vakmanschap, maar zelden ziet (en dan ook vergeet

Gallotta brengt wervelend karnaval • 28 april 1990
De groep valt uiteen in twee delen: een man en een vrouw en een groep van drie mannen en drie vrouwen...Op het einde van de voorstelling vinden ze elkaar in een duet, met die mengeling van onnozele, tedere en gepassioneerde gebaren waar Gallotta het patent op heeft...Robert Seyfried krijgt de slappe lach als hij Eric Alfieri ziet dansen met de vrouwen... in een slip en met narrebelletjes aan zijn enkels

Maatschappij Discordia ondervraagt traditie • 22 september 1990
Muizelaar citeert een kranteartikel over een man die na zeven echtscheidingen weer bij zijn eerste vrouw belandde, waarop de anderen instemmend mompelen dat dit de liefde is en in een reidans...De trilogie vat aan met het exuberante Ubu Roi...De bronnen is de zoveelste, ditmaal zeer geslaagde demonstratie van Discordia's onteatrale, persoonlijke omgang met de grote traditie

"Julius Caesar" subtiel en zuiver in regie... • 3 oktober 1990
Historizerende parafernalia werden vervangen door een intrigerend eenheidsdecor: een tekening van marmerplaten in evenwijdige banden, geaderd grijs, zwart en wit, hier en daar ingekerfd met tekeningen...Hij is -- willen of niet -- de aanstoker van het drama, de overmoedige heerser, de ijdeltuit, de harde, rechtvaardige bestuurder, de man die de dood in het gezicht kijkt... Lauwers laat je met zo...Nog te zien in het CVA in Anderlecht (Veeweydestraat) van 3 tot en met 6 oktober om 20 u. 30, en nadien op verschillende andere plaatsen in Vlaanderen, Nederland en Duitsland

Forced Entertainment maakt alleen beeldjes • 9 november 1990
Een decor op stellingen met kitcherige lampjes, een bed en een zetel en nog wat attributen verbeelden achtereenvolgens een luizige hotelkamer waar een Elvis-imitator zich met twee show-girls in een...Twee entertainers, een man en een vrouw, vertellen vanuit Hawaii giechelend hun glad-opgeklopte verhaaltjes over hun extravagante seks-shows en hun leven

Decortes kijk op Woyzeck: "Dieje gast is... • 21 december 1990
Wie dacht dat Decorte met deze Woyzeck weer bij zijn beginperiode zou aanknopen, kwam van een kale reis terug...Het is eerder alsof Decorte, verveeld met het feit dat men zijn komedies niet serieus neemt, van de weeromstuit dit serieuze werk als een klucht afhaspelt...Terwijl het gelach tenslotte ook onmacht zou kunnen maskeren om met die tekst nog iets aan te vangen, al is dat met veel voorbehoud gezegd

Sleutelen aan Marivaux • 22 december 1990
Afgelopen jaar werkten studenten teaterwetenschap van de KU Leuven aan een voorstelling met teksten van Marivaux, onder begeleiding van Discordia's Matthias de Koning...Met dit stuk doen de akteurs iets vreemds: het personage van de moeder wordt voorzien van een tic, ergerlijke hoofdpijn, die schijnt te verklaren waarom ze zo lastig en heerszuchtig is. Ook de...Er zitten een paar heel mooie keuzes bij, zoals het verhaal van de man die bijna meer verliefd is op het portret van zijn geliefde dan op zijn geliefde zelf