693 document(en) met "zijn" • Resultaten 81 tot 100 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Theaters in historische gebouwen op 't Zuid:... • 1 januari 1987
als speelruimte gebruikt wordt stelt door zijn afmetingen (een lichtjes rechthoekige, bijna vierkante, zeer grote en hoge ruimte) zo weinig beperkingen aan de opstelling van podium, publiek, decor en...Dat laatste is moeilijk te zien omdat de dakstructuur door doeken quasi (volledig aan het oog onttrokken is. Het zal wel de ironie van de geschiedenis zijn dat een gebouw dat in zijn façade zo...Met alle problemen die het gebouw stelt, zijn er voor het INS toch een paar meevallers

Maatschappij Discordia inventarizeert "komedie": Eerste dag in... • 14 januari 1987
Decorte zet in dit stuk een hilarische versie van "Hamlet" als een gestoorde puber met overdreven moederbinding (hij komt tegen zijn moeder in opstand) op de planken, terwijl hij "en passant" als het...Maar de invloed van deze tegendraadse beeldenstormerij heeft, lijkt het mij, wel duidelijk zijn sporen gelaten in de manier waarop Discordia verder gewerkt heeft sindsdien, wat o.a

Onbehaaglijker dan het lijkt: Kamagurka, Jan Decorte... • 16 januari 1987
zijn biezonder hilarische imitatie van een Westvlaams dichter (Kamiel Kafka, de zoon van de bekende... Georges Kafka) wordt keihard geschopt tegen een bepaalde vorm van kultuurlippendienst die op zijn...En al gebeurt dat dan tot meerder amusement van het publiek, het is ook duidelijk dat Decorte zijn klassieken kent, en dat zijn verhouding ermee zeer complex is. Er valt niets meer mee aan te vangen...Het is niet wat Decorte zelf zal onderschrijven, maar zijn komedies zijn door die onderliggende teneur op langere termijn -- na het eerste lachsalvo -- zeer onbehaaglijk, van een zwartgallig

"Onbehaaglijke komedie" in de mist: Debat: Pret... • 17 januari 1987
hilarisch is. Jan Decorte gaf zijn mening op een biezonder apodiktische manier te kennen -- en sloot zich voor de rest van het gesprek op in een absolute "camp-"houding...Decorte: "In de realiteit is niets af, dus waarom zou dat op de scène dan wel zo zijn

Hoopgevend geraas en gebral in Gerardjan Rijnders'... • 20 januari 1987
Dialogen waar de schrijver enkel nog via taalspelletjes zijn eigen idioom probeert te omcirkelen maar de greep op de gebeurtenissen heeft opgegeven...Maar ook die trekt zich weer terug, verdwijnt in een onbehaaglijke anonimiteit terwijl zijn verhaal voor hem geschreven wordt door toevallige kranteknipsels, opgevangen dialogen en situaties...De cerebrale manier waarop Rijnders dit praten te kijk zet heeft echter evengoed veel wege van een lijkschouwing an het individu en zijn relaties

Lekker leuk circus • 23 januari 1987
Het circus geeft allang voorstellingen meer op de stoep van de straat zoals in het begin van zijn carrière...Maar de middelen waarmee het werkt zijn nog altijd eenvoudig, en wat het beoogt is ook gewoon een uurtje kinderlijk genoegen verschaffen aan de rand van de dagelijkse drukte...wanneer ze doen alsof niemand zijn juiste plaats vindt in de coulissen bij de aanvang van de voorstelling) zijn perfekt getimed

Gesprekken vol (zelf)bedrog: "Het kompromis" van Istvan... • 24 januari 1987
Vóór hij doodgaat, wil de partij, vertegenwoordigd door Verebes en Földes, dat hij aan zijn monumentale werk "Revolutie en contrarevolutie" enige "korrekties" aanbrengt, die de pijnlijke kanten van...waarbij zijn amoureuze relatie met Zoltans vrouw geen kleine rol speelt...Af en toe is er een vermoeden dat zij in een andere tijd en in een ander politiek bestel "helden" zouden zijn, maar hier zijn ze niet meer dan zetstukken

Ralf Ralf: met veel humor en onkonventioneel • 27 januari 1987
Bij aanvang van de voorstelling zie je twee kerels in een landedelman-outfit (vest en kniebroek in tweed, geruite kousen) die in slaap gevallen zijn in grote, vlekkerig grauw-grijs geschilderde houten...En die baadt helemaal in een licht-absurde sfeer, hoewel heel wat situaties zeer herkenbaar zijn

Tussen Cunningham en poëtische beelden: "blue rAn... • 28 januari 1987
kunnen zijn...Enerzijds wordt er voorbijgegaan aan het feit dat de poëzie van Cunninghams werk juist ligt in de onderliggende hypotese dat alle gebeurtenissen even "poëtisch" zijn, en wordt zo de bodem uit zijn

Sprong van de Eiffeltoren: "Récital" van Mark... • 6 februari 1987
Daarnaast zijn er nog apparaatjes die Tompkins in handschoenen en kousen wegstopt, die een klaaglijk geloei produceren als hij beweegt, en een speelgoedhondje op wieltjes dat kleppert als het...Zo zie je Tompkins terug verschijnen halverwege de voorstelling met weer een emmer over zijn hoofd waar grote plastic oren aangehecht zijn...Als hij die wil afnemen, kan hij die niet kwijtraken, omdat hij met een elastiekje aan zijn schedel vastgemaakt is. De houterige onbeholpenheid van de grote man die de stolp over zijn hoofd niet

Decorte, om te gieren • 14 februari 1987
Verhaal is er nog altijd niet in deze hilarante opvoering, maar de dode plekken die bij de eerste Belgische opvoering daardoor vielen, zijn nu naadloos opgevuld door een konstante reeks

Yves Musard danst "Antipodes": Verwarrende vermenging van... • 18 februari 1987
tweede deel, dat de abstrakte bewegingen van het eerste oplaadt met historische referenties, is door zijn intensiteit en eigenzinnigheid vaak zeer fascinerend...Op zich zijn die bewegingen gracieus uitgevoerd, met heel verzorgde poses van b.v...En het zijn die klankfragmenten die, samen met enkele schaarse uitroepen en symbolische gestes, een soort vage betekenis geven aan wat je ziet

"Tars/zan", van het goede maar een beetje... • 20 februari 1987
datzelfde jaar, terwijl de Russische futuristen het hele kunstgebeuren op zijn kop zetten, een nieuwe vorm voor een nieuwe inhoud voor een nieuwe tijd aan het uitvinden waren, verscheen ook Tarzan van...Uiteraard zijn de rollen van de personages niet erg duidelijk omschreven

De leegte tussen koper en verkoper • 23 februari 1987
De zwarte akteur Isaach de Bankole speelt de dealer, een melancholische maar sluwe figuur, die probeert zijn "cliënt", vertolkt door de blanke Laurent Malet, in te palmen, over te halen zijn verlangen...De dealer beseft datzijn woorden, zijn vriendelijkheid, al zijn daden gefaktureerd zullen worden ten koste van de argeloze klant...Zijn melancholie draait rond de povere waardigheid van een rechtvaardigheid die enkel mogelijk is binnen het paradigma van de handel; "II est obscène de donner et d'accepter que l'on vous donne

Egotripperij zonder inhoud: Truus Bronkhorst danst "Bronkhorst,... • 24 februari 1987
elk geval zijn Bronkhorsts interpretaties van oosterse dansen weinig inspirerend of delikaat te noemen

A boring chap, man!: Graham Chapman met... • 24 februari 1987
maakte hij dan zijn opwachting in de stadsschouwburg, ingeleid door Kamagurka en Herr Seele...Gewoon drijvend op de idolatrie van het publiek voor eer populaire ster, zet Chapman iedereen in zijn hemd, want zeg nu zelf, als een wildvreemde je anderhalf uur zou onderhouden over zijn kwalen...zijn ideeën en belevenissen en die van zijn vrienden, op de meest nonchalante manier, dan zou je interesse snel verdwijnen

Ivo van Hoven ensceneert "De Bacchanten": Euripides... • 27 februari 1987
Hij gebruikt de oude conventie, in zijn belemmeringen, zelfs waar dat onmogelijkheden oplevert zoals met de koturnen en de maskers, vanuit een fascinatie ervoor...De bacchanten zijn geketend, ze hebben iemand nodig om zich aan op te trekken...Hij ziet zijn kans mooi om met de komst van Dionysos weer op het voorplan op te treden, oa

Claustrofobie van de dissident: "Largo Desolato" door... • 27 februari 1987
Dat uit zich in een licht schizofrene houding in zijn spreken en doen; hij slaagt er niet meer in nog iets werkelijk te zeggen, het overgrote deel van zijn uitspraken blijkt een monotoon repeteren te...zijn van dingen die anderen hem zeggen...ten Bruggencate) gedemonstreerd dat hij in dergelijke mate opgeslorpt wordt door zijn rol als opstandeling en intellectueel dat zijn oorspronkelijke emotionele en rationele drijfveren volkomen verzwolgen

"De bacchanten" blijft bij te veel geode... • 10 maart 1987
Toen de zwangere Semele door Zeus neergebliksemd werd, nam hij Dionysos in zijn dij op, en bracht hem later ter wereld...heel dit stuk gedraagt deze laatste zich als een bijzonder wraakzuchtige mens, een geniale manipulator van de zwakten van zijn opponenten en volgelingen...Ivo van Hove spitst in zijn regie alle aandacht toe op de tegenstelling tussen de klassieke, rationele aristocraat Pentheus en de barbaarse God

Blauwe Maandaag speelt kommentaar bij Oidipous • 14 maart 1987
En natuurlijk weet iedereen in het publiek wat er te weten valt, omdat het verhaal zo bekend is. Maar toch zwijgt iedereen, want het is niet de bedoeling zelf mee te doen, je wil er alleen bij zijn...Op het einde, met veel rode verf rond de ogen en een slabbetje om de hals om zijn kleren niet te besmeuren, maakt Perceval aan de vertoning -- in, dubbele zin: vertoning van Oidipous tegenover zijn...Hij negeert de koorleden die harder en harder om zijn dood schreeuwen volledig, volstaat met de opmerking dat hij als akteur zijn rol gespeeld heeft en daarmee basta