704 document(en) met "En-Knap" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Hoe vertel ik een verhaal?: "Plots/z" door... • 19 januari 1989
Tot Frans plots trouwt met Liza en Robert, vereenzaamd, zijn toevlucht zoekt bij Anna (Mieke Verdin). En van dan af gaat het bergaf met de verschillende personnages...Hoofdzaak is en blijft het onderzoek naar de narrativiteit, en dat wordt met een zekere virtuositeit gedemonstreerd, maar de vraag is wie daarop zat te wachten...Nog te zien op 28.1 in 't.Nieuwvoortteater te Gent, van 31.1 tot 2.2 in 't Stuc te Leuven, van 16 tot 18.3 in de Monty te Antwerpen en dan nog eens op 22 en 23.3 in het Nieuwpoorttheater

Kritische benadering van gruwelijke spelletjes: "Madame de... • 21 januari 1989
Maar het marmerdessin op de wandjes en de plastic-gordijnen roept dan weer een badruimte op, het ritueel van reiniging en afstandelijkheid waaronder een laaiende en schier onbegrensde passie brandt...Naar mijn gevoel slaagden vooral Reinhilde Decleir, Nicole Persy en Veerle Eyckermans er het best in de nuances van de tekst recht te doen, en schoven Goele Derick (vooral in haar eindmonoloog) en...Nog te zien in het BKT, Kapellemarkt 8 te 1000 Brussel tot 19 februari, elke woensdag, donderdag, vrijdag en zaterdag om 20 u. 30 en zondag om 15

Nieuwe ontwikkeling in Paxtons oeuvre: "Flip side"... • 23 januari 1989
Al zijn werk, hoe abstrakt en teoretisch-onderzoekend het ook mag lijken, ervaar je dan ook als uitzonderlijk fijngevoelig en intelligent...En de drie verschillen heel sterk in hun manier van bewegen; zeker Ikeda zit aanvankelijk op een ander spoor dan Paxton en Hamilton; maar geleidelijk aan beginnen ze elementen van elkaar over te nemen...Op die manier bekommentariëren dans en verhaal elkaar, en verhevigen ze de associatieve rijkdom die so wie so al schuilt in de dans

Hoogst vermakelijk alkohol-delirium: "De eeuwige fietser" van... • 25 januari 1989
Een verhaal als een alkoholdelirium, waarin politiemannen zich ontpoppen als wezens die vrij toegang hebben tot de onderwereld en mensen beschermen tegen de kwalijke gevolgen van de atoomteorie door...En daarvoor heeft Van Hemelrijck een geweldige flair: een fietsband die begint leeg te lopen als een branddeur dichtgeduwd wordt, een vuilbak die akkordeonmuziek maakt als een agent hem opendoet, maar...De eeuwige fietser is misschien niet echt een onmisbare voorstelling, maar ze is wel biezonder amusant en intelligent in elkaar gezet

Een niet te missen droom van betovering:... • 28 januari 1989
en het vreemde wezen dat over de grond zweeft en zich af en toe stil houdt om als een waarzegger (dobbel-)steentjes uit te strooien...Daartussen bewegen zich de andere figuren, eenzaam dansend, in prachtige wilde duetten tussen mannen en vrouwen die zich wild hals over kop in elkaars armen werpen (letterlijk) en in eigenaardig...Zo zie je op een bepaald ogenblik een kolos en een kleine kerel in een ouderwets bokserspak met brede strepen met elkaar vechten, maar dan met een grote hoffelijkheid en op een bijna rituele manier

Knappe dansers in valstrik van futiele koreografie:... • 7 februari 1989
Want de koreografie van Ronit Land blijft steriel en verhakkeld, een weinig gedurfd samenraapsel van vondsten en ideeën zonder veel oorspronkelijkheid...Af en toe zie je een glimp van een beweging, een patroon, dat interessant zou kunnen worden...En net op dat moment onderbreekt Land: opnieuw synkroon huppelen met kleine gestes tegen een hoog tempo, in een stukje koreografie dat op dat ogenblik stijf blijkt te staan van gekunsteldheid

Over een Duitse kladschilder en een joodse... • 9 februari 1989
Tabori zelf noemt het een teologische klucht, en al vergaat het lachen je toch wel naarmate het einde nadert van dit stuk over de vriendschap lussen de jonge kladschilder Hitler en de joodse...toewijding voor de hysterisch-despotische, seksueel gefrustreerde en onwetende dompelaar Hitler, rechtstreeks de latere slachting in de hand werkt (het is Herzl die hem zijn spuuglok en vreemde snor bezorgt, het...Want de komedie is uiteindelijk maar een dun laagje vernis over een stuk waarin de tekst, door zijn struktuur van citaten, ook twee visies op de wereld uiteenzet: de joodse en de Duitse (Westerse) en

Subliem minimalisme: "Wittgenstein Incorporated" • 11 februari 1989
geluiden in aangrenzende kamers, over de figuren die het kleine luisterpubiiek van Wittgenstein uitmaken... Al die opmerkingen spreekt Johan Leysen ook uit, en hij neemt daar rustig zijn tijd voor, bedachtzaam...Ja en nee; niet als je akteren verstaat als: iets doen wat een bedrieglijke begrijpelijkheid geeft aan de tekst, een valse glans van helderheid waar het uiteindelijk om niets meer gaat dan slagroom...die zin is Wittgenstein Incorporated minstens evenzeer een denkoefening over akteren, niet abstrakt en op afstand maar op een konkrete manier, als een poging om de toeschouwer in te voeren in de eigen

Virtuoze klassieke passen in een complexe struktuur • 18 februari 1989
De eterische sfeer die aanvankelijk door klank, decor en dans geschapen was, blijkt nog meer illusoir als eerst een hansworst met een verfomfaaide buishoed, kompleet met feestneus opduikt, en daarna...Maar het essentiële element erin, de reden ook waarom je uiteindelijk blijft kijken, lijkt mij de dans, en die is van een uitzonderlijk niveau, moeiteloos sierlijk en zeer snel...De interferentie tussen groepsbeweging en solodans, tussen voorgelezen teksten en dans, de hybridizering (enorme versnelling of vervorming) van danspassen maken er een erg rijk geschakeerd werk van

Tekst van Lowry heeft geen "teater" nodig:... • 23 februari 1989
Het was de regisseurs, Paul Koeck en Johan Simons, er duidelijk om te doen die sensatie van chaotisch ineenvloeien en verhevigen van alle sensaties, zoals je die in het boek kunt terugvinden, ook op...En wat meer is, door het versnijden van de tekst en de gratuite akteerprestaties gingen de soms zeer luciede bemerkingen van Lowry over het interneringssysteem en de waanzin volledig de mist...Hier hoor je het geloei van boten, maar de kontekst ervan is verdwenen, en de regie probeert de intensiteit ervan te rekupereren door het geloei steeds langer en steeds luider te laten opklinken op

"Badeloch": gelul aan de zelfkant • 27 februari 1989
Met dat "echt" en "vals" kom je natuurlijk in de problemen als je teater gaat maken, want -- en daar begint de voorstelling mee -- dat soort problemen is voor de achterbuurtjongens die ze (pretenderen...Je komt de zaal binnen op het podium, en in de zaal staan vier kerels, Dik Boutkan, Marien Jongewaard, Flip Ceulemans en Hugo Haenen in proletarische kledij kreterig te mokken, dat je vooral niets...Het stuk blijft voortdurend heen en weer schuiven tussen de sprookjes-allegorie over de verloedering van Amsterdam en het mikroëffekt van de machteloze kleine man, en tussen een epische beschrijving

Snel, hard, opwindend: "Les porteuses de mauvaises... • 1 maart 1989
De voorstelling is qua ritme en afwisseling veel zorgvuldiger uitgebalanceerd, en de scenografie is daar een belangrijk strukturerend element in. De acht akteurs bewegen op een houten vloer, een...Een akteur trekt het aan, heeft koud, en dat is dan weer aanleiding om de kleren van het plafond naar beneden te halen en van kledij te veranderen...Daar komt een soort patroon in tevoorschijn, en in wisselende konfiguraties, vanuit steeds andere hoeken verschijnen spelers die "landen" op het podium en vanuit die liggende houding met enorme kracht

Onafwendbaar labyrint: "Nachtwake" van De Blauwe Maandag... • 15 maart 1989
Luk Perceval neemt de rol van John voor zijn rekening, Els Dottermans speelt zijn tweede vrouw Charlotte en Mark Rietman is Johns broer en Monica's echtgenoot Alan...eerste die dat aanschouwt, al is hij misschien wel de eerste die -- gewetenloos misbruik makend van zijn inzicht als psychiater -- haar meedogenloos van zich afschudt en kleineert...beelden op het goede ogenblik, met de juiste nadruk en nuances aangewend worden ter verheldering -- en een strakke struktuur -- plaatsing en evolutie van personages tegenover elkaar, gebruik van attributen

"Ward Comblez" door Josse de Pauw • 22 maart 1989
En als hij al eens nergens is neergestreken, en rust gevonden heeft voor even, wil of moet hij dan ook al gauw weer weg, weer de woestijn in. In het Kreta-verhaal, een van de meest ontroerende...fragmenten, huist hij in een piepklein dorp bij een ezeldrijver en zijn vrouw, van wie de kinderen het eiland verlaten hebben...Tussen zijn monologen door, in onderhemd en met verwarde haren, gaat De Pauw soms bij dat schermpje zitten, en steekt het lampje aan, zodat het beeld oplicht tussen de papierflarden

Over een meisje dat engel wilde worden:... • 5 april 1989
De sfeer is niet ongelijk aan die van De thuiskomst van Pinter, de vrouwen Megan Murphy en Grace Barkey kompleet met Jackie Kennedy-kapsel en de dialoog is verder gelardeerd met stukjes Tsjechov en...Maar, niet onbelangrijk misschien, dit decor is ontstaan door een graftombe open te klappen, terwijl Grace Ellen Barkey en Claude Godin als Aïda en Radames uit Verdi's Aïda dialogeren, over schoonheid...Théâtre 140" aan de Plaskylaan in Brussel, in een organizatie van Kaaiteater, op 6, 7, 8 april en van 11 t.e.m

Avant-garde op een zijspoor: "On wings of... • 12 april 1989
De voorstelling was een collage van gespeelde fragmenten, dia's, filmfragmenten en essayistische praatjes tussendoor, waarin Timmers probeerde te vatten waarom iemand doorgaat met schilderen en vooral...wings of art gaat nog steeds over hetzelfde onderwerp, maar het verhaal is sterker naar voren gehaald en werkt als een kapstok voor wat Gerrit Timmers en Mark Warning (ook én teatermaker én beeldend...Timmers en Warning voeren in de villa in Alexandrië twee kunstenaars ten tonele, hun alter ego's Gerrit Deene en Mark Bendien, die verblijven in de villa van Deenes dochter ter gelegenheid van een

"L'horloge en folie": leven ontsnapt aan film • 4 mei 1989
ANTWERPEN - Het decor van L'horloge en folie, een dansvoorstelling van François Verret en Anne Koren, reprezenteert zelf het idee van een decor, zoals het er in de film van de jaren '20 moest uitzien...Zes keer verwisselt ze van kostuum, en telkens is er een dans met Verret, waarbij opvalt hoe verschillend beiden bewegen -- zij lenig en gracieus, hij hoekig en schijnbaar ongekoördineerd -- en vooral...Maar in L'horloge en folie is het precies alles wat "erbij komt" dat uiteindelijk de intenties van de maker verduidelijkt, terwijl het dansen zelf nogal selvallig van kwaliteit is, en niet zo akkuraat

Onbezoedeld verlangen: 't Stuc-dansproduktie "Bei mir bist... • 20 mei 1989
Geroezemoes en gelach was trouwens niet van de lucht in de afgeladen volle zaal, en uitbundig applaus was het deel van de dansers...van het spektakel van pure onbeschaamde en onwetende lichamelijke pronkzucht en lust tot verleiden -- aangekondigd door de ongecomplexeerde verleiding die van de schoentjes uitgaat -- die in het komende...De kunstmatige situatie van de dansvloer en de onschuld van de deelnemers leveren de elementen voor een improvizatie op het tema van de verleiding en verkenning van de sensualiteit in een tijdelijk

Slechts schijnbaar een toneelstuk: "Op de hellingen... • 2 juni 1989
Merkwaardig genoeg biedt dit nieuwe stuk door zijn historische situering en de schrijfstijl aanknopingspunten met het vroegere onderzoek van Discordia naar het 19de-eeuwse teater, zoals dat te zien...Op de vlucht voor het ouderlijk huis gaat hij op de hellingen van de Vesuvius wonen met zijn zuster (Frieda Pittoors) en vriend Antonio {Titus Muizelaar). Antonio wil een vriendin, Fanny (Ditha Van...Met een ontwijkende blik blaast hij snel de aftocht, en hier vallen de figuur van de akteur en die van zijn personage samen, beiden schuldig aan het hopeloos opblazen van futiele gevoeligheden

Dito' Dito' met leuke Ibsen, maar loodzware... • 29 juni 1989
Voorlopig zag ik het tweede en derde deel, Charlotte (het meisje en de dood), geschreven en geregisseerd door Jan Roets, en Als wij doden ontwaken van Henrik Ibsen...De man van wie ze hield, en die haar aanzette verder te schilderen, heeft haar blijkbaar misbruikt, ze heeft de vernederingen van de nazi-vervolging moeten doorstaan, en dan gaat ze bovendien nog...En terwijl zijn tweede vrouw er, op zijn oude dag, met een berejager (!) vandoor gaat, beleeft hij in zijn dromen een hereniging met zijn oude geliefde Irene, en worden alle onuitgesproken konflikten