704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 281 tot 300 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"La pluie et l'ennui": teloorgang van pril... • 21 maart 1991
Het lichtvoetige spel met clichés van de eerste twee delen, waarin een verliefd jong stel en een pasgehuwd paartje ten tonele gevoerd werden, krijgt in het derde deel, waarin we een wat ouder koppel...Carine Peeters heeft een elegante bloemenjurk aan, Bert Van Gorp heeft een nette scheiding in zijn haar en een fantasieloos kostuum...De scène is aangeslibd met allerlei huiselijke objekten, zoals een zetel, een staanlamp, een platenspeler en...een mes

"Moeders" van René Eljon geraffineerd én dolkomisch • 17 april 1991
BRUSSEL -- In René Eljons komedie Moeders zit een suspense-element: je maakt een bijeenkomst van vrouwen op leeftijd in een vakantiehuisje mee...En passant ontstaat daarmee een pertinent beeld van een type mens dat zijn modale zijn op een onvoorwaardelijke manier kultiveert...Die manier van doen is bovendien een weerspiegeling van het maakproces van de voorstelling: de akteurs regisseerden zichzelf en de voorstelling zou je in menig opzicht als een biezonder genoeglijk

Acteurs spelen zichzelf in "Transformatie compleet" • 22 april 1991
Zo nemen we het bijvoorbeeld niet gemakkelijk dat acteurs er zo maar zijn zonder een verhaal of een dragende gedachte...Hun eigen woorden zijn hen ontnomen en door een ander op een definitieve wijze vastgelegd...Sofie Segebarth slaagt er bijna moeiteloos in. Laurent Pickaert maakt half bewust, half onbewust van zijn onwennigheid een stijlfiguur, die niet zo ver af ligt van de gewone aanstellerij van een

"Infante": hard, precies en meer dan levensgroot • 29 april 1991
Lock laat je met dit soort dansen op een bevoorrechte manier een soort intimiteit zien die heel zelden zo expliciet getoond wordt...Het is een intimiteit die nagenoeg zuiver lichamelijk is; de nabijheid van de dansers wordt voortdurend getekend door een enorme precisie, een voortdurende gekontroleerde botsing van lichaamsenergie...Sekundaire narratieve elementen, of zoiets als een teken van tederheid en wat je nog zou kunnen verzinnen, zijn er niet

"Palermo, Palermo": verlangen naar Italië • 18 mei 1991
Volgens die definitie is Bausch voor het dansteater een schoolvoorbeeld, terwijl ze zich toch weinig gelegen laat aan een doorgaans stringente voorwaarde voor een stuk: een samenhangende plot...Met een verwijzing naar Wilhelm Tell plaatsen ze plechtig een appel op het hoofd, en keren zo in een gebaar de situatie om: de werkelijkheid is dat wij hen vizeren, niet omgekeerd...Maar ook de hang naar een Italiaanse levensstijl, "la dolce vita", een leven waarin alles klank, kleur, beweging, hartstocht, opera kortom, is. Ook bij dat soort frivoliteit in de beelden laat Bausch

Hoe clichés met mythen verward worden • 18 mei 1991
Vooral de manier waarop Lanoye een aanvankelijk nogal karikaturaal portret van Vlaamse kleinburgers geleidelijk opvoert tot een universum van (gewelddadige) fantasmen ) wat hij zelf mythisch...Het fantasmatisch potentieel van de situaties die Lanoye uitbroedde, zakt in elkaar door een vervelend-realistische uitbeelding van de meest saillante details ervan op scène, en een overdreven nadruk...Met dat alles is het ook niet uit te maken of Lanoye nu echt een interessant stuk geschreven heeft of alleen maar een hoop obsessies in een tekst op een rijtje zette

Jan Ritsema bedenkt vernuftige kunstgreep • 23 mei 1991
Daarmee vervalt ook de illuzie dat je, als een voyeur, mee mag kijken naar een stukje "echt" leven...Het stuk voert een man en een vrouw ten tonele die uit elkaar zijn, maar op een vreemde manier elkaar toch niet kunnen missen...Ze zijn, om het met een paradoks te zeggen, op een ongekunstelde manier gekunsteld

"Rouge Adagio" van Ganase niet evenwichtig • 24 mei 1991
Met deze voorstelling toont Ganase dat ze zich een eind verwijderde van de taal van Anne Teresa De Keersmaeker, maar dat proces levert een niet onverdienstelijke, maar niet evenwichtige voorstelling...Rouge Adagio heeft een narratieve struktuur, je herkent voortdurend beelden en situaties die direkt verwijzen naar een beginnende, maar teleurstellend aflopende liefde tussen twee mensen...Desondanks blijft er genoeg overeind om dansliefhebbers te boeien; Ganase, en zeker Kovac hebben een soms fascinerende uitstraling als podiumpersoonlijkheid, en ze hebben heel wat "métier" in huis

Michèle Anne De Mey overtuigt maar half • 28 mei 1991
Een enkel gebaar is vaak aanleiding voor een kleine koreografie...Als ze dan toch oog in oog komen te staan, steken ze een arm in een afwerende winkelhaak naar elkaar uit...De Mey speelt dus sterk op het effekt dat de persoonlijkheid van een danser of een akteur kan hebben op een handeling

Als het licht van een uitgedoofde ster:... • 1 juni 1991
De hovelingen aan het hof, de personages op het theater, ze zijn niet verwikkeld in een intrige, maar gevangen in een blik die kent, een waarvoor ze niets kunnen verbergen...Het is een schema dat trouwens, zoals Verschaffel opmerkt, ook doorwerkt ind e 19e eeuwse roman: "de auteur konstrueert en doorziet een wereld en zijn personages, zoals de vorst tegelijk het hof als...Rome / Over theatraliteit is bijzonder goed gedocumenteerd, en op een elegante manier geformuleerd, zodat je het leest als een goed historisch essay

Laub gebruikt scène als scherm en spiegel • 7 juni 1991
Toch legt hij daar een eigen aksent in, dat van Fastforward-/bad air und so, het tweede deel van een trilogie in samenwerking met komponist Larry Steinbachek, misschien niet echt een goede, maar zeker...Een sleutelscène is die waarin alle vrouwen naar een ijl punt in de ruimte staren, en hun ogen bevochtigen...die zin is de voorstelling niet alleen een kaleidoskoop van vrouwelijke en mannelijke types, maar ook een uitbeelding van de "zappende" aandacht

Mystifikatie van een simpel idee • 27 juni 1991
Met nauwelijks meer dan het aantrekken van een overgrote winterjas en haar totale (zeer gekontroleerde) lichaamsexpressie -- Clever is een van de weinige aktrices die de kunst verstaan om als een...Clever belichaamt niet een personage -- de Bismarckanekdote ten spijt -- zij waardigt een houding tegenover het Pruisische verleden, een opstandige rouw, een weigering van het verlies ervan...Onder voorwendsel van een verwijzing naar de geschiedenis van het oude Pruisen (een geschiedenis, het is belangrijk op te merken, die Syberberg, noch Clever ooit op autentieke wijze aan den lijve

Het muffe van teaterspelen • 28 juni 1991
een vervallen achterzaaltje van een herberg in een godvergeten oord ergens in de Oostenrijkse Voor-Alpen braakt de gedesillusioneerde auteur-akteur Bruscon zijn afkeer en walg van het teater, zijn...De toeschouwers worden letterlijk in een heel smal richeltje van de zaal van Kaaitheater gestouwd, met vlak voor hun neus een hoop opeengestapelde café-stoelen en een doek...Hij maakt deel uit van een teatertraditie, zoals Bernhard een Oostenrijker is, en tegelijk konstateert hij dat er niets mee aan te vangen valt, dat er zelfs niet mee te leven, alleen mee te lachen

Teater zonder teater • 3 juli 1991
Achteraf kom je tot de vaststelling dat het niet die afzonderlijke formele criteria zijn die frustreren, maar een wijze van teatermaken die ook een andere manier van kijken eist...Illusoir teater is dit dus niet, maar dan nog verwacht je -- zoals in een circus -- dat de akteurs zich van hun beste zijde laten zien, in een zorgvuldig georkestreerd geheel...Dat getater is ook een teatrale metafoor: de vraag of er maar niet beter een punt achter teater gezet wordt, moet dichtgepraat worden

Akteur Frank Vercruyssen creëert authentiek moment • 31 augustus 1991
Tot aan het middel in een net maatpak, met wit hemd en das gekleed, eronder met blote benen, in een onderbroek met als bekroning joggingschoenen met dikke zolen...Klankband Op een bepaald ogenblik, net als hij uiteengezet heeft dat de mensen hun hele leven alleen uit verveling handelen, onderbreekt hij de voorstelling; gedurende een kwartier laat hij...De suggestie van opwinding die ervan uitgaat, trivialiseert wat achteraf komt een beetje tot een nummer, dat van de man die zijn gal spuwt; En eigenlijk was het helemaal niet de bedoeling er een

Pat Van Hemelrijck knutselt vrijblijvend objectentheater • 3 september 1991
BRUSSEL -- Aan "Pièce montée" van Pat Van Hemelrijck zitten twee facetten: een Indiaanse volksvertelling over de groei van een kleine muis tot een machtige arend vormt het eerste bestanddeel, de...Dat je het wel degelijk zo moet begrijpen blijkt uit een inleidend kaderverhaal over een vader die zijn zoontje beveelt geen lastige vragen meer te stellen en voort te doen...zonder meer een zinnebeeld van de droomwereld van het kind dat clandestien "niets doet", tegen het vaderlijk dictaat in. Maar deze keer is het wel een beetje teveel van het goede geworden

Klapstuk investeert in jongeren • 13 september 1991
Hij schetst daarbij een moeilijk werkklimaat voor een festival dat wil investeren op lange termijn in kunstenaars en hun werk, en hun de middelen daartoe wil geven...Er is een luik met sf-films (het menselijk lichaam tegenover een veranderende omgeving) en een luik dansfilms en video's uit de cinémathèque de la danse...Een belangrijk onderdeel van het festival is 19:15, de verzamelnaam van en kader voor een reeks korte koreografieën van beginnende dansers, met speciale aandacht voor een opkomende generatie jonge

Kindersprookjes van Pierre Droulers • 27 september 1991
De kleinste vrouw, de Amerikaanse Amy Garmon en de grootste, Simonne Moesen, verschillen bijna een hoofd, en als de vier dan op een rijtje ziet staan, ga je inderdaad al snel denken aan Klein Duimpje...De tekstuele fantazie van een vrouw die over haar vroegere geliefde spreekt, wordt bij voorbeeld nooit uitgebeeld, maar blijft over de handelingen van de akteurs zweven als een motor van hun...spelen, waarbij een van de jongens grootmoeder-wolf is. Er zitten enkele schoonheidsfouten aan de voorstelling; merkwaardig bij voorbeeld is dat de kollektieve dansen, die in opzet een perfekte

Julien Schoenaerts volgt Samuel Beckett nauwgezet • 1 oktober 1991
En zoals je van een akteur van zijn formaat kan verwachten, doet hij dat met veel "métier", te verstaan als een bijna perfekt illusionisme...Op zijn 69ste luistert hij naar een dertig jaar oude band, met het relaas van het einde van een liefdesgeschiedenis...Dat soort reflektie over het akteur-zijn zou bij voorbeeld een weg kunnen zijn om het autentiek moment van Becketts tekst nu op een autentieke manier over te brengen, zonder goedkope patos

De "minimalistische" choreografie van Lucinda Childs • 8 oktober 1991
Deze gigantische productie van een uur op muziek van John Adams met een bijzondere scènestructuur in twee platforms van Frank Gehry en een verbluffende verlichting van Beverly Emmons met 400 (!) spots...wordt hier in een bescheidener versie, zonder de platforms, en met een ingekorte score getoond: een toegeving aan de haalbaarheid voor gewone theaterzalen van deze voorstelling, oorspronkelijk bedacht voor...Rhythm plus is een recente creatie met muziek van Ligeti en Ferrari die Elisabeth Chojnacka uitvoert op een elektronisch versterkt klavecimbel