693 document(en) met "maar" • Resultaten 601 tot 620 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Een opbod aan solo's • 24 september 1997
Maar daarin ligt ook het provocerende van zijn Pour la fin du temps; het mag dan wel een dogma van de postmoderne dans zijn dat elke beweging en elke leeftijd moeten kunnen, eens van een bepaalde...Maar tegelijk kan je er niet om heen dat Balanchine voor het hedendaags klassiek ballet van een doorslaggevende invloed is geweest en dat invloeden daarvan ook in recent werk van Fabre en Rosas na te...iets volkomen nieuws tonen, maar peilen naar de traditie die deze beweging op een goede dertig jaar tijd heeft uitgebouwd

Klapstuk bouwt mooie momenten uit improvisatie :... • 3 oktober 1997
Maar ook de présence van dansers, hun vermogen om tegelijk haarscherp en met virtuoze snelheid bewegingen te plaatsen, en dat te doen met een zekere bravoure en swing zijn onmisbaar...Maar er zijn ook andere momenten, waarin een echte theatrale durf blijkt...Momenten waarin je merkt dat de dansers niet meer zozeer bezig zijn met "hoe het eruit ziet", maar volledig betrokken raken bij de beweging, de ruimte en de omgang met een eveneens geïmproviseerde

Marc Vanrunxt fascineert in al zijn poses • 9 oktober 1997
de klassieke proporties van een danser maar is buitengewoon lang en daardoor ook een beetje slungelig -- met een mengvorm van camp en diepe ernst...Dit lichaam wordt gevat in een simpele, maar imposante scenografie: een uiterst diepe, en daardoor ook smalle scène, langs alle zijden omgeven door dieprode fluwelen gordijnen...Als om het decadente, maar vooral potsierlijke van dit beeld nog te versterken, komt Vanrunxt dan naar voren met de voeten helemaal naar binnen gedraaid: zijn wufte gebaren krijgen iets kolderesks

Open Stad discussieert over cultuur en ruimte • 10 oktober 1997
Het onderzoek ging na 1993 verder, maar de aandacht verschoof naar Brussel...En bij dit onderzoek moet de confrontatie tussen historische fragmenten en de dynamische, maar wilde ontwikkelingen van de tweede helft van deze eeuw in rekening worden gebracht

Baervoets op ontdekkingsreis : "ijsch" verkent pure... • 11 oktober 1997
De spanning tussen de uiterst beheerste bewegingen, vanuit een liggende positie, van Baervoets zelf en de licht clowneske, heftige sprongen en uithalen van Fernando Martin even later, is maar een van

Ironie en subversieve ondertonen op Klapstuk • 14 oktober 1997
Ook Jennifer Lacey beweegt zich in het kielzog van de postmoderne dans, maar blijkt toch een zeer eigen toon getroffen te hebben...Hun verschillen in stijl, maar ook in leeftijd, zijn duidelijk afleesbaar in deze voorstelling, waarvoor zij elk een solo en een duet maakten, en ook alledrie dansen...beeld, dat de draak steekt met de doctrine van toeval en willekeur in handelingen, decor en muziek, wordt de dans bepaald door een onmiskenbare, maar nooit bijtende, ironische benadering van Cunninghams werk

Fabre tussen glitter en virtuoos ballet • 15 oktober 1997
Maar ze daagt die ook uit en weet die blik te vangen door de ambigue fascinatie die van haar lichaam uitgaat...een oogwenk kan ze van register veranderen; soms zeer subtiel, bijna onderhuids, zoals in Solo M, maar soms ook zeer brutaal en onverhoeds, zoals in Solo 1. Van hoogst ernstig naar ironisch, van

Drie choreografes op Klapstuk • 18 oktober 1997
Hier staat de mens te kijk, alleen, maar nog in volle waardigheid

Hoghe draagt mis op voor herinneringen • 24 oktober 1997
Centraal stond immers niet een luide aanklacht tegen een onmenselijk regime of tegen racisme, maar de treurnis "an sich". Groot en onverdraaglijk menselijk lijden -- ook dat van de gebochelde Hoghe...Hier en daar herken je er wel eentje, zoals Montgomery Clift of Rock Hudson, maar veel portretten tonen gezichten die nu onherroepelijk de vergetelheid schijnen ingegaan te zijn...De rug is niet meer alleen deze bijzondere rug van deze particuliere man, maar staat tegelijk voor alles wat niet aanvaard, niet uitgesproken, niet getoond kan worden in een wereld die van de furie

Kleine burgers aan de roddel • 6 november 1997
tegengesproken, dat je niet anders kan dan besluiten dat Sarraute haar pijlen niet uitsluitend op kleinburgerlijk geroddel richt, maar in feite alle menselijke opvattingen en communicatie -- ook de meer verheven

Danstheater op de vuilnisbelt • 7 november 1997
Maar op toneel is iets vooral "echt" als de eigen artificialiteit van het medium en de dansers ten volle benadrukt worden, niet als een werkelijkheid daarbuiten geïmiteerd wordt

Virtuoos vlechtwerk van bewegingen: Munt brengt nieuwe... • 14 november 1997
Uit het aangedragen materiaal ontstaat al snel een grondlaag van bewegingen die niet meer de scherpe kantjes en directheid van het onwillekeurige gebaar hebben, maar uitgezuiverd zijn tot een taal die...bewegingen, maar die oplost in een zich schijnbaar spontaan ontwikkelend spel van vernuftige structuren

Navas en Porte demonstreren virtuoos verknipte lichamen • 20 november 1997
Deze vorm van effectbejag ligt me niet echt, maar je merkt dat de makers deze effecten niet op een gratuite manier nastreven...Het benenwerk draagt en stuurt de lijnen die ze uitzet op het speelvlak, maar boven haar middel vallen de bewegingen uit elkaar in los rondtollende lichaamsfragmenten...Het zijn geen spontane vloeiende lijnen, maar uitgemeten sprongen en uithalen als van topsporters

Meditatieve evenwichtsoefening • 24 november 1997
geschoolde, maar in de richting van de post-moderne dans geëvolueerde kunstenaar is hier weinig bekend...Allemaal erg knap en precies in elkaar gezet, maar tegelijk ook onbevredigend...Mooi als meditatief beeld, maar wachten we daarop

Discordia speculeert over fictie en realiteit • 28 november 1997
Rough Material thematiseert de onzekerheid niet, maar gebruikt ze als vormgevend principe...Het duurt wel even voor je je weg vindt in dit langzaam voortkabbelend, soms schijnbaar triviaal gebeuren, maar na zekere tijd ga je bijna als vanzelf mee speculeren en nadenken over de bedenkingen en...Maar het karakteristieke en boeiende aan deze voorstelling is dat ze een poging doet om deze vraag in de vorm zelf van de voorstelling aan het licht te brengen

Over Oedipus, Iocaste en de anderen • 11 december 1997
Dat blijkt ook uit de dans die niet terugdeinst voor nog maar een getormenteerde wrong of pijnlijke uitdrukking meer...Maar o zo voorspelbaar...Griekse drama's hebben een koor, weet u wel). Maar dat kan het stuk echt niet redden

Bert Van Gorp brengt uitgelaten kermissfeer: Muziek... • 13 december 1997
De manier waarop ze dansen kan je immers allerminst academisch noemen, maar heeft een soort jongensachtige heftigheid en enthousiasme...Echt grote dans is dit misschien niet, maar wel erg prettig om te zien

Arlecchino bij KNS op de dool • 23 december 1997
Deze boodschap mist de beoogde kritische waarde, maar heeft wel een nauwelijks te verteren dosis pathetiek...Maar ondanks verdienstelijke inspanningen van acteurs als Aron Wade, Peggy De Landtsheer of Herbert Flack, komt het ding door de loden last van de didactiek van het vermanende vingertje, niet van de

En als we nu eens niet meer... • 1 januari 1998
Een evolutie die in heel Europa te noteren viel, maar bij ons wel bijzonder bruusk kwam: cultuur is hier toch nog vaak iets met een grote 'C', iets waar men veel respect voor moet hebben, maar dat...Maar in dezelfde beweging blijft een oudere perceptie van het politieke bedrijf bestaan: een farce rond de kerktoren waarin altijd dezelfden aan het langste eind trekken, maar waarin tegelijk veel te...Maar waar hebben we dan al die jaren gezeten als er in de grote instellingen zo weinig te beleven viel (een bewering die op zich grondig genuanceerd moet worden, denk alleen maar aan de Munt)? Want al

Geweld als triviaal nieuwsfeit: Nederlandse groep Dood... • 16 januari 1998
Geen uitzonderlijke figuren, maar doorsnee jonge mensen