693 document(en) met "maar" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Blauwe Maandaag speelt kommentaar bij Oidipous • 14 maart 1987
Wat ons weer brengt bij de overweging dat van het heilige karakter van de Griekse tragedie bij de hedendaagse toeschouwer niets blijft hangen, maar de nood om bloed te zien vloeien zeer wel bevredigd...En natuurlijk weet iedereen in het publiek wat er te weten valt, omdat het verhaal zo bekend is. Maar toch zwijgt iedereen, want het is niet de bedoeling zelf mee te doen, je wil er alleen bij zijn...Het is wel een oude truuk, en meestal wordt hij dan ook als versleten ervaren, maar doordat hij hier ingebakken zit in de regie van Guy Joosten van het stuk, werkt hij verbazend goed

Dansprojekt toont werk van jongere koreografen • 18 maart 1987
nogal naar uitzag dat de dans te veel een andere intensiteit en frazering had dan de muziek, maar het is dan ook wel aartsmoeilijke muziek om een goede koreografie op te maken...Deze bespiegelingen op zeer hermetische muziek over waanzin werden zeer zwaar en soms zelfs patetisch in beeld gebracht, maar verhelderden niet echt de struktuur van het werk, zodat het geheel

Boeiend onderzoek, ook voor buitenstaanders: Studenten teaterwetenschappen... • 20 maart 1987
Maar dat heeft een zekere charme, omdat de worsteling met het eigenaardig soort realisme van Rijnders, waar geen enkele situatie korrespondeert met een vooraf gegeven teatrale kode, en toch mits...Een en ander maakt dat deze opvoering verre van perfekt is, maar wel boeiend in kontrast met professioneel akteerwerk in "well-made plays". En om dat soort onderzoek is het voor de studenten

Adriana Boriello speels en intiem: "Allegro, vivace... • 4 april 1987
emotionaliteit overbrengt door de intensiteit van het dansen en spelen, maar precies daarom ook van de toeschouwer een grote koncentratie eist...Als je maar met een half oog kijkt, of zit te wachten op grootse gebaren, zie je niets, of kwasi niets, gebeuren

Orkater komt met "Onder het melkwoud": Betoverende... • 23 april 1987
Nooit wordt ergens een typetje definitief uitgetekend, nooit ook is iemand echt solo aan het spreken; zelfs als maar een akteur aan het woord is, voel je, misschien door het musiceren tussendoor...die met enkele woorden opgeroepen worden, maar dan ook direkt heel levensecht daar zijn...Ze zijn er helemaal in die afbeeldingen, maar toch blijven ze veraf, mysterieus en fascinerend

Burleske vermening van tv en teater, macht... • 24 april 1987
literaire bespiegelingen over liefde en macht, de relevantie van politieke en ekonomische "teaterpraktijken" (de machthebbers spelen zichzelf, en het onderscheid met echte gebeurtenissen is maar magertjes...Maar ook hier weer wordt het teatrale effekt op de helling gezet, door deze scène tweemaal op precies dezelfde manier te spelen, zodat het gekunstelde van de enscenering de tweede maal veel...een heel sterk beroep op het associatieve vermogen van de kijker, maar Jan Lauwers houdt het geheel wel biezonder onderhoudend; de voorstelling zou zelfs uitsluitend als een lange serie gags te

Nachtmerrie als een visuele tuin der lusten:... • 8 mei 1987
Maar, er is echt wel een maar... Eden opent met een allegorische voorstelling van Adam en Eva, die onwennig, tegen de achtergrond van een immense, verweerde en zwarte baksteenmuur kleren...Maar ook hier is er geen echte ontwikkeling-van een koreografisch idee, en de samenhang met de "boodschap" is in ieder geval vaak ver te zoeken

Extravagante cocktail van woorden en emoties: "Pick-up"... • 9 mei 1987
deze dialoog tussen twee mensen die eindeloos doorbomen over hun relatie, zonder dat die ook echt rechtstreeks ter sprake komt -- maar elk willekeurig onderwerp voert telkens weer terug naar de vraag...al eindeloos lang door, en is blijven hangen in de laatste groef van de plaat, die nagenoeg doorgesleten is. Metafoor voor een relatie die "vastgelopen" is, maar dat is geen reden voor Rijnders...Maar veel later in het stuk, als niemand dat nog verwacht, begint de orchidee plots een deodorant te verspreiden, door middel van een klein motortje aan de voet van de steel

Deelder praat onevenwichtig • 19 mei 1987
Maar die boeiende fragmenten worden afgewisseld met teksten die van een ontstellende platvloersheid zijn...Van hetzelfde allooi is zijn geleuter over fout en niet fout in de oorlog, iets waar Nederlanders in het algemeen maar niet genoeg van lijken te krijgen...Af en toe is wat hij daarover zegt wel de moeite waard, maar het is bedolven onder zo'n lawine van schoten voor open doel dat je niet zoveel zin meer hebt om er aandacht aan te schenken

Sophocles knap vertaald naar Amerikaanse politiek: "Ajax"... • 25 mei 1987
De vragen die in het klassieke stuk aan de orde zijn, duiken ook in deze bewerking op, maar het tijdstip is nu een nabije toekomst, na de overwinning van de VS-troepen in een oorlog ergens in Centraal...Maar Sellars moet het duidelijk niet enkel van die verbluffende effekten hebben...Wat ook meevalt, is dat tranerigheid en patetisch gedoe, zoals je dat in Amerikaanse films maar al te vaak moet ondergaan, hier bijna afwezig zijn

Beckett kan prettig zijn: "I'll go on"... • 20 juni 1987
De opvoering is wellicht het meest te smaken voor wie het werk van Beckett wat beter kent, maar dat neemt niet weg dat het hoe dan ook, én als introduktie tot zijn wereld én als autonome kreatie, een

Een zeer verstaanbare Tsjechov, in het Hongaars • 2 juli 1987
Voor een deel heeft dat te maken met het verhaal zelf: bij herlezen van de tekst na de voorstelling kun je alleen maar opnieuw konstateren dat de plot van Tsjechovs stukken werkelijk flinterdun is, om...En het boeiende daarbij is dat het niet de passages zijn waarin de personnages voluit hun wanhoop uitspreken die deze sfeer zo overtuigend overbrengen, maar wel die waarin ze, in hun versprekingen en...Maar het pleit voor de kwaliteit van het akteerwerk dat je daar nauwelijks acht op slaat

Paul Peyskens op de Vlaamse Zomer: De... • 24 augustus 1987
Maar het is een teatrale Spielerei van Paul Peyskens...Maar eigenlijk krijg je helemaal niets te zien, want zowat alles loopt in het honderd...Op een heel amusante manier vertelt Peyskens een sprookje over een gevoel van "is het maar dat", over hoe er van die wilde droom, dat geweldig idee waarmee je aan iets begint, niets meer overschiet

"In Eden" komt niet tot eenheid • 26 september 1987
duister van twee zangers met relatieproblemen vrij overtuigend is. Maar op andere momenten zijn zweverigheid, onduidelijkheid en een irritant soort tweedehands-expressionisme in de tekst troef...Monotone repetitie werkt goed als je het partikuliere van een gewone handeling zichtbaar wil maken, maar is onbegrijpelijk als je net een plotse aandrift (meisje vliegt jongen om de hals) in de verf

Dansen en musiceren met volle overgave: Rosas... • 3 oktober 1987
BRUSSEL -- Kaaitheater, niet langer een festival maar een heel het jaar doorlopend programma in Brussel, ging donderdagavond (na "voorloper" Ajax van Peter Sellars) definitief van start met een...ingehouden geweld, dat door de kieren naar buiten perst maar tegelijk er onlosmakelijk mee verbonden is. Anne Teresa De Keersmaeker verstaat als geen ander de kunst om dat tema met een onthutsend realisme -- en...het woord is letterlijk te begrijpen: wat op scène gebeurt, is geen illustratie bij een teorie maar zit ingebakken in wat de dansers fysiek zijn en wat ze daarmee doen -- voor een publiek te brengen

BKT opent met bijna onspeelbare Becketts • 8 oktober 1987
Het is maar de vraag of dat geen pleisters op een houten been zijn

Fabres 'onvoltooide': Danssekties uit "Das Glas im... • 9 oktober 1987
Een oordeel over deze voorstelling kan hooguit voorlopig zijn, omdat het maar een fragment is uit een groter geheel...Maar de bewegingen zijn deze keer niets anders dan een reeks klassieke "positions", gekombineerd tot een korte bewegingszin die een eindeloos aantal keren herhaald wordt...Maar nu zijn hun handen aaneen gebonden door spitzen

Episch verhaal over driehoeksverhoudingen: Gallotta opent Klapstuk... • 16 oktober 1987
Geen psychologisch drama dus, maar een soort eklektische epiek...onschuldig ogend kindvrouwtje in peignoir met een lange blonde pruik (Viviane Serry). Lussac verleidt ze alle twee, maar valt uiteindelijk ten prooi aan opperste verwarring als de twee hem tegelijk zusterlijk...tegenbeeld, wordt de tegenstelling, maar tegelijk ook de verbondenheid tussen de twee rivalen tot een hoogtepunt gevoerd, dat eindigt in een dolle stoeipartij met drieën op een groot bed

Kleurlingen met te veel ernst en te... • 17 oktober 1987
Kompositorisch bestaat hun werk steeds uit een juxtapositie van een installatie als decor, een koreografisch en literair deel, die op zichzelf te smaken zijn, maar struktureel en inhoudelijk op elkaar...De bewegingen die uitgevoerd worden door Fred Holland op Noordafrikaans klinkende muziek van Ahmed Mahmoud moeten allicht Arabische dansen verbeelden, maar missen totaal de opwinding, de gratie en het

"Les Survivants" blijft klapstuk van Gallotta • 19 oktober 1987
het daarom dat er, als allen er voor dood bij liggen op de scène, Gallotta plots een hele bende joelende kleine kinderen (met witte kousjes en zwarte schoentjes, maar verder naakt) vanuit een luik...maar telkens een flard die je zelf moet gaan aanvullen...gelijkaardige quasi-narratieve struktuur en bewegingstaal heeft, maar om één of andere reden niet dezelfde overtuigingskracht, die bij "Les Survivants" een bijzonder lang en warm applaus uitlokte