693 document(en) met "zijn" • Resultaten 101 tot 120 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Dansprojekt toont werk van jongere koreografen • 18 maart 1987
Dat maakt het werk van de groep in zijn geheel min of meer vergelijkbaar met werk van "Mainstream"-koreografen zoals b.v

Boeiend onderzoek, ook voor buitenstaanders: Studenten teaterwetenschappen... • 20 maart 1987
Een opzet waar Rijnders zeer wel in zou kunnen passen, want met zijn komedies is steeds iets bepaald vreemds aan de hand...En als dat niet het geval is, zijn schriftuur en opzet aan een andere schrijver "ontleend". Dollie bv...Er zijn enkel een aantal "namen" (personages zou al teveel gezegd zijn, want de protagonisten hebben een sterk wisselende en nauwelijks gedefinieerde psychologie) en een aantal "uitspraken". Deze

Orkater komt met "Onder het melkwoud": Betoverende... • 23 april 1987
Pugh, die zijn vrouw wil vergiftigen, naar de bakker met zijn twee dikke vrouwen, naar de naïeve Poily Carter die het met iedereen doet en dientengevolge door andere vrouwen afkeurend in de gaten...die met enkele woorden opgeroepen worden, maar dan ook direkt heel levensecht daar zijn...Ze zijn er helemaal in die afbeeldingen, maar toch blijven ze veraf, mysterieus en fascinerend

Burleske vermening van tv en teater, macht... • 24 april 1987
Naast oude getrouwen Afra Waldhör, Simone Moesen, Erick Clauwens en Wilfried Van Dijck, zijn ook nieuwe akteurs aangetrokken: Grace Ellen Barkey, Johan Dehollander, Dirk Van Dijck, Gerdine Fregeres en...genieten zijn...En sommige grappen zijn zo oud en versleten als de straat (de aktrice die haar tekst vergeten is b.v

Nachtmerrie als een visuele tuin der lusten:... • 8 mei 1987
Al die elementen -- en er zijn prachtige dansen bij, zoals o.a

Extravagante cocktail van woorden en emoties: "Pick-up"... • 9 mei 1987
BRUSSEL -- Enkele maanden geleden, tijdens het "Festival van de onbehaaglijke komedie" te Leuven, gaf Gerardjan Rijnders in avant-première een zeer vlakke, bijna monotone lezing van zijn laatste stuk...bewijst hij met zijn eigen regie ervan, waarin hij een -- voor zijn gewone doen -- ongewoon aantal registers opentrekt, daarin uitstekend bijgestaan door Lineke Rijxman en een schitterende Titus Muizelaar...De overgangen tussen de gemoedsstemmingen zijn abrupt, onlogisch, en worden onderbroken door stiltes

Deelder praat onevenwichtig • 19 mei 1987
Uit deze merkwaardige omstandigheid moet u nu niet meteen afleiden dat alles wat hij zegt ook het beluisteren waard is. Soms zijn Deelders bewoordingen biezonder raak en weet hij in een nogal rauwe...Maar die boeiende fragmenten worden afgewisseld met teksten die van een ontstellende platvloersheid zijn...zo oud zijn als de straat, of inspeelt op populaire vooroordelen

Sophocles knap vertaald naar Amerikaanse politiek: "Ajax"... • 25 mei 1987
Zijn medestrijders zijn vijanden geworden, de plichten voor het vaderland staan tegenover zijn eigen ambities...zijn waanzin en uiteindelijke zelfmoord speelt zijn biezondere relatie met de oorlogsgodin Athena -- die verliefd op hem was -- een sterke maar dubbelzinnige rol...Zijn woorden zijn sterk gekleurd door het gesprek dat hij met Athene heeft gehad bij de aanvang van de handeling, een gesprek over de futiliteit van het menselijk handelen en de mateloze wreedheid van

Beckett kan prettig zijn: "I'll go on"... • 20 juni 1987
Op weg naar zijn moeder beleeft Molloy met zijn fiets (een schraag) allerhande avonturen, die pijnlijk-grappig in de kontakten met de politie-inspekteur, de vrouw met de overreden hond enz...Alleen al met zijn stem en zijn ogen weet hij in enkele ogenblikken totaal verschillende stemmingen en personen te suggereren...De opvoering is wellicht het meest te smaken voor wie het werk van Beckett wat beter kent, maar dat neemt niet weg dat het hoe dan ook, én als introduktie tot zijn wereld én als autonome kreatie, een

Een zeer verstaanbare Tsjechov, in het Hongaars • 2 juli 1987
En het boeiende daarbij is dat het niet de passages zijn waarin de personnages voluit hun wanhoop uitspreken die deze sfeer zo overtuigend overbrengen, maar wel die waarin ze, in hun versprekingen en...De manier waarop in zijn stukken altijd een zweem van groteske vertekening aanwezig is, bij Drie zusters bijvoorbeeld in de manier, waarop Natasja blijft leuteren over hoe schattig haar kinderen zijn...zijn genre heeft deze voorstelling werkelijk grote klasse

Paul Peyskens op de Vlaamse Zomer: De... • 24 augustus 1987
Als je het stuk niet kent, valt van de jaloezie van Leóntes, koning van Sicilië, en het tragisch lot van zijn gemalin Hermione, haar zoontje Mamillius en haar pasgeboren dochter nauwelijks nog een...Het gaat hem eigenlijk niet om personages die het noorden kwijt zijn, of een stuk dat de hoogdravendheid van burgerlijk teater als toppunt van mediocriteit en banaliteit ten tonele voert...Waarmee we terug zijn bij dat ene verhaal van Mamillius dat we (gelukkig voor het verhaal) nooit zullen kennen

"In Eden" komt niet tot eenheid • 26 september 1987
duister van twee zangers met relatieproblemen vrij overtuigend is. Maar op andere momenten zijn zweverigheid, onduidelijkheid en een irritant soort tweedehands-expressionisme in de tekst troef

Dansen en musiceren met volle overgave: Rosas... • 3 oktober 1987
Aan de basis ligt het werk van Rosas, met twee koreografieën van Anne Teresa De Keersmaeker: een nieuwe op fragmenten uit Bartóks pedagogische Mikrokosmos en de fragmenten met muziek van zijn Quatuor...Ter wille van het muzikale karakter van de voorstelling werd achteraan in een grote doos, met een vaal-vlekkerig behang, een estrade aangebracht waarop de muzikanten prominent aanwezig zijn...Ducourt laat zijn reserves vallen en doet mee, "kinderachtig" op zijn slungelachtige, wat verlegen manier

BKT opent met bijna onspeelbare Becketts • 8 oktober 1987
Zijn opgeblazen zelfbeeld verschaft hij voortdurend nieuw voedsel door de tirannieke vernederingen waaraan hij zijn assistente en de volledig tot ding gereduceerde standbeeldakteur onderwerpt...De teksten zijn zo tot op het bot af gekloven, de figuren die erin voorkomen nauwelijks nog menselijk...Veeleer zijn het stemmen die tegen zichzelf aan het spreken zijn, en zo op een merkwaardige manier ontdubbelen, tot het niet meer duidelijk is wat eerst gezegd werd of wie wat zegt

Fabres 'onvoltooide': Danssekties uit "Das Glas im... • 9 oktober 1987
Maar de bewegingen zijn deze keer niets anders dan een reeks klassieke "positions", gekombineerd tot een korte bewegingszin die een eindeloos aantal keren herhaald wordt...De voorstelling kent een progressie door het tegen elkaar uitspelen van een aantal motieven in kledij en attributen van de dansers (naakt-geharnast, balletkostuums die er niet zijn versus zwart...Maar nu zijn hun handen aaneen gebonden door spitzen

Episch verhaal over driehoeksverhoudingen: Gallotta opent Klapstuk... • 16 oktober 1987
Les Louves, zo noemt de danser Cyril Lussac (Pascal Gravat) zijn twee vriendinnen in het eerste stuk; de ene een vamp met de allure van Lisa Minelli in Cabaret (Muriel Boulay), de andere een verdacht...Ook zijn scènebeeld is soms overrompelend en nauwelijks te volgen als er in de coulissen, op de voorscène en op de achtergrond gelijktijdig drie verschillende dingen gebeuren...Dat wordt dan wel ruim gekompenseerd door de humoristische tederheid die Gallotta zijn personages meegaf, en vooral, zijn vermogen om dat met de "juiste" teatrale middelen tot uiting te brengen

Kleurlingen met te veel ernst en te... • 17 oktober 1987
Kompositorisch bestaat hun werk steeds uit een juxtapositie van een installatie als decor, een koreografisch en literair deel, die op zichzelf te smaken zijn, maar struktureel en inhoudelijk op elkaar...Holland en Houston-Jones zijn duidelijk erfgenamen van post-moderne Amerikaanse dansers als b.v

"Les Survivants" blijft klapstuk van Gallotta • 19 oktober 1987
Zijn volwassenen "survivants" van een beter verleden

Stuc, 10, kijkt naar toekomst • 20 oktober 1987
De rektor lichtte even zijn beleidslijn toe m.b.t...kultuur aan de universiteit en de positie van 't Stuc daarin, maar liet daarbij duidelijk verstaan dat de budgetten voorlopig zeer krap zijn...Hoewel 't Stuc nu meer dan vroeger erkenning krijgt voor zijn werk, ondervindt het nog steeds "kleine negaties" vanwege die instanties, die af en toe "vergeten" ere te geven aan wie ere toekomt

"Alchemie" toont nieuwe betovering van oud gebouw:... • 20 oktober 1987
Stuc kreeg het gebouw in bruikleen van de universiteit, en zou in de toekomst al zijn aktiviteiten daar willen huisvesten