693 document(en) met "maar" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Melancholisch terugblikken op een katolieke jeugd: "De... • 9 februari 1988
Maar er wordt alleen onrechtstreeks gesproken en veel verdoezeld, zodat de verhalen van de drie broers elkaar niet dekken...Maar voorbij die estetizerende melancholie is er niet zoveel meer te vinden

Danstaal als taal van waanzin: "Mercurial States"... • 12 februari 1988
van oude gevechtstechnieken, maar wel door de tegelijk zeer Engels aandoende en toch uitzinnige vorm van humor die erin verweven zit...Booth speelt de professor, zijn nieuwe taal is dans, en Toby Sedgwick is de vriend die geleidelijk, eerst via imitatie maar na enige tijd met neokoreografismen er in slaagt een gesprek op gang te...Die begaafdheid is overigens direkt merkbaar door het kontrast met Sedgwick, die de voorstelling zonder haperen afwerkt, maar lang niet dezelfde precisie bereikt die op bepaalde momenten zelfs als

Net zoveel tot er niets meer overblijft:... • 17 februari 1988
Enerzijds is er een massa ongein en melige grapjes stijl-Jan Decorte, anderzijds heb je af en toe de indruk dat Thomas dan toch wel nog iets anders wil vertellen, maar dat de verschillende...Maar het hangt wel als los zand aan elkaar...Het pseudo-naïeve doek dat het bos moet voorstellen, is dan weer wel funktioneel, maar niet bepaald een juweel

"Rit over Bodenmeer" als agressieve ontlading: Regisseur... • 18 februari 1988
Maar bij Art

Taal- en akteergeweld over een geweldenaar: "Gilles"... • 20 februari 1988
Die afkeer is zeer terecht, dunkt me, maar wat hij daar met zijn regie van zijn eigen stuk Gilles, geschreven voor Jan Decleir, tegenover plaatst, lijkt mij ook niet werkelijk een na te volgen...Maar Claus weet de verschillende draden in zijn verhaal vrij goed te verweven en zoals steeds in een zeer gespierd taalgebruik te verwoorden...Het is uitzonderlijk, maar tegelijk nogal vermoeiend, want je wordt van het ene hoogstandje naar het andere gevoerd; de voorstelling is een bijna onafgebroken crescendo, waardoor er uiteindelijk nog

Nicole Mossoux danst "Les petites morts": Uitzonderlijke... • 24 februari 1988
LEUVEN - Nicole Mossoux begon haar carrière als danser bij Béjart, maar gaf er na enkele jaren de brui aan omdat het haar moeilijk viel zich te schikken naar de koreografie van een ander...Dat kontrasteert wel met de amorfe, grillige kledij van Mossoux, en met wat zij doet, maar het kontrast-effekt krijgt op zich weer te veel belang als ritmerend en strukturerend element van de...Al die extra informatie had op een bepaald ogenblik een effekt van een overweldigende overdaad kunnen teweegbrengen, maar doordat ze er de hele tijd nadrukkelijk zijn, werken ze eigenlijk meer als

Gerhard Bohners rekonstruktie vol poëzie: Schlemmers "Das... • 26 februari 1988
Hindemith schreef ooit muziek voor de voorstelling, maar die partituur is dan weer verloren gegaan, en ook hier weer, de voorstelling werd zelden twee keer na elkaar met dezelfde muziek opgevoerd...De bewegingstaal heeft daardoor een vaak uitgesproken klassieke ondertoon, maar het werkt allemaal zeer juist, het lijkt vanzelfsprekend qua timing en uitvoering...De intrinsieke kracht van Schlemmers werk en de akkurate en gevoelige rekonstruktie ervan door Bohner maken van deze voorstelling -- en het is een uitdrukking die maar zeer zelden toepasselijk

Discordia ontdekt: mot in Hugo Claus' myte:... • 2 maart 1988
Le verre d'eau was het verhaaltje wel min of meer te volgen, maar het totale gebrek aan inkleding reduceerde het tot een door het publiek te rekonstrueren raadseltje...De lezing leidt tot de ontdekking, niet van een nieuw, maar een verbazingwekkend bekend geheel van citaten

Bohner geeft oude en nieuwe interpretaties: "Abstrakte... • 5 maart 1988
Maar aan het hele lichaam zijn stokken vastgemaakt die de verschillende delen van het lichaam van gewricht naar gewricht optisch verlengen zodat de motoriek van de danser een fantastische en vaak...bestaat uit niets dan drie neonbuizen) maar het werkt door het kinderlijke plezier van het spel zelf...Het geheel van de koreografie is echter merkwaardig door de trefzekere demonstratie van een fundamenteel mekanisme van evenwichtsverschuiving, zoals het door Schlemmer zelf geformuleerd werd, maar dan

Gemiste kansen van Johan Boonen: "De reis... • 10 maart 1988
Maar het geheel van het verhaal heeft een sterke geloofwaardigheid, zelfs in zijn meest extreme gebeurtenissen -- de liefdesdaad tussen moeder en zoon, de verhalen van de zoon over het dreigement van...met wat de ander zegt en doet gaat volledig de mist in, je ziet werkelijk dat ze gewoon niet naar elkaar luisteren maar een vooraf uitgedokterd nummertje afdraaien

Paul Peyskens maakt "KIT": "Voor jongeren van... • 12 maart 1988
Ondanks slechte herinneringen aan het kinderteater van zijn jeugd, de brave en oersaaie verhaaltjes, aanvaardde hij de uitdaging, maar stelde enkele voorwaarden...Ondertussen werden er audities georganizeerd in de Beursschouwburg voor nog twee akteurs, maar uiteindelijk pikte ik daar niemand uit...PP: De twee Noren zijn geen akteurs maar dansers

Het plezier van misverstanden: "K!T" in Beursschouwburg • 26 maart 1988
Voor een publiek dat hoofdzakelijk uit volwassenen bestond, maar de voorstelling is dan ook duidelijk niet alleen voor kinderen bedoeld

Een merkwaardig debuut: "Het korte leven van... • 29 maart 1988
de qua taalgebruik vrij banale dialogen, wordt op een haast onmerkbare manier heen en weer geschoven van "monologue intérieure" naar alledaagse konversatie enerzijds, maar er worden ook gekke sprongen...De verveling, gebrek aan geld en andere ongemakken staan de uitvoering daarvan in de weg, Maar door dat verhaal zijn een aantal weinig realistische konstrukties geweven, gebeurtenissen die een...Door de eigenaardige monoloog-dialoog-vorm voel je wel dat ze bewust een zekere afstand nemen van het klakkeloos rolletje-spelen, maar ze hebben niet de rijpheid om daar een volwaardig alternatief

Blue Ran Dances boekt vooruitgang: "Take off... • 19 april 1988
met de Batsheva Dance Company werkte -- maar overtuigde niet echt door de wisselvalligheid van het koreografisch koncept...Hun tweede voorstelling, "Take off time", lijdt nog onder een overmaat aan ideeën en motieven die in de loop van zeven maanden repetitietijd verwerkt zijn, bevat een aantal onzuivere overgangen, maar...de eerste ogenblikken zeer sterk en overtuigend is, maar vaak iets te wisselvallig

"Rats", een intellektueel en visueel waterhoofd: TieDrie... • 23 april 1988
Dat is zo nog wel min of meer te volgen, maar daarnaast duiken her en der nog zoveel andere motieven en hints op dat het stuk veel weg krijgt, en niet alleen in letterlijke (Beatles-)zin, van een

"Tanz mit Männer" in evolutie: Koreografie van... • 29 april 1988
vijf mannen en één vrouw, de spanning tussen het springerig dansen en het landerig tegen de muren hangen). Die twee aspekten zijn natuurlijk niet los van elkaar te denken of te zien, maar er zijn wel...De gegevens van de voorstelling waren niet of onnauwkeurig uitgewerkt alsof we nog maar in de eerste helft van de repetitieperiode zaten...Die precisie heeft veel te maken met de vrij slordige timing: de voorstelling heeft geen ritme, de dode punten overvallen telkens weer als momenten, niet van rust, maar van verveling, omdat de

De heerlijke lichtheid van het bestaan: "Technicolor"... • 29 april 1988
Nu zou dat ook een uitermate vervelende voorstelling kunnen opleveren, als het alleen maar flauwe grapjasserij was...Maar logisch is daarin wel dat er een koplamp op het karretje gemonteerd is om iets te kunnen onderscheiden onderweg...Het is een klein detail, maar de voorstelling barst van dat soort goed uitgedachte dubbelzinnigheden

Hilde Wils in mooi regiedebuut: "Judith" van... • 4 mei 1988
behandeling van het verhaal, maar zij kan niet steunen op akteurs die dat allemaal over de voetlichten kunnen brengen...Beiden worden daarin gesteund door de goede details in de akteursregie zoals de gebaren die op een ekonomische, maar zeer precieze manier hun trots tegenover de anderen laten blijken

Maatschappij Discordia brengt "Kean" met dubbele bodems • 14 mei 1988
Hij is een figuur uit de lagere klasse die door zijn overrompelend, ontroerend en uitbundig akteren, "larger than life", kan doordringen tot de hogere kringen, maar uiteindelijk ten onder gaat aan...Maar in dit geval verhevigt de aanpak op een vruchtbare manier de tematiek van het stuk...Lamers speelt Kean, maar moet voortdurend gesouffleerd worden door Frida Pittoors, die zichtbaar vooraan op de scène zit

Veel maten bloed voor niets: "Caligari, an... • 18 mei 1988
wou er zeer vervaarlijk uitzien maar het loze gezwaai met messen was dat net zoveel als cowboy en Indiaantje spelen...De bewegingstaal is in oorsprong klassiek, maar het tempo is sterk opgedreven, en de bewegingen worden zeer schichtig uitgevoerd, met zeer veel huppel- en springpassen...Die is ook niet terug te vinden in de koreografie an sich, die ook weer niet kwaad is, maar niet van zo'n gehalte dat ze al de poeha van de kostuums, de muziek, de speciale bloederige effekten kan