33 document(en) met "De Pose" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Steve Paxton: De esthetiek van de zwaartekracht • 1 juni 1985
Terwijl de tribunes langzaam uit elkaar schuiven, worden er dunne gaasschermen tussen de toeschouwerstribunes geplaatst waar dia's op geprojecteerd worden terwijl vier dansers tussen de twee schermen...Een van die lijnen is een man die af en toe, verkleed als een grote witte hand, het beeld doorkruist en interfereert met de handelingen van de dansers (als hij op de grond gaat liggen, gaat Paxton...Binnen die donkere kamer is alles voorstelling geworden; ook die momenten waar de dansers eigenlijk niet dansen maar gewoon opduiken uit een van de lokalen die op de gang uitgeven om naar de anderen

Amerikaanse dans heeft meer oog voor lichaamsbeheersing:... • 15 oktober 1985
Zo vergroot ik de spanning in de wijze waarop naar de voorstelling gekeken wordt Ik wil af van de gelijkmatige stroom van bewegingen die gewoonlijk kenmerkend is voor ballet...tradities en in de muziek en de dans wordt die traditie eigenlijk doorlopen, van de ridderlijke, hoofse manieren van de eerste beweging tot de moderne tijd (het heden speelt trouwe voortdurend mee, waardoor...De dansstijl in de Verenigde Staten is veel sterker, er wordt veel meer de nadruk gelegd op lichaamsbeheersing, wat een groot voordeel is, vind ik want op die manier kan je je lichaam plooien op de

Tsjechov in het spiegelpaleis: Nieuwe Stuc-produktie van... • 23 november 1985
De kunstenaar heeft dan het statuut van de outlaw, of de ziener die uiteraard niet begrepen wordt door de duffe bourgeois-wereld...ontleend aan Tsjechovs De Meeuw, maar ook in de tragi-komische sfeer en het grijnslachen vanaf de zijlijn blijft Peyskens, ondanks vele drastische ingrepen in de tekst, heel dicht bij zijn voorbeeld...De instelling om een vanuit een bepaalde pose, ontleend aan Tsjechov, andere poses te verkennen, is bepaald niet eenvoudig over het voetlicht (dat markant aanwezig is) te brengen

Een heel leven in zes dagen: Vrije... • 12 november 1988
Telkens ook weer is hij de indringer in een ritueel van volwassenwording (het jonge meisje, de uitdagende ongetrouwde vrouw, de huwelijksvoorbereiding, het huwelijk, de ouderdom) terwijl op...schoolbanken de kinderen het spektakel meevolgen en geleidelijk mee oud worden, tot op het einde de mannen als ambtenaren op dezelfde schoolbankjes zitten en de landmeter opgenomen is in de onafwendbare gang van...Heel wat akteurs slagen er niet in die energie op te brengen en blijven steken in een gezwollen pose die voortdurend het karakter van een ritueel spel van levende mensen op een scène, dat de

Ongelijke voorstelling over erotiek: "Liqueurs de chair"... • 27 januari 1990
En alhoewel de voorstelling achteraf nog een paar verdienstelijke momenten heeft, en de organizatie van de negen dansers, vijf vrouwen en vier mannen, in groepsbewegingen een uitgekiende...De pose van de man wordt verbroken...De man kantelt, nog steeds half verstijfd, en wordt als een gekruisigde door de twee vrouwen op hun schouders van de scène weggesleept

Decortes kijk op Woyzeck: "Dieje gast is... • 21 december 1990
Een pose die voor velerlei uitleg vatbaar is. Het is een steek in de richting van publiek dat over steeds diepere en grotere betekenislagen dooremmert (met en passant een volledig gebrek aan inzicht...Deze uitvoerige aankondiging van de misdaad levert daardoor bij de daad zelf pure slapstick op: hij gaat Sigrid ongewild met een mondharmonika te lijf...Het brengt tegenover de Aids-trilogie dan wel niet zoveel meer bij, zodat de tijd dat elke voorstelling van Jan Decorte hoe dan ook een teaterevenement was, voorlopig tot het verleden lijkt te behoren

Dans wikkelt zich om muziek in "Mozart/Koncertaria's" • 1 augustus 1992
De uitdaging om een kruisbestuiving te bewerkstelligen tussen live-muziek, met Philippe Herreweghe als dirigent, zang en de koreografie van Anne Teresa De Keersmaeker gaf, ondanks de hitte en een...De uitzonderingen en variaties, de haperingen en stijlbreuken waar het lichaam plots zijn beheersing en afstandelijkheid verliest, geven de emotionele kleur en nuance en verbinden de muziek in een...Daarmee is nog een belangrijk facet van de voorstelling aangeraakt: in de zorg voor de dans blijkt ook een ontzettend respekt voor de muziek

Nieuwe Fabre is echte Fabre • 21 december 1992
Het blijkt uit de tautologische diepzinnigheid van de titel, de strakke symmetrische konstruktie van het scènebeeld met bevreemdende surrealistische trekjes, de aanwezigheid van fetisj-aktrice Els...Deceukelier, de tekst met de typische mengvorm van allegorische elementen (Deceukelier als "het" model "de" muze, "de" liefde) en een chaotische beeldenstroom waarin de verwijzingen naar moderne kunst topzwaar...Pose Daarbij kun je ook opmerken dat de aktrice maar half in haar rol stapt

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
Anne Teresa De Keersmaeker hecht een groot belang aan een spanningsvolle relatie tussen de structuur van de muziek en die van de dans, zij is de choreografe die het publiek naar muziek heeft leren...Fumiyo Ikeda vormt een spil in de dans die zich ontwikkelt, met de strakke, bijna gebeeldhouwde pose die ze aanneemt tussen Marion Levy en Vincent Dunoyer, die met een flitsende breakdancemotoriek...Op zich kan je in al die voorbeelden de typische omgang van Anne Teresa De Keersmaeker met muziek herkennen: het grote respect, de nauwgezette aandacht voor de ontwikkeling van de partituur, het

Verstilde poses van Piet Rogie • 4 maart 1994
De Mey). Dat portretteren is bijna letterlijk te nemen: de bewegingen, de konfrontaties dit de twee vrouwen met elkaar of met Piet Rogie zelf aangaan, spreken van een afgewogen stilering...Je kan de beeldcompositie, de afstanden die mensen scheiden, de positie die de dansers op de scène innemen, nagenoeg beeld per beeld beschrijven...Het subtiele gebruik van de stilering en de pose, het afgewogen zelfportret, zonder psychologisering, bij de twee vrouwen, tegenover de verlorenheid bij Rogie, is een interessant, en niet zo vaak

Amerikanen Creach & Koester bewegen bedrieglijk atletisch • 30 april 1994
Het grote verschil met contact improvisation is dat je duidelijk merkt dat hier op geen enkel ogenblik improvizatie mee gemoeid is. De opeenvolging van bewegingen, de kontakten en de...Die organizatie blijkt eigenlijk vooral op de momenten waarop de dansers een bepaalde pose plots even bevriezen, een konstellatie van lichamen heel even aanhouden...En die stilstanden zijn vaak niet zo willekeurig als de abstraktie van de dans zou doen vermoeden

L'Esquisse piekert over nakende rampen • 22 februari 1995
De vrees daarvoor doet de mensen vluchten...het begin spreekt hij over de band tussen alle mensen (de oorlog is dan nog niet uitgebroken), op het einde klaagt hij aan dat zijn droom ver van verwezenlijkt is (de oorlog is uitgebroken). De...Vijf deuren, die vrij in de ruimte staan en verrold worden, staan voor het labyrint zonder werkelijke uitgang waarin de negen dansers verzeild zijn

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Poses Naast de vele, wisselende en verrassende patronen die ontstaan, ontleent de dans een groot deel van zijn charme aan de verschillen tussen de dansers...De basis van de bewegingen wordt vooral gevormd door vrij klassiek aandoende poses, waarbij de bewegingen langs de ledematen vanuit de romp weg bewegen...Twee vrij lange solo-bewegingen van Rosa Hermans en Enid Gill in de eerste fase van de voorstelling bij voorbeeld, telkens opgebouwd als tolbewegingen over het midden van de scène, maken die

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
De ijzeren wetmatigheid van de opvolging dag-nacht-dag als voor- en achterkant ervan, de terugkerende figuren van de gepantserde ridder en de insekten, de duivel, het stervende paard, en vooral de...Bij Greco, Beudeker en Copraij zit de klassieke taal niet "in de botten". Ze nemen die als pose aan...Misschien is dat wel een van de geheimen van Fabres magie: door de dwang die hij zijn dansers oplegt om net dat te doen wat hen onbekend is, ontstaat de spanning die de schoonheid van zijn

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
Het ritme en de struktuur van de muziek bepalen hier duidelijk de dans...Soms gaan de dansers zich in een bepaalde pose opspannen, om dan vanuit het élan van de muziek plots in beweging te schieten en een hele lijn te doorlopen...Door al die kleine verschillen verwekt de dans veel minder een gevoel van gewichtloosheid: de dansers zweven niet over de scène, maar doorlopen een ingewikkelde geometrie op de scène

Pina Bausch sluit dansers op in eeuwig... • 9 september 1995
Zowat alle dansers verschijnen op een lange lijn: op de voorplecht van de boot en kijken de zaal in. Een man komt voor de boot staan, monstert het "tableau de troupe" even, en neemt dan een foto...wie zich verschuilde achter de pose...Die leegte sluit de dansers ook op in een eeuwig nu: de lijnen naar de toekomst zijn voor een groot deel afgesloten, het drama heet stilstand

Klapstuk '95 biedt zuiver dansfestival van jonge... • 20 oktober 1995
Tijdens Klapstuk voegde zij de nieuwe Solo P toe aan Solo M, waarin de symboolzwangere taal van Martha Graham aan de orde is. De P staat voor Anna Pavlova...De relativiteit van de illusie van gratie en gewichtsloosheid wordt zo sterk in de verf gezet...De dansfiguur komt pas aan bod in de volgende twee solo's. Karakteristiek is de motoriek van de dansers, die erg schichtig en snel van een pose naar een andere overgaan

José Navas tolt in alle richtingen • 9 april 1997
Maar Navas beperkt zich niet tot klassieke houdingen: er zijn de meer ingetogen fragmenten in een stuk als Postdata, of het betoverende spel met de handen in een stuk als Celestiales dat een (ironisch...Niet toevallig zijn de beste stukken van de avond die waarin dat zwaarwichtige wat afwezig blijft...While waiting, gechoreografeerd door William Douglas en onderscheiden met een Bessie Award, staan de structuur en de beweging zelf centraal

Danser laat zichzelf (niet) zien • 22 januari 1998
afpellen van de ruwe korst van vreemde elementen die de eigen identiteit inbolsteren...Het eerste beeld van de voorstelling toont een man die met merkwaardig verdraaide voeten in schoenen met plateauzolen pver de scène hobbelt, het lichaam versteven in een rigiede pose...Op zich niet echt een bezwaar, ware het niet dat de retoriek van deze pose erg zwaar gaat doorwegen

Onvoldragen werk • 24 oktober 1998
Samyrra Bafdel beet de spits af met de solo 'Froleuse', gedanst door de jonge Vanessa Blanchard...dit stuk zit zo weinig zelfreflectie en zoveel pose dat je de maakster wel moet verdenken van naïviteit, ofwel een overmaat aan navelstaarderij...De pompende muziek toont, meer nog dan de slordige uitvoering, dat de makers vooral een videoclip in het hoofd hadden