33 document(en) met "De pose van" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Steve Paxton: De esthetiek van de zwaartekracht • 1 juni 1985
Dat omslaan van de waarneming van ruimtes, klanken en bewegingen van ongecontroleerd in bestudeerd 'structureert' de voorstelling, hoewel allerhande lijnen deze voorstelling blijven doorkruisen zonder...Een van die lijnen is een man die af en toe, verkleed als een grote witte hand, het beeld doorkruist en interfereert met de handelingen van de dansers (als hij op de grond gaat liggen, gaat Paxton...Binnen die donkere kamer is alles voorstelling geworden; ook die momenten waar de dansers eigenlijk niet dansen maar gewoon opduiken uit een van de lokalen die op de gang uitgeven om naar de anderen

Amerikaanse dans heeft meer oog voor lichaamsbeheersing:... • 15 oktober 1985
Zo vergroot ik de spanning in de wijze waarop naar de voorstelling gekeken wordt Ik wil af van de gelijkmatige stroom van bewegingen die gewoonlijk kenmerkend is voor ballet...Alleen er is natuurlijk wel een hoge graad van zelfbewustzijn, en bewust zijn van de zijn van de andere persoon op scène, en van de wegen waarlangs die begeerte ontstaat en zich ontwikkelt We zijn...tradities en in de muziek en de dans wordt die traditie eigenlijk doorlopen, van de ridderlijke, hoofse manieren van de eerste beweging tot de moderne tijd (het heden speelt trouwe voortdurend mee, waardoor

Tsjechov in het spiegelpaleis: Nieuwe Stuc-produktie van... • 23 november 1985
Het is een van de clichés die voorkomen in L'homme qui a voulu, de nieuwe produktie van 't Stuc in een regie van Paul Peyskens...De schijnwerkelijkheid, de decor-matigheid van de voorstelling wordt aangegeven door een kleine truuk, het belichten van de scène met black-light waardoor je niets werkelijk kan onderscheiden maar...Dat het teater is, blijkt ook uit de nadrukkelijke aanwezigheid van het doek en de voetlichten, en de pogingen om de kale en weinig komfortabele zaal van 't Stuc door middel van tapijt en kussens

Een heel leven in zes dagen: Vrije... • 12 november 1988
schoolbanken de kinderen het spektakel meevolgen en geleidelijk mee oud worden, tot op het einde de mannen als ambtenaren op dezelfde schoolbankjes zitten en de landmeter opgenomen is in de onafwendbare gang van...Dat neemt niet weg dat de regie van Pousseur er vaak in slaagt op een lucide manier de beklemming van Kafka's werk tegelijk op te roepen en -- door de verbinding met biografische, historische en...Heel wat akteurs slagen er niet in die energie op te brengen en blijven steken in een gezwollen pose die voortdurend het karakter van een ritueel spel van levende mensen op een scène, dat de

Ongelijke voorstelling over erotiek: "Liqueurs de chair"... • 27 januari 1990
En alhoewel de voorstelling achteraf nog een paar verdienstelijke momenten heeft, en de organizatie van de negen dansers, vijf vrouwen en vier mannen, in groepsbewegingen een uitgekiende...De pose van de man wordt verbroken...Op het einde van de voorstelling laat hij een solo van een danseres in een zwart jasje, die bijna als een pop aan draadjes met langoureuze gebaren over de scène zweeft, andermaal evolueren tot zo

Decortes kijk op Woyzeck: "Dieje gast is... • 21 december 1990
Een pose die voor velerlei uitleg vatbaar is. Het is een steek in de richting van publiek dat over steeds diepere en grotere betekenislagen dooremmert (met en passant een volledig gebrek aan inzicht...Deze uitvoerige aankondiging van de misdaad levert daardoor bij de daad zelf pure slapstick op: hij gaat Sigrid ongewild met een mondharmonika te lijf...Het brengt tegenover de Aids-trilogie dan wel niet zoveel meer bij, zodat de tijd dat elke voorstelling van Jan Decorte hoe dan ook een teaterevenement was, voorlopig tot het verleden lijkt te behoren

Dans wikkelt zich om muziek in "Mozart/Koncertaria's" • 1 augustus 1992
De uitdaging om een kruisbestuiving te bewerkstelligen tussen live-muziek, met Philippe Herreweghe als dirigent, zang en de koreografie van Anne Teresa De Keersmaeker gaf, ondanks de hitte en een...Daarmee is nog een belangrijk facet van de voorstelling aangeraakt: in de zorg voor de dans blijkt ook een ontzettend respekt voor de muziek...zeker opzicht is deze Mozart/Koncertaria's sterk verwant aan Ottone, Ottone waar de dans ook een koreografische dubbelganger van de muziek is. Maar de verscheurdheid en passie van Ottone maakten

Nieuwe Fabre is echte Fabre • 21 december 1992
Het blijkt uit de tautologische diepzinnigheid van de titel, de strakke symmetrische konstruktie van het scènebeeld met bevreemdende surrealistische trekjes, de aanwezigheid van fetisj-aktrice Els...Deceukelier, de tekst met de typische mengvorm van allegorische elementen (Deceukelier als "het" model "de" muze, "de" liefde) en een chaotische beeldenstroom waarin de verwijzingen naar moderne kunst topzwaar...Zelfs de blauwe sfeer van vroegere stukken, met hun suggestie van oneindige diepte, is vervangen door geel en oker, kleuren die de dieptewerking van de scène juist opheffen en Deceukelier naar voor

Melancholische miniaturen: Anne Teresa De Keersmaeker danst... • 1 november 1993
Anne Teresa De Keersmaeker hecht een groot belang aan een spanningsvolle relatie tussen de structuur van de muziek en die van de dans, zij is de choreografe die het publiek naar muziek heeft leren...Soms leek het zelfs alsof de samenstelling van het gezelschap, met danseressen als Nadine Ganase, een verveelvoudiging was van de fysieke verschijning en de bijzondere, nogal bruuske motoriek van de...Op zich kan je in al die voorbeelden de typische omgang van Anne Teresa De Keersmaeker met muziek herkennen: het grote respect, de nauwgezette aandacht voor de ontwikkeling van de partituur, het

Verstilde poses van Piet Rogie • 4 maart 1994
De Mey). Dat portretteren is bijna letterlijk te nemen: de bewegingen, de konfrontaties dit de twee vrouwen met elkaar of met Piet Rogie zelf aangaan, spreken van een afgewogen stilering...Bij het einde van een tafereel duikt vaak één van de dansers op die de volgende scène zal beheersten, als een figurant op de achtergrond...Het subtiele gebruik van de stilering en de pose, het afgewogen zelfportret, zonder psychologisering, bij de twee vrouwen, tegenover de verlorenheid bij Rogie, is een interessant, en niet zo vaak

Amerikanen Creach & Koester bewegen bedrieglijk atletisch • 30 april 1994
Het grote verschil met contact improvisation is dat je duidelijk merkt dat hier op geen enkel ogenblik improvizatie mee gemoeid is. De opeenvolging van bewegingen, de kontakten en de...Die organizatie blijkt eigenlijk vooral op de momenten waarop de dansers een bepaalde pose plots even bevriezen, een konstellatie van lichamen heel even aanhouden...De gezochte komposities met hun nadrukkelijke retoriek keren hier terug, al zijn ze voor de gelegenheid verpakt in een kleedje van post-moderne dans

L'Esquisse piekert over nakende rampen • 22 februari 1995
hun inleidende tekst geven Bouvier en Obadia aan dat ze een voorstelling wilden maken over een wereld waar de staat van oorlog nakend is, of een ramp in de lucht hangt...Een klankband van Patrick Roudier bevat muziek van Part, Schnittke, Sjostakovitsj, Bach, Smetana en zelfs een pastiche van de Sex Pistols van oude rock & roll: zwaarmoedigheid, treurnis, elegische...het begin spreekt hij over de band tussen alle mensen (de oorlog is dan nog niet uitgebroken), op het einde klaagt hij aan dat zijn droom ver van verwezenlijkt is (de oorlog is uitgebroken). De

Geen twee voorstellingen van "Nievelt" ooit dezelfde • 4 mei 1995
Poses Naast de vele, wisselende en verrassende patronen die ontstaan, ontleent de dans een groot deel van zijn charme aan de verschillen tussen de dansers...De basis van de bewegingen wordt vooral gevormd door vrij klassiek aandoende poses, waarbij de bewegingen langs de ledematen vanuit de romp weg bewegen...Twee vrij lange solo-bewegingen van Rosa Hermans en Enid Gill in de eerste fase van de voorstelling bij voorbeeld, telkens opgebouwd als tolbewegingen over het midden van de scène, maken die

Fabres wereld in een notedop • 13 mei 1995
De parallel tussen de struktuur van de oorspronkelijke werken en deze drie solo's maakt van de voorstelling meer dan een best of-spektakel...De ijzeren wetmatigheid van de opvolging dag-nacht-dag als voor- en achterkant ervan, de terugkerende figuren van de gepantserde ridder en de insekten, de duivel, het stervende paard, en vooral de...Misschien is dat wel een van de geheimen van Fabres magie: door de dwang die hij zijn dansers oplegt om net dat te doen wat hen onbekend is, ontstaat de spanning die de schoonheid van zijn

Fijnzinnig samenspel tussen muziek en dans :... • 23 mei 1995
Soms gaan de dansers zich in een bepaalde pose opspannen, om dan vanuit het élan van de muziek plots in beweging te schieten en een hele lijn te doorlopen...Door al die kleine verschillen verwekt de dans veel minder een gevoel van gewichtloosheid: de dansers zweven niet over de scène, maar doorlopen een ingewikkelde geometrie op de scène...Het plezier van de vele variaties op een grondtema in de muziek van Bach wordt gereflekteerd in het kennelijke plezier om bewegingen op hun kop te zetten

Pina Bausch sluit dansers op in eeuwig... • 9 september 1995
Zowat alle dansers verschijnen op een lange lijn: op de voorplecht van de boot en kijken de zaal in. Een man komt voor de boot staan, monstert het "tableau de troupe" even, en neemt dan een foto...Ze debiteert de teorie van de ideale proporties van het lichaam, volgens de gulden snede...Dat ritme en de lege desolaatheid van de scène vormen het waarmerk van de voorstelling

Klapstuk '95 biedt zuiver dansfestival van jonge... • 20 oktober 1995
Tijdens Klapstuk voegde zij de nieuwe Solo P toe aan Solo M, waarin de symboolzwangere taal van Martha Graham aan de orde is. De P staat voor Anna Pavlova...De relativiteit van de illusie van gratie en gewichtsloosheid wordt zo sterk in de verf gezet...De dansfiguur komt pas aan bod in de volgende twee solo's. Karakteristiek is de motoriek van de dansers, die erg schichtig en snel van een pose naar een andere overgaan

José Navas tolt in alle richtingen • 9 april 1997
Deze dans staat in de choreografie ten dienste van een mystificerend betoog over het lichaam en zijn wondere werking...Sterile fields wordt bijvoorbeeld aangekondigd als "een solo die het lichaam onderzoekt als een overgang naar een ander leven". Of Postdata: "niets meer dan het drama van het leven, de innerlijke...Niet toevallig zijn de beste stukken van de avond die waarin dat zwaarwichtige wat afwezig blijft

Danser laat zichzelf (niet) zien • 22 januari 1998
een uitgebreide tekst noemt Hernandez de zoektocht naar het unieke, het hyperindividueelste in de interpretatie van dans het uitgangspunt van zijn choreografisch onderzoek...Het eerste beeld van de voorstelling toont een man die met merkwaardig verdraaide voeten in schoenen met plateauzolen pver de scène hobbelt, het lichaam versteven in een rigiede pose...Op zich niet echt een bezwaar, ware het niet dat de retoriek van deze pose erg zwaar gaat doorwegen

Onvoldragen werk • 24 oktober 1998
Alle bewegingen worden bijzonder afgemeten uitgevoerd en zijn tot in het laatste detail, zoals de richting van de blik, gechoreografeerd...dit stuk zit zo weinig zelfreflectie en zoveel pose dat je de maakster wel moet verdenken van naïviteit, ofwel een overmaat aan navelstaarderij...Het sympathiekste werk van de avond kwam zonder twijfel van de Vlaams-Britse Retina Dance Company