704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 321 tot 340 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Preselektie voor Rencontres Choréographiques de Bagnolet • 27 januari 1992
De bedoeling was niet om een dansweek te houden, maar om een preselektie te maken voor de "Rencontres Choréographiques de Bagnolet 1992" Deze "rencontres" kennen een lange voorgeschiedenis...inzendingen, de zeven beste "jeunes auteurs" (mensen met een beperkte podiumervaring) en de zeven beste "auteurs-choréographes". Een jury, onder voorzitterschap van een gerenommeerde koreograaf (dit jaar Ushio...Dat kan gaan van een uitnodiging om een tijdlang te resideren in een van de teaters van het departement Seine Saint-Denis tot een financiële ondersteuning: om op toernee te gaan

Rosas plaatst in "Erts" oude tema's in... • 7 februari 1992
Nathalie Million steelt de show in een verhaal met als rode draad de verleiding van een man...Wat daadwerkelijk op de scène gebeurt, wordt daarom bijna een blik achter de schermen, een kijk op gevoelens en gebeurtenissen die gewoonlijk achter het vertoon verscholen blijven...Een filmbeeld suggereert dat: terwijl de vrouwen vooraan staan, zie je op het scherm een man die voortdurend met zijn ogen wegvlucht, maar tersluiks toch altijd weer naar de camera terugkeert

Gallotta goochelt met teatertruuks • 22 februari 1992
Meer dan eens heb je het gevoel dat zijn werk een merkwaardige parallel vertoont, soms op een wat dwangmatige manier, met de verkenning van een kleuter van de wereld...Die vraag wordt acuut op ogenblikken waarop hij zelfs het besef dat het hier uiteindelijk toch om teater gaat -— de groep staat nu eenmaal op een scène, voor een publiek, en niet in een tv...Een pijklijke demonstratie daarvan is een vrijscène op een groot bed midden op de scène, die niet zover afligt van wat je in een gestroomlijnde Amerikaanse serie onder de hoofding "liefde" kan vinden

Komplete anarchie in "Tasso" van Maatschappij Discordia • 3 maart 1992
Al is het moeilijk om de voorstelling van Discordia echt op een eenduidige interpretatie vast te pinnen, de evolutie van de hoofdfiguur (en het stuk) naar een gigantisch schijngevecht, een...De opbouw gaat niet via vooraankondigingen, parallellen en herhalingen naar een tragisch hoogtepunt toe, maar naar een eindpunt dat niet veel meer is dan een vrij verwarrende optelsom...Discordia handelt vrij konsekwent naar dit inzicht, en ensceneert het stuk -- op een steeds aperter manier -- als een rollenspel in het hoofd van Tasso, waarvan de uitkomst alleen maar waanzin of een

Tasso, reis vol onverwachte wendingen • 6 maart 1992
het spelen moet een inzicht in, een vertrouwdheid met de realiteit van de vorm van de tekst verweven zijn, zodat je ze niet gaat hanteren als een logge oude boekenkast maar als een elegant ladenkastje...Natuurlijk is Tasso een verwend ettertje, natuurlijk is hij egocentrisch en mateloos in zijn eisen, natuurlijk ontwikkelt hij een ontzettende paranoia...En daar spreekt niet alleen het drama zelf, maar wordt op een bepaalde manier ook de konfrontatie tussen een nog jonge akteur, en een al door de wol geverfde akteur-regisseur in verrekend

Titanic negentiende-eeuws, Wagneriaans totaalspektakel • 7 maart 1992
Tegenover de roestige, robuuste konstruktie van het gebouw vol oude machines (die bij wijze van "entrée en matière" nog een in werking gesteld werden voor je de zaal in kon) staat een glanzend...Een mooie afwisseling van scènes, ludieke momenten en dramatische groepsbewegingen, een uitgebalanceerde bezetting van het speelvlak, het is er allemaal, en op een hoog technisch niveau...Een schommelende boot met televisies op beide uiteinden en een dans met ijskasten, waar televisies in verscholen zitten moeten de dienst uitmaken

Konijn, puntmuts en taal • 20 maart 1992
Om met de zaal te beginnen: die is ingeperkt tot een heel klein hoekje, met hoge houten wanden rondom, waar tribunes tegenaan gedrumd staan rond een nog miniskuler driehoekig podium in glanzend...Wanneer het publiek zit, wordt deze konijnepijp afgestopt door een man (Jan Fabre zelf). Die zit aan een tafeltje met een kontrolepaneel en een drukknop, om de akteur onder stroom te zetten...de tekst wordt een extreme zelf-ervaring opgeroepen, een toestand van verhoogde, maar passieve gevoeligheid voor het minste en geringste geluid

Goede voorstelling is nooit "af": Anne Teresa... • 1 april 1992
Op praktisch vlak was dat: een repertoire opbouwen, in Brussel een huis en een speelplateau voor ons werk vinden om in minder penibele omstandigheden te moeten werken...Een al te uitdrukkelijke emotionaliteit, en een gebrek aan struktureel denken, waarvan men gelooft dat het interessant genoeg is om te tonen aan een publiek, dat is dan in het dansmilieu vaak de...Hoe blijft die natuurlijke exuberantie waar u van spreekt bewaard op een scène, waar alles meer gekontroleerd en vastgelegd is. Hoe laat u die overkomen naar een publiek zonder te etaleren, te behagen

De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens • 1 april 1992
De herneming van Rosas danst Rosas, waarmee het gezelschap destijds debuteerde, brengt ook een nieuw en vrij onverwacht aspect in de evolutie aan het licht: Rosas wordt een groep met een repertoire...Als ze dan een na een verdwijnen, en Van Wissen alleen achterblijft, vallen je pas de witte schoentjes en kousen op...Die rondgaande blik suggereert een groeiend heimelijk plezier, een gedachte of een fantasie die veld aan het winnen is. De blikken die de danseressen elkaar via de camera toesturen doen geleidelijk

Frankenstein amusant • 25 april 1992
Van de ontstaansgeschiedenis van het beroemde verhaal, dat begon als een tijdverdrijf in de villa van Lord Byron aan het meer van Genève, maakt Swarte een raamverhaal voor de teatervoorstelling...Een aantal akteurs voelt zich als een vis in het water bij de zwaar aangezette, vals-amateuristische speelstijl die je van een dergelijk gezelschap zou verwachten...Je gaat dus bijna vermoeden dat het stuk gemaakt werd vanuit een regelrechte nostalgie naar de tijd dat het allemaal nog zo eenvoudig leek, en niemand bijgedachten had bij wat op een scène getoond

Duitse aktrice Edith Clever leest Nietsche, Bernhard... • 14 mei 1992
Met de Berlijnse Schaubühne werkte zij lange tijd samen, maar vanaf de jaren '80 koos ze voor een solo-carrière, in samenwerking met auteur/regisseur Syberberg...Af en toe is er een zekere ironie in de stembuiging te bespeuren, als Nietzsche nogal uit de bocht gaat met zijn denkbeelden over klimaat en intelligentie...De grote technische beheersing van het instrument dat haar lichaam is en een grondige kennis van de tekst leveren uitzonderlijke, bezielende momenten op

Tapijtjes tegen het bloeden • 20 mei 1992
Toch wou Dito-Dito het opvoeren, en de reden is wellicht dat aan de hand van de lotgevallen van Eugenie, de overspelige dochter van een hertog en een overleden prinses, de morele korruptie van het...ancien régime (of toch minstens -- want de plot wordt nooit volledig opgehelderd -- de sfeer van bedrog en komplot) wordt getoond in een wereld die volop evolueert naar een burgerlijke samenleving...Op een naakte houten vloer staat helemaal achteraan een klein wandje, dat werkt als de coulissen, en dat volgehangen is met repen spotgoedkoop, kitscherig wandtapijt

Keuzen van klein teaterfestival • 22 mei 1992
Een tweede voorstelling was Haute Autriche, een stuk van Franz Xaver Kroetz door de Franse Ka Compagnie...Zoals wel meer bij Kroetz wordt hier een melodramatische vorm (het eindigt allemaal goed) subversief aangewend om een navrante sociale realiteit te tonen...Een echtpaar met een heel bescheiden inkomen en een heel kleine intellektuele horizon (het leven is wat de televisie ervan toont) verwacht plots een kind, en dat verwekt spanningen

Intrigerende momenten in flauw verhaal • 23 mei 1992
De scène is een gesloten doos, met een gaas tussen publiek en doos, zodat je naar de danser als naar een vogel in een kooi kijkt...Nog een wijziging in de klank -- nu naar een langoureus vioolconcerto -- begeleidt een zoektocht langs de boekenwand...Een beeld als honderden schoenen in een stroom geeft een veel interessantere suggestie van wat massifikatie is dan de voorstelling als geheel

Beursschouwburg zoekt jeugdiger publiek: Direkteur Paul Corthouts... • 4 juni 1992
Eén wijziging voerde ik dadelijk door: ik zocht iemand aan om een specifiek muziekbeleid op te zetten, als aanzet om weer een jeugdiger publiek in de Beurs te krijgen...Die situatie liet niet meer toe om op een sektor een zwaar aksent te leggen zonder de andere te benadelen...Dat is een absolute noodzaak, voor een deel ook omdat de nieuwe koers die we varen wellicht niet in dank zal afgenomen worden, noch door publiek, noch door overheid, noch door gevestigde waarden

"De knie van de voetballer" of de... • 17 juni 1992
Dat werd als bedreigend ervaren omdat Pasolini een uiterst lucied auteur was, die de fine fleur van de Italiaanse intelligentsia en kunstenaars tot zijn persoonlijke vrienden kon rekenen...Ook deze nieuwe voorstelling, De knie van de voetballer, prezenteert een montage van autentieke gesprekken, met Moravia, Ginzburg, Eco enzovoort en gerechtszaken tegen Pasolini op een zakelijke manier...Ze doen dat met een subtiele stilering van de gesprekken, waardoor het nauwelijks opvalt dat ze niet de gewone spreektoon maar een doordachte intonatie van elke zin hanteren

Dans wikkelt zich om muziek in "Mozart/Koncertaria's" • 1 augustus 1992
En al draaien alle teksten dan wel rond liefde en afscheid, het is zeker niet evident om rond al die verschillende stukken een koreografie op te bouwen die meer wordt dan telkens een dansje bij een...Een verwijzing tegelijk naar Esher (niets is wat het lijkt, een patroon kan zomaar in een ander omslaan) en naar het Schönbrunn-paleis...Al die nuanceringen ontstaan door een eenvoudig mekanisme: een niet eens zo groot aantal groepspatronen (opposities lijn-cirkel, een man tegen veel vrouwen en vice versa, enzovoort) en individuele

"Kartonnen dozen" op de planken • 22 september 1992
Lanoye ging met zijn boek al eerder de boer op onder de noemer "avondvullend literair variété". En dat is het in essentie gebleven, al is er een klein decor van karton en een minuskuul achterdoek, en...Verhalen over zijn moeder en het belang van proper ondergoed, over masturberen, over de school en een leraar die iets met de Vlaamse Beweging had (Van Wilderode is niet moeilijk te herkennen), over...Die overdrijving, vaak op het kitscherige af, schept een grote afstand tegenover het waarschijnlijk sterk autobiografisch getinte verhaal, en daarmee wordt een larmoyante toonzetting van het simpele

Prettige koreografie van Erik De Kuyper • 24 september 1992
film naast en door elkaar monteert in een "bonte avond"-struktuur het grondtema van de voorstelling geworden is. Het teatrale is uiterst geprononceerd aanwezig door een nadrukkelijke lijst van zware...Bij de film is er een letterlijke uitvergroting van het detail, in het teater een figuurlijke, een overdrijving...Een van de leukste fragmenten is die waarin dje aftastende beweging van de camera omgekeerd wordt, doordat een danseres op haar beurt de cameraman gaat aftasten

"Sonatas 555" bevallig, maar wollig • 8 oktober 1992
priori niets natuurlijk, maar net als in het spelletje waarin je met tien verplichte woorden een minuut vol moet praten zonder euh te zeggen, kan je wel een verband konstrueren, verzinnen...staat een schaap met een herder de hele voorstelling op het podium het spektakel aan te gapen...Ritmisch is het allemaal korrekt en zuiver, maar er is een lichte nonchalance, met wellicht bestudeerde kleine verschillen tussen de dansers in groepsbewegingen die een natuurlijke, spontane