704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 661 tot 680 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Oratorium met tegendraadse stiltes: Needcompany bundelt drie... • 21 april 1998
Een grote groep op het podium dus, dat met een trede over de lengte van de scène eenvoudig verdeeld is in een hoger deel, vooral bestemd voor de muzikanten, en een lager speelvlak...Le pouvoir, waar Viviane De Muynck een pakkende rol neerzet, eerst als de koningin en daarna als een verloederde oude moeder in een zwaar symbolisch geladen tekst van Lauwers zelf, draait het thema...Ze suggereert dat de zin van de dingen inderdaad niet te vinden is in grote woorden, dat het leven inderdaad een opeenstapeling van banale en onbetekenende feiten is, maar dat er soms in die brij een

De Onderneming echter dan echt • 30 april 1998
Om hun tegenspoed het hoofd te bieden ontwikkelen ze voor zichzelf een reeks drastische oefeningen in gevoelloosheid, met een latente sadistische ondertoon die wel doet denken aan de sfeer in de...Op een paradoxale manier is die perversie ook uiting van een absolute, zij het kinderlijke moraal...Maar wie kwaad doet aan een ander, zoals een pastoor die hulp weigert aan Hazenlip, maar haar wel seksueel misbruikt, of de meid die een gedeporteerde jood eten weigert, kan op strenge straffen

Lauw experiment met getalenteerde dansers • 12 mei 1998
Ze vormen een gesloten doos, een observatorium: de enige uitweg is vooruit, de zaal in. Dat de voorstelling al bezig is terwijl het publiek de zaal betreedt, benadrukt het procesmatige en...Een muzikale score van Bart Maris, met veel samples en niet-muzikale klanken, lijmt het geheel op passend-experimentele wijze aan elkaar...Bij nader inzien moet je echter vaststellen dat er niet veel meer is dan die ambitie om een voorstelling te maken die een state of the art brengt

Platel raapt theater van de straat: Bach... • 14 mei 1998
de Renaissance begon theater door een plein in de stad af te sluiten, om voor een select publiek een uitgezuiverde uitsnede van het bestaan weer te geven, althans de vorstelijke kijk erop...De personages zijn wat ze doen, op een redeloze manier, in een werkelijkheid die zich als een oneindig nu-moment voordoet...een klein boekje bij de voorstelling kun je lezen in welke mate de vertwijfelde, maar ook anarchistisch-levenslustige vrijpostigheid van de vrouwen verweven is met een persoonlijk levensverhaal

Michel Khleifi niet volgens artistiek boekje • 14 mei 1998
De heterogene groep van individuen wordt dan al snel een zinnebeeld van een mensheid in beweging, eerder dan de uitdrukking van concrete lotgevallen...Als een concreet personage aan het woord komt, wordt Khleifi een meer conventionele theaterverteller...Khleifi heeft het niet over een te verbeteren systeem, maar over vragen en angsten van individuen in een snel veranderende wereld

Een vracht Shakespeare • 16 mei 1998
Om de politieke touwtrekkerij te begrijpen waarbij nu eens de ene, dan weer de andere de bovenhand haalt in een decennialange strijd om de kroon, is daarom ofwel een behoorlijk inzicht van de kijker...Dit valt de acteurs nauwelijks ten kwade te duiden: het is immers onmogelijk om de evolutie van een man als Henry VI op een dik half uur ten gronde uiteen te zetten...Het tot een flinterdun moordverhaal ingedikt stuk spoedt zich, zonder veel nuances, en met een mijns inziens schabouwelijke vertolking, naar de laatste nachtmerrie, "My kingdom for a horse". Gelukkig

Burrows subtiel • 18 mei 1998
Hands zit Burrows onaangedaan op een stoel, met een hand op elke dij, tot die handen plots een eigen leven beginnen te leiden...Een vreemd spel, een geheimtaal in bewegingen waarvan de regels een mysterie blijven...Het hele beeld is dat van een gigantische rebus van licht, klank en beweging, aaneengesmeed tot een hechte, avontuurlijke compositie

Pierre Droulers zet dansers in matrix • 27 mei 1998
Daarna neemt een groepsbeweging het dansvlak weer in beslag, verdwijnt die ene danser en komt een andere tevoorschijn; De choreograaf blijkt bijzonder inventief in het...De ene maakt tekens om nadrukkelijk aandacht te krijgen, de andere zoekt zich, als een licht achter- dochtige auditiekandidaat, een plaatsje aan de rand van de vloer...Daarvoor heb je ongetwijfeld een langere, meer intensieve interactie tussen een groep en . een choreograaf nodig

Reflecties over opera, film en choreografie: Pieter... • 1 juni 1998
Die raamvertelling wordt hier gerepresenteerd door een zwart-wit film van een oude vrouw, die in het Hongaars een verhaal vertelt...Op een geraffineerde manier wordt in de tegenstelling tussen zwart-wit en kleur een absolute werkelijkheid getoond: het grijze leven is pas te harden door de herinnering aan die enkele momenten waarop...alles kleur scheen te hebben - bloederig in dit geval, maar... Deze ingreep is een bijna voor de hand liggende voorstelling van het kader van waaruit we de komende opera kunnen bekijken, als een

Dans • 3 juni 1998
Meg Stuart zet een nieuwe samenwerking op met een beeldend kunstenaar...dit laatste deel zal minstens een andere danser zich bij Greco voegen, en wordt de stap naar de grote zaal gezet...En dan zijn er nog een hele reeks kleine, maar daarom niet te versmaden voorstellingen te verwachten, o.a

De reünie van dans en ballet • 3 juni 1998
Er is wellicht nog een andere reden waarom choreografen in de jaren negentig een nieuwe belangstelling ontwikkelen voor een coherente vormentaal, en zo ook het grote klassieke voorbeeld gingen...een steeds virtueler en digitaler wordende wereld dreigt elke podiumkunst, en dans in het bijzonder, zeer oubollig te worden, als ze er niet in slaagt haar eigenheid op een nieuwe wijze te affirmeren...Een herbronning vanuit een sterke traditie lijkt dan voor de hand te liggen

Kroniek van komend afscheid: De Pauw-Vermeersch-Vervloesem met... • 11 juni 1998
Andere zijn moeilijker thuis te wijzen: een vliegje in barnsteen, een dode oude man, een kanarie, een kunstgebit...een leven, da's lang geleden, een Rodenbach met crevetten"). De figuur die De Pauw belichaamt is een man die - in zijn fantasie of in de werkelijkheid - voor de laatste keer terugkeert naar de zee...Lachwekkende, bijna triviale details en pathetische visioenen over een ontmoeting met een verdacht modern ogende zeenimf, staan naast ontroerende overpeinzingen over de herinnering en het ouder worden

Hard labeur in de dansschool: PARTS, drie... • 8 juli 1998
Bij mij heeft het tot een stuk in het tweede jaar geduurd voor het inzicht begon te groeien dat elk van die leraars doorheen zijn methodes en werk een fundamentele intuïtie over dans of theater...Het is niet zozeer de methode die je oppikt, als wel een benadering van wat theatermaken is. De lessen theorie zijn daar een welkome aanvulling bij...Een tegendraadse, maar invloedrijke regisseur als Jan Ritsema verzorgt een workshop theater

Forsythe brengt Muntpubliek in trance: Ballet Frankfurt... • 10 juli 1998
Naar het achterdoek toe gedraaid blijkt het plots een projector te zijn die een fragment van een wolkenhemel toont...Een groot volume dat zijdelings van de scène slechts voor een klein stukje zichtbaar is, duidt op een andere manier de onbegrensdheid van de scène...Dana Caspersen en Stephen Galloway zijn op een bepaald ogenblik verwikkeld in een duet, waarin Caspersen, met een hand steunend tegen haar voorover leunende partner, naar voren huppelt, de rug als een

Virtuositeit op minimaal thema: Drumming van Anne... • 10 augustus 1998
Het materiaal voor dit fragment was op zich dan weer afkomstig uit de film 'Tippeke', het inleidende deel van de voorstelling 'Woud' waarin we een geëxciteerde Anne Teresa De Keersmaeker door een bos...Een zwaai met een been vooruit, wegschietende arm, plots ineenhurken, en dan weer opspringen, het zit allemaal in een zin die op een directe wijze een bewogen gemoed suggereert...Met de openingsbeweging van Just Before als inzet wordt met twaalf dansers een zuivere choreografie van precies een uur lang (!) opgebouwd, die dezelfde bewegingszin in eindeloze variaties en

Een deken voor de toeschouwers • 8 september 1998
De verwantschap die ze voelde, werd tijdens een voorstelling in Columbus, Ohio bevestigd...Een deken schenken doorbreekt ook de muur tussen scène en publiek: een deken is steeds de intieme drager van de geschiedenis van een lichaam...En Meg Stuart voegt eraan toe: "Door de wil om een "licht" stuk te maken, om te vliegen zelfs, werpen we de zwaarwichtige interpretaties van ons werk omver

Meg Stuart vindt lichtere toonaard • 12 september 1998
De acteurs-dansers die we hier zien, zijn echter ook een soort personages, met een eigen rol in een groep...Als dat door een danser langzaam weggetrokken wordt en als het ware "verteert" in zijn buik, zie je daaronder een fijne pel okerkleurige klei...Potentieel prachtige scènes ontaarden daardoor te vaak in weinig communicatief "toneeltje spelen'". Misschien wacht u dus beter nog een maandje om een in aanleg erg mooie voorstelling te zien

Obsceen lucide: Foto's en teksten over het... • 17 september 1998
Een ostentatief mysterieuze en verwarrende titel voor een boek dat in eerste instantie een fotoreportage is van het leven van de Needcompany "on the road". Toch is het meer dan een gelegenheidsboek...Af en toe springt een onverwacht scherp beeld van een onbetekenend detail daar uit, zoals een fiets voor een gevel in Berlijn...Daar worden zeer snel bedenkingen over een mogelijke ethiek en zelfs een soort negatieve metafysica aan gekoppeld: een pleidooi voor een afstand nemen van het ik, voor een denken dat als het ware

Doelloos gesprek aan de eettafel • 22 september 1998
De toeschouwers als pottenkijkers, twee acteurs aan een rijkelijk besproeide tafel: dat zijn ae veelbelovende ingrediënten van 'My dinner with André'. Helaas blijft het wachten op een interessante...Gesprekken daarover resulteerden uiteindelijk in een film van Louis Malle, 'My dinner with André'. Het scenario ervan werd het uitgangspunt voor een toneelavond van drie en een half uur...Gregory/Van den Eede aan de ene kant zoekt in alles een hogere waarheid, een groter verband, en kan onze beperkte greep op het leven niet aanvaarden

Charmante verbeelding techno-tijdperk • 26 september 1998
Net zo is de dans opgebouwd als een vloeiende constructie, waarin vaak een grote grilligheid heerst, maar waar evengoed plots een heel sterk gestructureerd fragment kan opduiken...Een voorbeeld daarvan is een fragment in het tweede deel...Coesens en Damiani belanden tegenover elkaar en aangevoerd door de muziek van Denis Pousseur doorlopen zij talloze malen een zelfde sequens van een tiental bewegingen, net als in een techno-rave