704 document(en) met "(7)Een" • Resultaten 61 tot 80 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


De hond, beste in mens: Muziekteater van... • 8 augustus 1986
Door de snelle opbouw in een 40-tal korte episodes die samen hooguit anderhalf uur duren, krijg je na deze demonstratie van het hondse karakter van het dier mens, er geen hoogte van of dit nu een...weloverwogen aaneenschakeling is van denkbeelden of gewoon een serie knotsgekke invallen, die bijeengehouden worden door een paar rode draden, zoals kinderrijmpjes en vadermoorden, de ontwapenende onnozelheid van...Als je dit stuk echter naast het in meer dan een opzicht vergelijkbare Onnozele kinderen van De Mexikaanse Hond zet, moet je wel vaststellen dat Dito'Dito er maar nauwelijks in slaagt de aangewende

Ou est le théâtre d'antan?: Seizoen '85-'86:... • 12 augustus 1986
Jan Decorte en co trapten op een behoorlijk amusante manier de gevestigde gezelschappen tegen de schenen met een slapstick-versie van "Hedda Gabler". Uiteindelijk toch een uiterst zwakke (en...De uiterst zorgvuldige regie van Woudstra, de introduktie van dit stuk van een hier nog vrij onbekende auteur en de sterke akteursprestaties maakten er een van de hoogtepunten van een vrij vlak...Het is een van de zeldzame keren dat een organizator het aandurft een grootschalige produktie van internationale betekenis naar België te halen, ondanks het risico

Als het ware kluchtige fabel van Dario... • 23 september 1986
ANTWERPEN -- Als het ware toevallig een vrouw, Elisabeth van Dario Fo is een vrij complexe komedie over Elisabeth, de Engelse koningin uit de zestiende eeuw; complex, om de veelheid aan aangeboorde...tema's, die samengebald zijn in wat op het eerste gezicht oogt als een volkse klucht over een ongetrouwde koningin die dreigt door haar vroegere minnaar, Robert van Essex, van de troon gestoten te worden, en...Het klassieke "een lach (en een traan)". Een zeer genietbare produktie eigenlijk, maar het valt te betwijfelen of deze burgerlijke komedievorm ooit dié verontrusting zal kunnen teweegbrengen die

Wooster Group toont replica van de turbulente... • 9 oktober 1986
Het vierde bedrijf dan is opnieuw een soort talkshow met Leary en G.Gordon Liddy, de CIA-man, een confrontatie tussen Leary en een man die overhoop geschoten werd in de oorlog door een LSD-verslaafde...Met een ontzettende precisie en een uitgekiend gebruik van een veelheid aan theatrale middelen, weet Liz LeCompte, de regisseur van The Wooster Group een stroom associaties en beelden samen te ballen...tot een onthutsende replica van een tijdperk, zonder er een oordeel over uit te spreken of de toeschouwers een mening op te dringen

Universiteit als kultureel projekt: Beleidslijnen van 't... • 14 oktober 1986
maar als een minister daar een "issue" van maakt, en als de rektor van de Leuvense universiteit daar in zijn openingsrede van het akademiejaar op alludeert, lijkt het vermoeden gegrond dat die onrust...Geen bureau dat wat voorstellingen organizeert, maar "een organizatie die zelf een moment wil zijn in het artistieke proces", door zowel samenhangend te programmeren, kreaties van jonge kunstenaars...Desondanks werd 't Stuc door minister Dewael erkend als receptief produktiecentrum, wat kan gelden als een eerste doorbraak, een erkenning vanwege het ministerie van de werking

"Teater" leest Strindbergs "Met vuur spelen" radikaal:... • 17 oktober 1986
MECHELEN -- "Met vuur spelen" van "Teater" uit Mechelen is een radikale en verrassend hedendaags aandoende lezing van een burgerlijke "komedie" (een zéér wrange dan wel) van August Strindberg uit 1882...De regie/dramaturgie heeft er zoveel mogelijk naar gestreefd de kwaal van de betekeniszwangere uitspraken op te vangen in een achteloze, alledaagse zegging waardoor de figuren op een frappante wijze...Dat nichtje, een verwaarloosd kind, overigens ook de enige persoon die het lot van de vader ter harte neemt, vormt namelijk een bedreiging voor Kurt en Kirsten, omdat zij wellicht bij de dood van de

Tim Millers eigen wereld: Homoseksueel podiumkunstenaar • 18 oktober 1986
Een voorbeeld: na een pijnlijke ontmoeting met een vreemde man op Hollywood Boulevard vlucht hij naar de Hollywood Bowl, waar hij een Wagner-uitvoering meemaakt, en onder de steeds aanzwellende muziek...Millers verhaal zit wel subtieler in elkaar dan het hier zo plompweg staat, en het mooie is dat hij door de projekties van dia's met ogenschijnlijk volkomen onsamenhangende inhoud een visuele toegang...Het is als stond een vreemde op een gevorderd uur van de nacht zijn problemen te "expliqueren". Die gerichtheid op zijn "ik" is wellicht ook debet aan de nogal brokkelige struktuur van het

Marc Steemans solo als Nijinski: Vragen over... • 22 oktober 1986
En dat is een zeer boeiende belevenis geworden, al was het maar omdat eruit blijkt dat schizofrenie een rekbaar begrip is. De voorstelling suggereert eerder dat Nijinski's "gekheid" een vlucht vooruit...Bij Nijinski hebben die inzichten echter geen politieke relevantie, maar zijn ze een literaire verwoording van de ervaring van de versplinterde mens (de dood). Een poging om een nieuwe eenheid (God...begrepen worden als een gekwelde, kinderlijke en naïeve man die zijn frustraties op een sterk fysieke manier lucht geeft

Kantor tussen leven en dood: "Artiesten kunnen... • 23 oktober 1986
De titel Artiesten kunnen stikken is het resultaat van een anekdote over een verbouwing aan een kunstgalerij, waar de buurtbewoners hun zegje in hadden...demonische parade soldaten met een generaal op een skelet van een paard...Met de kabarethoer danst hij een tango, zij wordt een doodsengel, die in plaats van de generaal op het levenloze ros kruipt en een zwarte vlag rondzwaait

Groot, groter, grootst: Jan Decleir speelt Pjeero... • 30 oktober 1986
Allegorisch van aard is het speelvlak: een bolkap van de wereldbol, waarop een grote stalen toren staat...En passant wordt de piramide van Gizeh te voorschijn getoverd, en op het einde verschijnt in een wereldbrand, wanneer de aardbol letterlijk openscheurt, een heuse toren van Babel uit de grond...De vos, ook een underdog, die het door zijn handigheid beter weet te rooien, is hier vervangen door een gastarbeider

Cerebrale verbeelding van het verlangen: "De jonge... • 6 november 1986
Driemaal verwisselt zij ook van kledij, eerst heeft ze een eenvoudig bloesje en een zwarte broek aan, daarna een zwarte cocktailjurk en ten slotte een bruidsjurk met een enorme sluier, waarmee een...Dat het zelfs vaak een boeiende kijkervaring is, lijkt mij voor een groot deel te danken aan de vertolking van Antje De Boeck, die deze ijle evenwichtsoefening tussen herkenbare tekstfragmenten en een...Maar dat zijn schoonheidsfoutjes in een stuk dat een gelukkige kombinatie maakt van een zeer cerebrale opzet en een gevoelsgeladen inhoud

Spanning tussen man en vrouw dansen: "Face... • 7 november 1986
Afgezien daarvan, een opmerkelijke keuze in "Face à face": de keuze voor een duet met een man, wat onvermijdelijk een nieuw spanningsveld in leven roept...De scène is omgeven door biljartgroene gordijnen, met in de achtergrond een laag podium met aan de ene zijde een tafel, een stoel en een bureaulamp, aan de andere zijde een stereotoren...Zodat dat wat meestal verdoezeld is in een afgeronde voorstelling, de rivaliteit, de vragen over de (onbewuste) rollen van een man en een vrouw als partner in dans door dit procédé -- een gestileerde

Einde van romantische illuzie: "Le diable au... • 8 november 1986
Dat moderne gevoel wordt met een weergaloze trefzekerheid overgebracht, waarbij het ironisch citaat voor een keer geen maniertje maar de noodzakelijke weg langs het leesavontuur is. Figuren...verlangen het gebeuren in een verhaal om te zetten, met een begin, een midden en een einde, dat het kontingente gebeuren (de fysieke begeerte) zal transcenderen...Het decor wil wel een beetje helpen: het is een installatie die zo geschikt is als entourage voor een verfilming van een "gothic novel", het genre waarin ongebreidelde kombinatoriek samenloopt met een

Esquisse danst het zware leven: "Le Royaume... • 15 november 1986
Zelf noemen de koreografen Joelle Bouvier en Regis Obadia hun stuk "een visuele opera", een persoonlijke fantazie over een apocalyptisch einde en over de terugkeer naar een lang vervlogen tijdperk...Uit die groepen treedt dan vaak iemand naar voor, iemand die geïsoleerd wordt, een man en een vrouw die zich afzonderen, een man die schreeuwend diepzinnigheden orakelt...Soms troepen ze dan weer allemaal heel dicht op elkaar samen, en zo ontstaat een sensatie van een stam die rondtrekt op een desolate vlakte, ook wel van een soort kruistocht of bedevaart die eindigt

Dansers Kollektief kokketeert met blues • 22 november 1986
achterwand een smalle strook met een draperie, langs de linkerzijde een reeks ronde (uiteraard, jaren '50-"look") fauteuils opgesteld op een lijn, met een spot gericht op elke zetel, langs de...Ze dragen allen een minuskuul zonnebrilletje, een type dat dient om recht in de zon te kunnen kijken (in de spots in dit geval dus ook, hoewel het brilletje in hoofdzaak een symbolische funktie heeft...Af en toe slaagt het danskollektief er zo in, een link te leggen tussen gewelddadigheid, ingehouden frustraties en narcisme op een tamelijk herkenbare manier

"Othello" zonder krullen en franjes: Blauwe Maandag... • 25 november 1986
zijn drastisch ingekort zodat we een Cassio, een Rodrigo, een Brabantio en een Othello te zien krijgen meer dan reuzen op lemen voeten zijn...Een hertaling met een duidelijke opzet voor ogen dus, met het onvermijdelijke nadeel dat een aantal karakternuanceringen van het origineel verloren gaan...geen decor, enkel een biezonder suggestieve lichtregie van Steve Kemp (een donkere scène waarin hier en daar een deel van de figuren uitgelicht worden, wanden en zelfs volledige akties zoals de

"Woont hier A. Hitler?" een open performance • 28 november 1986
de achtergrond van de zeer kleine, doosvormige en kwasi pikdonkere scène, opgebouwd uit hoge langwerpige panelen rond een rechthoek, begint een zacht melodisch gezeur te klinken, dat aanvankelijk aan...op een ontwapenende manier gedemonstreerd wordt met instrumenten die gewoonlijk niet dadelijk aan minimal music of avant-garde doen denken, eerder aan een boerenbruiloft...De titel doet dan ook niet zo veel ter zake, hoewel het een mogelijk epiteton is, voor een voorstelling die zich waarschijnlijk op een totaal andere manier afspeelt in het hoofd van elke toeschouwer

Plank K onderzoekt perspectiefwetten: "If pyramids were... • 2 december 1986
De enigmatische titel dekt een eerder programmatische opzet om de ontstaansgronden van het perspectief in de renaissance -- een methode om de ruimte in een welbepaald raster te vatten en het leven te...Welke opzet kan nu -- op de manier waarop Da Vinci de mens zijn plaats gaf binnen een cirkel en een vierkant in zijn beroemde tekening -- het "perspectief" zijn dat een nieuwe renaissance inluidt...Een naakte man dans binnen de lijnen een zeer tumultueuze dans met de rug naar het publiek, terwijl de andere vier dansers bewegen rond een houten stellage van Kasimir die trapvormig omhoogloopt

Maatschappij Discordia met Kipphardtkomedie • 5 december 1986
Ze staat stijf van situatie-komedie-truuks, met een enorm aantal personages om een nogal simpel verhaaltje te vertellen: ergens in Oost-Duitsland loopt een gewetensvolle dramaturg van een schouwburg...Van alle slappe wanden blijft alleen een tafeltje, twee vuile deuren (uit de afgebroken repetitieruimte van Onafhankelijk Toneel), een kroonluchter zonder duidelijke funktie en drie ouderwetse leren...Het hele stuk oogt als een rommelige repetitie van een amateurgezelschap in een achterkamertje -- alles zelf in elkaar gestoken en net echt, alleen zijn er te weinig akteurs zodat de verschillende

Altijd weer words, words, words: "Ritter, Dene,... • 6 december 1986
Maar het is natuurlijk interessant om te zien wat een gezelschap als Discordia -- dat eigenlijk nooit een "afgewerkt" stuk prezenteert, maar zich al doende een houding probeert te geven tegenover het...Bij het neerlaten vallen we midden in een intiem onderhoud tussen Annet Kouwenhoven (Ritter) en Ditha Van Der Linden (Dene), tegelijk een diskussie tussen de twee toneelzusters of het nu wel zo nodig...En dan is er nog een zeer gekke opsplitsing van het gebeuren tussen fysieke aktie (zoals het eten van moorkoppen) die helemaal tegen de achterwand door een verder overbodige Matthias De Koning wordt