347 document(en) met "De Vrouw" • Resultaten 201 tot 220 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Bevallige nachtmerries • 30 januari 1997
De inzet van de voorstelling is allerminst de vraag naar de verhouding tussen beweging, schrijven en fantasie, en zelfs niet de vraag naar de wijze waarop het fantasmatische op scène getoond kan...Het uitgangspunt van de schrijvende vrouw is voor Laurin alleen maar een gegeven dat veel stof biedt, om vrij virtuoze, lichtjes mysterieuze beelden op te bouwen, met een schijn van diepgang en...De poëzie haalt haar effecten niet uit het materiaal waarmee gewerkt wordt (de choreografische taal), maar uit de boodschappen die ermee opgebouwd worden

Pak slaag uitgelokt maar niet gekregen • 5 februari 1997
very seat of honour" is niet gebouwd op de gebruikelijke spanning in Fabre-choreografiën tussen de strenge, onveranderlijke en onbuigzame wetten van het ballet en de eigen verschijning van de dansers...Het openingsbeeld bepaalt de sfeer: een chaise longue waarin een vrouw verveeld noten ligt te kraken en er nauwelijks een oppeuzelt...Als de vrouw even later haar overjurk uittrekt, zien we haar in een -- binnen de context -- seksueel prikkelend, fluwelen tenue

Fascinerende lichaamsbeelden in solo van Wim Vandekeybus... • 11 februari 1997
BRUSSEL -- Lichaampje, lichaampje aan de wand... is het tweede deel van Jan Fabres vierluik van solo's onder de noemer De vier temperamenten...de tekst duiken vele verwijzingen op naar Vandekeybus zelf, naar Fabre, naar de kunstenares Orlan en de verongelukte invalide schilder Rob Scholte...Nog vanavond om 20.30 uur te zien in de Kaaitheaterstudio's aan de Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81 in Brussel

De Beweeging biedt schokeffect zonder inhoud • 5 maart 1997
De helft van de voorstelling wordt dus opgevuld met de kronkelend-gekwelde, toch vooral tweedehandse, butoh-tics...Voor zover dat al niet duidelijk bleek uit de fallusvormige diademen van de vrouwen, wordt hier de vleselijke lust van de vrouw uitgebeeld...Op de loeiharde muziek van de musical Gypsy van Jule Styne en Stephen Sondheim geeft De Frutos een parodie, soms uitgesproken gewild-nichterig en exhibitionistisch, ten beste op het bestaan als

Peter of Petra? • 13 maart 1997
een filmpje dat tijdens de voorstelling geprojecteerd wordt, laat zij Nini Poortman opdraven als een halfgaar boswezen, dat zich onledig houdt met het rapporteren aan God van de graad van...Deze Peter Pan maakt van alle classificaties en geloofsartikels waarmee we gewoonlijk onze waarneming van de wereld ordenen een onzinnig slaatje, waarin de natuur een hoofdrol speelt...Zelfs dan -- met alle geslachtskenmerken voluit in beeld -- blijkt een kleine wijziging in stapritme, houding en blik op een overtuigende manier de transformatie van man naar vrouw mogelijk te maken

Hoe je geweld niet kan tonen op... • 18 maart 1997
Een oudere man, Ian, heeft een jonge vrouw, Cate, op bedrieglijke gronden erheen geloodst met de bedoeling haar goedschiks of kwaadschiks te neuken...Emotionele schade bij de vrouw blijkt uit haar hysterische toevallen en hevige stotterbuien...De hotelkamer is de uitgelezen locus van een dubbele moraal, de plaats van oorlogsreporters, de metafoor van de laatste reddingsboei van een instortende samenleving die zich enkel nog per nacht de

Drie keer Meg Stuart • 3 mei 1997
De intenties van een kunstenaar en het resulterend werk staan los van elkaar, de appreciatie is louter het resultaat van een maatschappelijke consensus, die met de kwaliteit van dat werk weinig...De manier waarop Sleichim daarna de saxofoon hanteert als een versterking van de eigen adem, de eigen rochel, is boeiend...Ze staat in contrast met de film, die geprojecteerd wordt: beelden van een vervallen woonst waar in een lange band op de muur de tekst van Verhelst geschreven staat

Bijtende ironie bij Tristero • 24 mei 1997
Een wereld waarin het ondenkbaar is dat de vrouw gaat werken, met heel wat financiële kopzorgen tot gevolg...Maar dan blijkt plots ook dat zowat alle "thuiswerkende" moeders van de country-club deze bijverdienste voor hun rekening nemen, met instemming van hun echtgenoot Jack, de buurman, de enige die door...Het verval van de buurt en de benepenheid van de locatie zijn op zich al een commentaar op het schijnbaar voorbeeldige van de "white upper middle dass"-levensstijl

Revolutionair choreograaf : Eva van Schaik over... • 17 juli 1997
De Nederlandse choreograaf Hans van Manen was een vurig pleitbezorger van de eerste stelling...Het verhaal van zijn eerste kennismaking met de "grootstad" en de manier waarop Van Manen daarin al snel, met zijn aangeboren lef, zijn weg vindt, behoren tot de boeiendste hoofdstukken in Hans van...Er werd en wordt nog altijd veel gespeculeerd over de betekenis van dit werk -- de vroege introductie van video, de connotaties van voyeurisme, van geweld tussen man en vrouw --, dat desondanks

Nachtmerrie uit Zuid-Afrika te gast in Avignon • 26 juli 1997
Het gevaar voor een al te simpele, ideologische voorstelling van de tegenstellingen tussen blank en zwart, ten koste van de humor en de ambiguïteit van het verhaal, ligt voortdurend op de loer...Zijn vrouw is geen blanke, maar de zwarte Busi Zokufa, wat een eigenaardige tweeslachtigheid aan dit stel geeft...Ook de getuigen in de processen tegen de misdadigers worden gespeeld door bijzonder mooie, expressieve poppen

Jonge dansers krijgen hulp van mentor • 30 augustus 1997
Net als De Mey het vaak doet, bouwt ze haar werk volledig op rond de stemmingen in een muziekwerk, in dit geval de Sonata voor cello en piano, opus 4 van Kodaly...Met appels -- de verboden vrucht die hier vooral lijkt te verwijzen naar de geheime fantasiewereld van een jong meisje, net geen vrouw -- en donspluimen charmeert ze het publiek...De aanzet van de voorstelling suggereert een beweging over een diagonaal van de ene zijde van het speelvlak naar de andere

Klapstuk bouwt mooie momenten uit improvisatie :... • 3 oktober 1997
De openingsscène waarin het volledige corps de ballet danst, blonk bijvoorbeeld bepaald niet uit door de inzet van de dansers...Momenten waarin je merkt dat de dansers niet meer zozeer bezig zijn met "hoe het eruit ziet", maar volledig betrokken raken bij de beweging, de ruimte en de omgang met een eveneens geïmproviseerde...Zo was er een duet tussen Katrien Van Aarschot en Hernandez, waarbij hun ledematen voortdurend verstrengeld raakten, dat de verschillen tussen groot en klein, man en vrouw, erg lang uitspon

Hoghe draagt mis op voor herinneringen • 24 oktober 1997
Op de knieën, met een zwart schriftje in de hand en een pen voor de voeten, leest hij zijn beknopte, uitgezuiverde verhalen met een bijna objectieve stem voor, alsof hij over een ander sprak...Tussen die momenten door krijg je een evocatie van de dingen, eerder dan van de mensen, die zijn jeugd bepaald hebben...Samen met enkele voorwerpen die Hoghe hier en daar over de scène verspreidt, krijg je een bijna ruïneuze sfeer, een naar de keel grijpende melancholie

Kleine burgers aan de roddel • 6 november 1997
De enscenering eindigt met een elegant, quasi-barok dansje van vijf van de zes acteurs...Het is moeilijk om dan niet onwillekeurig terug te denken aan de wandelende echtparen in Buñuels Charmes discrets de la bourgeoisie...Isma is het gezelschapsspel van de groep de vraag wat er nu toch aan de Vandeveldes mankeert

Virtuoos vlechtwerk van bewegingen: Munt brengt nieuwe... • 14 november 1997
Ook in Stella werd de choreografie sterk toegeschreven naar de persoonlijkheid van de dansers...Geen verhaal heeft nog een absolute kracht, zoals blijkt uit de woordenwisseling tussen Bruce Campbell en Roberto Olivan de la Iglesia, waarin dezelfde vrouw op twee erg verschillende manieren...van haar zwaarte en onbeholpenheid ontdaan is. In de plaats komt een "lichtheid en vitaliteit", zoals het programmaboekje het precies uitdrukt, die in zich nog wel de sporen draagt van de oorsprong van de

Discordia speculeert over fictie en realiteit • 28 november 1997
Hij koppelt dat feitelijke, zij het jammerlijke, gegeven aan bijna kosmische beschouwingen over maatschappelijke gebreken en zelfs fouten in de constructie van de natuur...Die draaien alle op een of andere manier rond de vraag wat de verhouding is tussen de "werkelijkheid" en wat we bedenken, en of je daar eigenlijk wel een onderscheid tussen kunt maken...Nog tot en met zaterdag (20.30 uur) in de Studio's van het Kaaitheater, Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81, 1000 Brussel

Danser laat zichzelf (niet) zien • 22 januari 1998
een uitgebreide tekst noemt Hernandez de zoektocht naar het unieke, het hyperindividueelste in de interpretatie van dans het uitgangspunt van zijn choreografisch onderzoek...afpellen van de ruwe korst van vreemde elementen die de eigen identiteit inbolsteren...Een bril met foto's van twee ogen op de plaatsen van de glazen ontnemen ons het uitzicht op zijn ware gelaat

Staalkaart van jong danstalent uit Israël • 24 februari 1998
Door de grote verschillen tussen deze bijdragen had de voorstellingen in haar geheel veel weg van een "bonte avond" met voor elk wat wils, met ruime kansen om de de grote kracht en versatiliteit van...Als steeds is er de spanning tussen enerzijds de concrete fysieke realiteit van de lichamen, het "beeldend materiaal" van de choreografe, en anderzijds de beelden die ze tevoorschijn wil toveren...Passomezzo' staan de klassieke gitaar en zang van de evergreen 'Greensleeves' in een gespannen verhouding met een bijna gewelddadige botsing tussen een man en een vrouw

Als spreken tot niets leidt: Pieter T'Jonck... • 1 maart 1998
De muren zijn roze, de kasten zijn roze, de flesjes bier en wijn zijn wit, en zelfs de kledij van de personages bestaat uitsluitend uit de meest schreeuwerige combinaties, van knalturkoois over...De personages zijn, uiteraard, typetjes - de Antwerps sprekende frigide Helga, het buitenbeentje in deze consequent West-Vlaams sprekende gaarde, met haar sullig-domme echtgenoot François, de...De soaps waarin ze spelen zijn immers, in hun triviale en eindeloze ontwikkeling, op een paradoxale manier de ondersteuning ('mothers little helper') en de ontkenning van wat hier zo open en bloot te

Simone Sandroni tornt aan onzichtbare grenzen • 11 maart 1998
Door het directe contact met de toeschouwers, door de overdreven gestileerde gestiek die hier aangekondigd wordt (met bijna letterlijk een lach en een traan), herken je vaag de invloed van de commedia...Terwijl de bloemen naar beneden zakken en de scène omvormen tot een bloemenwoud, halen de andere dansers mensen uit het publiek om de vrouw te omhelzen...Plots begrijp je ook de muizenvallen op de rand van de scène, Terwijl er druk op en af de scène gelopen wordt, wordt een val geraakt en als een rij dominostenen klappen ze een na een dicht