681 document(en) met "aan-" • Resultaten 301 tot 320 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Tasso, reis vol onverwachte wendingen • 6 maart 1992
Vooral in de konfrontatie tussen Tasso en zijn "tegenstander" Antonio worden de vele nuances die Goethe in zijn tekst aanbracht, op een meer dan voortreffelijke manier aan het licht gebracht...Zijn momenten van ontevredenheid en zelfs wat afgunst, zijn herkenning ook van het syndroom van Tasso's jeugdige overmoed brengt Bogaerts op een subtiele manier aan het licht door zijn fysieke...Als je die dode momenten er niet bijrekent, is deze Tasso in een nauwelijks-regie van Paul Peyskens een boeiende, warm aan te bevelen reis door het psychologisch landschap dat Goethe schilderde

Titanic negentiende-eeuws, Wagneriaans totaalspektakel • 7 maart 1992
Je zit voortdurend te denken aan tableaux vivants of gewoon aan frivool ballet (frivool, om de onortodoxe dansgrammatika dan). Oogstrelend is vooral het decor van Fabrizio Plessi in de ruimte van een...Want deze dans brengt niets wezenlijks bij aan het beeld, wel integendeel

Konijn, puntmuts en taal • 20 maart 1992
De enige ingang is een smalle spie tussen de tribunes tot aan het podium...Alle kontradikties, het gewonde brandweerkonijn in zijn vrije uren, de man aan de tafel, en de tekst lijken bijna niet meer in een voorstelling samen te persen...Aan die onmogelijkheid, en aan het feit dat Marc Van Overmeir te midden daarvan stand houdt, dankt het stuk een ongewone fascinerende kracht

Goede voorstelling is nooit "af": Anne Teresa... • 1 april 1992
Een al te uitdrukkelijke emotionaliteit, en een gebrek aan struktureel denken, waarvan men gelooft dat het interessant genoeg is om te tonen aan een publiek, dat is dan in het dansmilieu vaak de...Juist in het werk kun je vragen stellen naar de relevantie van wat je aan het doen bent...Maar als je ziet hoe dansers aan het schipperen zijn, en dan plots heel briljant worden... dingen ziet geboren worden op een scène die je wel al kent maar die gevoed zijn door alles wat in het werk

De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens • 1 april 1992
minst omdat ze voor de eerste maal omstandig experimenteert met de middelen die video biedt om de dramatische structuur van de voorstelling aan te vullen/te versterken...Omdat ze je zo aankijkt terwijl je de zaal inkomt, en haar beeld nog lang blijft hangen als de dans al begonnen is, gaat er tegelijk verleiding en brutaliteit van uit: ze kijkt je zonder verpinken aan...De lijnopstelling, de ondoorgrondelijke symboliek van hun synchrone gebaren, geven aan de groep een intense, gebalde kracht die het persoonlijke overstijgt

Frankenstein amusant • 25 april 1992
Van de ontstaansgeschiedenis van het beroemde verhaal, dat begon als een tijdverdrijf in de villa van Lord Byron aan het meer van Genève, maakt Swarte een raamverhaal voor de teatervoorstelling...Over de negentiende eeuw kom je niet veel meer aan de weet dan je in een plaatjesboek kan zien...Een voorstelling als deze, hoe leuk en genoeglijk ze soms ook is, verandert daar niets aan

Duitse aktrice Edith Clever leest Nietsche, Bernhard... • 14 mei 1992
Door de manier waarop de ademhaling en de schaarse beweging het ritme en de kleur van de tekst ondersteunt, voegt Clever iets toe aan de tekst...Edith Clever treedt vanavond nog op in de kleine zaal van het Théâtre National aan het Rogierplein in Brussel; ze brengt teksten van Friedrich Hölderlin

Tapijtjes tegen het bloeden • 20 mei 1992
von Goethe nooit in het Nederlands opgevoerd werd, zou aan de kwaliteit van het stuk kunnen liggen, de auteur ten spijt...Toch wou Dito-Dito het opvoeren, en de reden is wellicht dat aan de hand van de lotgevallen van Eugenie, de overspelige dochter van een hertog en een overleden prinses, de morele korruptie van het...De voorstelling zit daarmee dicht tegen de parodie aan, maar vermijdt dat net omdat het er zelden dik opgelegd wordt

Keuzen van klein teaterfestival • 22 mei 1992
Vraag blijft wel welke betekenis je aan dit soort onversneden teatermagie nu nog moet toekennen...Mede door de goede timing, en de voortreffelijke akteerprestaties van Laurence Bienvenu en Lerch zelf, levert dat een goede voorstelling op, die recht doet aan Kroetz' subtiele subversie

Intrigerende momenten in flauw verhaal • 23 mei 1992
Precies dat raffinement laat de beelden elk op zich veel meer suggereren dan wat de globale struktuur van de voorstelling schijnt aan te duiden...En ook de dans heeft een potentieel aan betekenaars van de ervaring van het lichaam die de "inhoud" van de voorstelling ver te buiten gaat...Maar een beetje zicht op de zaak houden zou toch moeten kunnen, wil je niet, zoals hier, je eigen werk ondergraven door het op te hangen aan nogal flauwe algemeenheden zoals het beeld van de

Beursschouwburg zoekt jeugdiger publiek: Direkteur Paul Corthouts... • 4 juni 1992
totaal vijf programmatoren die elk op terreinen als teater, muziek, beeldende kunst laten zien wat er volgens hen aan de hand is, zonder veel verbanden tussen die disciplines...Onder meer door een jonge generatie denkers opdrachten te geven om te onderzoeken wat artistiek en maatschappelijk relevant is aan het werk dat hier geprezenteerd wordt...En daarin is de Beursschouwburg dan weer een koploper aan het worden, in het opnieuw, en expliciet, formuleren van de positie en de inzet van de kunst

"De knie van de voetballer" of de... • 17 juni 1992
De uiteindelijke reden is dat hij in woord en daad de begeerte in zijn meest extreme vormen aan de stelde als tegenpool van de redelijke samenleving...De Parade stelt gewoon dingen aan de orde

Dans wikkelt zich om muziek in "Mozart/Koncertaria's" • 1 augustus 1992
ontmoeten met een uitgesproken individualiteit, maar ook met de uitgesproken waardigheid van het dansritueel waarin ze zich tegelijk aan elkaar vertonen én verhullen...zeker opzicht is deze Mozart/Koncertaria's sterk verwant aan Ottone, Ottone waar de dans ook een koreografische dubbelganger van de muziek is. Maar de verscheurdheid en passie van Ottone maakten

"Kartonnen dozen" op de planken • 22 september 1992
Maar voor hij daar aan toekomt, schetst hij zijn hele jeugd-entourage...vergapen ons graag aan ons eigen kleine verdriet

Prettige koreografie van Erik De Kuyper • 24 september 1992
ANTWERPEN -- Met Echte clichés is de schrijver Eric De Kuyper inzake dans en koreografie aan zijn proefstuk toe...Hoewel, het begrip proefstuk, of eerste koreografie, houdt de gedachte in aan een voortgezette carrière binnen de discipline, en als je je zoals De Kuyper als een flaneur in verscheidene genres...Ze worden allemaal wel weggecamoufleerd, maar het zijn tekens aan de wand: dit is woekerende kitsch, het echte verlangen zit er ergens onder verscholen

"Sonatas 555" bevallig, maar wollig • 8 oktober 1992
staat een schaap met een herder de hele voorstelling op het podium het spektakel aan te gapen...Wie daarvan houdt, zal echter veel genoegen beleven aan deze "Sonatas 555". Nog te zien in Théâtre Varia, Scepterstraat 78 te Brussel tot en met 9 oktober, om 20 u 30

Wegdromen in wereld van Munoz en Ramis... • 21 oktober 1992
Niet omwille van de romantiek ervan, maar om wat dat aan imaginair potentieel oplevert...Denk maar aan sterke verhalen van vissers over wat ze op zee gezien en gevangen hebben of aan de hechte verknooptheid van relaties in een kleine groep, die een biezonder soort gekte en...Een tweede verklaring kan zijn dal je hier ook het zoekproces ziet van Ramis en Munoz om uit de beperktheid van het duet te komen, dat ze middelen aan het zoeken zijn om grotere ervaringsgegevens

Entoesiasten sleutelen aan vader-zoonrelatie • 3 november 1992
Op het eerste gezicht gaat het om een komische voorstelling: Er worden uiterst herkenbare types opgevoerd, de handeling loopt soms op regelrechte slapstick uit en kitsch en onzin komen rijkelijk aan

Needcompany brengt Shakespeare gebald • 9 november 1992
Michael Greiling als Antonius herroept zelfs voortdurend zijn beslissing om dood te zijn, en moet er door de anderen steeds weer aan herinnerd worden dat hij dat wel degelijk is. Alsof de eskalatie...Ritsaert ten Cate is steeds de man aan de zijlijn, de observator die de rampen allemaal al lang ziet aankomen, maar ook weet dat er niets aan te verhelpen valt

Als het nergens over gaat • 12 november 1992
Je kan je spiegelen aan het gebeuren op de manier die je maar wil, maar -- en dat is het grote verschil met televisie -- de intimiteit wordt je onthouden...Het triviale, het gebrek aan realiteitswaarde is het enige wat over de toneellijst raakt