380 document(en) met "bijna-klassieke" • Resultaten 121 tot 140 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Dito-Dito lacht met overdreven ernst • 10 januari 1992
De toon van de voorstelling daarbij is niet die van een rekwisitoor, maar een bijna vertederde geamuseerdheid met de ijdelheid van het mannelijk vertoon

Dialoog met herinneringen • 14 januari 1992
En die momenten zijn in de tekst in hoofdzaak bij L gelegd, zodat het personnage D wel binnen nauwe, en struktureel onlogische, tekstuele marges moet handelen, die het mysterieuze bijna letterlijk

Ritsema houdt krachtige taal van Muller in... • 21 januari 1992
Die overrompelende kracht wordt bijna altijd in toom gehouden door een regie die tegenover de niets ontziende en verwarrende lawine van metaforen en associaties een lawine van teatermachinaties

Weemoed en vitaliteit bij Vandekeybus • 25 januari 1992
Het sukses is verdiend: Vandekeybus is een van die mensen die nagenoeg uit het niets een wereld tevoorschijn kan toveren, waarin de spanning van het dansen bijna fysiek voelbaar wordt en prachtige...De vrouwen maken hun precieze werkje bijna onmogelijk door vanuit de hangmat aan hun haren te trekken of meppen uit te delen...De voorstelling zit vol van dat soort grappige, maar spannende situaties, en het zou bijna onbegonnen werk zijn om ze alle te beschrijven

Rosas plaatst in "Erts" oude tema's in... • 7 februari 1992
Wat daadwerkelijk op de scène gebeurt, wordt daarom bijna een blik achter de schermen, een kijk op gevoelens en gebeurtenissen die gewoonlijk achter het vertoon verscholen blijven...Maar ook als groep gaat er een soms bijna intimiderende werking van uit

Tasso, reis vol onverwachte wendingen • 6 maart 1992
Dat het stuk zich daarna al snel herpakt, bewijst hoe aartsmoeilijk deze akteerstijl is. Er wordt eigenlijk bijna niet geakteerd, er wordt voortdurend gezocht naar het meest passende, minst

Titanic negentiende-eeuws, Wagneriaans totaalspektakel • 7 maart 1992
Daartegenover staat de voorstelling, en die is biezonder mooi, op een estetiserende, bijna 19de-eeuwse wijze

Konijn, puntmuts en taal • 20 maart 1992
Alle kontradikties, het gewonde brandweerkonijn in zijn vrije uren, de man aan de tafel, en de tekst lijken bijna niet meer in een voorstelling samen te persen

De lucht is zwanger van onuitgesproken verlangens • 1 april 1992
Opvallend in het decor is de prominente aanwezigheid van de verlichting, met een imposant aantal spots, dat het decor van Herman Sorgeloos bijna naar de achtergrond drukt

Frankenstein amusant • 25 april 1992
Door die setting wordt meteen ook het stuntelige, bijna ready made karakter van decors en kostuums perfekt aanvaardbaar en grappig...Je gaat dus bijna vermoeden dat het stuk gemaakt werd vanuit een regelrechte nostalgie naar de tijd dat het allemaal nog zo eenvoudig leek, en niemand bijgedachten had bij wat op een scène getoond

Tapijtjes tegen het bloeden • 20 mei 1992
Het akteren is flinterdun, bijna niets meer dan een loutere voorlezing van de tekst...De kontekst van de handeling wordt in de vormgeving van Bernard Van Eeghem gereduceerd tot een bijna zelfstandige betekenaar, naast de tekst...De première-voorstelliiig toonde hoe pijnlijk nauwkeurig het bijna niet akteren moet zijn, wil het duidelijk maken wat de inzet van de voorstelling is. Mieke Verdin en Willy Thomas zitten bijna

Beursschouwburg zoekt jeugdiger publiek: Direkteur Paul Corthouts... • 4 juni 1992
Vorig seizoen werd bijna elke dag iets geprogrammeerd in de Beurs, veel meer dus dan tien jaar geleden, maar door de versnipperde programmatie en het enorme aanbod in de stad, viel dat nauwelijks op

Dans wikkelt zich om muziek in "Mozart/Koncertaria's" • 1 augustus 1992
Meer dan eens lijkt de dans zich weg te cijferen voor de muziek, is ze bijna niet meer dan een omwikkelende beweging rond de zangeresen...hier plaats voor een opener, bijna tedere voorstelling van het menselijk bedrijf

"Sonatas 555" bevallig, maar wollig • 8 oktober 1992
De link tussen mikado, muziek en dans is een onderliggende tematiek, die licht aangezet is uit de vrolijkheid van de dansers, de lichte, bijna fladderige kwaliteit van de bewegingen spreekt een

Entoesiasten sleutelen aan vader-zoonrelatie • 3 november 1992
De slotscène, met vader en zoon en een soort psychiater, al draagt die wel de kiel van een automecanicien, is bijna een persiflage van een klassieke louteringsscène

Bij de dood (van een broer) • 21 november 1992
Af en toe wat hortend, af en toe een zin hernemend, maar in een gestage woordenstroom, bijna zonder stemverheffing, gaat hij door tot het einde

Anne Teresa De Keersmaeker: 'Veel van wat... • 1 december 1992
De armbewegingen die de meisjes bij de opening simultaan maken, op een lijn, lijken bijna oosters, mysterieus...De naaktheid van dat beeld, dat hij bijna niet wil kijken... daar is een bepaalde schuchterheid aan verbonden die ik heel mooi vind, terwijl zijn blik toch doordringend is. Video Etcetera...en tribune-opstelling in de langsrichting, zodat je nooit een overzicht kreeg over alles tegelijk... ATDK: Bijna een ping-pongtafel, hè... Etcetera: Bij Erts was het ook moeilijk om de scène

Nieuwe dans op oude vormen • 15 december 1992
Een speciaal soort dubbele body, die delen van het achterwerk en de liesstreek onthult omdat de twee helften niet precies overlappen, trekt op een bijna obscene wijze de aandacht op de schaamstreek...Het mooie aan deze voorstelling is de voortdurende ambiguïteit die speelt: in de dans krijg je bijna een hulde te zien aan grote klassieke en moderne koreografie, met een typisch Amerikaanse zin voor

Nieuwe Fabre is echte Fabre • 21 december 1992
Hij bestaat bijna helemaal uit "geleende" beelden, de verwijzingen naar Magritte, Broodthaers, Duchamp, Rops en mogelijk Panamarenko (de papegaaien) overwoekeren de finale boodschap

Waanzin in eetzaal van "grand hotel" • 21 januari 1993
Omdat Ceulemans daar toch mee begint, beginnen de anderen bijna instinktmatig hem het zwijgen op te leggen, door hem te bedelven onder onzin, bedreigingen en verwijten allerhande, tot Ceulemans finaal...De spanning tussen het verwachte antwoord en de ongevraagde, absurd-ernstige uiteenzetting is bijna slapstick