596 document(en) met "meer" • Resultaten 141 tot 160 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Kamagurka gaat vervelen • 21 december 1988
Maar niet dat simpele schema, dat tenslotte al zo oud is als de straat (denk maar aan "de dikke en de dunne"), maakt de essentie van hun humor uit, wel hun zonder meer destruktieve taalgebruik...Kamagurka en Herr Seele nemen zichzelf zo konsekwent niet au sérieux dat er eigenlijk niet veel meer te beleven valt zodra je dat essentiële mechanisme ontdekt hebt...koddige gebaren meer tegen

Dertigers toveren tienerfantazieën: "L'amour, la mort" van... • 21 december 1988
Uiteindelijk waren de akteurs min of meer op elkaar uitgekeken...koppeltje dat zijn handen niet meer thuishoudt

Tragi-komedie van de wanhoop: "Tulpen Vulpen" van... • 10 januari 1989
Nog meer dan in Silicone of Pick-up is de taal van dit stuk gereduceerd, uitgebeend tot op het bot, tot er nauwelijks nog een dialoog in de konventionele zin van het woord overblijft...De driehoeksrelatie tussen Joke, John en Job levert niets meer op dan een iteratie van scheldwoorden

Hoe vertel ik een verhaal?: "Plots/z" door... • 19 januari 1989
Als hij die verliest, fixeert hij zijn blik op een onbetekenend detail en kan voor niets anders meer aandacht opbrengen...Die kennismaking is zo heilzaam dat Frans (Guy Dermul) zijn bril niet meer behoeft: door zijn droeve levensrelaas aan Robert te vertellen raakt hij bevrijd van zijn opgekropte frustraties, waardoor...hij niet meer kan handelen

Over een Duitse kladschilder en een joodse... • 9 februari 1989
Op de manier van een echte komedie: door lichte vertekening van de figuren naar het karikaturale, een strikte timing en een uitgekiende plaatsing van de figuren word je zonder meer ingepakt

Subliem minimalisme: "Wittgenstein Incorporated" • 11 februari 1989
Ja en nee; niet als je akteren verstaat als: iets doen wat een bedrieglijke begrijpelijkheid geeft aan de tekst, een valse glans van helderheid waar het uiteindelijk om niets meer gaat dan slagroom...Minimaal akteren dus, nauwelijks meer dan wat zoekende armgebaren alsof de denkinspanning voorlopig nog wat ongericht een uitweg zoekt of alsof het nodig is de maat van het spreken aan te geven, maar

Virtuoze klassieke passen in een complexe struktuur • 18 februari 1989
De eterische sfeer die aanvankelijk door klank, decor en dans geschapen was, blijkt nog meer illusoir als eerst een hansworst met een verfomfaaide buishoed, kompleet met feestneus opduikt, en daarna...Een eenduidige interpretatie kan je hier niet dadelijk voor verzinnen, het werkt meer als een totaalbeeld dat door zijn ondoordringbaarheid als totaalbeeld een vreemde fascinatie oproept...Nog meer dan het andere werk van Forsythe vraagt het erg aandachtige toeschouwers, maar de kwaliteit van de dans is dan ook zeer hoog

Tekst van Lowry heeft geen "teater" nodig:... • 23 februari 1989
En wat meer is, door het versnijden van de tekst en de gratuite akteerprestaties gingen de soms zeer luciede bemerkingen van Lowry over het interneringssysteem en de waanzin volledig de mist...Ergernis, omdat je het idee krijgt dat dit niet meer dan moeilijkdoenerij is bij een tekst die op zich zeer helder is, ook zonder dit soort verduidelijking

Snel, hard, opwindend: "Les porteuses de mauvaises... • 1 maart 1989
Een hommage aan Beuys denk je misschien, maar uiteindelijk blijkt het niet meer dan een bevroren nat hemd, dat later op de voorstelling hardhandig van de laatste ijsklonters ontdaan wordt...Edouard Lock met Louise Lecavalier in Lalala Human Steps doet zijn de vormelijk spanningen tussen muziek, tekst, beweging en scènebeeld niet echt sterk genoeg om meer dan een snel overwaaiende

Onafwendbaar labyrint: "Nachtwake" van De Blauwe Maandag... • 15 maart 1989
Alleen Monika -- de enige die ook min of meer haar zaken op een rijtje kan zetten -- probeert de resten nog wat bij elkaar, te vegen...laat aanvoelen waarom het zo'n labyrint is, hoe het komt dat geen van de personages echt zuiver te plaatsen is maar de perceptie ervan meer verschuift met de dialoog

"L'horloge en folie": leven ontsnapt aan film • 4 mei 1989
Meer zelfs, hij vergroeit met de camera, die hij op zijn hoofd plaatst, zodat zijn personage helemaal samenvalt met dat van de nuchtere observator

Onbezoedeld verlangen: 't Stuc-dansproduktie "Bei mir bist... • 20 mei 1989
De meisjes gaan bijvoorbeeld plots in een kring zitten, alsof ze geen belangstelling meer stellen in de jongens, sabbelend op een glinsterend stukje strass met zelfvoldaan welbehagen...Soms wordt de realiteit van de situatie plots uitvergroot, als een verwijzing naar wat er komen zal als de spelletjes niet meer zo onschuldig zijn...Een feest dat op het einde ook signalen laat zien van meer duistere en taboe-geladen kanten van lichamelijke lusten, als keerzijde van een "echt" paar dat gevormd wordt

Slechts schijnbaar een toneelstuk: "Op de hellingen... • 2 juni 1989
Voor Leopardi heeft ze alleen een soort geestelijke affektie over, terwijl blijkt dat de dichter zelf tot niet meer dan een cerebrale verliefdheid in staat is. Zijn mismaaktheid en zijn klaagzang...meer aankan...De personages blijven losse monologen, er is geen aktie die de ontwikkeling aangeeft wat toch min of meer als een psychologisch drama kan gelezen worden

Dito' Dito' met leuke Ibsen, maar loodzware... • 29 juni 1989
Maar het tweede en derde deel deden mij niet echt hunkeren naar meer...Allicht heeft zij iets meer achtergrondinformatie over leven en werk van Salomon, maar uiteindelijk kan zij met deze tekst ook niet veel meer doen dan er de passende beelden tot gepaste ontroering bij

Kan iemand zeggen wat repertoire eigenlijk is?:... • 4 juli 1989
Wat onderscheidt hen van "kleine" gezelschappen die ook klassieke auteurs spelen, vaak met meer publieke en kritische bijval...Velen meenden hier een beschuldigende vinger te moeten uitsteken naar politici, omdat zoiets hier niet kan, maar... op dat ogenblik kon je je als toeschouwer al niet meer van de indruk ontdoen dat...te kibbelen en te sjoemelen, vooraleer er helemaal geen publiek meer is, klonk te midden van dit vruchteloos gepraat terecht, en vooral, onheilspellend

Discordia met kritische lezing van "Oom Wanja":... • 5 juli 1989
Dat veroorzaakt een lichte schok, omdat je meer plechtstatige formuleringen gewend bent van de oude standaard-vertaling uit de jaren '50...Meer nog, het is dit effekt, die bepaalde stijl van akteren, die dit gevoel mogelijk maakt...Het decor van deze voorstelling is een kommentaar op zich; de kleine, diepe scène is volgehangen met doeken, die een na een opengeschoven worden, waarbij steeds meer art-déco-meubels, met hier en daar

Akteurs missen rijpheid: "Het heengaan" van Jan... • 7 juli 1989
Maar akteren heeft een betekenis bij deze regisseur die niets te maken heeft met het gangbare "in de huid kruipen van". Het is meer iets als een verhevigde aanwezigheid...En dat des te meer omdat er nagenoeg geen tekst zit in de voorstelling, een enkel gedicht van Baudelaire (in geradbraakt Frans, helaas), enkele teksten van waarschijnlijk Rilke en een paar liedjes

Halvering aantal akteurs verdubbelt komisch effekt: "Private... • 15 juli 1989
En dat is zonder meer een van de meest komische opvoeringen die dit jaar te zien waren...Details laten voelen dat echtscheiding in dit stuk wel meer in de taboesfeer zit dan nu, of toch minstens nog eerder met een soort vergulde (Engelse) bohème geassocieerd werd...Maar dat doet er op dat ogenblik niet meer toe, omdat de bespottelijke voorspelbaarheid van het gebeuren op dat ogenblik al zijn climax bereikt heeft

"Das Interview das stirbt" jeugdwerk in gerijpte... • 9 september 1989
BRUSSEL - Jan Fabre is een beeldend kunstenaar-teatermaker, die in de loop van het tiental jaren dat hij zijn werk exposeert/toont een steeds groeiende faam verwierf, maar ook steeds meer controverse...Het hele stuk moet zich min of meer afspelen als een nauwkeurig gemetronomeerd ritueel van in zichzelf verzonken akteurs, bijna marionetten in een abstrakt beeldenspel

Fabre: ascese door herhaling: "Das Interview das... • 14 september 1989
Veel meer dan in zijn tekst, die overigens voor mij vaak moeilijk te volgen was en niet meteen een meesterwerk van heldere formulering leek...En dan loop je buiten, want dan is er plots niets meer te zien...tegenstelling tot vroeger werk waren hier duidelijk heel wat meer mensen niet gepakt, want tegen het einde van de voorstelling was de zaal half leeg