285 document(en) met "nooit" • Resultaten 21 tot 40 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten
"Onbehaaglijke komedie" in de mist: Debat: Pret...
• 17 januari 1987
zelfs al heb je nooit van Tsjechov of Wilde gehoord b.v...Af"
Ondertussen werd door iemand in het publiek de vraag gesteld waarom de heren kunstenaars nooit eens iets "af" prezenteerden en het publiek steeds betrokken in hun onderzoek, en daarmee dreef...mens "af" is". Rijnders: "Als je nooit iets nieuws probeert, tja..."
Het debat eindigde dan ook in een nogal onbehaaglijke sfeer, omdat de botsing der geesten eerder tot een "perte totale" dan tot
Gesprekken vol (zelf)bedrog: "Het kompromis" van Istvan...
• 24 januari 1987
De tragedie van al de protagonisten in dit stuk -- en het gaat daarbij om briljante figuren --, met uitzondering van de partijfunktionarissen, is immers dat zij door deze konstellatie nooit als
Ralf Ralf: met veel humor en onkonventioneel
• 27 januari 1987
ook voor wie nooit van Paxton of Beckett hoorde, zeer genietbaar en zeer grappig is, en tegelijk op verschillende vlakken de fantazie van de toeschouwer sterk prikkelt door de vreemde "gekheid" ervan
Orkater komt met "Onder het melkwoud": Betoverende...
• 23 april 1987
Nooit wordt ergens een typetje definitief uitgetekend, nooit ook is iemand echt solo aan het spreken; zelfs als maar een akteur aan het woord is, voel je, misschien door het musiceren tussendoor
Paul Peyskens op de Vlaamse Zomer: De...
• 24 augustus 1987
Waarmee we terug zijn bij dat ene verhaal van Mamillius dat we (gelukkig voor het verhaal) nooit zullen kennen
"Les Survivants" blijft klapstuk van Gallotta
• 19 oktober 1987
LEUVEN -- Dat een kunstwerk nooit herleidbaar is tot één benoembare interpretatie, is een bewering die vaak wordt aangewend voor werk dat de niet-ingelichte toeschouwer sprakeloos en vol onbegrip
Stuiptrekkingen van marionetten: "Mort de rire" van...
• 23 oktober 1987
Als je denkt dat er nooit meer een einde aan komt, wordt de stinkende boel plots opgeruimd, de schuttingteksten van de muur geveegd
Charles Vandenhoves geslaagd debuut als decorontwerper: Attributen...
• 25 januari 1988
mat glas, zodat je wel weet dat er iemand achter de schermen staat, maar je nooit zijn gezicht kan zien, als wil niemand de ander werkelijk in het gezicht kijken
Als er iets is datje moet doen,...
• 16 juli 1988
Discordia zal nooit een totale illuzie leveren, eerder voorstellingen die iets weg hebben van een afgekloven been: alleen wat kunsthistorisch, teatertechnisch of inhoudelijk als relevant wordt herkend...Zelf kan je nooit traceren of je avant-garde bent of niet, het pakt altijd anders uit dan je zelf dacht...Daar ben ik nooit uitgeraakt
Loze diepgang, loze humor: "Ballet in wit"...
• 9 september 1988
nooit, in al het werk dat ik al van Van Runxt gezien heb, de grenzen van het partikuliere
Scenografie als autonome kunstdiscipline: Toneelbeeld van Jan...
• 15 september 1988
van die evidentie en vertrouwdheid ontdaan, zodat sokkels er nooit meer helemaal hetzelfde uitzien nadien
Speurtocht naar eigen danstaal: Canadese groep Jean-Pierre...
• 22 september 1988
Bij het lesgeven maak ik nooit gebruik van spiegels; ik ga uit van het idee dat elke beweging ontstaat door een intuïtie, een ingeving, en dat de eerste impuls voor de beweging altijd gegeven wordt
BKT speelt satire met wrange bijsmaak
• 5 oktober 1988
Ondanks een einde waarin er erkenning voor elkaars werk ontstaat tussen "de grote karaktervertolker" (die we nooit te zien krijgen) en de criticus, gaat de tekst zelden verder dan clichés en nogal
Man betaalt vrouw voor liefde: Marguerite Duras...
• 13 oktober 1988
De man mag nooit rechtstreeks spreken, mag geen toneel spelen, mag enkel de tekst voorlezen
Louise Lecavalier vliegt over de scène
• 27 oktober 1988
De voorstelling is niet te missen voor wie van postmoderne dans houdt, maar zelfs voor wie daar nooit van gehoord heeft, is het een buitengewoon, opwindend spektakel
Is dat nu niet om te lachen?:...
• 15 november 1988
Een dergelijke bijeenkomst zou nooit belegd zijn, maar Stalins bemoeienissen met de kunst en zijn voorkeur voor pompeus, ongenuanceerd monumentalisme (waarin hij een waardige evenknie van b.v
Jean-Claude Gallotta een week in de Singel:...
• 19 november 1988
Zelfs al heeft de toeschouwer die ene beweging zelf nooit gemaakt, toch blijkt ze vaak het perfekte vehikel in deze tijd te zijn om associatief iets los te werken...Dat betekent ook dat de voorstelling nooit helemaal dezelfde is; binnen de eigen aard die een voorstelling op een bepaald ogenblik gekregen heeft, ligt de inbreng van de dansers nooit helemaal vast
De afwezigen hadden ongelijk: "Groupe Emile Dubois"...
• 29 november 1988
Maar die technische uitmuntendheid wordt nooit aangewend om de eterische pracht van perfekt gekoördineerde groepsbewegingen uit te spelen tegen verbluffende soli zoals in klassiek ballet of ook wel
Tragi-komedie van de wanhoop: "Tulpen Vulpen" van...
• 10 januari 1989
Jullie zeggen alleen maar O God, jullie slenteren maar zo'n beetje door de dood". De verwantschap tussen Tulpen Vulpen en La maladie de la mort van Duras is dan ook nooit ver weg
Kritische benadering van gruwelijke spelletjes: "Madame de...
• 21 januari 1989
Al wordt Mishima's tekst soms pure poëzie met overladen symboliek, toch is dit nooit de taal van waanzinnigen