510 document(en) met "hier" • Resultaten 381 tot 400 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Hoe je "De meeuw" vakkundig de nek... • 11 april 1998
Dit stuk, met al zijn paradoxale gemoedsbewegingen en ontwikkelingen, waarin geen enkele uitspraak is wat ze lijkt, wordt hier fijngemalen tot een vulgair soapverhaal

Oratorium met tegendraadse stiltes: Needcompany bundelt drie... • 21 april 1998
Zoals uit de titels van de drie delen blijkt, worden hier de zwaarwichtigste thema’s van ons denken en spreken onderzocht...Ook hier schijnt een essentie te verbrokkelen tot onzinnige woorden en gebaren...Toch komt hier, in de laatste monoloog van Viviane De Muynckf een soort moraal tevoorschijn

Platel raapt theater van de straat: Bach... • 14 mei 1998
Je bent verplicht om hier en daar een acteur te volgen, wel wetend dat daardoor een heleboel andere zaken je zullen ontgaan...Wel, hier vinden we een essentiële paradox van de voorstelling...Maar, hoe kan het ook anders, alle acteurs blinken hier uit in merkwaardig authentieke vertolkingen

Een vracht Shakespeare • 16 mei 1998
Wijckaert maakt hier echter geen duidelijke keuze

Pierre Droulers zet dansers in matrix • 27 mei 1998
De collage is hier echter geen vorm die bekende beelden plots in een onverwacht dag- licht stelt, zoals het in beelden- de kunst vaak toegepast werd...Het principe hier is dat van de matrix, het cement dat steen- korrek aaneenüjmt tot een mooi oppervlak, waarbij de aan- dachtige toeschouwer hier en daar het uitzonderlijk

Reflecties over opera, film en choreografie: Pieter... • 1 juni 1998
En hier is het verschil in kleur werkelijk frappant...Was zijn scènebeeld destijds dat van de troosteloze schoolfeestzaal, waar vier meisjes tegen het ongenadig harde licht van tl-buizen in zichzelf willen tonen, hier bevinden we ons in de oneindig veel...De situatie is harder, maar zo ook de vrouwen, geen meisjes, die hier op de scène staan

De reünie van dans en ballet • 3 juni 1998
Hier werd op een makkelijke, eclectische manier teruggegrepen naar narratieve structuren ontleend aan elke mogelijke theatervorm, van ballet tot commedia dell'arte, zonder tot wezenlijk meer dan een

Kroniek van komend afscheid: De Pauw-Vermeersch-Vervloesem met... • 11 juni 1998
Ook hier is het standpunt eerder dat van de moeder...Ook hier weer: de plaat die maar blijft draaien...Dit is een merkwaardig, ontroerend stuk: het lijkt wel alsof De Pauw hier in woorden en gebaren een generale repetitie van zijn eigen ouder worden en dood speelt, door in de schoenen van oude mensen

Hard labeur in de dansschool: PARTS, drie... • 8 juli 1998
Hier kun je echter dingen ontdekken en er gebeurt zo ontzettend veel, er zijn heel intensieve contacten op alle gebied

Virtuositeit op minimaal thema: Drumming van Anne... • 10 augustus 1998
Ook Rosas is hier, met maar liefst drie voorstellingen...De esthetica van de beweging legt het hier af tegen een bijna autobiografische werkelijkheid...Hier is de structuur veel complexer en hechter, uitgespreid over een veel langere duur en veel meer dansers

Een deken voor de toeschouwers • 8 september 1998
wilden de loodzware ernst van de wereld hier enigszins op zijn kop zetten

Meg Stuart vindt lichtere toonaard • 12 september 1998
De acteurs-dansers die we hier zien, zijn echter ook een soort personages, met een eigen rol in een groep

Obsceen lucide: Foto's en teksten over het... • 17 september 1998
De twee polen vallen hier samen: obsceniteit omdat wordt getoond wat niet toonbaar is, luciditeit omdat het besef van de onvatbaarheid van wat je zo duidelijk ziet, mee opkomt...Toch speelt de fotoreportage hier een beetje vals...hoefje hier niet te zoeken

Doelloos gesprek aan de eettafel • 22 september 1998
Bovendien wordt het publiek meer dan eens rechtstreeks aangesproken, waarbij dankbaar gebruik gemaakt wordt van de gêne van de toeschouwers die hier letterlijk pottenkijkers zijn

Bach dansen met klasse • 1 oktober 1998
het algemeen zet Baervoets hier een vrij overtuigende improvisatie neer

Hoe moeilijk is het om de anarchie... • 1 oktober 1998
En merkwaardig genoeg zijn het ook hier vooral de vrouwen die een onburgerlijk soort morele sterkte plaatsen tegenover de chaos die de getoonde levens doortrekt...Platel wordt hier, lijkt mij, slachtoffer van een romantische mythe van het 'echte', dat onbemiddeld gerepresenteerd kan worden...De verbaasde vertedering die we nu nog voelen bij zoveel buitenissigheid, zou binnen wellicht niet zo lange tijd ook kunnen omslaan in totaal onbegrip over wat hier getoond en gerepresenteerd wordt

Stan geeft treffend beeld van Tsjechovs chaos • 10 oktober 1998
treffen hier immers alle ingrediënten aan van zijn latere stukken, met vooraanstaande maar verarmde plattelandsbewoners, die onder hun ogen de oude zekerheden zien wegsmelten en niet meer de kracht

Bert Van Gorp op de dool • 13 oktober 1998
Eerder dan een soort inzicht in wat hier gebeurt -het failliet van een bepaalde levenskeuze- krijg je een reeks min of meer grappige en potsierlijke situaties voorgeschoteld...Hier en daar zie je wel interessante aanzetten in de beweginstaal om het thema te exploreren...Hier is een kans gemist om met dans en mime iets pertinents te vertellen

Minder wordt meer (of te veel): Het... • 15 oktober 1998
En hier wordt ook duidelijk dat "less" niet uitsluitend in bouwkundige termen - het "ontbreken" van elk opzichtig detail - moet worden begrepen, maar verwijst naar een bijzonder inzicht en streven...Bekaert had het hier wel niet, (rechtstreeks) over Mies, maar het is overduidelijk dat Mies in dit gebouw de uiterste grens van de "onpersoonlijkheid", zelfs leegte, bereikt die het moderne kenmerkt...Hier stoot je op een paradox: het streven van Mies naar een totale openheid, vormgegeven in de ontwikkeling van een type dat "alles" toelaat, blijkt uiteindelijk voor "nauwelijks iets" geschikt te

Onontwarbare wereld van Pirandello • 17 oktober 1998
Alle acteurs leveren hier overigens een prachtige prestatie: de verschillende niveaus van echt en onect worden subtiel, maar juist geplaatst