101 document(en) met "Studio op" • Resultaten 41 tot 60 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Discordia speculeert over fictie en realiteit • 28 november 1997
Op heel korte tijd is de publieke en kritische bijval echter getaand, en nu heeft het gezelschap zelfs zijn vaste stek in Amsterdam moeten verruilen voor de Studio's van het Kaaitheater in Brussel...zoals op een bepaald ogenblik gelanceerd wordt in een gesprek van Primo Levi, het niet zo is dat al wat we kunnen bedenken, gegeven de oneindigheid van het heelal, ergens ook moet bestaan...Nog tot en met zaterdag (20.30 uur) in de Studio's van het Kaaitheater, Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81, 1000 Brussel

Ingehouden kracht van Charmatz • 4 maart 1998
Een danser zit op een stoel terwijl de kijkers binnenkomen, een andere ligt op de grond ervoor...De twee mannen kunnen daardoor nauwelijks op snelheid, enkel op kracht, betrouwen om hun massa’s te verplaatsen...bras le corps" speelt nog vanavond (20.30 uur) in de Kaai-Studio’s. Voor „Les disparates" kwam er een wijziging

Desperate monoloog van Black Panther • 23 oktober 1998
De nerveuze, honderduit pratende en lachende man die we zien wriemelen op zijn stoel, om op de meest onverwachte momenten uit te vallen in zeer agressieve vragen en opmerkingen naar het publiek...van circusgangers op een mismaakte mens de metafoor voor de situatie van de Amerikaanse zwarte in het algemeen en Newton in het bijzonder...Roger Guenveur Smith leunt hier sterk op de gedachte dat een mens die steeds als onmens beschouwd wordt zich ten langen leste ook zo zal gedragen

Voorspelbaar realisme bij jongste RITS-lichting • 29 januari 1999
Beide regisseurs lijken, met hun stuk als vehikel, vooral te hengelen naar een baantje bij een tv-studio...Want terwijl je op het scherm uiteraard de mogelijkheid hebt om wensfantasieën zeer levendig te tonen, krijg je hier povere imitaties, die een nog droeviger figuur slaan dan het beeld van de oude...Op het ogenblik dat dialogen actie vervangen als motor van de dramatische ontwikkeling zakt het hele stuk als een soufflé in elkaar

Découflé speelt met spiegels: "Shazam!" zit boordevol... • 5 februari 1999
Een lange sequentie toont, bijvoorbeeld, tegelijkertijd een filmopname van een choreografie in de studio van DCA, en de choreografie zelf op scène...Op het scherm zie je echter goed hoe in- en uitzoomen, van standpunt veranderen, snijden naar een andere camera en locatie het lichaam van de danser veel dichterbij brengen, maar tegelijk ook vreemder...Wanneer een vingertje toch een teken van leven geeft, gaat het bij de andere net helemaal fout: zijn dans ontaardt in spasmen, waar hij schijnbaar luchtig, maar verontrust op reageert: "Je zou denken

Baervoets speelt met herkenbare beelden • 6 februari 1999
Dat kan behoorlijk verwarrend zijn als de bewegingen op zich een duidelijke emotionele betekenis lijken te suggereren, zoals in de solo 19:56, gedanst door Nathalie Mc Donnell...Tenzij je op iets anders let dan de voortdurende hints naar een verhaal: wat alle bewegingen verbindt is een ritmisch stuwende ademhaling, die zelfs verhevigt als Mc Donnell amper nog beweegt...Voor de dans begint, zien we Chase op een scherm, voor een studio-microfoon die haar gelaat verbergt, fragmenten voorlezen uit Walden van Henry David Thoreau

Spanning tussen de seksen • 11 maart 1999
Het merkwaardige is in elk geval dat er slechts uiterst zelden gezinspeeld wordt op de sekse van beide dansers, wat de spanningen en verschillen tussen beiden soms merkwaardig ambigu maakt...het eindbeeld bijvoorbeeld gaan beide dansers ruggelings, met de benen open, op een rotsblok liggen in het midden van de scène...Op een "microscopisch" niveau slaagt de voorstelling erin om haar ambitie waar te maken om "het zichtbare en het onzichtbare, het enkelvoudige of het dubbele" tastbaar te maken

Parabel over de joodse staat • 10 juni 1999
de finale belichaamt de zoon, staand op het deksel van de vleugel en aangevuurd door zijn moeder, eerst de Tweede Wereldoorlog en dan alle oorlogen van de staat Israël en zelfs recente conflicten...Een ethiek die misvormd wordt door de dwingende impact van de overlevers van de shoah op een jongere generatie, en als vrijbrief dient om een soms weinig acceptabele politiek goed te praten...Nog op 10 juni om 20.30 uur in de Studio's, 201.59.59

Kroniek van een aangekondigd afscheid • 1 september 1999
Die werd op 27.5.1999 gerealiseerd in de studio's van het Kaaitheater, je verliest wel de suggestieve kracht van het toneelbeeld, maar in ruil krijg je een veel beter inzicht in de complexe structuur...Maar die mantra is tegelijk een verweer tegen de verminderde greep die ze hebben op de nieuwe gebeurtenissen, de verwarde klanken die op hen afstormen...Op onnavolgbare wijze confronteert De Pauw lachwekkende, bijna triviale details, zoals het kunstgebit of pathetische visioenen over een ontmoeting met een verdacht modern ogende zeenimf met

Nieuwe modellen voor artistieke werkruimtes • 1 februari 2000
Die kocht in 1995 een oud industrieel complex in de Van Volxemlaan in Vorst, net op de grens tussen de residentiële wijk op de heuvels van Vorst en de industrie in de Zennevallei...Het gebouw omvat op de benedenste etage twee grote studio's van 12 m breed, 16 en 18 m lang en 4 m hoog, die met ramen uitgeven op de spoorweg...Een brede passerelle aan deze inkom biedt een uitzicht op de eerste studio en de spoorlijn, en mondt uit in trappen naar beneden

"Highway 101" maakt vernuftig gebruik van Kaaitheaterstudio's... • 17 maart 2000
Kom je binnen in de drie etages hoge foyer, wordt je via een intercom, als op een luchthaven, verzocht dat je op je rug zou gaan liggen...De vragen die door deze voorstellingen opgeworpen worden, blijken zo op de meest indringende wijze betrekking te hebben op de kijker zelf...Damaged Goods met "Highway 101". Nog op 17 en 18 maart (20.30 en 22.30 uur) en op 19 maart (17.30 en 20.30 uur) in de Studio's van het Kaaitheater, Brussel

Amerikaans drama echter dan echt • 23 maart 2000
Na enige tijd ga je vermoeden dat al dat hol geklets misschien vooral dient om hun werkelijke gedachten het zwijgen op te leggen...Robert Maxwell heeft dit verhaaltje op een bijzondere wijze geënsceneerd...Het decor roept deze sfeer op in een achtergrond-doek, met een prototypisch huiskamerinterieur met een tafel en een paar stoelen

Het lichaam leidt zijn eigen leven • 14 september 2000
controleren het niet helemaal, het kan onkenbaar en vreemd worden, en het schijnt eigen lusten en verzuchtingen op te roepen...Hij lijkt een ribstuk dat klaarhangt om gevild te worden, was het niet dat deze homp vlees, nerveus en trillend van de krachtinspanning, op en neer beweegt...Charlotte Vanden Eynde & Ugo Dehaes met "Lichaam/Ding", nog tot 16 september (20.30 uur) in de Studio's van het Kaaitheater, Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 81, 1000 Brussel

Damaged Goods plooit zich naar Centre Pompidou • 4 oktober 2000
Op het openingsbeeld na word je vanaf de eerste scène haast letterlijk met je neus op de dansers gedrukt...Die duiken ook in levende lijve in het zaaltje op, zo onverwacht dat je vaak niet merkt dat de man of vrouw naast je een danser is. Dat merk je enkel door hun vreemde gedrag...Zo ontstaat een bijna-operatische sfeer, die op gespannen voet staat met het ijzig heen en weer lopen van dansers en het ballet van stijgende en dalende glazen liften in de hall

'Ma' is zouteloze abstractie • 17 oktober 2000
Daar wijst het op een wederzijdse tegemoetkoming op neutraal terrein...Hij doet daarvoor beroep op zes dansers en beeldende kunstenaars zoals Ann Veronica Janssens, Michel François en Yuji Oshima...Niet door een gebrek, maar door een overmaat aan ideeën die mijns inziens vooral moet maskeren dat geen enkele gedachte op een scherpe, duidelijke manier tot een beeld gestold is. Dat de voorstelling

Wat de camera niet kan onthullen • 7 november 2000
hels tempo worden ze vanuit negen diaprojectoren op drie schermen tegelijk op je afgevuurd, op obsederende machinemuziek van Conlon Nancarrow...Het doosje dat hij op vele plaatsen rond zijn lichaam zet, en ten slotte op een treinwagentje langs zijn lijf laat lopen, onthult zijn geheim pas in het derde deel...Hoe goed je alles ook dacht gezien en begrepen te hebben, pas dan blijkt dat je alleen zag wat je verwachtte te zien, en niet de "echte" werkelijkheid van het lichaam op het podium

Hoghes strijd • 5 december 2000
Zijn evocatie met klankfragmenten op een door kaarsjes verlichte scène was meer een dodenmis, waarin vergeten leed weer in de herinnering gebracht werd...Daarin stelt hij werk voor van choreografen waarmee hij zich verwant voelt: allen werken ze op een radicale manier rond het lichaam met zijn vele, ook politieke, betekenissen...op de gelijknamige muziek van Monteverdi

Hoghes gebedssnoer • 9 december 2000
Het heeft een overrompelende impact op het podium, dat op een ruiker chrysanten en kaarsjes na, volledig leeg is. Zonder uitzondering drukken de gespeelde songs, van Petula Clark, Dalida en...Op het einde van de voorstelling ontbloot hij, met de rug naar het publiek, zijn lichaam, en word je een pijnlijk lange poos met de realiteit van zijn handicap -- en je eigen ongemakkelijke verhouding...Raimund Hoghe danst "Another dream". Nog op 9 december in de Studio's van het Kaaitheater (02-201.59.59). Van 11 tot 15 december organiseert Stuc (Leuven) een week rond Hoghe en werk dat hem na aan

Steve Paxton wenst alertheid te bewaren :... • 19 februari 2001
Op zijn eerste avond trok hij zich vaak terug in het duister van de scène, terwijl David Hernandez en Katie Duck dansten...Hij had iets van een kat die bewegingsloos in een hoekje zit, maar door kleine tics van ogen, oren en staart laat merken dat ze de hele ruimte en alle beweging om haar heen actief volgt, wachtend op...Dansimprovisaties in Studio Kaaitheater op 17 februari

Welke plaats voor welk lichaam? • 7 maart 2001
Een groep kunstenaars vond hierin inspiratie om op analoge wijze een context te scheppen waarin onderzocht wordt welk statuut de artistieke daad in verschillende disciplines verleent aan het lichaam...Ze worden op voet van gelijkheid en tegelijk getoond...Op het programma staan teksten van Hollis Frampton, gebracht door Vincent Dupont, een installatie-performance van Gilles Touyard, Julia Cima en Boris Charmatz