57 document(en) met "De Kale" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Twee heren hebben een appeltje te schillen:... • 8 oktober 1985
terwijl hij danst op een bijna onontwarbare manier verweven raakt in de klanken die Dewit voortbrengt met de handen en voeten, de klank die uit de boxen komt en de eigenaardige galm van de zaal zelf...Tegenover de grove manipulatie van de zintuigen in de alledaagse wereld van de zintuigen in de alledaagse wereld wil ik in een vorstelling een eigen taal ontwikkelen, waar iedereen aan kan deelnemen...De kale en lege ruimte heeft geen enkele opsmuk meegekregen, is zelfs nog anti-septischer gemaakt door de koele opeenstapeling van bandrecorders, versterkers, televisie en geluidsmachines

Eenzaam dansen wordt spreken: Booth en Dewit... • 12 oktober 1985
Terwijl de man op het bed, Laurie Booth begint te dansen, worden op de hoge witte muur van de kale ruimte de eerste zinnen geprojecteerd van het verhaal dat de voorstelling draagt...moeite waard is. In zijn dans gebruikt Laurie Booth bewegingen die niet te herleiden zijn tot een of ander gestandaardiseerd bewegingsrepertoire, de meest voor de hand liggende gelijkenis is de dans van...Als parallel verhaal vergroot de muziek de complexiteit van de voorstelling niet, maar maakt ze precies transparanter

Tsjechov in het spiegelpaleis: Nieuwe Stuc-produktie van... • 23 november 1985
De kunstenaar heeft dan het statuut van de outlaw, of de ziener die uiteraard niet begrepen wordt door de duffe bourgeois-wereld...De schijnwerkelijkheid, de decor-matigheid van de voorstelling wordt aangegeven door een kleine truuk, het belichten van de scène met black-light waardoor je niets werkelijk kan onderscheiden maar...Dat het teater is, blijkt ook uit de nadrukkelijke aanwezigheid van het doek en de voetlichten, en de pogingen om de kale en weinig komfortabele zaal van 't Stuc door middel van tapijt en kussens

Nicole Mossoux vervormt dansend vrome beelden: Inspiratie... • 17 december 1985
Holle geluiden van voetstappen en stemmen in een kale, hoge ruimte weerklinken bij de aanvang...De voorstelling wordt dan ook niet gekenmerkt door een sober gebruik van bewegingsmateriaal: er wordt geput uit een heel rijke traditie, maar de verdichting, de heftige motorische vervorming van vrome...De aktie wordt goed ondersteund door de schaarse belichting, die telkens een verschillende hoek, een dansperk afbakent op de scène waardoor de grote schaduwvlakken mee het uitzicht bepalen van een

Gevecht met kale muren: "Muurwerk" van Roxanne... • 16 januari 1986
fysieke baheersing). Regelmatig klinken van ver weg stappen doorspekt met stadsgeluiden die steeds dichterbij lijken te komen, maar nooit aankomen in de verlaten kale ruimte...De bewegingen worden meer ontspannen, de danseres heeft zich losgemaakt van het gevecht met de muren en omcirkelt, bezet eindelijk de hele ruimte...Maar de manier waarop de spanning van de voorsteling opgebouwd is met heel minimale middelen, de trefzekere keuze van bewegingen die een maximale suggestivitelt hebben, de uitgekiende weg langs de

"Souf": veel gescheer en weinig (dans)wol: Tanit... • 31 januari 1986
Dat bleek weer bij de voorstelling "Souf" van het Tanit Dance Theatre onder leiding van Walid Aouni, in de Ancienne Belgique...Niet alleen laat de danstechniek te wensen over en wordt er weinig gebruik gemaakt van de ritmische mogelijkheden van de Arabische muziek, maar ook, en dat is het ergste, neemt Aouni zichzelf en zijn...De onophoudelijke kostuumwisselingen en de zeer expliciete "interpretaties" in het programmaboekje zijn daar niet vreemd aan

Studenten herlezen Schillers "Don Carlos" • 5 maart 1986
De "Don Carlos" van Schiller, die gebracht wordt door de studenten dramaturgie van de KU Leuven, als een poging om de stap te zetten van dramaturgische analyse naar de scenische werkelijkheid, blinkt...Hij ordende de voorstellen die door de studenten aangebracht werden, en ontwierp een speelruimte: kale witte wanden met muurlichtjes, en in de achtergrond een paar zetels, een bureau, een sofa en een...Die complexiteit werd veroorzaakt door de twintig jaar die Schiller aan het stuk gewerkt heeft, waardoor de personages steeds in een wisselend daglicht kwamen te staan, naarmate de ideeën van de

Italiaanse avant-garde blijft vrij duister • 17 mei 1986
Hoewel het er wel naar uitziet dat de groep, in navolging van het grote voorbeeld Pasolini, voor de algemene inkleding van de voorstelling een omgekeerde semiotiek toepast: eerst is er het (imposante...Door de muziek en de personen en toestanden die de akteurs opnoemen, heb je de indruk dat het geheel zich afspeelt ergens aan de Middellandse Zee, in een mondaine badstad...op de voet gevolgd door Julia Anzilotti, in het tweede bedrijf is de akteur Sandro Lombardi, en de stomme Rolando Mugnai

Scenografie als autonome kunstdiscipline: Toneelbeeld van Jan... • 15 september 1988
Sinds 1981 ontwerpt hij de decors, en in samenwerking met Valentine Kempynck de kostuums, voor de produkties van "AKT/Vertikaal", sinds vorig jaar samen met "De Witte Kraai" versmolten tot "De Tijd...Antieke salonstoelen op een kale turfvlakte uit Agatha of een kroonluchter die neergestort is op de trappen, met een ophangketen die bestaat uit een plastic-buisje met verspringende kleurlichtjes uit...De wapperende Franse vlag uit Dantons dood herinnert tegelijk zeer rechtstreeks aan de traditionele uitbeelding van soevereine staatsmacht, maar krijgt een eigenaardige bijsmaak door de vaststelling

Virtuoze klassieke passen in een complexe struktuur • 18 februari 1989
Een eerste ballerina verschijnt links, en danst op het diepste vlak van de scène alleen tot ze wordt afgelost door een andere, aan de andere kant van de scène...Al verschijnen er op de duur meer personen op de scène, ze blijven als verschijningen zweven tussen het web van woorden dat over de scène hangt...Die Befragung des Robert Scott is de meest complexe van de drie koreografieën, de meest beklemmende ook, uitgevoerd op een volledig kale scène

Autentiek klassicisme: "Troiades" van Thierry Salmon • 3 oktober 1989
BRUSSEL -- Trojaanse vrouwen van Euripides spelen is niet evident: de aktie beperkt zich tot het gejammer van de Trojaanse vrouwen over het leed van de verloren oorlog tegen de Grieken, waardoor ze...geen nutteloze energie besteed te worden aan de uiteenzetting van situaties, het spel gaat direkt voorbij de anekdotiek tot in de kern van de vrouwelijke hartstocht en het leed dat zij te verduren krijgen...houdt). De immense kale ruimte van de oude markthal laat de nietigheid van hun verweesde figuren scherp uitkomen

Foto-album van de jaren '60 • 18 oktober 1989
Over de betekenis van die periode -- met haar Algerijnse oorlog, de rassenrellen, de moord op Kennedy, het toenemende geweld in de samenleving en de ontvoogding van de jeugd -- vloeide al aardig wat...Door een wisseling in de belichting worden de spiegels doorzichtig, en er komt plots een onheilspellende tegenpool: achter de spiegel staan de vrouwen, en zij gebruiken de mannen als schietschijven...De voorstelling had boeiend kunnen worden door een lijn te trekken in de bewegingstaal van de eerste onbekommerde jaren naar deze scènes, en de emotionele ontwikkeling op te roepen

Leuke dansfantazie: Gertrud en James/Mister and misses... • 17 februari 1990
De humor, de stereotiepe poses en de graduele verschuivingen samen, het zijn kenmerken die je ook in een animatiefilm aantreft...Het verhaal vertellen is dan weer heel makkelijk: in het eerste deel zie je een butler en een dienstmeid die zich met elkaar amuseren, verleiden, en ook al eens "de baas" spelen over elkaar terwijl de...Grote kunst is dit niet, daarvoor zijn het verhaaltje en de personages te vrijblijvend en de dans te oppervlakkig

Decortes kijk op Woyzeck: "Dieje gast is... • 21 december 1990
Het is eerder alsof Decorte, verveeld met het feit dat men zijn komedies niet serieus neemt, van de weeromstuit dit serieuze werk als een klucht afhaspelt...Deze uitvoerige aankondiging van de misdaad levert daardoor bij de daad zelf pure slapstick op: hij gaat Sigrid ongewild met een mondharmonika te lijf...Het brengt tegenover de Aids-trilogie dan wel niet zoveel meer bij, zodat de tijd dat elke voorstelling van Jan Decorte hoe dan ook een teaterevenement was, voorlopig tot het verleden lijkt te behoren

Comedia tempio, circus van ultieme waarheden • 17 december 1991
Die vatte het plan op een stuk te schrijven zonder woorden over ultieme waarheden, ultieme schoonheid, wreedheid en de uitwerking van de tijd op het leven...Het verschil met de clownerie zit in de timing en de evolutie van de personage...Als je de voorstelling evalueert op haar pretenties, een herwerking van het al gedurfde opzet van Geze Csath, dan kom je van een kale reis terug

Bij de dood (van een broer) • 21 november 1992
Tussendoor geeft hij wat bespiegelingen, met een licht cynische ondertoon, ten beste, over bij voorbeeld de kwestie of je rokers op kosten van de gemeenschap moet behandelen voor longkanker...Een verhaal over zin en onzin van het menselijk bedrijf, over (doods )angst en hoe ermee om te gaan, over hoe menselijk tumult alleen maar heel tijdelijk de onverbiddelijke gang van de levenscycli kan...Langzaam aan begint zo een puzzel ineen te passen: het verhaal van de reis blijkt een reis naar de laatste rustplaats van zijn broer te zijn bij voorbeeld

Sagna misleidend en afstandelijk • 13 mei 1993
Al zijn de voorstellingen allicht niet dezelfde als diegene die in oktober op de affiche van het Leuvens festival staan, je krijgt een goede indikatie van de richting die het uitgaat...De voorstelling begint in het schemerduister, op een volledig kale scène, waar enkel twee stoelen en helemaal achterin een tafel staan...En plots, met een zetje in de rug door wat de titel van de voorstelling suggereert, weet je wat je ziet: Sagna suggereert en betrapt hier slaapwandelaars in hun dromen

"Microkosmos" keerpunt in evolutie Rosas • 12 december 1993
Microkosmos kreeg in 1987 het epitheton "dansconcert" mee, omdat de ruggengraat van de voorstelling gevormd wordt door drie verschillende, lieve uitgevoerde muziekstukken, gewoon naast elkaar...Door de enscenering, een kale ruimte met witte wanden en kaal licht als van een feestzaal ergens een school in de provincie, springt het op-elkaar-aangewezen-zijn van muziek en dans hier veel...Zij reveleert de spanning die er bestaat tussen de choreografie met haar ijzersterke, bijna wiskundige logica, en de uitvoerders

Kaaiteater opent met bittere lach van Discordia • 1 december 1994
Van de ene scène naar de andere kunnen de akteurs plots ostentatief een of andere kleine tic gaan demonstreren: ze worden plots schreeuwerig of staan onhandig te friemelen, zodat je de situatie snel...De taal ervan is verwant aan de dagelijkse spreektaal . Hoe mensen iets gezegd krijgen aan elkaar, of liever: niet gezegd krijgen, blijkt de hamvraag van dit stuk...De spanning tussen de soms torenhoge emotionele inzet in de vele verhaaltjes en hun krukkige verwoording wordt door de vernuftige dialoogkonstrukties en de kale regie pas goed voelbaar

Herontdekking van de negentiende eeuw: Gerenoveerde theaters... • 1 februari 1995
de Minardschouwburg daarentegen werd samen met de techniek ook het hele kijkperspektief van de zaal grondig herdacht: de grens tussen de scène en de zaalruimte werd daarbij moedwillig uitgewist...Aan de ene zijde tref je de gipskrullen-esthetiek van het oude zaaltje, aan de andere de kale strengheid van grijze betonblokken...Als bij een volgende renovatie-ingreep de integratie van het warenhuis uit de jaren '50 van Geo Bontinck (zichtbaar in de voorgevel op de begane grond links, maar vooral in de achtergevel met de grote