704 document(en) met "Van " • Resultaten 521 tot 540 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


"Niet zo absoluut een meesterwerk willen maken":... • 3 februari 1996
De Pauw: "Het is best denkbaar dat je met andere metodes een beter rendement, in de zin van een grotere output of grotere specializatie, kan halen, maar dit is waar we van houden...Je houdt van wat je kan, niet van wat je niet kan...Trouwens, het vermeende dodende van televisie is zelf bron van een massa gespreksstof

Daniel Larrieu schept sfeer met zachte beeldenstroom • 3 februari 1996
Op de achtergrond van de scène hangt een groot geschilderd duinenlandschap, opzij staat een metalige boomskulptuur, en in het laatste stuk van de avond, Anima, hangt een doorschijnend doek met de...contouren van een boom erop voor een bovenhoek van de scène...Behalve in Mica ou le sourire d'eau gebruikt Larrieu telkens collages van bestaande, muziek, van moderne komponisten als Holger Czukay en Philip Glass tot ethische en klassieke muziek, met

Hernieuwde kennismaking met Meg Stuart • 9 februari 1996
Nochtans is de enige wijziging de wissel van twee van de drie dansers...Disfigure study zit zo vol details dat er bijna geen beschrijving van te geven valt: Daarom onthoud je er vooral enkele sterke beelden van en vergeet je de rest, tot je het 'werk' terugziet...Die vergroting van het blikveld wordt zeer bewust, en stap voor stap opgebouwd, om je mee te slepen in de vreemde wereld van "stomme lichamen". En precies die sterke architektuur van het

Eerste stappen van een levend tijdschrift • 16 februari 1996
Een inleidend verhaal van beeldend kunstenaar/akteur/duizendpoot Bernard Van Eeghem en een intermezzo van akteur Peter Vandenbempt fungeren zelfs als een soort, editoriaal en intermezzo...Hij sprak het publiek toe als waren het leden van een algemene vergadering van een firma, die voor de jaarvergadering verzeild waren in een op invallen staande boerderij op een koude winternacht...Aanleiding hiervoor was een uitzending over hoe de ramp van het failliet van Barings Bank mogelijk was geweest

Karin Vyncke toont diepste emoties in dans • 24 februari 1996
GENT — Karin Vynckes nieuwste koreografie draagt de mysterieuze titel Nerf, febr'9*: dat is een poëtische samenvatting van de inhoud van deze voorstelling...De titel vormt de aanhef van een brief, waarin Nerf de plaatsaanduiding is. De voorstelling "betekent" dus een bericht van een kleine gemeenschap in de stad Nerf aan de buitenwereld, de kijker...Buitengewoon sterk: het trage ritme van het rollende lichaam en de vreemde sierlijkheid van zijn kronkels, waarvan je tegelijk weet dat ze ontstaan om de vlammen te vermijden, maken deze scène

Spel vol nuances in verhaal Dirk Roofthooft • 1 maart 1996
Het geeft, bijna zonder regie-aanwijzingen of interpunktie, de gedachtengangen weer van een zaalwachter van een museum, op weg van huis naar werk...Nog steeds is er die indruk van een conférencier die zich op het standpunt van de gewone man in de straat zet om de lichte absurditeit van het bestaan te illustreren...Wellicht precies door de uiterste eenvoud van de regie, blijven de tekst en het beeld ook na het einde van het stuk doorzinderen

Wim Vandekeybus richt chaos aan : "Bereft... • 3 maart 1996
De muziek van Peter Vermeersch, met X-legged Sally, en George van Dam met The Smith String Quartett, die de ruggegraat van het stuk vormt, blinkt evenzeer uit in heterogeniteit...Hij doet er niets mee, hij orchestreert ze niet echt, hij maakt er geen drager van betekenis van...Maar door de slordige opzet van de koreografie van bij het begin -- als er iets metikuleus gepland moet worden op scène is het wel chaos -- valt dat eigenlijk niet op, werkt het niet

Camus' bezinning over terrorisme simplistisch: "De Rechtvaardigen"... • 11 maart 1996
Vanuit de diepte van de scène worden er beelden op geprojekteerd van een rotsachtige kust waar de baren op stukbreken...Het blijft een van die verbijsterende raadsels van de moderniteit, zoals de holocaust of de stalinistische massa-slachtingen...De logika van vergelding en bloedvergieten om tot een betere wereld te komen zal nooit stoppen, ook niet als "de betere wereld" aanbreekt, omdat de logika van het terrorisme een logika van de haat

Vier vrouwen in een ondraaglijk isolement • 12 maart 1996
Vaak trilt daarin de invloed van Gerardjan Rijnders door: hoe die van het misverstand een stijl gemaakt heeft...Het is een vreemde en charmante mengeling van amateurisme en onbekommerd spelplezier, los van welke dramaturgische bekommernis ook...De persoonlijkheid van de aktrices weegt erg sterk, ten koste van de tekst en de rol die ze er in spelen

Dafoe pakkend in "Hairy Ape" • 30 maart 1996
TV-schermen opgehangen tussen de stellingen geven aanduidingen over de plaats van het gebeuren of de gemoedsgesteldheid van de protagonist van het verhaal...veroordeling van het idee van "filantropie". Evenbeeld Als ze oog in oog staat met "Yank", stort haar decor echter in: ze valt flauw bij de rauwe aanblik van de ontmenselijkende effecten van het werk...De hele buizenstellage van de scène wordt zo als het ware een zinnebeeld voor het uitdijende, getergde bewustzijn van Dafoe, die in zijn acteren de gelijktijdige fysieke aftakeling van "Yank" op een

Nova Zembla verveelt met "Play Strindberg" • 9 april 1996
Anderzijds schijnen de acteurs echter geen ander register te kennen dan dat van de min of meer naturalistische uitbeelding van de innerlijke werkelijkheid van hun personage, volgens beproefde procédé...De twee echtelieden onthouden zich in hun acteren weliswaar van een rechtstreekse uitbeelding van wat ze, afgaand op de dialoog, doen (kaartspelen bijvoorbeeld), maar dat is het dan wel...Als neef Kurt (Peter Van de Velde) op het toneel verschijnt levert dat daarom wel plotverwikkelingen op, maar de spiraal van psychisch geweld tengevolge van zijn komst, zoals te zien bij Strindberg

"Heet en koud tegelijkertijd" : Driemaal Wooster... • 10 april 1996
En toch betekent dat laatste ook weer niet dat het werk van de Wooster Group theater om het theater is: via het hoogst persoonlijke verhaal van de acteurs en van regisseur Elizabeth LeCompte krijg je...Hun werk is heet en koud tegelijk en heeft het effect van ijs van 40 graden onder nul waarvan je brandwonden op kan lopen". Bemerk de bijna extatische toon van Heijer: ze geeft goed weer hoe je je...FiniSHed story, te zien van 11 tot en met 15 april, is een herwerkte versie van twee oudere stukken van de groep: Brace up van 1991, gemaakt op basis van de eerste drie bedrijven van Tsjechovs Drie

Wooster Group zet publiek subtiel op verkeerde... • 23 april 1996
De Wooster Group rotzooit met al die gevoeligheden, bijvoorbeeld aan de hand van het overgemaniëreerde dialect van Kate Valk, in een karikatuurbeeld van de zwarte...En weer gebeurt dat met een finesse van acteren en ensceneren en een mate van spelplezier en toewijding die hier zelden te zien zijn...hairy ape" van The Wooster Group speelt van 26 tot 28 april, op 30 april,en van l tot 4 mei in het Brusselse Luna-theater, telkens om 20.30 uur

Baervoets gaat op zoek naar vrijheid :... • 24 april 1996
De sterkte van postmoderne Amerikaanse dans heeft veel te maken met het vermogen van deze dansers om de gebeurtenissen op een scène "as such" te bekijken...Gill en Mc Donnell brengen het er niet slecht van af, maar op een of andere manier voel je in hun bevallig gehuppel niet de rijpheid en achtergrond van Baervoets...die zin lijkt de dans een curieuze mengvorm: een klassieke danser die de vloeiende bewegingsstijl van Trisha Brown wil uitproberen, maar zijn kaarsrechte houding niet kan vergeten

Mooie plaatjes redden het niet : Charleroi/Danses... • 2 mei 1996
Niets minder dan het betrappen van de fundamentele paradoxen van onze snel veranderende samenleving, en in het bijzonder de verhouding tussen mens en machine, is zijn doel...Wie kent niet de hoogst bevreemdende beelden van deze bejubelde danser, die het tweede deel van zijn leven stil zat op een stoel...Net als in het barok theater krijgen we niet de werkelijkheid van echte lichamen te zien, maar een gebeuren dat door de macht van de blik van de choreograaf ontstaat

Mossoux en Bonté betoverd door melancholie • 6 mei 1996
De choreografen laten zich leiden door wat zij de doodsheid en de afwachtende houding van de huidige tijd noemen, maar veel van hun inspiratie halen ze uit zestiende-eeuwse notie van melancholie...Elk van de poses is een eigenaardige mengvorm van die wat koude naakten die je vindt in oude allegorische gravures en de wassen perfectie van paspoppen in een etalage...Het is een groteske aanfluiting van de statige waardigheid van een koningsbegrafenis, zoals we die kennen, van oude doeken

Wonderlijk danskwartet van Jonathan Burrows • 9 mei 1996
Misschien is dat de bron van het monkelen van de dansers onder elkaar: zij zijn je telkens een stap voor...Het is alleen impliciet aanwezig in een bijzondere levendigheid, een sterke "kleuring" van de bewegingen door de persoonlijkheid van de dansers...Ik zag nooit een voorstelling waarin je zo'n staalkaart kreeg van wat de voet allemaal kan betekenen voor de beweging, hoe hij de hele rest van de lichaamshouding kan beïnvloeden

Tekst en spel lopen elkaar voor de... • 14 mei 1996
De keizer van het verlies was min of meer op het lijf van acteur Mark "Moon" Van Overmeir geschreven...De tekst zou zelfs te interpreteren zijn als de neerslag van gedeelde belevenissen van Fabre en Van Overmeir...Vaak ontstaat een krachtig beeld van de onmogelijke positie van de theaterkunstenaar, dat echter door de uitleggerigheid van de tekst onderuit gehaald wordt

La Dea stoeit met clichés over liefde • 17 mei 1996
De liefde is een niet aflatende bron van bespiegelingen over het menselijke lot, zowel van de man in de straat als de filosoof...Misschien wordt liefde wel ervaren als een hoogst persoonlijke emotie, ze vindt bijna steeds haar uitdrukking in woorden van dichters of anonieme, staande uitdrukkingen als Ik hou van jou...Een nogal onhandige Cupido (Johan De Schutter) verschijnt ten tonele om ons het grote thema van ontstaan en verloop van de liefde uit te leggen aan de hand van de gedachten van Plato

Jan Ritsema danst als een kleine jongen • 18 mei 1996
Jan Ritsema eist van de kijkers altijd een grote openheid voor wat op het eerste gezicht het bekijken niet waard is. Met die onbevangenheid toont hij hier in een notendop de tragiek van het ouder...Zijn gelaat leek niet dat van een man van 51, maar van een kleine jongen die geniet van het dansen én van de aandacht die hem daarbij te beurt valt...Achteraf heb ik deze muziek, op uitdrukkelijke vraag van de weduwe van Messiaen, niet gebruikt, maar andere muziek (Berg, Bach, Webern, Mahler en Ives) gezocht, met een vergelijkbare sfeer