347 document(en) met "O. L. Vrouw van" • Resultaten 1 tot 20 worden getoond • Toon volgende twintig resultaten


Gerardjan Rijnders: "Ik heb vanuit mezelf weinig... • 1 juli 1984
Je zegt in een brief aan Hans Van den Bergh (1) dat In het Tuinhuis ging over de pijn van het schrijven, maar het is alsof je ook de pijn van het ensceneren hebt willen tonen in de voorstelling: het...Maar dat heeft niets met mannen en vrouwen te maken, eerder met de positie van de vrouw in de maatschappij...Het stuk raakt niet aan de essentie van het vrouw-zijn, wel aan de essentie van de moeder-dochterverhouding in de westerse samenleving

Kalldewey wordt therapeut: Botho Strauss’ "Farce" bij... • 16 april 1985
de tekst worden de hoofdfiguren, de man en de vrouw, ten tonele gevoerd als verwaterde en verziekte afspiegelingen van de archetypes "man" en "vrouw" die overgeleverd zijn uit de klassieke tragedies...Als komische scène is dit zeer geslaagd, maar het elimineert alle dubbelzinnigheid uit het optreden van Kalldewey; Een andere scène, waarin De Man en De Vrouw elkaar buiten de tijd ontmoeten en merken...Het draagt als titel:"Het leven van een therapie", maar al het vorige was daar reeds een illustratie van, de spanning tussen leven en de mallemolen van de therapie is reeds vóór dit bedrijf begint

Uitgelokt "Incident": Epigonentheater in andere richting? • 14 mei 1985
ook: de nieuwe voorstelling van Epigonentheater ZLV...Het lijkt er eerder op alsof de inhoudelijke drager van het stuk - parallel met het soms stuntelige en zeer uitputtende bewegen - de onzekerheid, de incidenten, het geweld zijn (als keerzijde van de...Persoonlijke hypothese die gesteund wordt door de opening: een vrouw (Alfa Waldhor) leest in het Frans een zeer omstandige definitie van "amour" voor (Larousse

Nieuw plezier van dansen in Plan K:... • 25 mei 1985
BRUSSEL -- Deze week bracht Plan K een reeks performances, muziek- en dansuitvoeringen van bekende en minder bekende kunstenaars, om de inzet van de podiumkunsten van vandaag aan het licht te brengen...Telkens wanneer zo de omtrekken van een verhaal zichtbaar worden, wordt de bal opnieuw in het kamp van de toeschouwer gelegd...Midi, Minuit", de titel, die staat voor een afwisseling van contrasterende bewegingen, komt terug in een opeenvolging van schaarse zijdelingse belichting en puntlichtjes, blauw licht dat rakelings

Brialmont verdwijnt na proeve van bekwaamheid: Wereldpremière... • 29 mei 1985
Dat leidde tot eigenaardige geschillen als ze beiden werken in een oorlogshospitaal in Gent, gruwt Clara van de wonden van de soldaten, en laat ze Rosa steeds haar werk opknappen...de conventies s niet van zich af kan zetten, en daardoor niet het spontaan-verleidelijke van Rosa heeft...Nogal toepasselijk hoor je op het einde een klankband met "Deutschland, bleiche Mutter" van Brecht, en muziek van Janis Joplin, de zangeres die ook buiten ongeveer alle bestaande paden werkte

Discordia spelt met "leestekens": Nederlands "beste gezelschap" • 4 juni 1985
Uitgangspunt voor het stuk is Ibsens idee over het huwelijk als een voor de vrouw vernederend instelling, dat in Shaws tijd in Engeland een golf van opschudding veroorzaakte...het stuk zien we een aantal aanhangers van die moderne ideeën die lid zijn van een club waar geen mannelijke mannen en geen vrouwelijke vrouwen toegelaten worden...Voor wie er niet genoeg van krijgt Discordia aan het werk te zin in komedies tot 29 juni brengen ze in de Toneelschuur te Haarlem, "Der Menschenfreund" van Hans Magnus Enzensberger

Twee heren hebben een appeltje te schillen:... • 8 oktober 1985
Tegenover de grove manipulatie van de zintuigen in de alledaagse wereld van de zintuigen in de alledaagse wereld wil ik in een vorstelling een eigen taal ontwikkelen, waar iedereen aan kan deelnemen...aanvankelijke keuze van Booth en Dewit om het kader van de zaal te gebruiken als een metafoor voor een cel waarin herinneringen de motor van het heden en de kreatie zijn, heeft Laurie Booth zich in de selektie van...de voor stellingen zitten ook fragmenten uit Buster Keatons film "Steamship Bill Junior" omdat Keaton een van zijn grote helden is. Het hele koncept wordt in de aankleding van de ruimte sterk

"Niwa" meer pantomime dan dans op Klapstuk • 17 oktober 1985
LEUVEN - "Niwa" of "De Tuin" van Muteki Sha, een mini-dansensemble onder leiding van Natsu Nakajima, stelt zo zijn problemen...Achteraf maakte het programma duidelijk dat het ging over een oude vrouw die zich haar leven in de tuin herinnert...De belichting van die scène is er ook volledig op gericht om alles die onwerkelijke, schijnbaar koherente hyper-realiteit van een "waarachtig en diepgravend" gebeuren mee te geven, een koncentraat van

Een steriele en academische wereld: Tweemaal Lucinda... • 20 oktober 1985
Het tweede programma bracht "Available Light", misschien de meest uitgewerkte choreografie van Childs tot nu toe, op muziek van John Adams en daarvoor een solodans van Childs, met de titel "Outline...Man-vrouw In "Availbale Light" tref je ook zo’n moment van verwarring aan tussen mogelijke versies van de dans...Nog zo’n eigenaardigheid is de negatie van het onderscheid man-vrouw tijdens de voorstelling, terwijl bij het groeten na de voorstelling -- terug naar de gewone conventies -- mannen en vrouwen apart

Galotta brengt (laat) hoogtepunt op Klapstuk: "Daphnis... • 26 oktober 1985
Tegen het einde, terwijl de twee mannen de vrouw letterlijk op handen dragen, klinkt romantische (film-)muziek, die sterk contrasteert met de droge, scherpe pianoklanken van Henry Torgue...Zo ontstaat de suggestie van een verhaal, hoewel dat er eigenlijk niet is; maar in het structureren van contrasten wordt toch een emotioneel perfect begrijpelijk geheel geschapen...Opvallend is telkens weer hoe de vrouw ontsnapt aan de ironie van de voorstelling

Het cliché van de liefde: Werkteater met... • 14 november 1985
Het libretto van Busenello illustreert -- met een zeker simplisme -- hoe de liefde sterker is dan de deugd en het fortuin; het is het verhaal van Nero die zijn vrouw Octavia en zijn veldheer Otho...Monteverdi zelf zou het wellicht nogal moeilijk hebben met de versie van het Werkteater, in regie van Jan Ritsema, van zijn verheven-ideeën-opera, en niet alleen omdat de akteurs niet of nauwelijks...opera kunnen zingen (enkel de muzikale begeleiding met cello, viool en klavecimbel is "comme il faut"). Die onkunde is wel het teatrale middel bij uitstek waarmee een genadeloze autopsie van de myte van de

Halfbroer en halfzus met erfelijke trauma's: "Fool... • 18 november 1985
Naast het plateau zit tijdens de hele duur van de voorstelling een oude man (een sterke vertolking van Rudi Van Vlaenderen) op een stoel, naast een cola-automaat uit de jaren '50...Daarin verschillen ze niet van de vader, die zijn hele leven lang geregeld spoorloos verdween, zijn droombeeld van de ideale vrouw najagend, zonder veel bekommernis om zijn werkelijke vrouwen...Zij zijn de katalysators van de dramatische aktie: de onthulling van de traumatische verhouding Eddie-May-vader, de vaststelling van een overgeërfd, ondefinieerbaar, onverzadigbaar en alomvattend

Tsjechov in het spiegelpaleis: Nieuwe Stuc-produktie van... • 23 november 1985
Het is een van de clichés die voorkomen in L'homme qui a voulu, de nieuwe produktie van 't Stuc in een regie van Paul Peyskens...Mieke Verdin, als de jonge vrouw, slaagt er het best in de bodemloze veellagigheid van Peyskens' opzet recht te doen...uiteindelijk niet veel toevoegt aan de figuur van de geborneerde, neurotische vrouw, die ze al neerzette in "Verwanten". Uiteindelijk overtuigen Peyskens en Daenen zelf, in een kleine rol, het meest, omdat ze hun

Nicole Mossoux vervormt dansend vrome beelden: Inspiratie... • 17 december 1985
duidelijk dat Mossoux vooral belangstelling heeft voor een patologische identifikatie van een vrouw met die voorstelling...aanzwellende muziek, terwijl de engelachtige glimlach over de lippen van de vrouw blijft zweven...Het interessante van de voorstelling is vooral dat hier een kwaliteit van beweging, de intrinsieke meerduidigheid, het nauwelijks bepaald zijn tot een bepaald objekt of idee, tot het uiterste

Halfslachtige Harold Pinter: "De Thuiskomst" door "De... • 21 december 1985
En de toeschouwer komt in die spiraal terecht door de thuiskomst van de derde zoon, Teddy, met zijn vrouw Ruth met wie hij zes jaar tevoren in het geheim getrouwd is. Ted is uitgeweken naar de VS en...En het lijkt erop alsof zij ook thuiskomt, bijna een reïnkarnatie is van de (ook niet biezonder kuise) overleden vrouw van Max...Hetzelfde geldt voor Andreas Van De Maele en Daan Hugaert als Lenny en Joey; door hun wijze van akteren wordt het uitbreken van de koortsdroom in het banale leven het best op de planken gezet

Gevecht met kale muren: "Muurwerk" van Roxanne... • 16 januari 1986
Maar ook en nog veel meer aan een vrouw die door opsluiting aan wanhoop ten prooi is. Die gissingen doen echter weinig ter zake, als povere interpretaties van een grote betekenisrijkdom...Haar bewegingstaal is trouwens van die aard dat zij op een ondefinieerbare manier enkel van een vrouw zou kunnen komen (en dat heeft niets te maken met bv...muren, tegen de muren, naar het midden van de ruimte, en ten slotte het feit dat een vrouw alleen in een immense ruimte een uur lang een publiek overtuigend een emotionele inhoud kan doorgeven, maken deze

Mannen van den Dam lichtvoetig én ernstig • 13 februari 1986
Viviane De Muynck, van de Mannen van de Dam, in regie van het tandem Paul Peyskens (woord) en Johan Daenen (beeld), brengt daar een schitterende voorstelling van...Politiek interesseert deze vrouw nauwelijks, maar ze is niet voor Hitler als ze doorheeft dat die oorlog zal gaan voeren, wat het risico van militaire keuring, en dus ontmaskering meebrengt...Dat decor geeft door zijn speelsheid aan het geheel een onderkoelde ironie, de versplintering ervan sluit perfekt aan bij de gespletenheid van de vrouw, de weergave van een zelfkant in het Duitsland

Mooie plaatjes, soms ook intens en fragiel:... • 20 maart 1986
Dat schijnt te maken te hebben met het feit dat veel van wat zij doen en de manier waarop zij zichzelf voorstellen, heel sterk toegesneden is op de individuele fysionomie, het individuele karakter van...Hier en daar duikt zelfs een verhaalstramien op, een suggestie van (al of niet uitdagende of hevige) erotische aantrekking, van treurnis...wegharken, daarna aanschouwen zij een naakte vrouw, als een lijk op de tafel, ongenadig weerkaatst door de spiegel die boven de tafel hangt, daarna speelt het trio samen "Déjeuner sur l'herbe" van Manet (evenwel

"Om Eleanor", niet bang voor Virginia Woolf • 26 april 1986
Dit is een bewerking van "The Years" van Virginia Woolf, maar Mouna Borgesius, Joan Nederlof en Maureen Teeuwen, in een regie van Jan Ritsema, maakten er een nonchalant-humoristische, nogal kabareteske...Dat drie-in-één akteren lijkt zowel een scenische omzetting te zijn van Woolfs gedachtenstromen die steeds vanuit een andere hoek komen, als een heel direkte manier om de teatrale geboorte van...Daarbij koncentreren ze zich tematisch in hoofdzaak op het psychologische aspekt van het verhaal: een Victoriaanse vrouw die in de na-oorlogse periode enigszins verweesd achterblijft met haar

Italiaanse avant-garde blijft vrij duister • 17 mei 1986
Hoewel het er wel naar uitziet dat de groep, in navolging van het grote voorbeeld Pasolini, voor de algemene inkleding van de voorstelling een omgekeerde semiotiek toepast: eerst is er het (imposante...dat nog een overblijfsel van haar Genet-vertolking in het eerste deel van de trilogie...Het eindigt ermee dat in het tweede bedrijf de hoop gered wordt, op een nogal ironische wijze dan; blijkbaar geloven de akteurs zelf niet in het heil van hun reddingsoperatie